Ο Κώστας , τον πρώτο καιρό που πήγε στη Βενεζουέλα , σωτήριον...έτος..1956......
Για ένα χρόνο περίπου , δούλεψε σαν βοηθός...τοπογράφος , στις ζούγκλες της Βενεζουέλας .
ΚΟΡΑΘΟΝ ΝΤΕ ΛΕΟΝ ...Λεοντόκαρδος που λέμε , το περίφημο ποταμόπλοιο του μπάρμπα Κώστα , ...γελάδια...300 ή..ταύροι...220....μπορούσαν να...επιβιβαστούν.....
Ο Κώστας με φίλους του σε κάποιο...παζάρι ...
Ινδιάνικα ..όπλα , της Βενεζουέλας , τόξο , ακόντιο , και..φαρέτρα .....
Ο...Θεός των..ΙΝΚΑΣ......
Όλα ξεκινάνε πάντα με ένα..καφεδάκι , με καλή παρέα ,καλαμπούρι και...κοινωνικό...σχολιασμό , κουτσομπολιό...που....λέμε , έτσι έγινε και σήμερα στο Λευκαδίτι , ο...Λεοντόκαρδος ..Κώστας , όρθιος με τα γυαλιά , μας διηγείται κάποια απ' τις πολλές περιπέτειές του , στο μαγαζί στης κυρά Γιώτας , στην πλατεία στην ...πουρνάρα....
Πάνε τρία περίπου χρόνια που έφυγε απ’ τη ζωή ο μπάρμπα Κώστας Κρικέλας – Τσαούσης , απ’ το Λευκαδίτι , που πέρασε 30 χρόνια , μια..” ζωή “ , στη μακρινή Βενεζουέλα .
Τον αείμνηστο Κώστα , τον γνώρισα το 2007 , το μήνα Σεπτέμβριο , στο Λιδορίκι , στο μαγαζί του Νάκου , όπου είχε έρθει για ψώνια . Τελειώνοντας κάτι είπε με το Δημητράκη το Νάκο , κάτι για ..Βενεζουέλα .
Φεύγοντας απ’ το μαγαζί , ρώτησα τον Δημητράκη , τι σχέση είχε ο μπάρμπα Κώστας με τη Βενεζουέλα , και τότε έμαθα πως έζησε εκεί 30 περίπου χρόνια .
Τον πρόλαβα πριν φύγει για Λευκαδίτι , τα είπαμε για λίγο στη Βαθειά και κανονίσαμε να ανέβω μια μέρα στο Λευκαδίτι να μου αφηγηθεί τη ζωή του στη Βενεζουέλα , όπως και έγινε .
Στις 12 –10- 2007 είχαμε , στο Λευκαδίτι , την πρώτη...συνάντηση με τον αείμνηστο μπάρμπα Κώστα , ένα νεαρό...ογδοντατεσσάρη , που νεαρός έφυγε απ' τις πλαγιές και τα μονοπάτια της...Γκιώνας , κατέβηκε στην Αθήνα και μετά από πολλές..περιπέτειες βρέθηκε , από...τσοπανόπαιδο που ήταν , ποταμο...πλοιοκτήτης στις άγριες ζούγκλες της Βενεζουέλας , να κάνει μεταφορές και...ξεναγήσεις στον ποταμό Ορενόκο , κι' αργότερα ..αδαμαντο..θήρας , κυνηγός...κροκοδείλων , κι' ένα σωρό άλλες απίθανες εργασίες στα 30 περίπου χρόνια που έμεινε στη Βενεζουέλα .
Στο σπίτι του , στο Λευκαδίτι , όλα..θυμίζουν...Ινδιάνους , διάφορα ενθύμια , και πολλές-πολλές φωτογραφίες , έχει ακόμα γνήσια Ινδιάνικη φλογέρα , τόξα , βέλη , φυσοκάλαμο και φαρμακωμένες..βελόνες , των ιθαγενών της Βενεζουέλας , και φυσικά απέραντο..φορτίο..αναμνήσεων....
Πρώτη-πρώτη θέση έχει μια μεγάλη φωτογραφία με το περιβόητο ..ποταμόπλοιο , το όνομά του ; " CORAZON de LEON " , ( Κοραθόν ντε Λεόν ) Λεοντόκαρδος δηλαδή , που είχε μήκος 33 μέτρα , και 8,5 πλάτος και μεταφορική ικανότητα 150 τόνων , και όπως μας είπε ο...πλοιοκτήτης μπορούσε να μεταφέρει 300 περίπου γελάδια , μεσαίου μεγέθους , αν όμως ήταν μεγάλα , ταύροι , γύρω στα 220 , ήταν δε το μεγαλύτερο ποταμόπλοιο του Ορενόκο , στην εποχή του φυσικά , τα άλλα ήταν μκρότερα , μέχρι 100 τόνους .
Μάλιστα σε κάποιο ταξίδι , συγκρούστηκε με ένα άλλο , μικρότερο , ποταμόπλοιο το οποίο και βυθίστηκε , αλλά έφταιγε ο άλλος καπετάνιος , μας έδειξε και την εφημερίδα της εποχής που αναφέρεται στο ναυτικό ατύχημα έχοντας και φωτογραφίες των ποταμόπλοιων .
Όση ώρα μιλάγαμε , ο φίλος μας ...έλαμπε , τα μάτια του , αδέρφια , πέταγαν...σπίθες , και κάποτε -πότε η φωνή..λύγιζε , έτρεμε , αλλά το πάθος...πάθος .
Έτσι για..πρόγευση σας έχουμε μερικές φωτογραφίες και τα.... καλύτερα θα ...ακολουθήσουν ….
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι …….
Καλό σας ξημέρωμα …Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment