Στο Νέο Φάληρο και στην οδό Σμολένσκι 4, το ΤΑΙΠΕΔ βγάζει στο σφυρί , ένα ερειπωμένο κτίσμα. Το ονόμασαν Πύργο Φαντασμάτων.
Ο πέτρινος αυτός πύργος, αρχιτεκτονικό αριστούργημα) ήταν η εξοχική κατοικία του Εμμανουήλ Μπενάκη. Το αγόρασε ο υπερπλούσιος Κώστας Κούραλης. Εδώ έζησε με την οικογένειά του, μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ο πάμπλουτος Κώστας Κούρταλης είχε δυο γιους, που μεγάλωσαν και σπούδασαν στην Ελβετία. Με το θάνατο του μεγάλου του γιου, την Διεύθυνση του εργοστασίου ανέλαβε ο γιός του Κυριάκος ή Κούλης. Καραβόπανα και καραβόσχοινα έκαμε το εργοστάσιο. Όμως η εφεύρεση του ναϋλον στη βιομηχανία, κατήργησε το καραβόπανο και το καραβόσχοινο. Όλοι οι αργαλειοί αχρηστεύθηκαν. Δυστυχώς δεν υπήρχε χρήμα για την αντικατάστασή των μηχανημάτων. Σιγά – σιγά ο Κούρταλης καταστράφηκε και βέβαια έχασε και το ηθικό του. Υπήρξε φίλος εφοπλιστών και βιομηχάνων. Ο υπερήφανος χαρακτήρας του δεν τον άφησε ποτέ να δεχθεί την βοήθειά τους.
Ο αποθανών Κούρταλης, σπούδασε ιστορία της τέχνης, φιλοσοφία και μουσική. Ποτέ δεν είπε ότι ο Πύργος ήταν δικός του. Ποτέ δεν βγήκε στο παράθυρο να τραγουδήσει. Βοήθησε ανέργους, την εποχή που δεν υπήρχε ιατρο-φαρμακευτική περίθαλψη. Υπήρξε ο βασιλιάς του καραβόπανου στον κύκλο των εφοπλιστών. Το σπίτι του, ήταν μουσείο έργων τέχνης. Είχε μικρά αντίγραφα ιστιοφόρων. Οι γείτονες με πολλές φαντασιώσεις, έβλεπαν κλέφτες και άκουγαν φωνές. Δεν ήταν όμως έτσι. Όλοι γνωστοί άγνωστοι, φίλος τον φίλο έφερνε, λεηλάτησαν ένα θησαυρό. Ακόμα και τα πατώματα έκλεψαν, διότι ήταν ξύλα καλής ποιότητας. Επειδή η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα, με λάμπες πετρελαίου την νύχτα η κλεψιά πήγαινε σύννεφο.
Δύο καλοί φίλοι του, τον φρόντισαν στις δύσκολες ώρες της ζωή τους με σεβασμό και αγάπη. Έτσι το κουρασμένο κορμί του, βρήκε γωνιά να ξεκουραστεί. Αυτή είναι η αληθινή ιστορία και ντροπή σε όλους εκείνους που και πεθαμένο δεν τον αφήνουν ήσυχο.
Υ.Γ. Γιατί κ. Δήμαρχε του Πειραιά από τα κονδύλια του ΕΠΣΑ δεν φροντίζετε να επισκευάσετε ή δυνατόν και να αγοράσετε τον πύργο και να τον κάνετε πνευματικό κέντρο. Η τιμή που βγαίνει ο πύργος στη δημοπρασία είναι πολύ μικρή και είναι αμαρτία να χαθεί ένα τέτοιο αριστούργημα.
ΟΛΓΑ ΚΥΡΙΤΣΗ
No comments:
Post a Comment