Η τεράστια πέτρα τραβιέται προς τα εμπρός
για να αποκαλυφθεί η είσοδος του τάφου.
Τους φαινόταν απίστευτο έως ότου μέσα σ' ένα σύννεφο από σκόνη παμπάλαια μετακίνησαν τον τεράστιο βράχο που εδώ και 2.700 χρόνια σφράγιζε τον τάφο. Μόνο τότε οι αρχαιολόγοι του Πανεπιστημίου του Τορίνο και οι συνάδελφοί τους της Εφορείας Αρχαιοτήτων της νότιας Ετρουρίας διαπίστωσαν ιδίοις όμμασιν πως ο υπόγειος χώρος του 7ου αιώνα π.Χ. δεν είχε συληθεί.
Στο εσωτερικό του υπήρχε ακόμα ο σκελετός του Ετρούσκου πρίγκιπα ξαπλωμένος στην πέτρινη σαρκοφάγο έχοντας δίπλα τα όπλα του, πήλινα σκεύη, μαζί έναν αρύβαλο κι ένα μυροδοχείο, σε μια εσοχή των τοιχωμάτων. Και κρυμμένα σε αφιερωματικά δοχεία ήταν τα κοσμήματα και οι σφραγίδες εκείνου του ευγενή που χάθηκε, ποιος ξέρει γιατί και πώς στην εποχή του Ταρκίνιου Πρίσκου, του πέμπτου βασιλιά της Ρώμης κατά τον Τίτο Λίβιο, που βασίλεψε 38 χρόνια, από το 616 π.Χ. έως το 579 π.Χ.
«Ο τελευταίος ασύλητος τάφος ανακαλύφθηκε πριν από τριάντα χρόνια, αλλά είχε καταπέσει», εξηγεί ο Αλεσάντρο Μαντολέζι, καθηγητής Ετρουσκολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. «Αυτός δεν έχει αγγιχθεί ποτέ και από κανέναν, πιθανότατα δε να κρύβει κι άλλες εκπλήξεις», συνεχίζει.
Μαζί με τα εξαίσια ζωγραφισμένα δοχεία οι αρχαιολόγοι βρήκαν μια λόγχη και μια λεπίδα. Τα τοιχώματα είναι απλά ζωγραφισμένα, αλλά με ασυνήθη τρόπο για την εποχή. Η ανασκαφή χρηματοδοτείται από ιδιώτες και θα συνεχιστεί επί μακρόν.
Η ομάδα του καθηγητή Μαντολέζι εργάζεται εδώ και χρόνια στην Ντογκανάτσια. Ο Τύμβος του Πρίγκιπα, όπως πλέον ονομάζεται, είναι η τελευταία και πλέον εκπληκτική ανακάλυψή τους σ' έναν χώρο που -περιέργως πώς- ένωνε τους νεκρούς με τους ζωντανούς, αφού σε παραπλήσιο τάφο είδαν να προβάλλει μια μικρή αυλή (μόλις 2χ6 μέτρα). Είναι σκαμμένη σε βάθος 3 μέτρων στον ασβεστόλιθο, με τις τρεις ταφικές αίθουσες να ανοίγουν προς τις τρεις πλευρές της και με τα εξωτερικά τοιχώματά τους ζωγραφισμένα με μια τεχνική που όμοιά της δεν υπάρχει όχι μόνο στην Ετρουρία αλλά και σε όλη την Ιταλία.
Τα εξαιρετικά διακοσμημένα αγγεία όπως βρέθηκαν στον Τύμβο του Πρίγκιπα.
Το εκπληκτικότερο όλων είναι πως δεν παρουσιάζονται σ' αυτά σκηνές από τη μεταθανάτια ζωή, αλλά στιγμές της καθημερινότητας. Πιθανότατα οι τοιχογραφίες είχαν άλλο στόχο, ίσως να δένονταν με τη χρήση της αυλίτσας, πιθανότατα μιας μικρής αγοράς, άρα ενός χώρου που ένωνε νεκρούς και ζωντανούς. Οι μελετητές υποθέτουν πως στην περιοχή θάβονταν Ετρούσκοι πρίγκιπες και βασιλείς. Ο μύθος αναφέρει και την ταφή εκεί ενός κάποιου Δημάρατου, πλούσιου εμπόρου από την Κόρινθο, που παντρεύτηκε μια ντόπια ευγενή, την πιο όμορφη της πόλης. Από την ένωσή τους υποτίθεται πως γενήθηκε ο Ταρκίνιος Πρίσκος, ο μετέπειτα πρώτος βασιλιάς της Ρώμης ετρουσκικής καταγωγής.
Μένει ακόμα να ερευνηθεί ο επονομαζόμενος Τύμβος της Βασιλίσσης, στην τεράστια νεκρόπολη της Ταρκινίας, αυτό το θαυμαστό τοπίο ανάμεσα στη θάλασσα και τους λόφους, με το βορειοδυτικό άνεμο, το μαεστράλι, να φυσάει σταθερά.
Πηγή: Χ. Σιάφκου, Ελευθεροτυπία
No comments:
Post a Comment