ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ
Ταξειδεύοντας στο..παρελθόν μας και ερευνώντας την οικογενειακή και κοινωνική ζωή των ανθρώπων της επαρχίας μας , μπορούμε να μάθουμε πολλά γιά τις τροφές , τα ποτά και τα γλυκίσματα της Δωρίδας , ας κάνουμε λοιπόν μιά ...βόλτα στο ..παλιό Λιδορίκι και τη..Δωρίδα , βεβαίως..βεβαίως..
Τ Ρ Ο Φ Ε Σ ( Τ Ρ Ο Φ Ι Μ Α Τ Α )
Πριν απ' το 1940 , οι τροφές ήταν κατά κανόνα γαλακτοκομικές και φυτικές , το ψάρι (..ψαρ') ήταν σχεδόν..άγνωστο η πολύ σπάνιο στο διαιτολόγιο πολλών οικογενειών , ενώ το κρέας έμπαινε στο Δωρικό τραπέζι Χριστούγεννα , Πάσχα και..Απόκριες , στο πανηγύρι του χωριού , στη γιορτή του..νοικοκύρη , του πατέρα , και σε καμιά..κοινωνική εκδήλωση , χαράς ( αρρεβώνες , γάμοι , βαφτίσια ) , η λύπης ( ξενητεμός , θάνατος ).
Βέβαια η τότε κρεοφαγία δεν είχε καμιά σχέση με τη σημερινή , η σημερινή κρεατοϋπερκατανάλωση ήταν τότε ..αδιανόητη .
Γλυκός τραχανάς , Ρουμελιώτικος .
Ο τ ρ α χ α ν ά ς λοιπόν είχε την πρώτη θέση στον πίνακα των τροφών της οικογένειας : " Βράδυ , πρωί και δειλινό , κακομοίρη τραχανό ", έλεγαν οι παλιότεροι , και κάτι..θα 'ξεραν !
Σε κάθε σπίτι η νοικοκυρά έφκιαχνε μπόλικο τραχανά , κι' αν ήταν και..πολυφαμελίτισσα , κοντά εκατό οκάδες ! Ο συνηθισμένος Δωρικός τραχανάς είναι ο γλυκός , ο βραστός , μι γάλα κι ..μπουλουγούρ' , πληγούρι κατά τους πιό..εξευρωπαϊσμένους , βέβαια , κάποιοι έφκιαχναν , όχι όμως στο Λιδορίκι , και τον άλλο τον ξινό , μ' ασπρόσταρο , που τό άλεθε ο μυλωνάς ειδικά , γι' αυτό το σκοπό , κι' έτσι λοιπόν η φαμελιά είχε εξασφαλίσει : πρωινό..ρόφημα ( ...μπρέκφαστ ) , την τραχανόπιτα γιά το μεσημέρι , το..γεύμα δηλαδή , και το ζεστό πιάτο τραχανά γιά το βράδυ .
Εκτός του ότι ο τραχανάς ήταν πρόχειρος , σε ..πρώτο παραχέρι που λένε , είναι εύκολος και στο μαγείρεμά του , ένα βαθύ τηγάνι , δυό χούφτες ..τραχανά και.. έτοιμη η σουπίτσα μας...
Πάνω μιά υπέροχη σούπα με τραχανά και ..μπόλικο τυρί και κάτω μιά..ξεγυρισμένη..τραχανόπιτα...
Όλα τα γεύματα τα συνόδευε η μπομπότα , ψωμί φκιαγμένο με καλαμποκάλευρο , καθώς και στο κολατσιό , στη δουλειά , στα χωράφια , στο σκάρο , παντού η μπομπότα είχε την πρώτη θέση , και ..συνόδευε , το τυρί άντε και κανένα αυγό .
Στα χρόνια του μεσοπολέμου , το σταρένιο ψωμί , το " χάσικο " , όπως το λέγανε - για τους πολλούς πάντα - ήταν σπάνιο είδος και πολλές φορές το τρώγανε μαζί με την ..μπομπότα , σαν κάτι..εξαιρετικό , και στη θέση του τυριού ακόμα .
Λαχταριστή..μπομπότα με μπόλικο τυρί !!!
Μετά τον πόλεμο όμως , με τις συμβουλές των γεωπόνων , τους καινούριους σπόρους , τα λιπάσματα , τα φάρμακα και τις καινούριες μεθόδους καλλιέργειας , ξαπλώθηκε η σιτοκαλλιέργεια , κι' έτσι ανικαταστάθηκε η μπομπότα με το ..καθάριο ψωμί , το χάσικο (..χασ'κου ) όπως είπαμε πιό πανω , το σταρένιο δηλαδή . Η ονομασία του σταρένιου ψωμιού "χάσικο" έχει κι' αυτή την..αιτιολογία της , ήταν λιγοστό βλέπεις και..χανόταν γρήγορα...
Φρέσκο , ζεστό-ζεστό , " χάσικο" ψωμί μόλις βγαλμένο απ' το φούρνο , είναι να μη..χάνεται αμέσως , νά 'χεις και λίγο τυράκι..τσοπάνικο , περνάς..μπέικα !!
Tσοπάνικο...τραπέζι...
Η μπομπότα ψηνόταν στη γωνιά ( στο τζάκι ) η στο φούρνο , ριγμένη πάνω στη γωνιά , αφού το καρβελάκι τυλιγόταν πρώτα με φύλλα κουτσουπιάς ( κουτσ'πιάς ) και σκεπαζόταν με ζεστή στάχτη και ανθρακιά , αυτή ήταν η λειψή ( λ'ψή ) μπομπότα .
Γινόταν όμως και μπομπότα ανεβατή , με προζύμι , μέσα στο ταψί , και σκεπαζόταν τότε με σιδερένια γάστρα . Μπομπότα καλή γινόταν απ' το ντόπιο ανυδροκαλάμποκο και συνήθως γινόταν περίφημη.."τριψιάνα" , δηλαδή την τρίβανε μέσα σε γάλα , γιδίσιο η πρόβειο , εκαφρά αλατισμένο , και ήταν ένα υπεροχο γεύμα . Εκείνα τα χρόνια , στα ορεινά χωριά μας το λάδι ήταν ελάχιστο , γιά..φάρμακο που λένε , και στο φαί έμπαινε με τ' αδράχτι , κι αυτό βέβαια στο μεσημεριανό φαγητό , που ήταν άλλωστε και το μοναδικό αφού το βράδυ πέρναγε με κάτι..πρόχειρο .
Άλλο συνηθισμένο φαγητό , στα Δωρικά σπίτια , ήταν οι πίτες , φαί όμως που γινόταν και όταν θέλανε να περιποιηθούν τον καλεσμένο , το μουσαφίρη τους , και ήταν πολλών-πολλών ειδών , και πολλών επίσης ονομασιών , κυρίως απ' το περιεχόμενό τους , π.χ. Τυρόπιτα , λαχανόπιτα (..χορτόπιτα γιά τους..πρωτευουσιάνους ) , τραχανόπιτα , κολοκυθόπιτα κλπ .
Η πίτα όμως , γενικά , έχει ξεχωριστή θέση στη Λιδορικιώτικη και στη Δωρική ζωή , είναι ένα κομμάτι της ίδιας της ...ζωής τους , είναι φιλοσοφία ,τρόπος ζωής...
Γι' αυτό λοιπόν θ' αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο και..χώρο , δίνοντάς σας όσες περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες μπορούμε , και φυσικά έχουμε , αυτά όμως από αύριο , που ..Θεού θέλοντος θα είμαστε στο χωριό μας , στο Λιδορίκι , λιγουλάκι..υπομονή...
ΤΟ ΚΑΤΣΙΑΜΑΚΙ .
Πρόχειρο κι' αυτό φαγητό , της..στιγμής , και από υλικά που πάντα υπήρχαν στο σπίτι .
Αλάτιζαν αλεύρι μπομποτίσιο , καλά " ξαρισμένο " ( κοσκινισμένο ) . Βάζαν κατσαρόλα με νερό να βράζει και έριχναν με τόνα χέρι το μπομποτάλευρο και με τ' άλλο ανακάτεβαν συνέχεια , μέχρι το μείγμα να πήξει .
Στο τέλος , τόκαιγαν με καυτή με καυτή γλίνα ( γουρνόλιπος ) , και γινόταν ένα ζυμάρι ελαστικό , έκοβαν κατσιαμάκι με το μαχαίρι και το σέρβιραν ( το..κένωναν )στα πιάτα .
Θα πρέπει να πούμε εδώ πως το κατσιαμάκι , είναι το εθνικό φαγητό των Πομάκων ,΄το φκιάχνουν όπως ακριβώς κι' εμείς μόνο που μ' αυτό οι Πομάκοι συνοδεύουν κρέας βραστό .
Η ΖΕΜΑΤΟΥΡΑ .
Κάτι παρόμοιο με το κατσιαμάκι , σε ζεματιστό νερό , που μέσα είχαν ρίξει γουρνόγλινα , έριχναν κομμάτια μπομπότας , κατά προτίμηση ξερής ( ...ξεροκόμματα ) , ανακάτευαν , κι' όταν το μείγμα΄γινόταν κάπως πηχτό , το 'βαζαν στα πιάτα .
Να ληφθεί υπόψη πως τα φαγητά αυτά , τα πρόχειρα ήταν και...κρασοτραβηχτικά , και εκτός αυτού ήταν και..αντιγριπικά ..καθότι χειμωνιάτικα...
ΤΟ ΡΟΥΔΙ .
Ένα είδος μπαμπανάτσας είναι και το Ρούδι , διάλεγαν αγριολάχανα και τα'ριχναν στο ταψί , αφού πρώτα το είχαν στρώσει μ' ανοιγμένα φύλλα . Τα χ'ορτα σκεπάζονταν με δυό φύλλα , ύστερα έβαζαν το ταψί στην πυρωμένη γωνιά και το σκέπαζαν με τη γάστρα . Σαν ψηνόταν , το 'κοβαν μπακλαβαδωτά και το σέρβιραν .
Στις επείγουσες ανάγκες της οικογένειας , πολλές φορές ετοίμαζαν και πρόχειρα ψωμιά , μάνι-μάνι . Τέτοια ήταν :
Η ΜΠ΄ΓΑΤΣΙΑ ( μπουγάτσα η μπουγούτσα ) .
Ήταν ζυμάρι από καθάρια αλεύρια ( σταρένια ) ζυμωμένο , χωρίς προζύμι και ψηνόταν στη ζεστή στάχτη ( χόβολη ) με λίγη ανθρακιά από πάνω . Υπήρχαν πολλές παραλλαγές ..μπ'γάτσιας , γινόταν και γλυκειά , με λίγη κανέλλα , κι' ήταν ..αίντε...ντε...αλλά μπορούσες να βάλεις μέσα και τυράκι , ωραίο και γινόταν πεντανόστιμη , και ήταν και..περιζήτητη....
ΤΟ ΧΑΜΟΚΟΥΚΙ ( ..χουμπουκούκι..) .
Ζυμάρι κι' αυτό , αλλά από μπομποτάλευρο , ζυμωμένο χωρίς προζύμι , ψηνόταν στη χόβολη , αφού πρώτα το τύλιγαν σε φύλλα κουτσ'πιάς ( ...κουτσουπιάς ) , λαχανόφυλλα η κολοκυθόφυλλα και το προφύλα΄γαν έτσι απ' το κάψιμο της φωτιάς .
Οι τσοπάνηδες , έπαιρναν μαζί τους μπομπότα και τυρί , μέσα σε τυροπάνι , που ήταν κατσικίσιο δέρμα , μικρό τουλουμάκι , που διατηρούσε το τυρί μαλακό . ένα άλλο σκεύος που ήταν απαραίτητο ήταν το κλειδοπίνακο , και όπως το λέει και τ' όνομά του ήταν , ένα πιάτο πούκλεινε , και μάλιστα αεροστεγώς . Ήταν ξύλινο , σαν μεγάλο βαθύ πιάτο που όμως σφράγιζε με το καπάκι του , σ' αυτό έβαζαν και τι δεν ..έβαζαν , κομμάτια πίτα , φαγητό , ελίες , ότι μπορεί να φαντασθεί κανείς .
Π Ι Ο Τ Α ΚΑΙ Γ Λ Υ Κ Ι Σ Μ Α Τ Α .
Κύριο πιοτό στα χωριά μας , που συνόδευε και κάθε φαγητό , ήταν το ευλογημένο κρασάκι του Θεού . Νοστίμευε όλες τις γιορτές , τις σπιτικές αλλά και τις γενικές , τα πανηγύρια , αλλά και κάθε χαρά και λύπη , στα κοινά τραπέζια και στις κοινωνικές εκδηλώσεις ( γάμους , βαφτίσια κλπ.) . Το κρασί ήταν παραγωγή των χωριανών , το κάθε χωριό μας είχε τ΄αμπέλια του , και το κάθε σπίτι είχε τα..βαρελάκια του , ανάλογα με ΄τ' αμπέλι που είχε , και στο σπίτι έπιναν όλοι από ένα ποτηράκι , άντρες , γυναίκες και παιδιά .
Μετά το κρασί , τα παλιά τα χρόνια , ερχόταν το ρακί , και σιγά-σιγά ήρθαν το ούζο και τα γλυκόπιοτα , τα λικέρ , που έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας , το πίπερμαν ( μέντα ) με το ωραίο πρασινωπό της χρώμα , η μαστίχα , διάφανη κρυσταλένια , το τριαντάφυλλο με το τριανταφυλλί του χρώμα , το κουαντρό , η μπανάνα , το τσέρυ ( κεράσι ) , το βύσσινο , κεράσι και βύσσινο φκιάχναν και μόνες τους οι νοικοκυρές , παίρνοντας τα φρούτα απ' τους Βελουχοβιότες μανάβηδες , όπως επίσης έφκιαχναν και περίφημη βυσσινάδα , που την πρόσφεραν ανακατεμένη με παγωμένο νερό , πολύ δροσιστική το καλοκαιράκι .
….΄Βάλσαμο , μιά δροσερή βυσινάδα μετά…γλυκού..
Ένα άλλο αναψυκτικό που δεν έλειπε απ' τα τσοπάνικα σπίτια , ήταν το ξυνόγαλο , και το οποίο ήταν πραγματικά καταπληκτικό , και βέβαια δεν είχε καμιά σχέση με αυτό το "οξύγαλα" , που πουλιέται στο εμπόριο τώρα .
Θυμάμαι , το 1965 που ήρθαμε στο χωριό πάλι , σαν υπάλληλος της ΑΤΕ πιά , κάπου , σε κάποιο απ' τα ορεινά χωριά μου πρόσφεραν ξυνόγαλο ( ξ'νόγαλο ) και ενθουσιάστηκα , μου άρεσε πάρα πολύ , και μιά μέρα που είχε έρθει στηνΤράπεζα ό κουμπάρος μας ο Γιώργος ο Βώττας , του είχα βαφτίσει την κόρη τη Μαρία , του είπα μεταξύ σοβαρού και..αστείου : κουμπάρε καμιά νταμουζάνα ξυνόγαλο δεν περισσεύει και γιά μένα ; Ο καυμένος ο κουμπάρος το πήρε μάλλον γιά χωρατό , γιατί το θεωρούσε φαίνεται..ευτελές πιοτό , και μου λέει , με κοροιδεύεις βρε κουμπάρε ; τρόμαξα να τον πείσω πως σοβαρολογούσα και πως θα μούκανε χάρη αν μούβρισκε ξυνόγαλο , πράγματι μετά από λίγες μέρες έφτασε η νταμουζάνα , την έβαλα στο ψυγείο και τόχα πρώτο παραχέρι το καλοκαιράκι , και κοντά σε μένα , θυμάμαι , έμαθαν κι' έπιναν ξυνόγαλο και όλοι της παρέας , εκείνη την εποχή .
Και μιά και ασχοληθήκαμε με το ξυνόγαλο , είναι ευκαιρία , να πούμε και τι είναι το ξυνόγαλο και πως γίνεται , πως παράγεται .
Το ξυνόγαλο , είναι υποπροιόν του γάλακτος , και προκύπτει μετά από ειδική διαδικασία-επεξεργασία , το καράμπισμα . Μέσα σε ένα είδος ξύλινου δοχείου μακρόστενου , που στενεύει προς τα πάνω , την κ α ρ ά μ π α , βάζουν το γίδινο το γάλα και με ένα ειδικό ξύλο , κλαρί από δέντρο που στην κάτω άκρη έχει δυό-τρία κοντοκλάδια , κτυπάνε από πάνω προς τα κάτω το γάλα , το..καραμπίζουνε , συνέχεια μέχρι απ' το γάλα ν' αποχωριστεί το βούτυρο , που ανεβαίνει προς τα πάνω , το μαζεύουνε με τον τσιμτσιέ ( κεπσέ ) την τρυπητή κουτάλα , και το υγρό που μένει μετά το βγάλσιμο του βούτυρου είναι το ξυνόγαλο .
Η κ α ρ ά μ π α , όπως καταλάβατε , ήταν το...μίξερ της τότε εποχής , όχι..παίζουμε , η διαδικασία αυτή εφαρμοζόταν σ' όλη την Ελλάδα και ήταν μπελαλίδικη , γι' αυτό και το βούτυρο , το γίδινο πάντα , γιατί ήταν και είναι καλύτερο , ήταν πανάκριβο , σε σχέση με το γάλα και το τυρί , σήμερα όμως που η τεχνιλογία έχει κάνει θαύματα , η τιμή του βούτυρου είναι πολύ χαμηλή , και φυσικά κανένας δεν βγάζει βούτυρο , το σκεύος του καραμπίσματος , την καράμπα δηλαδή , μπορεί να τη βρεις σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας , με διαφορετικά ονόματα , πχ. στην Ευρυτανία τη λένε " μποτινέλο “ ( το) .
Τα γνωστά σήμερα αναψυκτικά , ήταν σχεδόν άγνωστα , τα παλιότερα χρόνια , στη δεκαετία του 50 άρχισαν να εμφανίζονται , οι λεμονάδες ( γκαζόζες ) , πορτοκαλάδες , και βυσινάδες , επίσης τότε κυκλοφορούσαν και αντιστοιχοι χυμοί , συμπυκνωμένοι , σε πολύ μικρα μπουκαλάκια , λεμονάδα , πορτοκαλάδα και βυσινάδα , που σερβίρονταν στα μαγαζιά με ένα ποτήρι νερό κρύο , το ανακάτεβαν και γινόταν ένας χυμός , που βέβαι δεν είχε και πολύ σχέση με το φρέσκο χυμό , ήταν όμως ένα αναψυκτικό .
Αργότερα εμφανίστηκαν τα..έγχρωμα κοκκινωπά μείγματα , με πρώτο -πρώτο , την " κ ί ν α "που έριχνες λίγο υγρό στο ποτήρι με τη γκαζόζα και άφριζε παίρνοντας μιά όμορφη γεύση , η κίνα ήταν ο..πρόδρομος του..μπυράλ , που ήρθε αργότερα , και φτάσαμε πολύ αργότερα στην κόκα-κόλα κλπ.
Θα αναρωτηθείτε σίγουρα γιατί δεν αναφερθήκαμε στην μπύρα , γιατί μπήκε κι' αυτή στη Δωρική ζωή , όπως και σε όλη την Ελλάδα , αργότερα και σιγά-σιγά , γιατί θεωρούνταν πιοτό..πολυτελείας , και..επίδειξης , και φυσικά και η τιμή της ήταν ..τσουχτερούλα .
Γιά πολλά χρόνια η μπύρα είχε σχεδόν ..εκτοπίσει το κρασάκι , και δεν έβλεπες , ειδικά στα πανηγύρια , παρά μόνο μπύρες , ήταν μιά..επιδεικτική μόδα , που υποχώρησε , κάπως , αργότερα , και σήμερα , πιστεύουμε πως το καλό κρασί έχει τον πρώτο λόγο...
Τελειώνοντας , φίλοι μου την ενότητα αυτή , θ' αναφερθούμε στα γλυκίσματα που υπήρχαν στο Δωρικό...διαιτολόγιο η μάλλον...γλυκολόγιο !
Τα κυριότερα γλυκά που ..αντάμωνε κανείς στα σπίτια μας την παλιότερη εποχή ήταν : Ο χαλβάς , με αλεύρι κι' αργότερα και με σιμιγδάλι , οι τηγανίτες , τα παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού , που τά ‘φκιαχναν οι νοικοκυράδες , στην εποχή τους το καθένα ( κεράσι , σύκο , βύσσινο , κυδώνι , καρυδάκι , ) , η ρυζοριβανή , ο μπακλαβάς και φυσικά οι κουραμπιέδες . Το καθένα βέβαια στην σειρά του , δηλαδή ανάλογα με την περιίπτωση και με τη σοβαρότητά της , αλλά και πάντα σε σχέση με τον ποιό θέλαν να φιλέψουν .
Σαν..πρόγευση σας δίνουμε ένα παλιότερο σχετικό κομμάτι μας , που δίνει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τα ..γλυκίσματά μας , και θα συνεχίσουμε.....
TA ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΑ ΓΙΟΡΤΙΝΑ ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ .
Πολλοί φίλοι μας , αδέρφια , μας ρωτούν γιατί στα στα Λιδορικιώτικα γλυκά των...γιορτάδων δεν αναφέρουμε τα μελομακάρονα , είναι πολύ απλό αγαπημένοι μου φίλοι , γιατί τα μελομακάρονα δεν υπήρχαν στο..Λιδορικιώτικο , και όχι μόνο , γλυκο...λόγιο .Είναι ...ξενόφερτο , γιά την περιοχή μας , γλυκό με ..προσφυγική , μάλλον , καταγωγή , που μπήκε στη ζωή μας κι' έμεινε .
Τα βασικά Λιδορικιώτικα γλυκά , είδικά των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς , ήταν και , πιστεύω εξακολουθούν να , είναι ο Μπακλαβάς , με καρύδι η μύγδαλο , οι κουραμπιέδες και...δευτερότερο η ..ρυζοριβανή .
Μπακλαβάς …πολύφυλλος και..καλογεμισμένος !!!
Ο ..βασιλιάς πάντως ήταν ο μπακλαβάς , με πολλά φύλλα , ανοιγμένα στο χέρι φυσικά , μπόλικη ...γέμιση και λίγο αγνό γίδινο βουτυράκι , ήταν...Θεός , το ίδιο και οι κουραμπιέδες , με τα.. μυγδαλάκια τους και το φρέσκο γίδινο βούτυρο , να ...λειώνουν στο..στόμα , όπως έλεγαν οι μανάδες μας , αυτό ήταν το...τεστ..ποιότητας και..γεύσης …
Παραδοσιακός σπιτικός χαλβάς , με αλεύρι η..σιμιγδάλι .
Τα μελομακάρονα , μπήκαν σιγά-σιγά στη ζωή μας , απ' τους Αθηναίους , που έφερναν στις γιορτές όταν έρχονταν , και φυσικά οι χωριανές μας κυρίες πήραν τη συνταγή και άρχισε η..παραγωγή . Πάντως προσωπικά , θυμάμαι , λόγω και..ειδικότητας , πως μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 60 , που είχαμε το ζαχαροπλαστείο στ' Αλωνάκι , τα μελομακάρονα ήταν..άγνωστο είδος , και δεν θα μπορούσε να είναι γιατί όπως είπαμε , είναι γλυκό Μικρασιάτικο .
Πέρα όμως απ' τα..κύρια γλυκά , υπήρχαν και τα..επικουρικά , στα οποία εκτός απ' τη ρυζοριβανή , περιλαμβάνονταν και τα..λουκουμάκια , τα φοντανάκια , τα σοκολατάκια αλλά και τα..τυλιχτά , όπως τα λέγαμε , του ζαχαροπλαστείου , ακόμα οι νοικοκυρές , σπάνια όμως , έφτιαχναν και κανταίφι και αργότερα και γαλακτομπούρεκο , βέβαια δεν πρέπει να ξεχάσουμε και το..χαλβά , τον κλασσικό χαλβά , με λάδι , αλεύρι η σιμιγδάλι , που τον λέγανε και μαλαχόζι , και σ' όλα αυτά προσθέστε και τις..τηγανήτες , που ήταν και πολύ νόστιμες αλλά και...εύκολες .
Το..κερασάκι , που πάει..παντού …
..Λαχταριστό..βύσινο !!
Συκαλάκι , σπιτικό..
Τέλος θα πρέπει να θυμίσουμε πως οι νοικοκυράδες , φρόντιζαν να φτιάξουν , την κατάλληλη εποχή , και τα γλυκά του κουταλιού , κεράσι , βύσσινο , σύκο , κυδώνι , σταφύλι , κ.α , γιά να φιλεύουν τους επισκέπτες , ακολουθώντας την..παράδοση....
Βέβαια , τον παλιό καλό..καιρό , θα πρέπει να θυμίσουμε και να τονίσουμε , βεβαίως..βεβαίως , πως και το..όλον διαδικαστικόν , του φιλέματος και της εν γένει..περιποίησης του επισκέπτη , του μουσαφίρη , είχε άλλη ..ομορφιά , άλλη ..επισημότητα , άλλη…ζεστασιά , γιατί , κακά τα ψέματα , είναι άλλο να σου φέρνει η ..νοικοκυρά , το βαζάκι με το..γλυκό της , το..χειροποίητο , το..μοσχοφκιαγμένο , και το κουταλάκι σου , να πάρεις όσο θες , με το δροσερό νεράκι σου , στις κεντητές ..πετσέτες , κι’ άλλο , να σου..βάζουν μροστά σου , ένα δίσκο με ..τυλιχτά , του..μαγαζιού , που μπορείς με ένα ..ευρώπουλο να φας και στο..ζαχαροπλαστείο…
…Άλλα..έθιμα , άλλοι..καιροί , και κυρίως , άλλοι..άνθρωποι…
Κυδώνι , το..αξεπέραστο !!
Πολλά έχουν αλλάξει αδέρφια , στη Λιδορικιώτικη ζωή , πολλά..ξένα στοιχεία έχουν μπει στη ζωή μας , χωρίς όμως αυτό καθ' αυτό , να είναι κακό , δηλαδή να προσθέτουμε νέα στοιχεία στην ζωή μας , όχι αδέρφια , δεν είναι κακό , το κακό είναι ότι...ξενομανίας ένεκεν διαγράφουμε βασικά στοιχεία της δικής μας ..ζωής , παριστάνοντας...κάποιους..άλλους που δεν είμαστε..
Ξέρετε τι σημαίνει ..διαγραφή της παράδοσης ; Διαγραφή των..εθίμων μας ; Απλά ..απλά , διαγραφή του..παρελθόνυος μας ..
Καλό σας βράδυ , να είστε όλοι καλά……Κ
No comments:
Post a Comment