Λιδωρίκι: EΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

4.9.16

EΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

Λιδορίκι 1968 , μια όμορφη Λιδορικιωτοπαρέα τα πίνει ...

Καλημέρα Λιδορικιώτες ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
Καλημέρα φίλοι του Λιδορικιού και της εφημερίδας μας

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016
Ανατολή Ήλιου: 06:56 – Δύση Ήλιου: 19:50

Παγκόσμια Ημέρα Σεξoυαλικής Υγείας
Γιορτάζουν: Ααρών, Άνθιμος, Ανθιμία, Ερμιόνη, Μωυσής

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ.Χ.: 1682
Ο βρετανός αστρονόμος Έντμουντ Χάλεϊ παρατηρεί για πρώτη φορά τον κομήτη, στον οποίο θα δοθεί το όνομά του (Κομήτης του Χάλεϊ).; 1839
Αρχίζει η πολεμική αναμέτρηση μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Κίνας, που θα μείνει στην ιστορία ως ο Πρώτος Πόλεμος του Οπίου. Θα λήξει στις 29 Αυγούστου1842, με την παραχώρηση του Χονγκ-Κονγκ από την Κίνα στη Μεγάλη Βρετανία.; 1974
Όλοι οι πανεπιστημιακοί που συνεργάστηκαν με τη δικτατορίαπαραπέμπονται σε πειθαρχικά συμβούλια, στο πλαίσιο της λεγόμενης αποχουντοποίησης.; 1978
Ο Γεώργιος Ράλλης είναι ο πρώτο έλληνας υπουργός (Εξωτερικών) που γίνεται επίσημα δεκτός στη Σοβιετική Ένωση.; 2004
Ψυχρολουσία για την εθνική ομάδαποδοσφαίρου. Στον πρώτο της αγώνα μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος χάνει στα Τίρανα από την Αλβανία με 2-1, σε αγώνα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Επεισόδια σε Τίρανα και Ελλάδα, με ένα νεκρό Αλβανό στη Ζάκυνθο.; 2013
«Ο Τσαϊκόφσκι ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά τον αγαπάμε» δηλώνει ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, επιχειρώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για την αμφιλεγόμενη, σταλινικού τύπου νομοθεσία, που στοχοποιεί τους ομοφυλόφιλους.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ μ.Χ.: 1768
Φρανσουά Ρενέ Ντε Σατομπριάν, πιο γνωστός στην Ελλάδα ως Σατωβριάνδος, γάλλος συγγραφέας, πολιτικός, διπλωμάτης και φιλέλληνας. Προς τιμήν του, στην Αθήνα υπάρχει η οδός Σατωβριάνδου. (Θαν. 4/7/1848)
Αποφθέγματα; 1824
Άντον Μπρούκνερ, αυστριακός συνθέτης, που διακρίθηκε κυρίως για τις συμφωνίες του. (Θαν. 11/10/1896); 1905
Μαίρη Ρενό, αγγλίδα συγγραφέας, γνωστή και στη χώρα μας από τα μυθιστορήματά της που έχουν ως θέμα την αρχαία Ελλάδα.(Θαν. 13/12/1983)

ΘΑΝΑΤΟΙ
μ.Χ.: 1821
Παναγιώτης Καρατζάς, αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης, που δολοφονήθηκε κοντά στην Πάτρα από ελληνικό χέρι. (Γεν. ?); 2003
Ευάγγελος Γιαννόπουλος, έλληνας δικηγόρος και πολιτικός του ΠΑΣΟΚ. (Γεν. 1918); 2005
Νίκων Αρκουδέας, αρχηγός της ΕΛΑΣ (1986-1988), ο πιο αναγνωρίσιμος αστυνομικός της Μεταπολίτευσης. («Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς τον Αρκουδέα, αυτός δεν είναι μπάτσος, είναι μια ιδέα» τραγουδούσαν οι αναρχικοί). (Γεν. 1928)

Τα πρώτα βήματα της Google

Οι ιδρυτές της Google, Λάρι Πέιτζ και τον Σεργκέι Μπριν

Ο Δεκάλογος της Google σύμφωνα με τους ιδρυτές της

Επικεντρωνόμαστε στο χρήστη και όλα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν από μόνα τους.
Το καλύτερο είναι να κάνουμε ένα πράγμα εξαιρετικά καλά.
Το γρήγορο είναι καλύτερο από το αργό.
Η δημοκρατία στον ιστό είναι αποτελεσματική.
Δεν είναι απαραίτητο να βρίσκεστε στο γραφείο σας για να έχετε ερωτήσεις.
Η επίτευξη κερδών είναι δυνατή χωρίς να αποβαίνει εις βάρος άλλων.
Υπάρχουν πάντοτε περισσότερες πληροφορίες στον ιστό.
Η ανάγκη για πληροφόρηση υπερβαίνει κάθε σύνορο.
Μπορείς να είσαι σοβαρός και χωρίς κοστούμι.
Το εξαιρετικό δεν είναι αρκετό.

Έντβαρντ Γκριγκ

1843 – 1907

Διακεκριμένος νορβηγός μουσουργός, από τους ιδρυτές της νορβηγικής εθνικής σχολής. Μαζί με τον δραματουργό Χένρικ Ίμπσεν (Ερρίκο Ίψεν, όπως τον γνωρίζουμε στην Ελλάδα) και τον ζωγράφο Έντβαρντ Μουνκ («Η Κραυγή»), αποτελούν τους τρεις διαπρεπέστερους πολιτιστικούς πρεσβευτές της χώρας των φιόρδ.
Ο Έντβαρντ Χάγκερουπ Γκριγκ (Edvard Hagerup Grieg) γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1843 στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, μέσα στους κόλπους μιας μουσικής οικογένειας με σκωτικές ρίζες. Ο πατέρας του, εισαγωγέας ουίσκι από την Σκωτία, ήταν πρόξενος της Μεγάλης Βρετανίας στο Μπέργκεν και λάτρης της μουσικής. Η μητέρα του Γκεζίνε ήταν πιανίστρια και η πρώτη του δασκάλα στη μουσική.
Από τα μικράτα του άρχισε να μαθαίνει πιάνο, χωρίς να δείξει ιδιαίτερο ζήλο. Ο δεξιοτέχνης νορβηγός βιολονίστας Όλε Μπουλ ήταν αυτός που διέκρινε το ταλέντο του και σε ηλικία 15 ετών τον έπεισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Ο νεαρός Έντβαρντ, με τη συνδρομή του πατέρα του, μετέβη στη Λειψία και ξεκίνησε μουσικές σπουδές στο περίφημο ωδείο της γερμανικής πόλης, από το οποίο αποφοίτησε τέσσερα χρόνια αργότερα. Οι πρώτες του μουσικές επιρροές προήλθαν από το έργο των Μέντελσον και Σούμαν.
Στην περίοδο των σπουδών του προσβλήθηκε από μια σοβαρή μορφή πνευμονίας, η οποία τον ταλαιπώρησε σε όλη του τη ζωή. Το 1867 και σε ηλικία 24 ετών παντρεύτηκε την πρώτη του εξαδέλφη Νίνα Χάγκερουπ, η οποία έγινε η αυθεντική ερμηνεύτρια των τραγουδιών του. Μαζί της απέκτησε μία κόρη, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 13 μηνών το καλοκαίρι του 1869.
Εκτός από το συνθετικό του έργο, ο Γκριγκ διακρίθηκε και ως πιανίστας. Συχνά περιόδευε στα μεγάλα μουσικά κέντρα της Ευρώπης, ερμηνεύοντας έργα του. Δείγματα της πιανιστικής του τέχνης διασώθηκαν σε ηχογραφήσεις γραμμοφώνου, που έγιναν στο Παρίσι το 1903. Τον έδενε φιλία με τους ομοτέχνους του Λιστ και Τσαϊκόφσκι, οι οποίοι υπήρξαν θαυμαστές του έργου του.
Η μουσική του Γκριγκ είναι βαθιά ριζωμένη στη νορβηγική λαϊκή παράδοση. Εντάσσεται στη ρομαντική παράδοση και χαρακτηρίζεται από τον εκλεπτυσμένο λυρισμό της. Τα πιο δημοφιλή του έργα είναι η λυρική σουίτα «Πέερ Γκυντ», που συνέθεσε για το ομώνυμο θεατρικό έργο του Ίψεν και το «Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε λα ελάσσονα».
Ο Έντβαρντ Χάγκερουπ Γκριγκ έφυγε από τη ζωή στις 4 Σεπτεμβρίου 1907. Κηδεύτηκε πάνδημα στη γενέτειρά του Μπέργκεν, παρουσία 40.000 λαού, ενώ στη χώρα κηρύχθηκε εθνικό πένθος. Η τελευταία του επιθυμία ήταν η επικήδεια τελετή να γίνει υπό τους ήχους του Πένθιμου Εμβατηρίου τουΣοπέν και του δικού του Πένθιμου Εμβατηρίου, που έγραψε για την κηδεία του φίλου του Ρίκαρντ Νόρντραακ, συνθέτη του εθνικού ύμνου της Νορβηγίας.

Οι Πόλεμοι του Οπίου

Με την ονομασία αυτή έμειναν στην ιστορία οι δύο πόλεμοι που εξαπέλυσε η Αγγλία κατά της Κίνας (1839-1842 και 1856-1860), τον δεύτερο με τη συνδρομή της Γαλλίας. Εντάσσονται στην επεκτατική πολιτική προς Ανατολάς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Ευρώπης για την ανακάλυψη νέων αγορών.
Στα μέσα του 18ου αιώνα το εμπορικό ισοζύγιο της Βρετανίας με την Κίνα ήταν ελλειμματικό. Οι Βρετανοί εισήγαγαν τσάι, μετάξι και πορσελάνες και πλήρωναν με πολύτιμο ασήμι τους Κινέζους, που αδιαφορούσαν για τα προϊόντα τους. Έτσι, μέσω της Βρετανικής Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών που είχε το μονοπώλιο και με τη βοήθεια ντόπιων εμπόρων αποφάσισαν να πλημμυρίσουν την Κίνα με όπιο, με στόχο να ισοσκελίσουν το εμπορικό τους έλλειμμα. Εκείνη την εποχή το κάπνισμα οπίου ήταν αρκετά διαδεδομένο στην Άπω Ανατολή. Οι Κινέζοι καταναλωτές ανταποκρίθηκαν θετικά και από τους 15 τόνους του 1730, οι Βρετανοί έφθασαν να διαθέτουν στις παραμονές του πολέμου 1.400 τόνους οπίου στην Κίνα.
Ο εθισμός μεγάλου αριθμού υπηκόων του ανησύχησε τον αυτοκράτορα Τζιατζίνγκ, ο οποίος το 1810 απαγόρευσε τη διάθεση του οπίου στην επικράτειά του, με το αιτιολογικό ότι «έκανε κακό στην υγεία και υπονόμευε τα ήθη και τους καλούς τρόπους του λαού του». Οι Άγγλοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους αγνόησαν το διάταγμα και συνέχισαν το εμπόριο οπίου, αφού είχαν ανάγκη το πολύτιμο ασήμι των Κινέζων. Με τον τρόπο αυτό έδειχναν να μην υπολογίζουν τη δυναστεία των Τσινγκ, που κυβερνούσε την αχανή χώρα από το 1644 και βρισκόταν σε προφανή παρακμή. Η δυναστεία αυτή είχε οδηγήσει την Κίνα σε απομόνωση στην προσπάθειά της ν' αποφύγει την αλλοίωση του πολιτισμού της από την εισαγωγή του ευρωπαϊκού.
Το 1838, οι Κινέζοι πήραν ακόμη πιο δραστικά μέτρα. Αποφάσισαν να απαγορεύσουν με κάθε τρόπο τις εισαγωγές οπίου από τα μεγάλα λιμάνια της χώρας και να καταδικάζουν σε θάνατο τους ντόπιους εμπόρους. Την υλοποίηση των μέτρων ανέλαβε ο μανδαρίνος Λιν Τσε Χσου, ένας αυστηρός κομφουκιανιστής, που από τότε θεωρείται εθνικός ήρωας. Οι Άγγλοι μάλλον υποτίμησαν τις προθέσεις του και αρνήθηκαν να συμμορφωθούν. Όταν αυτός επέβαλε εμπάργκο σε όλα τα βρετανικά προϊόντα, η βασίλισσα Ελισάβετ το θεώρησε αιτία πολέμου. Η κατάσταση επιδεινώθηκε, όταν οι άνδρες του Σετσίου κατάσχεσαν ένα μεγάλο φορτίο οπίου στην Καντώνα, που ισοδυναμούσε με τις εισαγωγές ενός χρόνου.

Α' Πόλεμος του Οπίου (1839 - 1842)

Η αφορμή για την πολεμική αναμέτρηση Κινέζων και Άγγλων δόθηκε τον Ιούλιο του 1839, όταν κάποιοι μεθυσμένοι άγγλοι ναύτες σκότωσαν έναν κινέζο χωρικό. Η Βρετανία, που δεν εμπιστευόταν το νομικό σύστημα της Κίνας, αρνήθηκε να παραδώσει τους κατηγορουμένους στις αρχές.
Σύντομα ξέσπασαν εχθροπραξίες (4 Σεπτεμβρίου 1839), που κατέληξαν στην κατάληψη της Σαγκάης το 1842. Το βρετανικό ναυτικό προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στις παράκτιες πόλεις της Κίνας και ο αριθμητικά μικρότερος, αλλά καλύτερα εξοπλισμένος στρατός των Βρετανών κατενίκησε τις δυνάμεις του αυτοκράτορα.
Ο Α' Πόλεμος του Οπίου έληξε και τυπικά με τη Συνθήκη του Νανκίνγκ στις29 Αυγούστου 1842, η οποία προέβλεπε:

Την παραχώρηση του Χονγκ-Κονγκ στη Βρετανία.
Την παραχώρηση πέντε λιμανιών της νοτιοανατολικής Κίνας για το εμπόριο και τη διαμονή των Βρετανών (Καντώνα, Αμόι, Φουτσόου, Νίγκμπο και Σαγκάη).
Ετεροδικία για τους βρετανούς υπηκόους.
Καταβολή μεγάλης αποζημίωσης από την Κίνα.

Παρόμοια προνόμια απέκτησαν το 1844 οι ΗΠΑ και η Γαλλία, με ανάλογες συμφωνίες.
Η ταπεινωτική ήττα κηλίδωσε την εικόνα του Αυτοκράτορα Γκουάνγκ Ντάο. Ο στρατός και η γραφειοκρατία ξεσηκώθηκαν και ανακήρυξαν χωριστό κράτος με την επωνυμία Ουράνιο Βασίλειο της Αιώνιας Ειρήνης (Taipíng Tian Guo), με πρωτεύουσα το Νανκίνγκ (1850-1864). Οι Ευρωπαίοι έπρεπε τώρα να διαλέξουν στρατόπεδο...

Β' Πόλεμος του Οπίου (1856 - 1860)

Στις 8 Οκτωβρίου 1856, κινέζοι αυτοκρατορικοί αξιωματούχοι συνέλαβαν το πλήρωμα του πλοίουΒέλος για πειρατεία και λαθρεμπόριο. Το πλοίο ήταν κινέζικης ιδιοκτησίας, αλλά έφερε τη βρετανική σημαία. Οι Άγγλοι παραπονέθηκαν ότι οι τελωνειακοί έσχισαν τη βρετανική σημαία και κήρυξαν τον πόλεμο στον αυτοκράτορα. Μαζί τους συντάχθηκαν και οι Γάλλοι, με το πρόσχημα της δολοφονίας ενός συμπατριώτη τους ιεραποστόλου στις αρχές του χρόνου. Τη συμπαράστασή τους στους Αγγλογάλλους εξέφρασαν ΗΠΑ και Ρωσία.
Οι δύο σύμμαχου γρήγορα κυριάρχησαν στο πεδίο των μαχών και κατέλαβαν την Καντώνα, αναγκάζοντας τους Κινέζους να συνθηκολογήσουν και να υπογράψουν τον Ιούνιο του 1858 τη Συνθήκη του Τιεντσίν, η οποία προέβλεπε:

Εγκατάσταση διπλωματικών αποστολών από Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ και Ρωσία στο Πεκίνο, που εκείνη την εποχή ήταν Απαγορευμένη Πόλη.
Άνοιγμα δέκα νέων λιμανιών για εμπορική δραστηριότητα.
Ελευθερία κινήσεων για τους ξένους στο εσωτερικό της χώρας.
Ελευθερία κινήσεων για τους χριστιανούς ιεραποστόλους.
Νομιμοποίηση των εισαγωγών οπίου.
Καταβολή μεγάλης αποζημίωσης από την Κίνα σε Βρετανία και Γαλλία.

Ο Αυτοκράτορας Φενγκ Ξιάν αρνήθηκε να επικυρώσει τη συμφωνία και οι Αγγλογάλλοι επανέλαβαν τις εχθροπραξίες το 1859. Με επικεφαλής τον Τζέιμς Μπρους, 8ο Κόμη του Έλγιν (γιο του γνωστού μας Λόρδου Έλγιν) οι Αγγλογάλλοι προήλασαν και εισήλθαν χωρίς να συναντήσουν μεγάλη αντίσταση στο Πεκίνο. Έβαλαν φωτιά στα θερινά Ανάκτορα, προέβησαν σε λεηλασίες και ανάγκασαν τον αυτοκράτορα να υπογράψει στις 18 Οκτωβρίου 1860 τη Σύμβαση του Πεκίνου, με την οποία επικυρωνόταν η Συνθήκη του Τιεντσίν. Στη συνέχεια, οι Αγγλογάλλοι βοήθησαν τον αυτοκράτορα Τζι Τονγκ να καταστείλει την Εξέγερση του Ταϊπίγκ και να αποκαταστήσει την ενότητα της Κίνας το 1864.
Οι ταπεινωτικές ήττες των Κινέζων στους δύο Πολέμους του Οπίου, προκάλεσαν την εθνική τους αφύπνιση και συνέβαλαν μακροπρόθεσμα στην πτώση της δυναστεία των Τσινγκ το 1911 και την κατάργηση της βασιλείας. Από την εποχή εκείνη μεγάλωσε η καχυποψία των Κινέζων για τη Δύση. Αυτή η ψυχολογική κατάσταση διατηρείται άσβεστη και σήμερα στην

Μωυσής

Νομοθέτης των Ιουδαίων, ικανότατος και ανδρείος αρχηγός, που έσωσε τον λαό του από τους Αιγυπτίους τον 13ο αιώνα π.Χ. και τον οδήγησε στη γη των πατέρων του, στη γη Χαναάν. Η μνήμη του τιμάται από τη χριστιανική εκκλησία στις 4 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Μωυσής.
Ο Μωυσής καταγόταν από τη φυλή του Λεβί. Γεννήθηκε στην Αίγυπτο, την εποχή που ο Φαραώ είχε δώσει διαταγή να σκοτώνεται κάθε νεογέννητο αγόρι των Ιουδαίων, γιατί οι απόγονοι αυτοί του Ιακώβ, που τους είχε φέρει στην Αίγυπτο ο Ιωσήφ, πληθύνονταν και γίνονταν απειλή για τους Αιγυπτίους. Η μητέρα του, για να μην τον σκοτώσουν, τον τοποθέτησε σ’ ένα κοφίνι και τον άφησε δίπλα στο Νείλο, όπου τον βρήκε και τον περιμάζεψε μία από τις κόρες του Φαραώ.
Το νήπιο μεγάλωσε και πήρε το όνομα Μωυσής, που σημαίνει «ο σωσμένος από τα νερά». Εκπαιδεύτηκε από τους Αιγύπτιους ιερείς και αξιώθηκε, όπως εξιστορεί η Παλαιά Διαθήκη, να επικοινωνήσει απ’ ευθείας με το Θεό. Αφού απουσίασε αρκετό καιρό στη γη Μαδιάμ, όπου γιατρεύτηκε η βραδυγλωσσία του, ξαναγύρισε στην Αίγυπτο και ανάγκασε τον Φαραώ, με τις πληγές που έστειλε ο Θεός στους Αιγυπτίους («Οι 10 πληγές του Φαραώ»), να επιτρέψει στους Εβραίους ν’ αναχωρήσουν από την Αίγυπτο.
Ο Μωυσής, που παριστάνεται πάντα ως προφήτης και θαυματουργός, οδήγησε τους Ισραηλίτες ανάμεσα από την Ερυθρά Θάλασσα, που την πέρασαν χωρίς να βραχεί το πόδι τους («αβρόχοις ποσίν»). Έτσι, γλύτωσαν από τη μανία των Αιγυπτίων, που είχαν μετανοιώσει και καταδίωκαν τους Ιουδαίους. Η περιπλάνησή τους στην έρημο κράτησε 40 χρόνια. Με εξαιρετική ικανότητα και θαύματα κατόρθωνε ο Μωυσής να εξασφαλίζει την πορεία τους στην έρημο και να τους προμηθεύει φαγητό («μάννα εξ ουρανού») και νερό.
Τους έδωσε, επίσης, τον Δεκάλογο («10 Εντολές») και ρύθμισε τη ζωή τους με νόμους. Οι νόμοι αυτοί, που αποτελούν και σήμερα τη βάση της θρησκείας των Εβραίων, είναι ο λεγόμενος Μωσαϊκός Νόμος. Αυτός καθόρισε και όλους τους τύπους της λατρείας.
Ο ίδιος ο Μωυσής δεν αξιώθηκε να φτάσει στη γη Χαναάν. Την είδε μόνο από το όρος Ναβαύ, ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού, όπου πέθανε. Τον διαδέχθηκε ο Ιησούς του Ναυή, που οδήγησε τον εβραϊκό λαό στη γη της Επαγγελίας. Ο Μωυσής, που θεωρείται και συγγραφέας της «Πεντατεύχου» (Τα πέντε πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, η «Τορά» των Εβραίων), υπήρξε από τις μεγαλύτερες θρησκευτικές φυσιογνωμίες όλων των εποχών.

Ο Κομήτης του Χάλεϊ

Ο Κομήτης του Χάλεϊ
Ο διασημότερος από τους κομήτες, που κάνει την εμφάνισή του κάθε 75 με 76 χρόνια στη «γειτονιά» μας.
Οι κομήτες είναι μεγάλα σε μέγεθος ουράνια σώματα, τα οποία κινούνται σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Έτσι, μπορεί να γίνουν ορατοί σε μας και στη συνέχεια να χαθούν με ταχύτητα στο μακρύτερο σημείο του ηλιακού μας συστήματος. Σε ότι αφορά τη σύνθεσή τους, αποτελούνται από παγωμένο νερό, διοξείδιο του άνθρακα, σκόνη, πετρώματα και άλλα σωματίδια. Καθώς, λοιπόν, πλησιάζουν τον Ήλιο, το ηλιακό φως θερμαίνει τον πάγο, ο οποίος και υποβάλλεται σε εξάχνωση. Το αέριο αυτό απομακρύνεται από τον Ήλιο και είναι ακριβώς εκείνο που εμείς βλέπουμε ως ουρά του κομήτη.
Ο Κομήτης Χάλεϊ πήρε το όνομά του από τον βρετανό αστρονόμο Έντμοντ Χάλεϊ (1656–1742), ο οποίος στις 4 Σεπτεμβρίου 1682 τον παρατήρησε για πρώτη φορά και το περιέγραψε. Υπάρχουν καταγεγραμμένες αστρονομικές παρατηρήσεις για τον συγκεκριμένο κομήτη στην Κίνα ήδη από το 240 π.Χ. Η εμφάνισή του το 12 π.Χ. παρακίνησε πολλούς θεολόγους να εικάσουν ότι το Άστρο της Βηθλεέμ, που καθοδήγησε τους Τρεις Μάγους όταν θέλησαν να επισκεφθούν τον νεογέννητο Ιησού, μπορεί να ήταν ο κομήτης Χάλεϊ.
Από τα αρχαία χρόνια οι κομήτες αποσπούσαν την προσοχή των ανθρώπων, κυρίως ως κακοί οιωνοί, λόγω της σπανιότητας της εμφάνισής τους. Συνήθως συνδέονταν με επερχόμενα γεγονότα καταστροφής, με λοιμούς, θανάτους βασιλέων και καταστροφή αυτοκρατοριών.
Τον Μάιο του 1910 η ανθρωπότητα είχε πιστέψει ότι έφτασε το τέλος της, όταν εμφανίστηκε ο κομήτης του Χάλεϊ, παρακινούμενη από αστρολόγους και μελλοντολόγους, που υποστήριζαν ότι θα συγκρουστεί με τη Γη. Ο πανικός μεγιστοποιήθηκε, όταν αποκαλύφθηκε ότι η ουρά του κομήτη περιείχε ένα δηλητηριώδες κυανιούχο αέριο. Μερικοί απατεώνες βρήκαν τότε την ευκαιρία να θησαυρίσουν, πουλώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες στους αδαείς!
Στην Οκλαχόμα μια θρησκευτική σέχτα προσπάθησε να θυσιάσει μία παρθένα για να εξορκίσει το κακό, αλλά εμποδίστηκε από την αστυνομία. Στη Βιέννη ένας μικροσεισμός πανικόβαλε τους κατοίκους, οι οποίοι εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα των Αψβούργων και κατέφυγαν στους γύρω λόφους για να παρακολουθήσουν τη συντέλεια του κόσμου.
Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν διατηρώντας την ψυχραιμία του δήλωσε, όταν τον ρώτησαν αν ο κομήτης θα συγκρουσθεί με τη Γη: «Με βεβαιότητα σας λέω όχι». Και όταν τον ξαναρώτησαν πώς είναι τόσο βέβαιος, εκείνος απάντησε αφοπλιστικά: «Αν δεν πέσει, θα επιβεβαιωθώ. Αν όμως πέσει τελικά, κανείς μας δεν θα ζει για να μου πει ότι έκανα λάθος».
Τελικά, ο κομήτης πέρασε σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από τη Γη στις 18 Μαΐου του 1910, διαψεύδοντας πανηγυρικά τις προβλέψεις των καταστροφολόγων. Μας επισκέφθηκε και πάλι στις 9 Φεβρουαρίου 1986, προσελκύοντας μόνο το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Η επόμενη στάση του στον Πλανήτη Γη είναι προγραμματισμένη για τις 28 Ιουλίου 2061.

Όταν ο Θεοδωράκης αντίκρισε την κορυφή

Ο Μίκης Θεοδωράκης αφηγείται: «Βρίσκομαι το φθινόπωρο του 1964 στις Σέρρες για συναυλία. Οι φαντάροι ουρά μπροστά στο θέατρο, δεν έχουν λεφτά για εισιτήριο».
Λέω «να μπούνε τζάμπα».
Λέει ο εφοριακός, καθοδηγημένος απ’ τους ασφαλίτες που είναι πλάι του, «πρέπει να πληρώσουν το φόρο».
«Μετράτε κεφάλια και πληρώνω εγώ», τους απαντώ.
Εκείνη τη στιγμή, μπροστά στο δισκάδικο που ήταν απέναντι απ’ το θέατρο, βλέπω να σχηματίζεται μια μεγάλη ουρά.
– Περί τίνος πρόκειται; ερωτώ.
– Ήρθε ο δίσκος του «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ».
Χάρηκα. Τότε βλέπω να μπαίνει πίσω πίσω στην ουρά ένας χωριάτης μαζί με το μουλάρι του. Περίεργο. Τον πλησιάζω.
– Πατριώτη, του λέω, γιατί κάθεσαι στην ουρά; Τι πουλάνε στο μαγαζί;
Αφού με κοίταξε από πάνω ως κάτω, τέλος αποφάσισε να μου μιλήσει. Είχε, φαίνεται, το φόβο πως μπορεί να είμαι αστυνομικός.
– Μάθαμε στο χωριό ότι σήμερα θα ‘ρθει στις Σέρρες το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ και το χωριό μ' έστειλε ν’ αγοράσω το δίσκο…
– Ά! του είπα, σ’ ευχαριστώ για την πληροφορία.
Και σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή «Άραγες υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό να κάνεις στη ζωή σου; Μήπως αυτό είναι η κορυφή;…»
.
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Δευτέρα
5/9

03:00

16°C

53%

ΑΠΝΟΙΑ

ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

09:00

20°C

51%

1 Μπφ Δ
3 Km/h

ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

15:00

27°C

34%

4 Μπφ Δ
24 Km/h

ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΗ..ΧΕΙΜΕΡΙΑ.." ΝΑΡΚΗ " ;;;;

Άρχισαν φίλοι μου οι φθινοπωρινές ..ερημιές στο χωριό μας και μάλιστα οι Κυριακές είναι..αβάσταχτες , γιατι ολο το πρωινό , μέχρι το βράδυ τα μαγαζιά ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΆ , ΟΠΌΤΕ ΑΝ ΚΑΝΕΤΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠ' ΤΙΣ Λ'ΆΚΚΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΒΑΘΙΑ ΟΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΡΗΜΟΣ ..

Βέβαια και τα βράδια μη νομίσετε πως το χωριό μας πνίγεται στον κόσμο , όχι βεβαια , λιγοστα πράγματα...πάνε οι παλιές οι δόξες , εκείνο όμως που ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΟ ΧΩΡΙΌ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟΎ ΦΑΓΗΤΟΎ , ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΆΒΕΤΕ ΔΕΊΤΕ ΜΙΑ ΠΕΡΣΙΝΗ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΜΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ , ΞΈΝΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ,ΕΜΕΙΝΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΈΝΗ ΑΠ' ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΈΣ ΤΟΥ , ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΒΡΉΚΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΦΑΕΙ...ΛΙΔΩΡΙΚΙ 15-9-2015

Αγανακτησμένη φίλοι μου οι κυρία που επισκέφτηκε το χωριό μας , και δεν βρήκε κατι να φάει , και όχι μόνον αυτή , αλλά δεκαδες επισκέπτες φεύγουν και πάνε αλλού να φάνε ..ως πότε όμως θα έχουμε αυτό το χάλι ;;;
Τέτοιες μέρες παλιότερα φίλοι μου , αν τύχεναι να περνάσς μεσημεράκι απ' το Λιδορίκι , σε " λίγωνε " η τσίκνα απ' την ψησταριά του μπαρμπα Πέτρου του Κοράκη , που τις Κυριακάδες τα πρωινά , γεμιζε την Λιδορικιώτικη ατμόσφαιρα με τις υπέροχες ευωδιές του κοκορετσιού και του σπληναντερου , διαλαλώντας την πεντανόστιμη ..πραμάτεια του , φωνάζοντας το αξέχαστο εκείνο σλόγκαν του : Δεν πούλαεις τ' μανούλα σ΄....!!!
Αξέχαστες Λιδορικιώτικες στιγμές ,

Ξεκαθάρισμα 179

Παραπερούλια , κοντά στη Βαθιά ,έψηνε τα μεζεδικά του , ένας άλλος ..,,μετρ της κοκορετσο..σπληναντερικής τεχνης , ο μπάρμπα Βελούλας , ο Κόκκινος , σε ένα παλιό φπύρνο με ξύλα που υπήρχε εκεί που τώρα είναι το Κ.Ε.Π του χωριού μας , κλασσική φιγούρα κι' αυτός , με τη μακτοά του την ποδιά , την τραγοάσκα του και το..μουστακάκι του .
Το τραγικό ,όμως είναι πως ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΑ ΜΕΖΕΔΆΚΙΑ , ΣΠΛΗΝΑΝΤΕΡΑ , ΚΟΚΟΡΕΤΣΙΑ , ΓΑΡΔΟΎΜΠΕΣ ΚΛΠ , ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΩΡΑ ΕΞΑΦΑΝΙΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΝΟΣΤΑΛΓΉΣΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ , ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΊ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΤΕΣ , ΤΥΡΟΠΙΤΕΣ, ΛΑΧΑΝΟΠΙΤΕΣ κλπ ...και έρχονται κάποιοι ξένοι που θέλουν να φάνε ΝΤΟΠΙΑ ΦΑΓΗΤΑ , ΚΑΙ ΤΡΩΝΕ..ΚΛΑ,ΜΠ..ΣΑΜΤΟΙΤΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΌΜΟΙΑ

Παλιά φωτογραφία απ'την ταβέρνα του μπάρμπα Λούκα Παπαπαναγιώτου κοντά στις Λάκκες , πάνω απ' τον Αι Θανάση

Καλή σας ΚΥΡΙΑΚΗ
Απ' το Λιδορικι με αγάπη
www.lidoriki.com

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΎΜΕ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΕΚΕΊΝΑ ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ..ΕΜΜΕΤΡΗ ΕΚΔΟΧΉ ΤΗΑ ΟΜΟΡΦΗΣ ΕΚΕΊΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΣΤΟ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΙΪΚΟ ΜΑΓΑΖΙ

Ο γέρο Θάνος ο Σκατής ,κι ο Παναγής ο Σκράπας,

γερονταδέρφια εργατικά ,μοχθοχαρακωμένα,

όταν ο ήλιος έγερνε,στον τελειωμό της στράτας,

πέρα στ’απόσκιο, κάμοντας τα βράχια χρυσωμένα,

κινάγαν τον κατήφορο , απ’ τα’ Άι Γιωργιού τ’αλώνι ,

για τ’ς..αγοράς το ταβερνιό , αρχιόντας να νυχτώνει .

* *

Στο Κουτσουμπαίϊκο μαγαζί , πάντα στο ίδιο μέρος ,

καθένας το..στασίδι του , πάντα ‘ χε κρατημένο ,

από παλικαρόπουλο , και τώρα πια ήταν γέρος ,

μα το..σειρίτι κράταγε , χρόνια το..βλογημένο .

* *

Ο Τσιαντομήτρος , στο ζερβί , αγνάντια ο Λουταντρέας ,

Παράμερα ο Μπακόϊαννος , κι’αντάμα ο Ταλτονίκος ,

κι’ όσο να καλομαζευτούν , κι’ οι άλλοι της παρέας ,

ξεπαστρευόταν ο μεζές , λες κι’ είχε πέσει ..λύκος ..

* *

Παρέκι , στο ξυλόπαγκο , οι αγκλίτσες ποστιασμένες ,

Με τα φεσάκια , κρεμαστά , μαζί με τα καπότια ,

Στης πόρτας τις μαυρόπροκες , που’τανε καρφωμένες ,

Χρόνια και χρόνια , στα γνωστά , τα ίδια κατατόπια .

* *

Και σαν η ώρα πέρναγε , κι’ αβγάταινε η παρέα ,

Μαλάμος , με το Καρατζιάν , μαζί κι’ ο Καπποθύμιος ,

Του σωματείου τ’ άλλα παιδιά , με τον Ελλαδαντρέα ,

Με τέτοια παρέα διαλεχτή , πώς να σε.πάρει ..ύπνος ..

* *

Και να ο..κατρούτσος , πήγαινε , και ‘ρχότανε γιομάτος ,

Αβέρτα τα ..κεράσματα , κι’ η ..φάμπρικα σπουδαία ,

Μ’ένα ποτήρ' μισαδειανό , που φαίνεταν ο..πάτος ,

Καβάντζωνε τον..κράσο της , όλη η παλιοπαρέα ..

* *

Παλιά , μα ωραία η ..μηχανή , τη δούλευαν ..ρολόι ,

Χρόνια και χρόνια , από παιδιά βγαλμένοι στο κουρμπέτι ,

Τους μουστερήδες της..νυχτός , τους παίζαν κομπολόϊ

Και μ’ένα φράγκο , μαναχά , βγαίναν σε.. σαλαμέτι .

* *

Κι’ αν πάγαινε καλά η δουλειά , και…πέρσευε ανάμα ..

Με του ματιού το..παίξιμο , γινότανε …καβάντζα ,

Κι’ έτσι το άλλο απόγιομα , ήταν απλό το..πράμα ,

Δεν χρειαζόταν ..μετρητό , γιατί γινόταν..σκάντζα..

* *

Παλιά μου τέχνη ..κόσκινο , την παίζανε ωραία ,

Κι’ έτσι περνάγαν οι βραδιές , χειμώνα καλοκαίρι ,

Κι’ από κρασί , δόξα ο..θεός , τη βόλευε η παρέα ,

Χωρίς στη τσέπη του κανείς , ποτέ , να βάζει…χέρι ….

Κωνσταντίνος Ευθ, Καψάλης .-

Λιδορίκι φθινόπωρο 2009

4.9.16

EΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Τα πρώτα βήματα της Google

Ο Δεκάλογος της Google σύμφωνα με τους ιδρυτές της

Έντβαρντ Γκριγκ

1843 – 1907

Οι Πόλεμοι του Οπίου

Α' Πόλεμος του Οπίου (1839 - 1842)

Β' Πόλεμος του Οπίου (1856 - 1860)

Μωυσής

Ο Κομήτης του Χάλεϊ

Όταν ο Θεοδωράκης αντίκρισε την κορυφή

ΣΤΟ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΙΪΚΟ ΜΑΓΑΖΙ

No comments:

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κατηγορίες

Blog Archive