ΠΑΛΙΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Νίκος Αναστ. Ταμβάκης , 25-4-54 , με το ποδήλατό του στο Αλωνάκι , δεξιά του το καφενείο των αφων Παπαδοπούλου , στο βάθος το Καψαλαϊικο , όπου στεγαζόταν η αστυνομία του Λιδορικίου .
Αρχείο Ασημάκη Τσιάντα
****************
Καλησπέρα Λιδορικιώτες
Καλησπέρα φίλοι του χωριού μας
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 06:01
Δύση Ήλιου: 20:46
Σελήνη 2 ημερών
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz4AoAQChFf
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1850
Ο Λιβάι Στράους παρουσιάζει το πρώτο παντελόνι τζιν.
1923
Στη Διάσκεψη της Λωζάνης καθορίζονται οριστικά τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ορίζεται το μέσο του ρου του ποταμού Έβρου. Η Άγκυρα ανακαλεί κάθε αντίρρηση για παραχώρηση του Καστελόριζου στην Ιταλία.
1933
Νέα δολοφονική απόπειρα σημειώνεται κατά του Ελευθέριου Βενιζέλου, αυτή τη φορά στην Αθήνα, την ώρα που βρίσκεται μαζί με τη σύζυγό του Έλενα στο αυτοκίνητο.
1944
«D-Day». Οι Σύμμαχοι αποβιβάζονται στη Νορμανδία και αρχίζει η μεγάλη επίθεση, που θα κρίνει κατά πολύ τον τελικό νικητή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
1965
Οι Rolling Stones κυκλοφορούν το «(I Can’t Get No) Satisfaction».
1984
O ρώσος μαθηματικός Αλεξέι Παζίτνοφ παρουσιάζει το δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι - παζλ «Tetris». Η ονομασία του προέρχεται από το ελληνικό αριθμητικό πρόθημα «τέτρα-» και τη λέξη «τένις».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0606#ixzz4AoAkcOTs
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1875
Τόμας Μαν, γερμανός συγγραφέας, που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1929. («Το μαγικό βουνό», «Δρ Φάουστους», «Θάνατος στη Βενετία»)(Θαν. 12/8/1955)
Αποφθέγματα
1931
Κική Δημουλά, ελληνίδα ποιήτρια.
Αποφθέγματα Ανθολόγιο
1953
Δημήτρης Αβραμόπουλος, έλληνας πολιτικός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0606#ixzz4AoB14sEr
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1941
Λουίς Σεβρολέτ, ελβετοαμερικανός οδηγός αγώνων ταχύτητας και ιδρυτής της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας. (Γεν. 25/12/1878)
1961
Καρλ Γιουνγκ, ελβετός ψυχαναλυτής, εισηγητής της αναλυτικής ψυχολογίας. (Γεν. 26/7/1875)
Αποφθέγματα
1968
Ρόμπερτ Κένεντι, γερουσιαστής και αδελφός του αμερικανού προέδρου Τζον Κένεντι. (Γεν. 20/11/1925)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0606#ixzz4AoBB1vNc
2044
0
Διακεκριμένη και πολυβραβευμένη ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.
Η Βασιλική Ράδου, όπως ήταν το πατρικό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου του 1931, με καταγωγή από την Καλαμάτα. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές της, προσελήφθη ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος, στην οποία εργάστηκε επί 25 χρόνια, έως το 1974, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Για μια οκταετία εργάστηκε αποσπασμένη στη σύνταξη του περιοδικού Kύκλος, που εξέδιδε η τράπεζα, με λογοτεχνικό και οικονομικό περιεχόμενο, στο οποίο δημοσιεύονταν κείμενά της. Το 1954 παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά (1921-1986), ο οποίος εργαζόταν ως πολιτικός μηχανικός στους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτρη (1956) και την Έλση (1957).
Η Κική Δημουλά πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1952 με την ποιητική συλλογή Ποιήματα, την οποία αποκήρυξε μετά από λίγο και την απέσυρε από την κυκλοφορία. Από τότε εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές:
Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, η τρίτη μόλις γυναίκα, που έτυχε αυτής της τιμής, από το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της Ελλάδας. Οι βραβεύσεις για την Κική Δημουλά συνεχίστηκαν το 2009 με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της και το 2010 με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, επίσης, για το σύνολο του έργου της. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου (Αγγλικά Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Πολωνικά, Βουλγαρικά, Γερμανικά, Σουηδικά κ.ά.).
Η Κική Δημουλά έχει να επιδείξει και ένα μικρό σε έκταση αφηγηματικό έργο, μία επιλογή του οποίου περιέχεται στο βιβλίο Εκτός Σχεδίου (2005). Κυκλοφορούν, επίσης, η ομιλία που εκφώνησε στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της με τίτλο Ο Φιλοπαίγμων Μύθος (2004) και η ομιλία της στην Αρχαιολογική Εταιρεία με τίτλο Έρανος σκέψεων (2009).
Ο ποιητικός λόγος της Κικής Δημουλά ακολούθησε μια εξελικτική πορεία, με επιδράσεις από την καβαφική ποίηση στο ξεκίνημά του και με βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία τη λογοπλαστική τάση και την εικονοπλαστική ενάργεια. Ο προβληματισμός της Δημουλά, σαφώς υπαρξιακός, εκφράζει την αγωνιώδη αναζήτησή της για το νόημα της φθαρτής ανθρώπινης ζωής. Τα θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Στοιχεία της γραφής της είναι ο γοργός και αιχμηρός στίχος, ο ειρωνικός τόνος με τη χρήση των λέξεων της καθαρεύουσας, της τεχνολογίας, της αργκό ή και νεολογισμών, η φιλοπαίγμων διάθεση με την παράθεση αντίθετων ή ομόηχων λέξεων, η ηθελημένη αμέλεια στη σύνταξη και οι επαναλήψεις.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/663#ixzz4AoBc2ErU
Τα πρώτα τζιν φορέθηκαν από εργάτες σε ορυχεία
1607
0
Η ιστορία του τζιν -ενός κατεξοχήν αμερικάνικου ενδύματος- είναι περίπου τόσο παλιά, όσο κι αυτή της ίδιας της Αμερικής. Από μία εκδοχή του συγκεκριμένου υφάσματος ήταν κατασκευασμένα τα πανιά στις καραβέλες Νίνα, Πίντα και Σάντα Μαρία, με τις οποίες έφτασε το 1492 στον Νέο Κόσμο ο Χριστόφορος Κολόμβος.
Περίπου τρεισήμισι αιώνες αργότερα, το 1850, ένας 20χρονος βαυαρός μετανάστης, ο Λιβάι Στρος, ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη για την Καλιφόρνια, ακολουθώντας το ρεύμα των χρυσοθήρων. Πωλούσε το ανθεκτικό καραβόπανο, που είχε χρησιμοποιήσει ο Κολόμβος, για την κατασκευή σκηνών και σκεπάστρων για τα βαγονέτα. Αυτό που χρειάζονταν, όμως, περισσότερο οι χρυσοθήρες ήταν ρούχα που να αντέχουν στις δοκιμασίες της Άγριας Δύσης.
Έτσι, ο Στρος σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το ύφασμά του για να φτιάξει ανθεκτικά παντελόνια. Τα παρουσίασε στις 6 Ιουνίου 1850 κι έγιναν ανάρπαστα. Λόγο της γενοβέζικης καταγωγής τους -τζένοαν για τους αμερικανούς- ονομάστηκαν τζινς.
Σύντομα, όμως, οι
χρυσοθήρες άρχισαν να διαμαρτύρονται ότι το σκληρό καραβόπανο τους προκαλούσε
διάφορους ερεθισμούς. Για το λόγο αυτό, ο Στρος αποφάσισε να αντικαταστήσει το
ύφασμα με ένα γαλλικό βαμβακερό, διαγώνιας ύφανσης, το οποίο ονομαζόταν
Serge de Nimes κι έγινε γνωστό ως ντένιμ - δίμιτο στα
ελληνικά.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι εργάτες στα ορυχεία ήταν ότι οι τσέπες τους σκίζονταν εύκολα. Τη λύση σκέφτηκε ένας πελάτης του Στρος, ο Τζέικομπ Ντέιβις, και δεν ήταν άλλη από τις μεταλλικές κόπιτσες που φέρουν και τα σημερινά τζινς. Όμως, δεν διέθετε τα απαραίτητα χρήματα για να κατοχυρώσει την ιδέα του. Πρότεινε, λοιπόν, στον Λιβάι Στρος να πληρώσει εκείνος για την πατέντα και να μοιραστούν τα κέρδη από την εμπορική εκμετάλλευσή της. Το πρώτο παντελόνι με κόπιτσες πωλήθηκε στις 20 Μαΐου του 1874, στην τιμή των 13 δολαρίων η δωδεκάδα.
Τα πρώτα τζιν, έως τις αρχές του 1860, ήταν μπεζ, αλλά ήδη είχαν τον κωδικό 501. Τότε ήταν που κυριάρχησε το μπλε, καθώς είναι το χρώμα που λερώνεται λιγότερο. Η δερμάτινη ετικέτα, που απεικονίζει δύο άλογα να τραβούν ένα τζιν, προστέθηκε στο πίσω μέρος του παντελονιού το 1886. Η εταιρία Levi Strauss & Co, η οποία είχε ιδρυθεί από το 1853, χρησιμοποίησε αυτή την παράσταση για να διαφημίσει την ανθεκτικότητα των προϊόντων της.
Μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το τζιν παρέμεινε ένα ρούχο εργασίας. Στη δεκαετία του '50 η εξέγερση των νέων ενάντια στον κοινωνικό κομφορμισμό έφερε τη μαζική εξάπλωσή του. Μία έρευνα το 1958 στις Η.Π.Α. αποκάλυπτε ότι το 90% των νέων φορούσε το τζιν σε όλες τις περιστάσεις. Ανάλογη πορεία ακολούθησε και στην Ευρώπη, ενώ το 1970 αποτέλεσε τη νέα πρόταση στις παριζιάνικες πασαρέλες από τον γάλλο σχεδιαστή μόδας Υβ Σεν Λοράν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/100#ixzz4AoBpH8Nf
663
0
Το βράδυ της 6ης Ιουνίου 1933, ο Ελευθέριος Βενιζέλος μαζί με τη σύζυγό του Έλενα γευμάτιζαν στο σπίτι της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά. Παρέμειναν εκεί ως τις 11 το βράδυ, οπότε πήραν το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα.
Το ζεύγος Βενιζέλου επέβαινε σε ένα αυτοκίνητο τύπου «Πακάρ», ενώ ακολουθούσε ένα «Φορντ» με τους άνδρες ασφαλείας. Τα δύο οχήματα κινούνταν με μέση ταχύτητα 50 χιλιομέτρων στη Λεωφόρο Κηφισίας. Όταν έφθασαν στο ύψος του κέντρου «Παράδεισος» στο νότιο Μαρούσι ένα αυτοκίνητο με σβησμένα τα φώτα έκλεισε το δρόμο του αυτοκινήτου ασφαλείας του Βενιζέλου. Ταυτόχρονα, ακούσθηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί και ο σωματοφύλακας Μαρκάκης, που επέβαινε στο συνοδευτικό αυτοκίνητο, κτυπήθηκε στο κεφάλι και πέθανε λίγο αργότερα.
Οι επιδρομείς στράφηκαν αμέσως κατά του αυτοκίνητου του Ελευθερίου Βενιζέλου, που εκείνη την περίοδο ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, έχοντας μόλις χάσει τις εκλογές. Άρχισαν πυρ ομαδόν. Ο Βενιζέλος διατήρησε την ψυχραιμία του και συμπαρέσυρε τη γυναίκα του στο δάπεδο της «Πακάρ», δίνοντας παράλληλα εντολή στον οδηγό του Ιωάννη Νικολάου να αναπτύξει ταχύτητα για να ξεφύγουν από τους διώκτες τους.
Μετ' ολίγο και παρά την αντίδραση του Βενιζέλου, ο συνοδηγός μοίραρχος Κουφογιαννάκης αποβιβάστηλε, προκειμένου να καθυστερήσει το αυτοκίνητο των δολοφόνων. Το συνοδευτικό αυτοκίνητο, λόγω της παλαιότητάς του, τέθηκε εκτός μάχης και δεν μπόρεσε να παράσχει προστασία στον Εθνάρχη και τη σύζυγό του. Η κούρσα θανάτου με καταιγισμό πυροβολισμών διήρκεσε περίπου μισή ώρα, ώσπου το «Πακάρ» του Βενιζέλου κατόρθωσε να ξεφύγει από τους διώκτες του στο ύψος του Γηροκομείου. Κατευθύνθηκε προς το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» για να προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες στην Έλενα Βενιζέλου, που είχε τραυματισθεί ελαφρά.
Σε λίγο, όλη η Αθήνα μιλούσε για την απόπειρα και πλήθος φίλων και συνεργατών του Βενιζέλου τον επισκέφθηκε στο «Ευαγγελισμό». Η χώρα καθ' όλη τη διάρκεια του μεσοπολέμου ταλανιζόταν από τη διαμάχη βενιζελικών και αντιβενιζελικών, δημοκρατικών και βασιλικών, που οδήγησε τελικά στην κατάλυση του κοινοβουλευτισμού και στην επιβολή τηςδικτατορίας Μεταξά το 1936.
Ο πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης αποδοκίμασε την πράξη και δήλωσε ότι «θα συλληφθούν οι δράστες οπωσδήποτε, διότι οι υπεύθυνοι υπουργοί και αστυνομικοί δεν θα διατηρηθούν εις τας θέσεις τους, εάν δεν εκπληρώσουν μέχρι κεραίας το καθήκον τους». Ο κορίνθιος πολιτικός, ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος, φιλοβασιλικός, σώφρων και έντιμος πολιτικός, με τη δήλωση αυτή παραδεχόταν εμμέσως την ανάμιξη κρατικών λειτουργών στην απόπειρα κατά του πολιτικού του αντιπάλου. Ο Εθνάρχης, από την πλευρά του, χαρακτήρισε πολιτικά υπεύθυνο τον πρωθυπουργό, τον Κονδύλη, ενώ άφησε υπόνοιες κατά του Ιωάννη Μεταξά.
Τα πνεύματα μεταξύ των δύο πλευρών οξύνθηκαν και έφθασαν σε σημείο παράνοιας. Κυβερνητικοί βουλευτές θύμιζαν στους συναδέλφους τους της αντιπολίτευσης τη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη από τους βενιζελικούς το 1920 («Ιουλιανά»), θέλοντας να δικαιολογήσουν την απόπειρα κατά του Βενιζέλου.
Στις 8 Ιουνίου η εφημερίδα «Ελληνική», όργανο του Ιωάννη Μεταξά, έγραφε σε κύριο άρθρο της: «Τους ήρωας της οδού Κηφισιάς, αυτών των οποίων τα ονόματα θα τιμήση η εθνική ιστορία με χρυσά γράμματα, ας τους μιμηθώμεν όλοι, αφού τα ύψιστα συμφέροντα της πατρίδας αυτό απαιτούν. Εις τας απειλάς του βενιζελισμού πρέπει ο αντιβενιζελισμός να απαντήση με έργα της αγριωτέρας σκληρότητος, εάν δεν θέλη να ατιμασθή και να εξευτελισθή… Γίγαντες του αντιβενιζελικού λαού, εγερθήτε και ορμήσατε! Εις την ορμήν σας δε ας μη υπάρξη ούτε οίκτος ούτε έλεος διά την συντριβήν και τον αφανισμόν των αντιπάλων σας…»
Στις 10 Ιουνίου 1933 ο ανακριτής Τζωρτζάκης, παρά τις πιέσεις, διατάσσει τη σύλληψη του διοικητή της Γενικής Ασφάλειας, Ιωάννη Πολυχρονόπουλου, του αδελφού του Νικολάου, που ήταν έμπορος, των αστυνόμων Μαρκάκου και Τζαμαλούκα και του λήσταρχου Καραθανάση, που είχε αμνηστευτεί. Η σύλληψη ενός τόσου υψηλόβαθμού στελέχους της Αστυνομίας προκαλεί μεγάλη εντύπωση, καθώς ήταν προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού. Αποχρώσες ενδείξεις ηθικής αυτουργίας προέκυψαν και για δύο στελέχη του Λαϊκού Κόμματος, τον υπουργό Εσωτερικών Ιωάννη Ράλλη και τον βουλευτή Οιτύλου Πέτρο Μαυρομιχάλη. Όμως, η κυβερνητική πλειοψηφία δεν συναίνεσε στην άρση της βουλευτικής τους ασυλίας.
Η δίκη των κατηγορουμένων για την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου θα ξεκινήσει στις 22 Φεβρουάριου 1935. Στο εδώλιο θα καθίσουν συνολικά 18 άτομα, μεταξύ αυτών δύο υψηλόβαθμοι αστυνομικοί, ο Ιωάννης Πολυχρονόπουλος και Αθανάσιος Δικαίος, που κατηγορούνται ως ηθικοί αυτουργοί και οι τέσσερις φυσικοί αυτουργοί, με επικεφαλής τον λήσταρχο Καραθανάση, που είχε συλληφθεί από απόστρατους βενιζελικούς αξιωματικούς, καθώς η αστυνομία ολιγωρούσε.
Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας θα αποκαλυφθεί ότι για την απόπειρα κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου είχαν διατεθεί 2.000.000 δραχμές με άγνωστο χρηματοδότη. Η δίκη δεν τελείωσε ποτέ. Αναβλήθηκε «επ' αόριστον», επειδή μεσολάβησε το βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935, που κατέληξε σε αποτυχία και συνετέλεσε στην κυριαρχία των φιλοβασιλικών δυνάμεων, που επανέφεραν από την εξορία τον Γεώργιο Β'.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/149#ixzz4AoC0fM00
688
0
Ύμνος της ροκ μουσικής και σήμα κατατεθέν της τραγουδοποιίας των Rolling Stones.
Η γέννηση του «Satisfaction» κυοφορήθηκε ένα ανοιξιάτικο βράδυ του 1965 στο μυαλό του Κιθ Ρίτσαρντς. Ο νεαρός κιθαρίστας μόλις είχε πέσει για ύπνο, όταν του ήρθε η ιδέα. Αμέσως σηκώθηκε, πήρε το κασετοφωνάκι του και ψιθύρισε μια μελωδία, ενώ σε ένα κομμάτι χαρτί έγραψε τις λέξεις «I can't get no satisfaction». Στη συνέχεια επέστρεψε στο κρεβάτι του για να συνεχίσει τον ύπνο του. Το τραγούδι, που χαρακτήρισε μια ολόκληρη γενιά, βρισκόταν στα σπάργανα.
Στις αρχές Μαίου οι Στόουνς καταπιάστηκαν με το κομμάτι στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Κλίαργουοτερ της Φλώριδας. Ο Τζάγκερ έγραψε τους τολμηρούς για την εποχή στίχους με τα σεξουαλικά υπονοούμενα και το αντικαταναλωτικό μήνυμα. Ο Ρίτσαρντς δίσταζε να προχωρήσει στην ηχογράφησή του, γιατί πίστευε ότι έμοιαζε με το τραγούδι των Martha and the Vandellas «Dancing in the Street» (το ερμήνευσε χρόνια αργότερα ο Τζάγκερ με τον Μπάουι για φιλανθρωπικό σκοπό).
Πείστηκε, όμως, και το συγκρότημα μπήκε στα στούντιο της Τσες στο Σικάγο στις 10 Μαίου 1965. Το ξαναηχογράφησαν λίγες μέρες αργότερα στο Λος Αντζελες, εμπλουτίζοντας με εφέ το κιθαριστικό του μέρος. Το «Sarisfaction» κυκλοφόρησε στις 6 Ιουνίου 1965 στις ΗΠΑ ως προπομπός του άλμπουμ του συγκροτήματος «Out of our Ηeads». Στην Αγγλία και την υπόλοιπη Ευρώπη θα κυκλοφορήσει στις 20 Αυγούστου του ίδιου χρόνου.
Η επιτυχία του τραγουδιού ήταν άμεση και απογείωσε την καριέρα των Rolling Stones. Αμέσως μπήκε στο Hot 100 του Billboard και παρέμεινε στο Νο1 για τέσσερεις εβδομάδες. Άμεση, όμως, ήταν η αντίδραση. Από κάποιους συντηρητικούς κύκλους, το τραγούδι θεωρήθηκε ανήθικο και επικίνδυνο για την καθεστηκυία τάξη. Σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης απαγορεύτηκε αρχικά κι έγινε γνωστό μέσα από τους πειρατικούς σταθμούς, ενώ και οι Στόουνς σε κάποιες εμφανίσεις τους αναγκάστηκαν να προσαρμόσουν τους στίχους του τραγουδιού.
Το Satisfaction θεωρείται σήμερα ένα από τα τραγούδια που σημάδεψαν το ροκ και το νεολαιίστικο κίνημα της δεκαετίας του '60. Στον κατάλογο του περιοδικού Rolling Stone με τα 500 κορυφαία τραγούδια όλων των εποχών κατέχει τη 2η θέση και πρόσφατα η Βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου το συμπεριέλαβε στους καταλόγους της. Πολλοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα το έχουν ερμηνεύσει και διασκευάσει (Otis Redding, Devo, Britney Spears, The Supremes, The Residents κ.ά.), ενώ αποτελεί σταθερή επιλογή του συναυλιακού ρεπερτορίου των Rolling Stones.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/449#ixzz4AoCIXthg
1128
0
Κομμουνιστής ηγέτης και θεωρητικός του μαρξισμού. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ (1924 - 1926) και υπήρξε σημαντική προσωπικότητα του τροτσκιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, ήξερε πολλές ξένες γλώσσες, διάβαζε τους κλασικούς του μαρξισμού στο πρωτότυπο, έκανε πολλές μεταφράσεις κι έτσι ήταν σε θέση να παρακολουθεί και να γνωρίζει τις συζητήσεις και τις διαφωνίες στο εσωτερικό, όχι μόνο του κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και των άλλων ρευμάτων της Αριστεράς διεθνώς. Εκτελέστηκε από τους Ιταλούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Γεννήθηκε στη Θήβα στις 10 Μαρτίου 1900 και ήταν ένα από τα έξι παιδιά του εμπόρου Νικολάκη Πουλιόπουλου. Το 1919 εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον ίδιο χρόνο εισήλθε στις γραμμές του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδος (ΣΕΚΕ), προδρόμου του ΚΚΕ. Τον επόμενο χρόνο στρατεύτηκε και εστάλη στο μικρασιατικό μέτωπο. Εκεί στρατολογήθηκε σε πυρήνα του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (ΣΕΚΕ) και ανέπτυξε αντιπολεμική δράση. Συνελήφθη από τη στρατονομία και αντιμετώπισε την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Γλύτωσε το εκτελεστικό απόσπασμα και αφέθηκε ελεύθερος, λόγω της κατάρρευσης του μετώπου. Μετά την επάνοδό του στην Αθήνα αναμίχθηκε στο Κίνημα των Παλαιών Πολεμιστών και το 1924 εκλέχθηκε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας τους.
Ο Πουλιόπουλος ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές του 3ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΣΕΚΕ (1924), κατά το οποίο αποφασίστηκε η υιοθέτηση του κομμουνιστικού χαρακτήρα του κόμματος και η ευθυγράμμισή του με τη Μόσχα. Το ΣΕΚΕ μετονομάστηκε σε ΚΚΕ και ο Παντελής Πουλιόπουλος εκλέχτηκε πρώτος γενικός γραμματέας του, σε ηλικία 24ων ετών. Εκπροσώπησε το κόμμα στο 5ο Συνέδριο της Κόμιντερν (Κομμουνιστικής Διεθνούς), όπου ελήφθη και η απόφαση για την αυτονομία της Μακεδονίας και της Θράκης - μια χαίνουσα πληγή ακόμη και σήμερα για το ΚΚΕ- που υιοθετήθηκε χωρίς ιδιαίτερη θέρμη από τους έλληνες κομμουνιστές.
Στις 25 Αυγούστου 1925, ο Πουλιόπουλος μαζί με άλλους 23 συντρόφους του, προσήχθη σε δίκη με την κατηγορία ότι προωθούσε την αυτονομία της Μακεδονίας και της Θράκης. Ο ίδιος πίστευε ότι η απόφαση της Κόμιντερν και της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας εξυπηρετούσε τον βουλγαρικό εθνικισμό, αλλά δεν ήθελε να εκφράσει τη διαφωνία του μπροστά στους διώκτες του. Η πεντάωρη απολογία του έκανε αίσθηση για τη νομική της πληρότητα και η δίκη αναβλήθηκε. Στις 22 Φεβρουαρίου 1926, η δίκη των 24ων «αυτονομιστών» επαναλήφθηκε, αλλά το κατηγορητήριο κατέπεσε. Όμως, αντί να αφεθεί ελεύθερος ο Πουλιόπουλος εξορίσθηκε στη Φολέγανδρο.
Απελευθερώθηκε τον Αύγουστο του 1926, μετά την πτώση της δικτατορίας του στρατηγού Πάγκαλου. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς παραιτήθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ, καθώς μαινόταν ο εσωκομματικός εμφύλιος και το πάνω χέρι αποκτούσαν οι σταλινικοί με επικεφαλής τους Χαϊτά, Ζαχαριάδη, Σιάντο και Θέο. Τον Μάρτιο του 1927 τέθηκε εκτός Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και αργότερα τον ίδιο χρόνο εκτός κόμματος, μετά τη δημοσίευση της μπροσούρας «Νέο Ξεκίνημα», στην οποία ασκούσε κριτική στο ΚΚΕ, στο πλαίσιο της διαπάλης Στάλιν - Τρότσκι.
Ο Πουλιόπουλος σχημάτισε μια ομάδα που υποστήριζε κριτικά το ΚΚΕ, μέσω του περιοδικού «Σπάρτακος». Προσπάθησε να ενταχθεί στη Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση, που συσπείρωνε τους Τροτσκιστές, αλλά με απόφαση του Τρότσκι έγινε δεκτή στους κόλπους της μια άλλη τροτσκιστική ομάδα, οι «Αρχειομαρξιστές», οι οποίοι βρίσκονταν σε κόντρα με τον Πουλιόπουλο.
Το 1934 ο Παντελής Πουλιόπουλος και ο Μιχάλης «Πάμπλο» Ράπτης σχημάτισαν την Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ) και ανέπτυξαν δεσμούς με αντιπολιτευόμενες τροκτσιστικές ομάδες του εξωτερικού. Το 1938 πήραν την πρωτοβουλία να ενώσουν το κατακερματισμένο τροτσκιστικό κίνημα στην Ελλάδα, κάτω από την ομπρέλα της Ενωμένης Οργάνωσης Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΕΟΚΔΕ), η οποία ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της 4ης Διεθνούς.
Με την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά στις 4 Αυγούστου 1936, ο Πουλιόπουλος πέρασε στην παρανομία. Το 1938 συνελήφθη και εξορίστηκε μαζί με άλλους κομμουνιστές στην Ακροναυπλία. Το 1942, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, μεταφέρθηκε άρρωστος στο Δημοτικό Νοσοκομείο της Αθήνας, στη συνέχεια στις φυλακές Αβέρωφ και τέλος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Λάρισα.
Στις 6 Ιουνίου 1943, ο Παντελής Πουλιόπουλος εκτελέστηκε, μαζί με άλλους 105 κρατούμενους, από τις ιταλικές δυνάμεις κατοχής στο Νεζερό της Λάρισας, ως αντίποινα για την ανατίναξη από τον ΕΛΑΣ της σιδηροδρομικής γέφυρας του Κούρνοβου. Απευθυνόμενος στα ιταλικά προς τους άνδρες του εκτελεστικού αποσπάσματος, τους ζήτησε να επιδείξουν τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη και να μην σκοτώσουν αντιφασίστες πατριώτες. Όταν οι περισσότεροι στρατιώτες αρνήθηκαν να πιάσουν τα όπλα, την εκτέλεση ανέλαβαν αξιωματικοί των Καραμπινιέρων.
Η σημαντικότερη θεωρητική και πολιτική συνεισφορά του Πουλιόπουλου αφορά στην ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας του Μεσοπολέμου και την εκτίμηση για το χαρακτήρα της δικτατορίας του Μεταξά. Υποστήριξε ότι η Ελλάδα δεν ήταν μία υπανάπτυκτη χώρα, καθυστερημένη, εξαρτημένη και μισοαποικιακή, όπως πίστευε το ΚΚΕ, αλλά με οικονομικά στοιχεία απέδειξε ότι ο ελληνικός καπιταλισμός ήταν ο πιο αναπτυγμένος της περιοχής και ήταν ενσωματωμένος στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Όσον αφορά στη δικτατορία Μεταξά, επισήμανε τις διαφορές της από το φασιστικό μοντέλο και αντέκρουσε την επίσημη άποψη της κομματικής ηγεσίας που ταύτιζε τον Μεταξά με τον Μουσολίνι.
Μόνιμη έννοια του Πουλιόπουλου υπήρξε η δημιουργία ενός καταρτισμένου δυναμικού στελεχών της αριστεράς. Πίστευε ότι το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του περνούσε μια διαρκή εσωτερική κρίση, της οποίας βασικό σύμπτωμα ήταν η έλλειψη ενός ηγετικού πυρήνα στελεχών με μαρξιστική κατάρτιση και πολιτική ικανότητα να προσαρμόσουν τις κομμουνιστικές αρχές στις συγκεκριμένες συνθήκες της χώρας. Γι' αυτό φρόντισε να μεταφράσει στα ελληνικά, το «Κεφάλαιο» και την «Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας» του Μαρξ, την «Προδομένη Επανάσταση» του Τρότσκι, τα βιβλία του Καρλ Κάουτσκι «Οικονομικές Θεωρίες του Καρλ Μαρξ» και «Καντ», καθώς και την «Ιστορία του Ιστορικού Υλισμού» του Νικολάι Μπουχάριν.
71
0
Κερκυραίος πολιτικός, που διατέλεσε πρόεδρος της Βουλής (1946-1949) και πρωθυπουργός της Ελλάδας για σχεδόν τρεις μήνες (6 Ιανουαρίου - 23 Μαρτίου 1950). Πολιτικά ανήκε στη δεξιά και ήταν βασιλόφρων.
Ο Ιωάννης Θεοτόκης, γνωστός και ως Τζων Θεοτόκης, γεννήθηκε το 1880 στην Κέρκυρα και ήταν ο δευτερότοκος γιος του τετράκις πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη (1844-1916), αδελφός του πολιτικού Νικολάου Θεοτόκη (1878-1922), ο οποίος εκτελέσθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 1922 ως ένας εκ των έξι πρωταιτίων της Μικρασιατικής Καταστροφής και αδελφός της Ζαΐρας Θεοτόκη, μητέρας του πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη (1918-2006).
Σπούδασε γεωπόνος στη Γαλλία και την Αυστρία και επιστρέφοντας στην Ελλάδα άσκησε για μικρό χρονικό διάστημα το επάγγελμά του. Το Νοέμβριο του 1914 έγινε αυλάρχης της βασίλισσας Σοφίας, την οποία ακολούθησε στην εξορία της το 1917. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1920 και στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου εξελέγη βουλευτής Κερκύρας με το Λαϊκό Κόμμα. Επανεξελέγη βουλευτής Κερκύρας στις εκλογές των ετών 1926, 1932, 1933, 1935, 1936 και 1946. Σε όλες αυτές τις εκλογικές αναμετρήσεις ήταν υποψήφιος του Λαϊκού Κόμματος, εκτός από αυτή του 1936, στην οποία ηγήθηκε δικού του κόμματος, μαζί με τον Γεώργιο Κονδύλη.
Επί κυβερνήσεων Παναγή Τσαλδάρη (1932-1935) διετέλεσε υπουργός Γεωργίας. Παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 1935, επειδή διαφώνησε με τον Τσαλδάρη για το πολιτειακό ζήτημα και πρωτοστάτησε στις διεργασίες για την ταχεία επάνοδο στο καθεστώς της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Μετά την ανατροπή της κυβέρνησης Τσαλδάρη (Οκτώβριος 1935) με πραξικοπηματικό τρόπο από τον Γεώργιο Κονδύλη και το σχηματισμό βραχύβιας κυβέρνησης από τον ίδιο, ο Θεοτόκης διορίστηκε αντιπρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου και Υπουργός Εξωτερικών.
Τον Δεκέμβριο του 1935 ίδρυσε το Εθνικό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο προσχώρησαν 40 βουλευτές. Στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 συνεργάστηκε με το Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα του Κονδύλη και άλλους ανεξάρτητους βουλευτές υπό τη σημαία της Γενικής Λαϊκής Ριζοσπαστικής Ενώσεως, η οποία έλαβε ποσοστό 19,89% και κέρδισε 60 έδρες στη νέα Βουλή. Από αυτές, οι 35 ανήκαν στο ΕΛΚ, που έγινε ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων. Όταν, μάλιστα, στο πρώτο εξάμηνο του 1936 πέθαναν οι Γεώργιος Κονδύλης, Κωνσταντίνος Δεμερτζής και Παναγής Τσαλδάρης, ο Θεοτόκης παρέμεινε ο βασικός ηγέτης της αντιβενιζελικής παράταξης.
Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε να έλθει σε συνεννόηση με τον ηγέτη της βενιζελικής παράταξης Θεμιστοκλή Σοφούλη για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, που θα εκτόνωνε την πολιτική κρίση. Μολονότι κατέληξαν σε συμφωνία, η οποία ανακοινώθηκε από τον Γεώργιο Β', αυτή δεν υλοποιήθηκε, λόγω της κήρυξης της δικτατορίας από τον Ιωάννη Μεταξά την 4η Αυγούστου 1936, γεγονός που προκάλεσε ρήξη στις σχέσεις του με τον βασιλιά.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής φυλακίστηκε και απέδρασε δύο φορές, ενώ μετά την απελευθέρωση επανήλθε στο Λαϊκό Κόμμα και απεκατέστησε τις σχέσεις του με τα Ανάκτορα. Συμμετείχε στις κυβερνήσεις Παναγιώτη Πουλίτσα ως υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Δημοσίας Τάξεως, Γεωργίας και Εσωτερικών (4 Απριλίου - 18 Απριλίου 1946) και Ντίνου Τσαλδάρη ως Υπουργός Εσωτερικών (18 Απριλίου - 14 Μαΐου 1946). Στις 14 Μαΐου 1946 εξελέγη πρόεδρος της Βουλής και παρέμεινε στη θέση του αυτή έως τις 30 Νοεμβρίου του 1949. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ξεκίνησε η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος του 1846/1911.
Στις 6 Ιανουαρίου 1950 ορκίστηκε πρωθυπουργός και ήταν επικεφαλής υπηρεσιακής κυβέρνησης, η οποία διενήργησε τις εκλογές της 5ης Μαρτίου, τις πρώτες μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου. Μετά την παραίτησή του (23 Μαρτίου) και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Σοφοκλή Βενιζέλο εγκατέλειψε την ενεργό πολιτική και ιδιώτευσε στο οικογενειακό κτήμα στους Καρουσάδες της Κέρκυρας.
Ο Ιωάννης Θεοτόκης πέθανε στην Κέρκυρα στις 6 Ιουνίου του 1961, σε ηλικία 81 ετών. Ο γιος του Σπύρος Θεοτόκης (1908-1988) συνέχισε την πολιτική παράδοση της οικογένειας Θεοτόκη.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/841#ixzz4AoD3l7xU
Δεκαετία του '50 , δυο Λιδορικιωτόπουλα , συμμαθητές και ξαδέρφια , σε αναμνηστική φωτογραφία στον κεντρικό δρόμο του χωριού μας κάτω ακριβώς απ' το σπίτι του Χρήστου Παλούκη .
Αρχείο Ασημάκη Τσιάντα
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τρίτη
7/6
03:00
17°C
74%
ΑΠΝΟΙΑ
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
09:00
22°C
62%
1 Μπφ NA
3 Km/h
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
15:00
25°C
58%
1 Μπφ NA
3 Km/h
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
21:00
19°C
95%
2 Μπφ BA
9 Km/h
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
" ΜΙΑ ΖΩΗ...ΓΚΟΛΦΩ ..."
Aφορμή παίρνοντας αγαπημένοι μου φίλοι απ' την " ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ " ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ , ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΝΗΧΑΝΗ , που έχει χρόνια τώρα πάψει να δουλεύει , για πολλούς λόγους αλλά κυρίως ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΗΜΗΣ ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑΣ , ΑΝΤΙ σχολίου αναδημοσιεύουμε ένα παλιό σχετικό άρθρο μας λίγο παλιό βεβαια , ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΟΛΟΦΡΕΣΚΟ , ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟ , βέβαια σήμερα τα πράγματα είναι τρισχειρότερα , αυτό βέβαια θα το κρίνεται εσείς που τρώτε στο πετσί σας ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ..ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΚΑΙ ΠΕΊΤΕ ΜΑΣ ΑΝ ΤΟ ΆΡΘΡΟ ΜΟΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ..,ΜΠΑΓΙΑΤΙΚΟ...!!!
Αρχείο Ασημάκη Τσιάντα
****************
Καλησπέρα Λιδορικιώτες
Καλησπέρα φίλοι του χωριού μας
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 06:01
Δύση Ήλιου: 20:46
Σελήνη 2 ημερών
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz4AoAQChFf
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1850
Ο Λιβάι Στράους παρουσιάζει το πρώτο παντελόνι τζιν.
1923
Στη Διάσκεψη της Λωζάνης καθορίζονται οριστικά τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ορίζεται το μέσο του ρου του ποταμού Έβρου. Η Άγκυρα ανακαλεί κάθε αντίρρηση για παραχώρηση του Καστελόριζου στην Ιταλία.
1933
Νέα δολοφονική απόπειρα σημειώνεται κατά του Ελευθέριου Βενιζέλου, αυτή τη φορά στην Αθήνα, την ώρα που βρίσκεται μαζί με τη σύζυγό του Έλενα στο αυτοκίνητο.
1944
«D-Day». Οι Σύμμαχοι αποβιβάζονται στη Νορμανδία και αρχίζει η μεγάλη επίθεση, που θα κρίνει κατά πολύ τον τελικό νικητή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
1965
Οι Rolling Stones κυκλοφορούν το «(I Can’t Get No) Satisfaction».
1984
O ρώσος μαθηματικός Αλεξέι Παζίτνοφ παρουσιάζει το δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι - παζλ «Tetris». Η ονομασία του προέρχεται από το ελληνικό αριθμητικό πρόθημα «τέτρα-» και τη λέξη «τένις».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0606#ixzz4AoAkcOTs
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1875
Τόμας Μαν, γερμανός συγγραφέας, που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1929. («Το μαγικό βουνό», «Δρ Φάουστους», «Θάνατος στη Βενετία»)(Θαν. 12/8/1955)
Αποφθέγματα
1931
Κική Δημουλά, ελληνίδα ποιήτρια.
Αποφθέγματα Ανθολόγιο
1953
Δημήτρης Αβραμόπουλος, έλληνας πολιτικός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0606#ixzz4AoB14sEr
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1941
Λουίς Σεβρολέτ, ελβετοαμερικανός οδηγός αγώνων ταχύτητας και ιδρυτής της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας. (Γεν. 25/12/1878)
1961
Καρλ Γιουνγκ, ελβετός ψυχαναλυτής, εισηγητής της αναλυτικής ψυχολογίας. (Γεν. 26/7/1875)
Αποφθέγματα
1968
Ρόμπερτ Κένεντι, γερουσιαστής και αδελφός του αμερικανού προέδρου Τζον Κένεντι. (Γεν. 20/11/1925)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0606#ixzz4AoBB1vNc
Κική Δημουλά
2044
0
Διακεκριμένη και πολυβραβευμένη ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.
Η Βασιλική Ράδου, όπως ήταν το πατρικό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου του 1931, με καταγωγή από την Καλαμάτα. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές της, προσελήφθη ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος, στην οποία εργάστηκε επί 25 χρόνια, έως το 1974, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Για μια οκταετία εργάστηκε αποσπασμένη στη σύνταξη του περιοδικού Kύκλος, που εξέδιδε η τράπεζα, με λογοτεχνικό και οικονομικό περιεχόμενο, στο οποίο δημοσιεύονταν κείμενά της. Το 1954 παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά (1921-1986), ο οποίος εργαζόταν ως πολιτικός μηχανικός στους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτρη (1956) και την Έλση (1957).
Η Κική Δημουλά πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1952 με την ποιητική συλλογή Ποιήματα, την οποία αποκήρυξε μετά από λίγο και την απέσυρε από την κυκλοφορία. Από τότε εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές:
- Έρεβος (1956)
- Ερήμην (1958)
- Επί τα ίχνη (1963)
- Το λίγο του κόσμου (1971)
- Το τελευταίο σώμα μου (1981)
- Χαίρε ποτέ (1988)
- Η εφηβεία της λήθης (1994)
- Ενός λεπτού μαζί (1998)
- Ποιήματα (συγκεντρωτική έκδοση 1998)
- Ήχος απομακρύνσεων (2001)
- Χλόη θερμοκηπίου (2005)
- Συνάντηση (Ανθολογία με εβδομήντα τρία ζωγραφικά έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη, 2007)
- Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως (2007)
- Τα εύρετρα ( 2010)
Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, η τρίτη μόλις γυναίκα, που έτυχε αυτής της τιμής, από το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της Ελλάδας. Οι βραβεύσεις για την Κική Δημουλά συνεχίστηκαν το 2009 με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της και το 2010 με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, επίσης, για το σύνολο του έργου της. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου (Αγγλικά Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Πολωνικά, Βουλγαρικά, Γερμανικά, Σουηδικά κ.ά.).
Η Κική Δημουλά έχει να επιδείξει και ένα μικρό σε έκταση αφηγηματικό έργο, μία επιλογή του οποίου περιέχεται στο βιβλίο Εκτός Σχεδίου (2005). Κυκλοφορούν, επίσης, η ομιλία που εκφώνησε στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της με τίτλο Ο Φιλοπαίγμων Μύθος (2004) και η ομιλία της στην Αρχαιολογική Εταιρεία με τίτλο Έρανος σκέψεων (2009).
Ο ποιητικός λόγος της Κικής Δημουλά ακολούθησε μια εξελικτική πορεία, με επιδράσεις από την καβαφική ποίηση στο ξεκίνημά του και με βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία τη λογοπλαστική τάση και την εικονοπλαστική ενάργεια. Ο προβληματισμός της Δημουλά, σαφώς υπαρξιακός, εκφράζει την αγωνιώδη αναζήτησή της για το νόημα της φθαρτής ανθρώπινης ζωής. Τα θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Στοιχεία της γραφής της είναι ο γοργός και αιχμηρός στίχος, ο ειρωνικός τόνος με τη χρήση των λέξεων της καθαρεύουσας, της τεχνολογίας, της αργκό ή και νεολογισμών, η φιλοπαίγμων διάθεση με την παράθεση αντίθετων ή ομόηχων λέξεων, η ηθελημένη αμέλεια στη σύνταξη και οι επαναλήψεις.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/663#ixzz4AoBc2ErU
Η ιστορία του τζιν
Τα πρώτα τζιν φορέθηκαν από εργάτες σε ορυχεία
1607
0
Η ιστορία του τζιν -ενός κατεξοχήν αμερικάνικου ενδύματος- είναι περίπου τόσο παλιά, όσο κι αυτή της ίδιας της Αμερικής. Από μία εκδοχή του συγκεκριμένου υφάσματος ήταν κατασκευασμένα τα πανιά στις καραβέλες Νίνα, Πίντα και Σάντα Μαρία, με τις οποίες έφτασε το 1492 στον Νέο Κόσμο ο Χριστόφορος Κολόμβος.
Περίπου τρεισήμισι αιώνες αργότερα, το 1850, ένας 20χρονος βαυαρός μετανάστης, ο Λιβάι Στρος, ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη για την Καλιφόρνια, ακολουθώντας το ρεύμα των χρυσοθήρων. Πωλούσε το ανθεκτικό καραβόπανο, που είχε χρησιμοποιήσει ο Κολόμβος, για την κατασκευή σκηνών και σκεπάστρων για τα βαγονέτα. Αυτό που χρειάζονταν, όμως, περισσότερο οι χρυσοθήρες ήταν ρούχα που να αντέχουν στις δοκιμασίες της Άγριας Δύσης.
Έτσι, ο Στρος σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το ύφασμά του για να φτιάξει ανθεκτικά παντελόνια. Τα παρουσίασε στις 6 Ιουνίου 1850 κι έγιναν ανάρπαστα. Λόγο της γενοβέζικης καταγωγής τους -τζένοαν για τους αμερικανούς- ονομάστηκαν τζινς.
Σύντομα, όμως, οι
χρυσοθήρες άρχισαν να διαμαρτύρονται ότι το σκληρό καραβόπανο τους προκαλούσε
διάφορους ερεθισμούς. Για το λόγο αυτό, ο Στρος αποφάσισε να αντικαταστήσει το
ύφασμα με ένα γαλλικό βαμβακερό, διαγώνιας ύφανσης, το οποίο ονομαζόταν
Serge de Nimes κι έγινε γνωστό ως ντένιμ - δίμιτο στα
ελληνικά.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι εργάτες στα ορυχεία ήταν ότι οι τσέπες τους σκίζονταν εύκολα. Τη λύση σκέφτηκε ένας πελάτης του Στρος, ο Τζέικομπ Ντέιβις, και δεν ήταν άλλη από τις μεταλλικές κόπιτσες που φέρουν και τα σημερινά τζινς. Όμως, δεν διέθετε τα απαραίτητα χρήματα για να κατοχυρώσει την ιδέα του. Πρότεινε, λοιπόν, στον Λιβάι Στρος να πληρώσει εκείνος για την πατέντα και να μοιραστούν τα κέρδη από την εμπορική εκμετάλλευσή της. Το πρώτο παντελόνι με κόπιτσες πωλήθηκε στις 20 Μαΐου του 1874, στην τιμή των 13 δολαρίων η δωδεκάδα.
Τα πρώτα τζιν, έως τις αρχές του 1860, ήταν μπεζ, αλλά ήδη είχαν τον κωδικό 501. Τότε ήταν που κυριάρχησε το μπλε, καθώς είναι το χρώμα που λερώνεται λιγότερο. Η δερμάτινη ετικέτα, που απεικονίζει δύο άλογα να τραβούν ένα τζιν, προστέθηκε στο πίσω μέρος του παντελονιού το 1886. Η εταιρία Levi Strauss & Co, η οποία είχε ιδρυθεί από το 1853, χρησιμοποίησε αυτή την παράσταση για να διαφημίσει την ανθεκτικότητα των προϊόντων της.
Μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το τζιν παρέμεινε ένα ρούχο εργασίας. Στη δεκαετία του '50 η εξέγερση των νέων ενάντια στον κοινωνικό κομφορμισμό έφερε τη μαζική εξάπλωσή του. Μία έρευνα το 1958 στις Η.Π.Α. αποκάλυπτε ότι το 90% των νέων φορούσε το τζιν σε όλες τις περιστάσεις. Ανάλογη πορεία ακολούθησε και στην Ευρώπη, ενώ το 1970 αποτέλεσε τη νέα πρόταση στις παριζιάνικες πασαρέλες από τον γάλλο σχεδιαστή μόδας Υβ Σεν Λοράν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/100#ixzz4AoBpH8Nf
Η δεύτερη απόπειρα δολοφονίας
κατά του Ελευθέριου Βενιζέλου
663
0
Το βράδυ της 6ης Ιουνίου 1933, ο Ελευθέριος Βενιζέλος μαζί με τη σύζυγό του Έλενα γευμάτιζαν στο σπίτι της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά. Παρέμειναν εκεί ως τις 11 το βράδυ, οπότε πήραν το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα.
Το ζεύγος Βενιζέλου επέβαινε σε ένα αυτοκίνητο τύπου «Πακάρ», ενώ ακολουθούσε ένα «Φορντ» με τους άνδρες ασφαλείας. Τα δύο οχήματα κινούνταν με μέση ταχύτητα 50 χιλιομέτρων στη Λεωφόρο Κηφισίας. Όταν έφθασαν στο ύψος του κέντρου «Παράδεισος» στο νότιο Μαρούσι ένα αυτοκίνητο με σβησμένα τα φώτα έκλεισε το δρόμο του αυτοκινήτου ασφαλείας του Βενιζέλου. Ταυτόχρονα, ακούσθηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί και ο σωματοφύλακας Μαρκάκης, που επέβαινε στο συνοδευτικό αυτοκίνητο, κτυπήθηκε στο κεφάλι και πέθανε λίγο αργότερα.
Οι επιδρομείς στράφηκαν αμέσως κατά του αυτοκίνητου του Ελευθερίου Βενιζέλου, που εκείνη την περίοδο ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, έχοντας μόλις χάσει τις εκλογές. Άρχισαν πυρ ομαδόν. Ο Βενιζέλος διατήρησε την ψυχραιμία του και συμπαρέσυρε τη γυναίκα του στο δάπεδο της «Πακάρ», δίνοντας παράλληλα εντολή στον οδηγό του Ιωάννη Νικολάου να αναπτύξει ταχύτητα για να ξεφύγουν από τους διώκτες τους.
Μετ' ολίγο και παρά την αντίδραση του Βενιζέλου, ο συνοδηγός μοίραρχος Κουφογιαννάκης αποβιβάστηλε, προκειμένου να καθυστερήσει το αυτοκίνητο των δολοφόνων. Το συνοδευτικό αυτοκίνητο, λόγω της παλαιότητάς του, τέθηκε εκτός μάχης και δεν μπόρεσε να παράσχει προστασία στον Εθνάρχη και τη σύζυγό του. Η κούρσα θανάτου με καταιγισμό πυροβολισμών διήρκεσε περίπου μισή ώρα, ώσπου το «Πακάρ» του Βενιζέλου κατόρθωσε να ξεφύγει από τους διώκτες του στο ύψος του Γηροκομείου. Κατευθύνθηκε προς το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» για να προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες στην Έλενα Βενιζέλου, που είχε τραυματισθεί ελαφρά.
Σε λίγο, όλη η Αθήνα μιλούσε για την απόπειρα και πλήθος φίλων και συνεργατών του Βενιζέλου τον επισκέφθηκε στο «Ευαγγελισμό». Η χώρα καθ' όλη τη διάρκεια του μεσοπολέμου ταλανιζόταν από τη διαμάχη βενιζελικών και αντιβενιζελικών, δημοκρατικών και βασιλικών, που οδήγησε τελικά στην κατάλυση του κοινοβουλευτισμού και στην επιβολή τηςδικτατορίας Μεταξά το 1936.
Ο πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης αποδοκίμασε την πράξη και δήλωσε ότι «θα συλληφθούν οι δράστες οπωσδήποτε, διότι οι υπεύθυνοι υπουργοί και αστυνομικοί δεν θα διατηρηθούν εις τας θέσεις τους, εάν δεν εκπληρώσουν μέχρι κεραίας το καθήκον τους». Ο κορίνθιος πολιτικός, ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος, φιλοβασιλικός, σώφρων και έντιμος πολιτικός, με τη δήλωση αυτή παραδεχόταν εμμέσως την ανάμιξη κρατικών λειτουργών στην απόπειρα κατά του πολιτικού του αντιπάλου. Ο Εθνάρχης, από την πλευρά του, χαρακτήρισε πολιτικά υπεύθυνο τον πρωθυπουργό, τον Κονδύλη, ενώ άφησε υπόνοιες κατά του Ιωάννη Μεταξά.
Τα πνεύματα μεταξύ των δύο πλευρών οξύνθηκαν και έφθασαν σε σημείο παράνοιας. Κυβερνητικοί βουλευτές θύμιζαν στους συναδέλφους τους της αντιπολίτευσης τη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη από τους βενιζελικούς το 1920 («Ιουλιανά»), θέλοντας να δικαιολογήσουν την απόπειρα κατά του Βενιζέλου.
Στις 8 Ιουνίου η εφημερίδα «Ελληνική», όργανο του Ιωάννη Μεταξά, έγραφε σε κύριο άρθρο της: «Τους ήρωας της οδού Κηφισιάς, αυτών των οποίων τα ονόματα θα τιμήση η εθνική ιστορία με χρυσά γράμματα, ας τους μιμηθώμεν όλοι, αφού τα ύψιστα συμφέροντα της πατρίδας αυτό απαιτούν. Εις τας απειλάς του βενιζελισμού πρέπει ο αντιβενιζελισμός να απαντήση με έργα της αγριωτέρας σκληρότητος, εάν δεν θέλη να ατιμασθή και να εξευτελισθή… Γίγαντες του αντιβενιζελικού λαού, εγερθήτε και ορμήσατε! Εις την ορμήν σας δε ας μη υπάρξη ούτε οίκτος ούτε έλεος διά την συντριβήν και τον αφανισμόν των αντιπάλων σας…»
Στις 10 Ιουνίου 1933 ο ανακριτής Τζωρτζάκης, παρά τις πιέσεις, διατάσσει τη σύλληψη του διοικητή της Γενικής Ασφάλειας, Ιωάννη Πολυχρονόπουλου, του αδελφού του Νικολάου, που ήταν έμπορος, των αστυνόμων Μαρκάκου και Τζαμαλούκα και του λήσταρχου Καραθανάση, που είχε αμνηστευτεί. Η σύλληψη ενός τόσου υψηλόβαθμού στελέχους της Αστυνομίας προκαλεί μεγάλη εντύπωση, καθώς ήταν προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού. Αποχρώσες ενδείξεις ηθικής αυτουργίας προέκυψαν και για δύο στελέχη του Λαϊκού Κόμματος, τον υπουργό Εσωτερικών Ιωάννη Ράλλη και τον βουλευτή Οιτύλου Πέτρο Μαυρομιχάλη. Όμως, η κυβερνητική πλειοψηφία δεν συναίνεσε στην άρση της βουλευτικής τους ασυλίας.
Η δίκη των κατηγορουμένων για την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου θα ξεκινήσει στις 22 Φεβρουάριου 1935. Στο εδώλιο θα καθίσουν συνολικά 18 άτομα, μεταξύ αυτών δύο υψηλόβαθμοι αστυνομικοί, ο Ιωάννης Πολυχρονόπουλος και Αθανάσιος Δικαίος, που κατηγορούνται ως ηθικοί αυτουργοί και οι τέσσερις φυσικοί αυτουργοί, με επικεφαλής τον λήσταρχο Καραθανάση, που είχε συλληφθεί από απόστρατους βενιζελικούς αξιωματικούς, καθώς η αστυνομία ολιγωρούσε.
Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας θα αποκαλυφθεί ότι για την απόπειρα κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου είχαν διατεθεί 2.000.000 δραχμές με άγνωστο χρηματοδότη. Η δίκη δεν τελείωσε ποτέ. Αναβλήθηκε «επ' αόριστον», επειδή μεσολάβησε το βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935, που κατέληξε σε αποτυχία και συνετέλεσε στην κυριαρχία των φιλοβασιλικών δυνάμεων, που επανέφεραν από την εξορία τον Γεώργιο Β'.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/149#ixzz4AoC0fM00
(I Can't Get No) Satisfaction
688
0
Ύμνος της ροκ μουσικής και σήμα κατατεθέν της τραγουδοποιίας των Rolling Stones.
Η γέννηση του «Satisfaction» κυοφορήθηκε ένα ανοιξιάτικο βράδυ του 1965 στο μυαλό του Κιθ Ρίτσαρντς. Ο νεαρός κιθαρίστας μόλις είχε πέσει για ύπνο, όταν του ήρθε η ιδέα. Αμέσως σηκώθηκε, πήρε το κασετοφωνάκι του και ψιθύρισε μια μελωδία, ενώ σε ένα κομμάτι χαρτί έγραψε τις λέξεις «I can't get no satisfaction». Στη συνέχεια επέστρεψε στο κρεβάτι του για να συνεχίσει τον ύπνο του. Το τραγούδι, που χαρακτήρισε μια ολόκληρη γενιά, βρισκόταν στα σπάργανα.
Στις αρχές Μαίου οι Στόουνς καταπιάστηκαν με το κομμάτι στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Κλίαργουοτερ της Φλώριδας. Ο Τζάγκερ έγραψε τους τολμηρούς για την εποχή στίχους με τα σεξουαλικά υπονοούμενα και το αντικαταναλωτικό μήνυμα. Ο Ρίτσαρντς δίσταζε να προχωρήσει στην ηχογράφησή του, γιατί πίστευε ότι έμοιαζε με το τραγούδι των Martha and the Vandellas «Dancing in the Street» (το ερμήνευσε χρόνια αργότερα ο Τζάγκερ με τον Μπάουι για φιλανθρωπικό σκοπό).
Πείστηκε, όμως, και το συγκρότημα μπήκε στα στούντιο της Τσες στο Σικάγο στις 10 Μαίου 1965. Το ξαναηχογράφησαν λίγες μέρες αργότερα στο Λος Αντζελες, εμπλουτίζοντας με εφέ το κιθαριστικό του μέρος. Το «Sarisfaction» κυκλοφόρησε στις 6 Ιουνίου 1965 στις ΗΠΑ ως προπομπός του άλμπουμ του συγκροτήματος «Out of our Ηeads». Στην Αγγλία και την υπόλοιπη Ευρώπη θα κυκλοφορήσει στις 20 Αυγούστου του ίδιου χρόνου.
Η επιτυχία του τραγουδιού ήταν άμεση και απογείωσε την καριέρα των Rolling Stones. Αμέσως μπήκε στο Hot 100 του Billboard και παρέμεινε στο Νο1 για τέσσερεις εβδομάδες. Άμεση, όμως, ήταν η αντίδραση. Από κάποιους συντηρητικούς κύκλους, το τραγούδι θεωρήθηκε ανήθικο και επικίνδυνο για την καθεστηκυία τάξη. Σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης απαγορεύτηκε αρχικά κι έγινε γνωστό μέσα από τους πειρατικούς σταθμούς, ενώ και οι Στόουνς σε κάποιες εμφανίσεις τους αναγκάστηκαν να προσαρμόσουν τους στίχους του τραγουδιού.
Το Satisfaction θεωρείται σήμερα ένα από τα τραγούδια που σημάδεψαν το ροκ και το νεολαιίστικο κίνημα της δεκαετίας του '60. Στον κατάλογο του περιοδικού Rolling Stone με τα 500 κορυφαία τραγούδια όλων των εποχών κατέχει τη 2η θέση και πρόσφατα η Βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου το συμπεριέλαβε στους καταλόγους της. Πολλοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα το έχουν ερμηνεύσει και διασκευάσει (Otis Redding, Devo, Britney Spears, The Supremes, The Residents κ.ά.), ενώ αποτελεί σταθερή επιλογή του συναυλιακού ρεπερτορίου των Rolling Stones.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/449#ixzz4AoCIXthg
Παντελής Πουλιόπουλος
1900 – 1943
1128
0
Κομμουνιστής ηγέτης και θεωρητικός του μαρξισμού. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ (1924 - 1926) και υπήρξε σημαντική προσωπικότητα του τροτσκιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, ήξερε πολλές ξένες γλώσσες, διάβαζε τους κλασικούς του μαρξισμού στο πρωτότυπο, έκανε πολλές μεταφράσεις κι έτσι ήταν σε θέση να παρακολουθεί και να γνωρίζει τις συζητήσεις και τις διαφωνίες στο εσωτερικό, όχι μόνο του κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και των άλλων ρευμάτων της Αριστεράς διεθνώς. Εκτελέστηκε από τους Ιταλούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Γεννήθηκε στη Θήβα στις 10 Μαρτίου 1900 και ήταν ένα από τα έξι παιδιά του εμπόρου Νικολάκη Πουλιόπουλου. Το 1919 εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον ίδιο χρόνο εισήλθε στις γραμμές του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδος (ΣΕΚΕ), προδρόμου του ΚΚΕ. Τον επόμενο χρόνο στρατεύτηκε και εστάλη στο μικρασιατικό μέτωπο. Εκεί στρατολογήθηκε σε πυρήνα του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (ΣΕΚΕ) και ανέπτυξε αντιπολεμική δράση. Συνελήφθη από τη στρατονομία και αντιμετώπισε την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Γλύτωσε το εκτελεστικό απόσπασμα και αφέθηκε ελεύθερος, λόγω της κατάρρευσης του μετώπου. Μετά την επάνοδό του στην Αθήνα αναμίχθηκε στο Κίνημα των Παλαιών Πολεμιστών και το 1924 εκλέχθηκε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας τους.
Ο Πουλιόπουλος ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές του 3ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΣΕΚΕ (1924), κατά το οποίο αποφασίστηκε η υιοθέτηση του κομμουνιστικού χαρακτήρα του κόμματος και η ευθυγράμμισή του με τη Μόσχα. Το ΣΕΚΕ μετονομάστηκε σε ΚΚΕ και ο Παντελής Πουλιόπουλος εκλέχτηκε πρώτος γενικός γραμματέας του, σε ηλικία 24ων ετών. Εκπροσώπησε το κόμμα στο 5ο Συνέδριο της Κόμιντερν (Κομμουνιστικής Διεθνούς), όπου ελήφθη και η απόφαση για την αυτονομία της Μακεδονίας και της Θράκης - μια χαίνουσα πληγή ακόμη και σήμερα για το ΚΚΕ- που υιοθετήθηκε χωρίς ιδιαίτερη θέρμη από τους έλληνες κομμουνιστές.
Στις 25 Αυγούστου 1925, ο Πουλιόπουλος μαζί με άλλους 23 συντρόφους του, προσήχθη σε δίκη με την κατηγορία ότι προωθούσε την αυτονομία της Μακεδονίας και της Θράκης. Ο ίδιος πίστευε ότι η απόφαση της Κόμιντερν και της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας εξυπηρετούσε τον βουλγαρικό εθνικισμό, αλλά δεν ήθελε να εκφράσει τη διαφωνία του μπροστά στους διώκτες του. Η πεντάωρη απολογία του έκανε αίσθηση για τη νομική της πληρότητα και η δίκη αναβλήθηκε. Στις 22 Φεβρουαρίου 1926, η δίκη των 24ων «αυτονομιστών» επαναλήφθηκε, αλλά το κατηγορητήριο κατέπεσε. Όμως, αντί να αφεθεί ελεύθερος ο Πουλιόπουλος εξορίσθηκε στη Φολέγανδρο.
Απελευθερώθηκε τον Αύγουστο του 1926, μετά την πτώση της δικτατορίας του στρατηγού Πάγκαλου. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς παραιτήθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ, καθώς μαινόταν ο εσωκομματικός εμφύλιος και το πάνω χέρι αποκτούσαν οι σταλινικοί με επικεφαλής τους Χαϊτά, Ζαχαριάδη, Σιάντο και Θέο. Τον Μάρτιο του 1927 τέθηκε εκτός Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και αργότερα τον ίδιο χρόνο εκτός κόμματος, μετά τη δημοσίευση της μπροσούρας «Νέο Ξεκίνημα», στην οποία ασκούσε κριτική στο ΚΚΕ, στο πλαίσιο της διαπάλης Στάλιν - Τρότσκι.
Ο Πουλιόπουλος σχημάτισε μια ομάδα που υποστήριζε κριτικά το ΚΚΕ, μέσω του περιοδικού «Σπάρτακος». Προσπάθησε να ενταχθεί στη Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση, που συσπείρωνε τους Τροτσκιστές, αλλά με απόφαση του Τρότσκι έγινε δεκτή στους κόλπους της μια άλλη τροτσκιστική ομάδα, οι «Αρχειομαρξιστές», οι οποίοι βρίσκονταν σε κόντρα με τον Πουλιόπουλο.
Το 1934 ο Παντελής Πουλιόπουλος και ο Μιχάλης «Πάμπλο» Ράπτης σχημάτισαν την Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ) και ανέπτυξαν δεσμούς με αντιπολιτευόμενες τροκτσιστικές ομάδες του εξωτερικού. Το 1938 πήραν την πρωτοβουλία να ενώσουν το κατακερματισμένο τροτσκιστικό κίνημα στην Ελλάδα, κάτω από την ομπρέλα της Ενωμένης Οργάνωσης Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΕΟΚΔΕ), η οποία ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της 4ης Διεθνούς.
Με την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά στις 4 Αυγούστου 1936, ο Πουλιόπουλος πέρασε στην παρανομία. Το 1938 συνελήφθη και εξορίστηκε μαζί με άλλους κομμουνιστές στην Ακροναυπλία. Το 1942, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, μεταφέρθηκε άρρωστος στο Δημοτικό Νοσοκομείο της Αθήνας, στη συνέχεια στις φυλακές Αβέρωφ και τέλος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Λάρισα.
Στις 6 Ιουνίου 1943, ο Παντελής Πουλιόπουλος εκτελέστηκε, μαζί με άλλους 105 κρατούμενους, από τις ιταλικές δυνάμεις κατοχής στο Νεζερό της Λάρισας, ως αντίποινα για την ανατίναξη από τον ΕΛΑΣ της σιδηροδρομικής γέφυρας του Κούρνοβου. Απευθυνόμενος στα ιταλικά προς τους άνδρες του εκτελεστικού αποσπάσματος, τους ζήτησε να επιδείξουν τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη και να μην σκοτώσουν αντιφασίστες πατριώτες. Όταν οι περισσότεροι στρατιώτες αρνήθηκαν να πιάσουν τα όπλα, την εκτέλεση ανέλαβαν αξιωματικοί των Καραμπινιέρων.
Η σημαντικότερη θεωρητική και πολιτική συνεισφορά του Πουλιόπουλου αφορά στην ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας του Μεσοπολέμου και την εκτίμηση για το χαρακτήρα της δικτατορίας του Μεταξά. Υποστήριξε ότι η Ελλάδα δεν ήταν μία υπανάπτυκτη χώρα, καθυστερημένη, εξαρτημένη και μισοαποικιακή, όπως πίστευε το ΚΚΕ, αλλά με οικονομικά στοιχεία απέδειξε ότι ο ελληνικός καπιταλισμός ήταν ο πιο αναπτυγμένος της περιοχής και ήταν ενσωματωμένος στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Όσον αφορά στη δικτατορία Μεταξά, επισήμανε τις διαφορές της από το φασιστικό μοντέλο και αντέκρουσε την επίσημη άποψη της κομματικής ηγεσίας που ταύτιζε τον Μεταξά με τον Μουσολίνι.
Μόνιμη έννοια του Πουλιόπουλου υπήρξε η δημιουργία ενός καταρτισμένου δυναμικού στελεχών της αριστεράς. Πίστευε ότι το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του περνούσε μια διαρκή εσωτερική κρίση, της οποίας βασικό σύμπτωμα ήταν η έλλειψη ενός ηγετικού πυρήνα στελεχών με μαρξιστική κατάρτιση και πολιτική ικανότητα να προσαρμόσουν τις κομμουνιστικές αρχές στις συγκεκριμένες συνθήκες της χώρας. Γι' αυτό φρόντισε να μεταφράσει στα ελληνικά, το «Κεφάλαιο» και την «Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας» του Μαρξ, την «Προδομένη Επανάσταση» του Τρότσκι, τα βιβλία του Καρλ Κάουτσκι «Οικονομικές Θεωρίες του Καρλ Μαρξ» και «Καντ», καθώς και την «Ιστορία του Ιστορικού Υλισμού» του Νικολάι Μπουχάριν.
Βιβλιογραφία
- Παντελή Πουλιόπουλου: «Δημοκρατική ή Σοσιαλιστική Επανάσταση στην Ελλάδα» (εκδόσεις «Εργατική Πάλη», «Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο»)
- Παντελή Πουλιόπουλου: «Άρθρα, Θέσεις, Πολεμικές» (εκδόσεις «Παρασκήνιο»)
- Παντελή Πουλιόπουλου: «Συνοπτικές θέσεις για την πολιτική οικονομία» (Κούριερ Εκδοτική)
- Συλλογικό Έργο: «Παντελής Πουλιόπουλος - Παλαιοί και νέοι μελετητές συζητούν για τον θεωρητικό του ελληνικό τροτσκισμού» (εκδόσεις «Παρασκήνιο»)
- Δημήτρης Λιβιεράτος: «Παντελής Πουλιόπουλος: Ένας διανοούμενος επαναστάτης (εκδόσεις «Γλάρος»)
Ιωάννης Θεοτόκης
71
0
Κερκυραίος πολιτικός, που διατέλεσε πρόεδρος της Βουλής (1946-1949) και πρωθυπουργός της Ελλάδας για σχεδόν τρεις μήνες (6 Ιανουαρίου - 23 Μαρτίου 1950). Πολιτικά ανήκε στη δεξιά και ήταν βασιλόφρων.
Ο Ιωάννης Θεοτόκης, γνωστός και ως Τζων Θεοτόκης, γεννήθηκε το 1880 στην Κέρκυρα και ήταν ο δευτερότοκος γιος του τετράκις πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη (1844-1916), αδελφός του πολιτικού Νικολάου Θεοτόκη (1878-1922), ο οποίος εκτελέσθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 1922 ως ένας εκ των έξι πρωταιτίων της Μικρασιατικής Καταστροφής και αδελφός της Ζαΐρας Θεοτόκη, μητέρας του πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη (1918-2006).
Σπούδασε γεωπόνος στη Γαλλία και την Αυστρία και επιστρέφοντας στην Ελλάδα άσκησε για μικρό χρονικό διάστημα το επάγγελμά του. Το Νοέμβριο του 1914 έγινε αυλάρχης της βασίλισσας Σοφίας, την οποία ακολούθησε στην εξορία της το 1917. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1920 και στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου εξελέγη βουλευτής Κερκύρας με το Λαϊκό Κόμμα. Επανεξελέγη βουλευτής Κερκύρας στις εκλογές των ετών 1926, 1932, 1933, 1935, 1936 και 1946. Σε όλες αυτές τις εκλογικές αναμετρήσεις ήταν υποψήφιος του Λαϊκού Κόμματος, εκτός από αυτή του 1936, στην οποία ηγήθηκε δικού του κόμματος, μαζί με τον Γεώργιο Κονδύλη.
Επί κυβερνήσεων Παναγή Τσαλδάρη (1932-1935) διετέλεσε υπουργός Γεωργίας. Παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 1935, επειδή διαφώνησε με τον Τσαλδάρη για το πολιτειακό ζήτημα και πρωτοστάτησε στις διεργασίες για την ταχεία επάνοδο στο καθεστώς της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Μετά την ανατροπή της κυβέρνησης Τσαλδάρη (Οκτώβριος 1935) με πραξικοπηματικό τρόπο από τον Γεώργιο Κονδύλη και το σχηματισμό βραχύβιας κυβέρνησης από τον ίδιο, ο Θεοτόκης διορίστηκε αντιπρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου και Υπουργός Εξωτερικών.
Τον Δεκέμβριο του 1935 ίδρυσε το Εθνικό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο προσχώρησαν 40 βουλευτές. Στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 συνεργάστηκε με το Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα του Κονδύλη και άλλους ανεξάρτητους βουλευτές υπό τη σημαία της Γενικής Λαϊκής Ριζοσπαστικής Ενώσεως, η οποία έλαβε ποσοστό 19,89% και κέρδισε 60 έδρες στη νέα Βουλή. Από αυτές, οι 35 ανήκαν στο ΕΛΚ, που έγινε ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων. Όταν, μάλιστα, στο πρώτο εξάμηνο του 1936 πέθαναν οι Γεώργιος Κονδύλης, Κωνσταντίνος Δεμερτζής και Παναγής Τσαλδάρης, ο Θεοτόκης παρέμεινε ο βασικός ηγέτης της αντιβενιζελικής παράταξης.
Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε να έλθει σε συνεννόηση με τον ηγέτη της βενιζελικής παράταξης Θεμιστοκλή Σοφούλη για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, που θα εκτόνωνε την πολιτική κρίση. Μολονότι κατέληξαν σε συμφωνία, η οποία ανακοινώθηκε από τον Γεώργιο Β', αυτή δεν υλοποιήθηκε, λόγω της κήρυξης της δικτατορίας από τον Ιωάννη Μεταξά την 4η Αυγούστου 1936, γεγονός που προκάλεσε ρήξη στις σχέσεις του με τον βασιλιά.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής φυλακίστηκε και απέδρασε δύο φορές, ενώ μετά την απελευθέρωση επανήλθε στο Λαϊκό Κόμμα και απεκατέστησε τις σχέσεις του με τα Ανάκτορα. Συμμετείχε στις κυβερνήσεις Παναγιώτη Πουλίτσα ως υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Δημοσίας Τάξεως, Γεωργίας και Εσωτερικών (4 Απριλίου - 18 Απριλίου 1946) και Ντίνου Τσαλδάρη ως Υπουργός Εσωτερικών (18 Απριλίου - 14 Μαΐου 1946). Στις 14 Μαΐου 1946 εξελέγη πρόεδρος της Βουλής και παρέμεινε στη θέση του αυτή έως τις 30 Νοεμβρίου του 1949. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ξεκίνησε η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος του 1846/1911.
Στις 6 Ιανουαρίου 1950 ορκίστηκε πρωθυπουργός και ήταν επικεφαλής υπηρεσιακής κυβέρνησης, η οποία διενήργησε τις εκλογές της 5ης Μαρτίου, τις πρώτες μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου. Μετά την παραίτησή του (23 Μαρτίου) και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Σοφοκλή Βενιζέλο εγκατέλειψε την ενεργό πολιτική και ιδιώτευσε στο οικογενειακό κτήμα στους Καρουσάδες της Κέρκυρας.
Ο Ιωάννης Θεοτόκης πέθανε στην Κέρκυρα στις 6 Ιουνίου του 1961, σε ηλικία 81 ετών. Ο γιος του Σπύρος Θεοτόκης (1908-1988) συνέχισε την πολιτική παράδοση της οικογένειας Θεοτόκη.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/841#ixzz4AoD3l7xU
Αρχείο Ασημάκη Τσιάντα
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τρίτη
7/6
03:00
17°C
74%
ΑΠΝΟΙΑ
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
09:00
22°C
62%
1 Μπφ NA
3 Km/h
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
15:00
25°C
58%
1 Μπφ NA
3 Km/h
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
21:00
19°C
95%
2 Μπφ BA
9 Km/h
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
" ΜΙΑ ΖΩΗ...ΓΚΟΛΦΩ ..."
Aφορμή παίρνοντας αγαπημένοι μου φίλοι απ' την " ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ " ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ , ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΝΗΧΑΝΗ , που έχει χρόνια τώρα πάψει να δουλεύει , για πολλούς λόγους αλλά κυρίως ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΗΜΗΣ ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑΣ , ΑΝΤΙ σχολίου αναδημοσιεύουμε ένα παλιό σχετικό άρθρο μας λίγο παλιό βεβαια , ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΟΛΟΦΡΕΣΚΟ , ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟ , βέβαια σήμερα τα πράγματα είναι τρισχειρότερα , αυτό βέβαια θα το κρίνεται εσείς που τρώτε στο πετσί σας ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ..ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΚΑΙ ΠΕΊΤΕ ΜΑΣ ΑΝ ΤΟ ΆΡΘΡΟ ΜΟΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ..,ΜΠΑΓΙΑΤΙΚΟ...!!!
30.11.07
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ...ΣΟΥΓΙΑΔΑΚΙΑ...
Πολλά λέγονται κι' ακούγονται , αδέρφια , τελευταία για το ..περίφημο ασφαλιστικό , για αύξηση εισφορών , ορίων ηλικίας , μείωση συντάξεων , βαρέων και..ανθυγιεινών επαγγελμάτων και το πρόβλημα είναι το που θα βρεθούν τα χρηματα για να..σωθεί το ασφαλιστικό μας σύστημα , το μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό , το οικονομικό , από που όμως θα βρεθούν τα χρήματα ; υπάρχουν περιθώρια συγκέντρωσης χρημάτων ; και βέβαια υπάρχουν , άλλά χρειάζεται αρετή και...τόλμη , γιά να μπει χέρι σε μερικούς..τομείς που ναι μεν θα αποφέρει σημαντικά, ίσως , έσοδα στο μπεζαχτά των ασφαλιστικών Ταμείων , υπάρχει όμως ο φόβος , ο..κίνδυνος , για να μην πούμε η βεβαιότητα ,πως μια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση θα έχει και σημαντικό...πολιτικό κόστος , σ' όποιον την ..αποτολμήσει .
Και δεν χρειάζεται , αγαπημένοι μας φίλοι , να ψάξουμε μακριά , να καλέσουμε επιτροπές...σοφών και ειδικών επιστημόνων , για να μας ..ανοίξουν τα ..μάτια , αρκεί μια μόνο ματιά στον κοινωνικό μας περίγυρο , στον...μικρόκοσμό μας και θα δούμε πράματα και...θάματα , ειδικά στις μικρές , κλειστές επαρχιακές κοινωνίες ,υπάρχουν κραυγαλέες περιπτώσεις κατασπατάλησης του Δημόσιου χρήματος , περιπτώσεις που κατά κανόνα είναι..κοινά...μυστικά , αλλά πολλοί και διάφοροι λόγοι κρατάνε τα στόματα λιγότερο η περισσότερο..κλειστά .
Η Έλλάδα μας , δυστυχώς , είναι μια αλυσίδα μικρών..μικρών..Ζωνιανών , όχι βέβαια στον...τομέα των ναρκωτικών , όχι προς Θεού , αλλά σε πολλούς άλλους τομείς..παραβατικότητας , το γιατί είναι λίγο δύσκολο να ..απαντηθεί..μονολεκτικά , γιατί απλούστατα ο λόγος δεν είναι ένας και μοναδικός , είναι , δυστυχώς , πάρα πολλοί οι λόγοι που..φρενάρουν τη λειτουργία των Κρατικών , και μάλιστα , ελεγκτικών μηχανισμών , κι' εδώ συμβαίνει και το..παράδοξο , συνήθως λαδώνουμε γιά να πετύχουμε την ..καλύτερη λειτουργία κάποιου..μηχανισμού , εδώ , σε πολλές περιπτώσεις , λαδώνονται οι..διάφοροι..μηχανισμοί γιά το , ακρίβώς , αντίθετο , τη μη...λειτουργία , και σε πολλές περιπτώσεις ..επιτυγχάνεται ο σκοπός αυτός .
Ας αρχίσουμε όμως με κάτι που είναι από όλους ..παραδεκτό ,το γεγονός ότι παντού , σε όλα τα επίπεδα και σ' όλους τους κλάδους και τομείς υπάρχει ολοφάνερη..α-λειτουργία της Κρατικής μηχανής , κι' όπως προείπαμε οι αιτίες είναι πάρα πολλές , μια απ' αυτές και πολύ..σημαντική , είναι η...εντοπιότητα , μάλιστα αδέρφια η..εντοπιότητα , που σε συνδυασμό με συγγένειες , φιλίες , κοινωνικές και κομματικές , με επαγγελματικοοικονομικά ..συμφέροντα κλπ..κλπ. δεν επιτρέπει τη ..σωστή άσκηση των καθηκόντων των κρατικών λειτουργών , οι προιστάμενοι καλύπτουν , για τους πιό πάνω λόγους , τους υφισταμένους τους , οι..προϊστάμενοι των...προισταμένων ..επίσης και φτάνουμε ...αισίως στο αποτέλεσμα να μην λειτουργεί ..τίποτα ...από πάνω - πάνω ως...κάτω-κάτω...
Εντύπωση , επίσης , μας κάνει το ότι όλοι...κολλάνε , στα όρια ..ηλικίας , στα χρόνια δουλειάς και την αύξηση των εισφορών , που είναι βέβαια και ο..κύριος ..κορμός του ασφαλιστικού , ξεχνάνε όλοι όμως , ..ηθελημένα , τις..παραφυάδες , το λάθε..δέντρο έχει τον κορμό και τα κλαδιά του , αλλά έχει και τις..παραφυάδες του , κολο...φούσια τα λέμε στο Λιδορίκι , και κανένας , αδέρφια δεν μιλάει γι' αυτά , θέλεις κύριε να μαζέψεις λεφτά για τα..ασφαλιστικά Ταμεία ; εύκολον....πολύ..εύκολον....και δεν χρειάζεται...μεγάλο..μαχαίρι , ούτε..μπαλντάς , ένα..μικρό-μικρό..σουγιαδάκι , ας είναι και...Κολοκοτρωναϊικο , κι' αρχίζεις , πρώτα-πρώτα , απ' τις..πάμπολλες μαιμουδο..αναπηρικές..συντάξεις , που βγάζουν...μάτια , ειδικά στα χωριά , αλλά και κανένας δεν τολμάει να μιλήσει , ότι δηλαδή γίνεται και στα...Ζωνιανά , όλοι ξέρουν μα κανένας δεν..μιλάει , γιατί ; αυτό είπαμε θέλει πολλή..κουβέντα , θα μου πείτε σιγά τ'αβγά , πόσες είναι αυτές οι συντάξεις..είναι ...είναι , και σ' ένα χωριό με 600 κατοίκους όταν κυκλοφορούν...πέντε..δέκα...μαιμούδες , πόσο στα εκατό είναι ; Υπάρχει όμως ένα ..διαρκώς αναπάντητο ερώτημα , ποιός δίνει τα απαραίτητα..πιστοποιητικά ; και ποιοί.. τα δέχονται ; ξέρετε εσείς αδέρφια τυφλό να σεργιανάει στους δρόμους , να..σπέρνει ζαρζαβατικά , να φτιάχνει..κήπο , να μαζεύει...λάχανα , να..πλένει και να..μπαλώνει ;Βέβαια είναι γεγονός πως στο..μπάλωμα καμιά φορά..δυσκολεύεται να περάσει με την πρώτη την...κλωστή στη...βελόνα , αλλά αυτό , απ' ότι ..ξέρω , το παθαίνουν και άτομα..50...χρόνια ..νεότερα , θα πάρουν κι' αυτά σύνταξη ; φυσικά και..όχι , άσε που τα άτομα αυτά δικαιούνται και..επιδοτούμενου..συνοδού , διπλή...μαιμουδιά , λοιπόν .
Μήπως θα πρέπει να αρχίσουμε από παλιότερα , από τότε που άρχισε αυτό το...βιολί , να βρούμε αυτούς που...συνέπραξαν στο..έγκλημα , που είναι..διαρκές , και ν' αρχίσουμε να..κόβουμε αυτάκια , υπαλλήλων , προισταμένων , Γιατρών , παραβλεπόντων..Υπηρ.παραγόντων , Δημοτικών αρχόντων , πολιτικών και...και...και....πολλά-πολλά..και , αδέρφια , κι' αφού επισημανθούν τα...σκοτεινά..σημεία και..πρόσωπα , τους ..κόβουμε ένα κουστουμάκι και..πληρώνουν τα όσα επί..χρόνια ..έπαιρναν τζάμπα και...βερεσέ , και πάνε κι' εκεί που..πρέπει...όοοολοι όμως οι...πταίξαντες...όλοι....α..επίσης θα πρέπει να αλλάξουν και κάποια..όρια - τεκμήρια..αναπηρίας , πχ. για..άτομα με ..κινητικά..προβλήματα , γιατί δεν μπορεί ο..χρόνος των 100 μ .να είναι..λίγα δεύτερα μεγαλύτερος απ' το...πανελλήνιο..ρεκόρ...
Και φτάνουμε...αισίως και στις..αγροτικές συντάξεις , εκεί γίνεται του...ΟΓΑ , το..έλα να..δεις , που..λένε , άνθρωποι που δεν ασχολήθηκαν ποτέ...Π Ο Τ Ε , με αγροτικές δουλειές , άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ούτε ποιό...δέντρο κάνει το...μαιντανό , πήραν..συντάξεις..αγροτικές , χρόνια φευγάτοι απ' τα χωριά τους , αφού ασχολήθηκαν με ότιδήποτε άλλο , γίναν..αγροτο..συνταξιούχοι , και ποιός φταίει γιά όλα αυτά...έλα μου ντέ , ποιοί φταίνε , γιατί είναι..πολλοί..πάρα..πολλοί..οι φταίχτες ...βέβαια δεν θα πρέπει να..ξεχάσουμε κι' εδώ τις...αναπηρικές συντάξεις , πολλές κι' αυτές , έχει καταντήσει η πατρίδα μας από χώρα των ..ονείρων : Ελλάς...Ελλήνων , χριστιανών , ...ξένων και...αναπήρων....έχουμε δηλαδή δυό..κατηγορίες...μαιμούδων , των...κανονικών ...μαϊμούδων και των..αναπήρων μαϊμούδων...όμορφος..κόσμος..αγγελικά..πλασμένος....και γιά σκεφτείτε αδέρφια , ν' αρχίσουν να μπαίνουν στο..κόλπο κι' οι..αλλοδαποί , γιατί που θα..πάει , το..κόλπο θα προχωρήσει και σ' αυτούς , άμα δε αποκτήσουν και δικαίωμα ψήφου ; ζήτω που...καήκαμε....εκεί να δεις...μαϊμούδες....
Παρά λίγο να ξεχάσουμε την...εισφορο..διαφυγή , η οποία τα ..τελευταία..30..χρόνια..κυνηγιέται..άγρια , αλλά η..ρουφιάνα , πως τα καταφέρνει , όλο...και..διαφεύγει , κάνει...αποδράσεις , π' λένι , αλλά απ' ότι έχουμε δει και στην..τηλεόραση , απόδραση χωρίς...συνεργούς , τσιλιαδόρους και..αβανταδόρους , δεν γίνεται , ποιοί όμως είναι οι..αβανταδόροι , οι..συνεργοί , οι..παραβλέποντες..γενικώς ; έλα μου ντέ ; ποιοί είναι ; το ίδιο..γινόταν και στα...Ζωνιανά , ξεκίνησαν απ' τα..απλά , τα..μικρά , το...νηπιαγωγείο , ανεβήκαν..σιγά..σιγά , τελειώσαν..Λύκεια..Πανεπιστήμια και γίναν...Ντοκτοράδες , γιατί; γιατί στο..νηπιαγωγείο , δεν τους..τράβηξαν ..λιγουλάκι τ' αυτί , να..μαζευτούνε..Όοοολοι , φυσικά , και τώρα..τρεχάτε..ποδαράκια μου...κλπ.κλπ.....
Αλλά , αδέρφια , τι είναι τελικά αυτή η...εισφοροδιαφυγή ; πως είναι ; ψηλή.. ξανθιά , πως νάναι άραγε ; όλοι γι' αυτή μιλάνε αλλά κανένας δεν την έχει..δει , κανένας δεν την ξέρει , αόρατη είναι ; και..που κρύβεται ; και το κυριότερο , ποιοί την ..κρύβουν ; ποιοί φταίνε τελικά ;
Θα..προσπαθήσουμε να σας..δώσουμε να καταλάβετε , με..απλά..παραδείγματα , πώς είναι αυτή..η ρημάδα , και ποιοί φταίνε που δεν μπορούμε να την πιάσουμε , παίρνουμε ένα υπάλληλο , οποιονδήποτε υπάλληλο , είτε..Δημόσιο , είτε του..ευρύτερου Δημόσιου..τομέα , των...ΔΕΚΟ , π΄' λένι , πάει ο άνθρωπος Δευτέρα , πρωί-πρωί , στην ώρα του , στη δουλειά του , χτυπάει την κάρτα του , και από..λάθος αντί να πάει στο..γραφείο του , πάει , από..λάθος ..πάντα , σε κάποια..πλησίον..ανεγειρόμενη..οικοδομή , και δουλεύει εκεί μέχρι το ..μεσημέρι που θα...σχολάσει απ' το...γραφείο του , ε..και κάποιος θα..βρεθεί να του...χτυπήσει την..κάρτα , βλέπετε αδέρφια κάτι..περίεργο ; βλέπετε τίποτα το...παράτυπο ; και βέβαια..όχι , όλα καλώς καμωμένα , και οι κάρτες είναι..εντάξει , είσοδος...έξοδος , στην..ώρα , κι' ο..εργοδηγός είναι..κύριος , όπως και ο..πριοστάμενος και , βεβαίως ..βεβαίως , ο Διευθυντής , κι' ακόμα καλύτερα..είναι ο ίδιος ο εργαζόμενος , που και στο..γραφείο του ήταν , και το...μαύρο..μεροκαματάκι του έκανε , α...υπάρχει μιά μικρο..παραβασούλα , τόση..δα , δεν πληρώθηκε το..ΙΚΑ , γιά το μεροκαματάκι , και δεν ..δηλώθηκε το..μεροκαματάκι , γιά να..πληρωθεί ..ο φόρος , ε..και ; εχέσθη..η...φορβάς εν τω...αλωνίω..κατ' τρέχει στα..γύφτκα , κυριολεκτικά , και τι μ' αυτό ; και που θατο μάθει ο..Αλογοσκούφης ; σιγά μην το μάθει , και ποιός θα του το πεί ; ο..ίδιος ο..υπάλληλος ; αποκλείεται , είναι..ένοχος , ο...εργοδότης του ;( της...οικοδομής..εννοούμε ) φυσικά και..όχι , είναι...συνένοχος , ο..εργοδηγός του (στο..γραφείο ..) ; όχι βέβαια γιατί..κάποτε -πότε το ίδιο κάνει κι' αυτός, άρα και..ένοχος και..συνένοχος , ο..προιστάμενος , μία απ' τα...ίδια , και επί πλέον..ντόπιος , εδώ..διορίστηκε κι' από δώθα..πάρει σύνταξη , άρα..συνένοχος , ο..Δντής ; τι να σου κάνει κι' αυτός ο..έρμος , είναι κι' η..εντοπιότητα , βλεπ'ςςςςς , είνι κι' η...καρικλούλα τ.., είνι κι τα...κουμματκά , ένικα π' ου..ιν..λόγου είνι κι...κουμματκό στέλιχους , ένικα τόνα , ΄ενικα τ' άλλου , ούτι...γάτα ούτι...ζημιά....
όπως είδατε αδέρφια , η...αλυσιδούλα είναι..τέλεια..φτιαγμένη , δεν υπάρχει ..αδύναμος...κρίκος , κι' αντε εσύ τώρα να βγείς να μιλήσεις , αμ..δε , που θα κάνεις τίποτα ; έχει...φροντίσει και γι' αυτό..το..σύστημα , το..αυτονόητο , που..ξέραμε και λέγαμε ..παλιά , μας..τέλειωσε , αν κάποιος τολμήσει να..σπάσει την ...αλυσιδούλα , μαύρο ...φίδι που τον..έφαγε , τρελλό , θα τον βγάλουν , γραφικό..θα τον ..πούνε , εμπαθή , αλλά κυρίως...ΡΟΥΦΙΑΝΟ , ναι αδέρφια , αυτός που θα τολμήσει να..καταγγείλει το...έγκλημα , είναι..ρουφιάνος και κινδυνεύει να πάει και...φυλακή , γιά..συκοφαντική..δυσφήμηση , όπως το ακούτε η μάλλον το ..διαβάζετε, και..ρουφιάνος και κατηγορούμενος , ο..διαπράξας το..αδίκημα ; αθώος ο άνθρωπος , κατασυκοφαντημένος , και με το δίκιο του να ζητήσει και...ηθικο..υλική...αποζημίωση , και με το..δίκιο του , όλοι οι..άλλοι ; θα είναι..μάρτυρες στη...συκοφαντική...δυσφήμηση , είδατε τι ωραία έχει...στηθεί το...σύστημα ; και πόσο όμορφα..λειτουργεί ; αμ ' τι..νομίζατε...
Εσείς τώρα , ψάξτε να βρείτε , ποιοί φταίνε , και τι πρέπει τελικά να ...γίνει , για να σταματήσει αυτό το..κακό....α...και μιά ..παράκληση , αν...βγάλετε..άκρη ενημερώστε και ..μας....και ο...ευρών...κερδίζει...
Με την ευκαιρία , έτσι γιά να σας φτιάξουμε το..κέφι , θα σας διηγηθούμε μιά αληθινή , πέρα γιά πέρα , ιστοριούλα , άσχετη με τα..σημερινά αλλά...με..απέραντη...διαχρονική...σχετικότητα..απολαύστε την :
Δεκαετία του 60 , όμορφα χρόνια , νεαροί..υπάλληλοι , μεγάλη...δουλειά...για τότε , καθόμαστε στ' Αλωνάκι , τραπεζικοί..καθηγητές ..αστυνομικοί , μιά ωραία...ατμόσφαιρα , που έλεγε κι' ο μακαρίτης ο..Ηλιόπουλος , απ' το βραδυνό των...Αθηνών κατέβηκε ένας ..ένστολος , της Χωροφυλακής , και βλέποντας και στην παρέα μας συνάδελφό του , πλησίασε στο τραπέζι μας , μας συστήθηκε , ήταν Ανθυπασπιστής , και κάθησε μαζί μας , κρατούσε κι' ένα..μικρό βαλιτσάκι , σαν αυτό που βάζαμε τα.. απολύτως..αναγκαία,ξυριστικά..κλπ , πάνω στη συζήτηση μας είπε πως είχε οικογένεια , παιδιά κλπ, όταν όμως του είπαμε να βοηθήσουμε γιά να βρει σπίτι , μας απάντησε πως δεν θα...χρειαστεί , γιατί δεν θα..μείνει γιά πολύ , και συμπλήρωσε πως όπου κι άν μετατεθεί δεν φέρνει την ..οικογένεια , γιατί μένει..γιά..πολύ..λίγο καιρό , εμάς βέβαια μας έκανε..εντύπωση η...απολυτότητα των..λόγων του , αλλά και δεν το σχολιάσαμε , παρ' ότι...παραξενευτήκαμε ....
Δεν πέρασε ...μήνας , κι' ένα βραδάκι , πάλι στ' Αλωνάκι , ήρθε΄ο φίλος μας , πλησίασε , να μας αποχαιρετίσει γιατί την άλλη μέρα..έφευγε με...μετάθεση , τον αποχαιρετίσαμε του ευχηθήκαμε ..καλή..τύχη , κι' αρχίσαμε την...ανίχνευση των...λόγων της...βιαστικής..μετάθεσης , και δεν δυσκολευτήκαμε να μάθουμε :
Ο φίλος μας , δυστυχώς...εγκλημάτησε , έκανε..αγορανομικό έλεγχο , στα μαγαζιά , και έγραψε ένα καταστηματάρχη γιά..καραμπινάτες παραβάσεις , εδώ δικαιολογημένα θα..ρωτήσετε , ε..καί ; είνα λόγος αυτός..να μετατεθεί , και βέβαια..είναι...αφελή μου..αδέρφια , και μάλιστα πολύ-πολύ-πολύ..σοβαρός , γιατί ο..παραβάτης μαγαζάτορας , είχε τις...άκρες του , ήταν..κομματάρχης του..τοπικού μας..Βουλευτού , έπεσαν τα..σχετικά...σύρματα , και με..ιντιλώς..τιλίους...συνουπτικιές...διαδικασίις , τον...έστειλαν τον..ανθρωπάκο...
΄Κι' έτσι , αγαπημένοι μου φίλοι καταλάβαμε..πολύ-πολύ..καλά , γιατί ο..έρμος ο Αξιωματικός της Αστυνομίας ( Χωροφυλακής..τότε ) όπου πήγαινε , αποφασισμένος να κάνει τη..δουλειά του , δεν έπαιρνε την οικογένειά του , αλλά μόνο ένα..μικρό-μικρό-μικρό...βαλιτσάκι , με..δυό...σώβρακα και τα...ξυριστικά του....σας..θυμίζει καθόλου η..περίπτωση τον...Μαυρογιαλούρο και το....σόι του ; άντε...βρε....συκοφάντη.....
ΔΗΛΩΣΗ : Όποια..δήποτε σχέση και...συγγένεια με..υπαρκτά..πρόσωπα είναι...ιντιλώς...τιλίους..συμπτουματκή......
Και το...σλόγκαν της,,βραδιάς : ΤΩΡΑ...ΞΕΡΕΙΣ...ΑΛΛΑ....ΜΠΟΡΕΙΣ ;;;;;;;;;;;;;;;
Καλό βράδυ αδέρφια , νάστε καλά , ξέρω σας..πίκρανα λιγάκι , αλλά...χαμογελάστε..παρακαλώ.. , αυτά που είπαμε ,δεν γίνονται στο....Λιδορίκι , όοοοοχι βρε...κουτά , αλλού...αλλού..γίνονται , Θεός...φυλάξει.....με..αγάπη.....Κ.-
Καλό σας απόγευμα , είστε όλοι καλά
Απ' το " Λιδορικι" με αγάπη
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment