Ανεξάρτητα από την ξεκάθαρη βούληση των Ελλήνων που φαίνεται από τις καθημερινές διαδηλώσεις των ¨αγανακτισμένων¨ αλλά και από τις δημοσκοπήσεις, η κυβέρνηση επιχειρεί για άλλη μια φορά να παρακάμψει αυτή τη βούληση και να κάνει αυτά που της επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας.
Τις τελευταίες είκοσι ημέρες γίνεται μια μεγάλη συζήτηση για το μεσοπρόθεσμο και τις δυσβάσταχτες επιβαρύνσεις που θα φέρει η υπογραφή του στους Έλληνες πολίτες. Μέσω της πίεσης των πολιτών, την προηγούμενη εβδομάδα παρακολουθήσαμε την τρεκλίζουσα κυβέρνηση να παραπαίει και τελευταία στιγμή να ανασχηματίζεται, προβάλλοντας ως άλλος φοίνικας από τις στάχτες της, παρέχοντας ταυτόχρονα και επικοινωνιακό άλλοθι αποπροσανατολισμού από το ουσιώδες.
Το ουσιώδες είναι ότι το Μεσοπρόθεσμο είναι εδώ πιο επίκαιρο από ποτέ και το ίδιο επαχθές όπως προηγουμένως. Είναι δε για τους Ευρωπαίους εταίρους μας απολύτως αναγκαίο να ψηφισθεί, γιατί σε αυτή την ψήφιση στηρίζονται τα πάντα στην Ευρώπη σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Αν δεν ψηφισθεί θα πρέπει να ακολουθήσουν την απόφαση που πήραν εχθές (20/06/2011) στο Eurogroup και να μην εκταμιεύσουν την 5η δόση. Σαν αποτέλεσμα η Ελλάδα χωρίς την δυνατότητα αποπληρωμής των υποχρεώσεων της, θα κηρύξει στάση πληρωμών και άρα πτώχευση. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τα σενάρια πιέσεων που θα ακολουθήσουν στις άλλες εκτεθειμένες οικονομίες της Ευρωζώνης όπως στις Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, ακόμα και στην Ιταλία ή και τη Γαλλία. Ο Πρόεδρος Ομπάμα άλλωστε γι΄ αυτό συνεχώς προτρέπει τους Ευρωπαίους να βοηθήσουν την Ελλάδα, φοβάται το καταστροφικό ντόμινο που θα ακολουθήσει στην παγκόσμια οικονομία.
Για τον ίδιο λόγο οι Ευρωπαίοι στηρίζουν με κάθε δύναμη που έχουν τον Γιώργο Παπανδρέου και την κυβέρνηση του.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι λοιπόν πόσο σημαντικό είναι για εκείνους να ψηφισθεί. Η μπλόφα της μη εκταμίευσης της 5ης δόσης είναι επίσημα πλέον στο τραπέζι - γιατί περί μπλόφας πρόκειται - και ή έκβαση όλου του παιχνιδιού που έχει παιχτεί μέχρι τώρα κρίνεται στην ψήφιση ή μη του μεσοπρόθεσμου.
Το Μεσοπρόθεσμο που σύμφωνα με τον τύπο έχει ήδη κλειδωμένα τα ακόλουθα μέτρα:
- Την αύξηση των τελών κυκλοφορίας κατά 10%-20%.
- Την αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 23%, τουλάχιστον στις υπηρεσίες εστίασης.
- Την αύξηση φόρων στα φθηνά τσιγάρα.
- Την επιβολή ΕΦΚ στο φυσικό αέριο.
- Την έκτακτη εισφορά σε πισίνες και σκάφη αναψυχής.
- Την επιβολή νέας εισφοράς ανεργίας 3% στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και η αύξηση της κατά 0,5% στους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα και στις επιχειρήσεις.
- Τη μείωση κατά 10% στο εφάπαξ και έως 20% στις επικουρικές συντάξεις.
- Την ειδική εισφορά «τύπου ΛΑΦΚΑ» ύψους 8% για συνταξιούχους κάτω των 60 ετών και με συντάξεις πάνω από 1.700 ευρώ και τη γενική αύξηση της εισφοράς για συντάξεις πάνω από 1.700 ευρώ.
Και αυτά είναι η αρχή. Στο ίδιο επικοινωνιακό επίπεδο γίνεται μεγάλη προσπάθεια να πειστούν οι πολίτες ότι ο νέος Υπουργός των Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, θα ¨προσπαθήσει¨ να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους σε σχέση με άλλα μέτρα, όπως ο κεφαλικός φόρος σε όλα τα εισοδήματα. Ο οποίος αντί να ξεκινά από τις 12.000 ευρώ να ξεκινά από τις 15.000 με ταυτόχρονη μείωση του φόρου από 4% σταθερό σε κυμαινόμενο 1 - 3% ανάλογα με το εισόδημα. Το ίδιο ισχύει με την μείωση της χρονικής διάρκεια της πενταετούς εισφοράς, με την μικρότερη μείωση του αφορολόγητου ορίου κλπ. Δηλαδή με επιβαρύνσεις που έτσι και αλλιώς δεν θα έπρεπε εξ αρχής να έχουν καν συζητηθεί και όχι να συζητάμε σήμερα αν θα εφαρμοσθούν μειωμένες.
Αυτό βεβαίως που δεν λέγεται στους πολίτες είναι ότι στα βασικά εργαλεία της πολιτικής επικοινωνίας υπάρχει το εργαλείο των διαρροών. Η παρούσα κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες κάνουν συνεχή χρήση αυτού του εργαλείου. Το σκεπτικό είναι απλό και συνήθως επιτυχές. Η κυβέρνηση διαρρέει πολύ σκληρότερα μέτρα από αυτά που θέλει να υλοποιήσει και με αυτό τον τρόπο δημιουργεί ένα σωσίβιο ασφαλείας, ώστε να μπορεί να υποχωρήσει στο επίπεδο που πραγματικά επιθυμεί ή έχει συμφωνήσει - όπως τώρα για παράδειγμα με την Τρόικα. Υποστηρικτικά στις διαρροές χρησιμοποιούνται δραματοποιημένες δηλώσεις αξιωματούχων σαν τις χθεσινές του Γιούνγκερ (πρόεδρος Eurogroup), ¨οι Έλληνες πρέπει να πουλήσουν¨ ή "κατανοώ πως οι Έλληνες καλούνται να υποστούν τεράστιες θυσίες, όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος", ή τις δηλώσεις των Ολι Ρεν (Επίτροπος) , Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ (Πρόεδρος Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) και Λίπσκι (Αναπληρωτής Γεν. Διευθυντής ΔΝΤ) που κινήθηκαν με τις δηλώσεις τους σε απολύτως εναρμονισμένο κλίμα, ξεκαθαρίζοντας ότι η εκταμίευση των επόμενων 12 δισ. ευρώ για την Ελλάδα θα γίνει μόνο αν το ελληνικό Κοινοβούλιο εγκρίνει το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο.
Το ουσιώδες δίλημμα που τίθεται λοιπόν στην παρούσα συγκυρία είναι το ακόλουθο.
Ποιο είναι το πραγματικό συμφέρον του Ελληνικού λαού;
Είναι η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος όπως επιθυμεί η κυβέρνηση με την ακόλουθη εφαρμογή επαχθέστατων μέτρων κατά των πολιτών, που όπως έχει δείξει η έως τώρα εμπειρία από την εφαρμογή των εισπρακτικών μέτρων του μνημονίου θα οδηγήσει την πραγματική οικονομία σε ακόμη βαθύτερο τέλμα, χωρίς ελπίδα ανάκαμψης στα επόμενα χρόνια;
Ή είναι η ουσιαστική διαπραγμάτευση εφ΄ όλης της ύλης με τους Ευρωπαίους για όλα τώρα. Δηλαδή νέα, πραγματική διαπραγμάτευση για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, τη μείωση του επιτοκίου, ακόμα και την αναδιάρθρωση του χρέους σε επίπεδα που η αποπληρωμή του θα είναι πραγματικά εφικτή, τώρα που ακόμα διαθέτουμε το ισχυρό χαρτί της εξάρτησης των άλλων οικονομιών από το δικό μας χρέος.
Ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο νέος Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός των Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος φέρουν πολύ μεγάλη ευθύνη και σε αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τον τόπο. Έστω και την ύστατη ώρα θα πρέπει να δουν τα δεδομένα με καθαρή ματιά και να κάνουν το καλύτερο για τους Έλληνες πολίτες. Και το καλύτερο σίγουρα δεν είναι να τους οδηγήσουν στο άκρο της απελπισίας!
Dou Στην ενημέρωση
No comments:
Post a Comment