Άρχιζαν οι εκπτώσεις....τρέξτε...διαλιέχτε....τρελλάθηκε το αφεντικό
και πουλάει κάτω του κόστους....
Έτρεχαν είναι η αλήθεια οι καταναλωτές και αγοράζανε φουσκώνοντας
μέχρι σκασμού τις πιστωτικές.
Την έκπτωση φυσικά την πληρώνανε και με το παραπάνω στα πανωτόκια
των καρτών.
Σήμερα και χρήμα ζεστό δεν υπάρχει αλλά και δεν σε θερμοπαρακαλούν
οι τράπεζες για να φορτωθείς πλαστικό γνωρίζοντας ότι τα περισσότερα
εκκαθαριστικά έχουν ξεφτιλιστεί.
Και γυρίζω πίσω στα παλιά για να θυμηθώ πώς ψωνίζανε οι γυναίκες είδη ένδυσης ...είδη προικός σεντόνια....τραπεζομάντηλα....κουρτίνες κ.λ.π.
Περνούσε από την γειτονιά της Αθήνας ο δοσατζής με το φορτηγάκι και την ντουντούκα...."...ο έμποραααας..." και έβγαιναν οι πελάτισες
να δώσουν πρώτα την δόση
να αφαιρεθεί από την καρτέλα με το μολύβι το μελανί που είχε στο αυτί
ο έμπορας και το σάλιωνε για να γράφει ανεξίτηλα....
Στη συνέχεια και εφ΄όσον είχε πέσει το υπόλοιπο του λογαριασμού
διαλέγανε ότι είχαν άμεση ανάγκη.
Τα μεγάλα εμπορικά μαγαζιά της Αθήνας οι κυρίες της αυλής τα επισκεπτόντουσαν
αργά και που δηλαδή σπανίως γιατί εκεί δεν υπήρχαν δόσεις.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment