Όταν έβρεχε παλιά στην Αθήνα οι χωματόδρομοι απροσπέλαστοι....
Γαλότσες απαραίτητες....εκείνες οι μαύρες από λάστιχο ....
Τα παπούτσια μπάζανε νερό γιατί από κάτω είχαν μπαλώματα
από τον τσαγκάρη της γειτονιάς.....
Παπούτσια πεταμένα δεν εύρισκες ...τα φορούσες μέχρι να τα απορρίψει
ο μάστορας που τα πήγαινες για σέρβις....
Στην Κατοχή για σόλα έβαζαν λάστιχο αυτοκινήτου για να αντέχει
στα χιλιόμετρα που ήταν και πολλά.
Μια το κρέας που ήταν σπάνιο είδος ....μια ο ποδαρόδρομος....άνεργοι οι καρδιολόγοι...
Πώς μου ήρθαν όλα αυτά....
Παρατηρούσα κάποιους συμπατριώτες μας να δοκιμάζουν παπούτσια
αφημένα δίπλα σε μπλέ κάδο ....
Συνηθισμένη εικόνα θα μου πείς....
Το ίδιο συμβαίνει και με τα ρούχα ....βλέπεις να ανοίγουν τις σακούλες
να τα βγάζουν ...να παίρνουν ότι τους κάνει και τα υπόλοιπα να τα ξαναβάζουν
εκεί που τα βρήκαν.
Παλιά τα ρούχα στην γειτονιά γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι...
Παιδικά παπούτσια αλλά και για μεγάλους άλλαζαν χέρια...
Ειδικά στα δωμάτια της αυλής της γειτονιάς της Αθήνας οι ανταλλαγές
ήταν ρουτίνα.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment