" ΧΩΡΙΑΤΙΚΕΣ ..ΙΣΤΟΡΙΕΣ ..."

 

 

 

   Η προχθεσινή πανέμορφη  ..εκθεσούλα , για  " του  πρώτου..χιόν' στου χουριό .." που μας έστειλε ο φίλος μας ο Θύμιος Ακαρέπης ,  έφερε το (..λίγο μου ) μυαλό ..άνω..κάτω , τι να θυμηθείς και τι να..λησμονήσεις ...

    Απίθανες ιστορίες , απ' τα όμορφα εκείνα χρόνια , που όσο κι' αν μας..πόνεσαν , όσο κι'αν ήταν..σκληρά , κρατάνε την καλύτερη.." θέση " μέσα στην καρδιά μας ...

   Μιά σειρά με τέτοιες όμορφες ιστορίες , έγραψε παλιότερα , ένα Επαχτίτης λογοτέχνης..περιβόλι , πραγματικό , ο Σταμάτης Σταματίου , ο περίφημος στους λογοτεχνικούς κύκλους ως..Σταμ - Σταμ , με το γενικό τίτλο : " Ιστορίες του χωριού ", τον ίδιο τίτλο , ήθελα και γω φίλοι μου να ΄βάλω , αλλά δεν μου πήγαινε , βλέπεις υπάρχει και κάποιος σεβασμός σε κάποιους ανθρώπους και σε κάποια πράγματα , δεν τα 'χουμε όλοι , όλα...ίσιωμα !!!

   Αντί , λοιπόν , για..ιστορίες του χωριού , αυτές μας τις αφηγήσεις , αυτά τα..στιγμιότυπα της καθημερινότητας της ζωής των χωριών μας , σε παλιότερες φυσικά εποχές , εμείς θα τις παρουσιάσουμε , σαν.." χωριάτικες ιστορίες " , προς θεού όμως , μη περάσει απ' το μυαλό κανενός πως το.." χωριάτικες " είναι..απαξιωτικό η..κάτι τέτοιο , όοχι και πάλι όχι , είμαστε από χωριό όλοι μας , αγαπάμε , σεβόμαστε τα χωριά μας και τη,,ζωή τους , και διατί να το..κρύψωμεν άλλωστε , ΤΟ...ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΜΕ  ΚΙ' ΟΛΑΣ...!!!

   Μη σας περάσει αδέρφια απ' το νου , πως θα διαβάσετε τίποτα ..απίθανες και ..φανταστικές ιστορίες , όοχι , απλές καθημερινές χωριάτικες ιστορίες θα διαβάσετε , που οι περισσότεροι , ειδικά οι παλιότεροι , και τις γνωρίζουν και τις..ξέρουν , και καλά..καλά μάλιστα , και κυρίως , πολλές απ' αυτές , τις έχουν και...ζήσει , και μη κάνουν πως δεν ..θυμούνται..τάχαμου...τάχαμου...

           

 

   Οι ιστοριούλες μας λοιπόν , είναι ίδιες για όλα τα παλιά χωριά , στις παλιότερες εποχές , άντε και να διαφέρουν λιγουλάκι , ασήμαντα όμως πράγματα , το παν είναι πως θα την πεις , πως θα την..περιγράψεις την ιστορία , πως δηλαδή θα την..." σερβίρεις " , τι ..γαρνιτούρε θα βάλεις , κλπ..κλπ .

   Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι , που έχουν αυτό το  " χάρισμα " , να δίνουν δηλαδή , ..αύρα στα λεγόμενά τους , να τα..φορτίζουν με το προσωπικό τους ύφος , κάνοντας , πολλές φορές , απλές ..ανούσιες ιστοριούλες ..σουξέ , ένας τέτοιος λοιπόν άνθρωπος , ήταν , γιατί δυστυχώς έχει φύγει απ' τη ζωή , ο Μήτσος Τουρούντζης , υπάλληλος ΑΤΕ , και διευθυντής μου , όσο καιρό υπηρέτησα στο Λιδορίκι , 1965-71 .

   Το 1965 λοιπόν , νεαρός , 22άρης , έδωσα εξετάσεις  στην ΑΤΕ , πέτυχα και τοποθετήθηκα , που αλλού ; στο χωριό μας , το όμορφο Λιδορίκι , προορισμός που , δυστυχώς , και δεν μπορώ να καταλάβω και το γιατί , ήταν απ' τους πιο.." αζήτητους " , βέβαια η όλη διαδικασία " τοποθετήσεώς μου " εκεί , είναι μια ..άλλη περίεργη , πρωτότυπη και..θλιβέρή , θα 'λεγα , ιστορία , αλλά αυτή θα την πούμε κάποιο άλλο βράδυ..

   Στο Υποκατάστημα λοιπόν της ΑΤΕ Λιδορικίου , ορκίστηκα στις 22 Φεβρουαρίου 1965 , και φυσικά έπιασα..δουλειά , σε ένα υπέροχο φιλικό περιβάλλον , ανάμεσα σε αγαπημένους χωριανούς και φίλους και κυρίως σε εξαιρετικούς συναδέλφους . Διευθυντής μας , ο Μήτσος Τουρούντζης , Προϊστάμενος λογιστηρίου , ο Θύμιος Καράντζαλος , και οι υπόλοιποι , Κων. Ζέρβας , Δημ. Κοράκης , Μένιος Σφέτσος , Δημ . Αρμύρος , Τέτα Καγκάλου , Μιχ. Πατσουλές , Γεωπόνος και Γ.Γερογιαννάκης , επόπτης Συν/σμών , υπήρχαν επίσης και δύο έκτακτοι υπάλληλοι χωριανοί μας , η Μαρία Μποβιάτση κι' ο Γιώργος Δημητρακόπουλος , μια όμορφη λοιπόν συντροφιά , και δεν σας κρύβω πως περνούσαμε ονειρεμένα..βέβαια , πρέπει εδώ να πω πως ο Διευθυντή μας , ο Θύμιος ο Καράντζαλος κι' ο Δημ. Κοράκης , έχουν φύγει πια , απ' τη ζωή , ας είναι αναπαυμένοι ..

   Τα χρόνια εκείνα , μέσα δεκαετίας του '50 , είχαμε μπόλικη δουλειά , γιατί υπήρχαν πολλές δραστηριότητες στην περιοχή μας , με πρώτη και καλύτερη την πτηνοτροφία , σε Πεντάπολη , Μαλανδρίνο , Αμυγδαλιά , Λεύκα , αλλά και σε πολλά άλλα χωριά , χώρια που η κτηνοτροφία , τότε , ήταν ακόμα..ακμαιότατη .

   Πολλές φορές λοιπόν , κάποιοι συνάδελφοι , πηγαίναμε για εξυπηρέτηση των γεωργοκτηνοτρόφων επί τόπου , στα χωριά τους , ώστε να μη ταλαιπωρούνται τόσα άτονα , δεν υπήρχαν βλέπεις και συγκοινωνίες της προκοπής , καμιά φορά , πηγαίναμε και δυο , αλλά συνήθως ένας..

   Βέβαια στα χωριά που πηγαίναμε , δεν υπήρχαν ξενοδοχε'ια , ούτε φυσικά και ξενώνες , αλλά βολευόμασταν για ύπνο , στα σπίτια , των Προέδρων , Κοινότητας και Συνεταιρισμού , στο σπίτι του Γραμματέα ή σε κάποιο φιλικό σπίτι , μερικές φορές , π.χ. στο Διάκο , μέναμε , όλοι όποτε πηγαίναμε , στους Μαστροκωστοπουλαίους , Κώστα , που ήταν Πρόεδρος ή Θόδωρο , που ήταν Γραμματέας της κοινότητας , κάτι τέτοιο γινόταν και στα άλλα χωριά , και επειδή οι.." σουίτες " ήταν συνήθως..αγκαζέ , κοιμόμασταν σε κάποιο δωμάτιο του σπιτιού , και καμιά φορά και με κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας , ελλείψει..χώρου ..

   Ο αξέχαστος Διευθυντής μας , ο Τουρούντζης , καλοπροαίρετος και..κοινωνικός , είχε πιάσει και.." κουμπαριές " σε κάποια χωριά , και όταν πήγαινε για υπήρεσία , κοιμόταν , φυσικά , σους ..κουμπάρους ..Μιά φορά λοιπόν , είχε πάει σε κάποιο χωριό , γιά πρώτη φορά , τον κάλεσαν σε ένα σπίτι να μείνει , και δέχτηκε , φυσικά , αφού δεν είχε και άλλη επιλογή..

   Φάγανε λοιπόν , ήπιαν και το κρασάκι τους , είπαν και τα σχετικά τους , ήπιαν και..καφεδάκι , και επειδή ο κ. Δ/ντής , θα 'ταν κουρασμένος , έτσι έλεγε η νοικοκυρά , του ετοίμασε να ..ξεκουραστεί λιγάκι , έτσι κι' αλλοιώς , συγκοινωνία είχε τη άλλη μέρα , συμφώνησε κι' ο Τουρούντζης , αλλά , γύρισε πρώτα και κάτι ..ψιθύρισε στ' Αφου αυτί του νοικοκύρη , ο οποίος κάτι του απάντησε , σηκώθηκε λοιπόν , ο Τουρούντζης , βγήκε απ' την πόρτα , μετά από λίγο  γύρισε , αλλά όχι και τόσο..χαλαρός , ήταν λιγουλάκι ..κοκκινισμένος , αλλά δεν πολύ ..δώσανε σημασία , καλοκαιράκι ήταν βλέπεις ..

   Σε δυό τρία λεπτά , κάτι ξανα..ψθύρισε ο Τουρούντζης στο φίλο μας , εκείνος του 'δειξε , με το χέρι , απ' την άλλη μεριά που του είχε δείξει πριν , κι' ο Τουρούντζης ξαναβγήκε ..Εδώ όμως θα πρέπει να σας μεταφέρω ακριβώς τα πράγματα , όπως μας τα αφηγήθηκε ο..παθώς , ο Τουρούντζης , ο οοποίος είχε ένα περίεργα..όμορφο τρόπο να τα λέει ..

  Μας ΄ξεκίνησε , λοιπόν , απ' τα..ψιθυρίσματα : Αφου λοιπόν ..φάγαμι , υπόψη δε , πως ο αείμνηστος ήταν Σαλωνίτης , σκύβου κι..τ' λέου , δε μ' λες ..κ'μπάρι , που θα πάου για...κι τ' κλέινου του..μάτ' ...

  - Του..ψ'λός η..του χουντρός , μ'λέει , ..

  - Ξέρου γω , κι τα ..δυο..

  - Έβγα κι θα..ιδείς , μ΄λέει κι μουδ' ξι..

   Αυτό βέβαια επαναλήφθηκε , το πήγαινε έλα δηλαδή , δυο τρείς , φορές , κι΄αυτό δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε , γιατί έγινε ;

   Μας έδωσε όμως ο αείμνηστος και καταλάβαμε με τον καλύτερο τρόπο..

   Βγαίνουντας π' λέτι , κ'τάου αριστιρά , κ'τάου ..διξιά , κι βλέπου , πέρα  , στ' ν' άκρ΄τ' χουραφιού , ένα ..καλ'βάκ΄, άϊντι , σκλεφτ΄κα , του ,.,βρήκαμι..κι κ'νάου κατά κει , πιρπάτ'σα  καμπόσου , κόντιυα να ..φτάσου , αλλά άκ'γα ΄συνέχεια ..κακαρίσματα , γυρνάου , τι να ιδού ; Πηνήντα..κότες από κουντά μ'...

    Μέ πιασι..τριμούλα , παναϊτσα μ' σκέφτ'κα , θα μη..πιτσοκόψνι , αλλά πάλι σηκέφτ' κα θα..κλείσου τ'ν' πόρτα , κι' άστις να..λαλάνι...έλα όμους , π' του καλ' βάκι δεν είχι πόρτα ; Μπαίνου μέσα , απού κουντά κι΄οι..κότις ..τι να κάμου , λοιπόν γύρ'σα πίσου ..

   Ματα πήγα , πάλι τα..ίδια , ου ν'κουκύρ'ς βέβια , κατ' κατάλαβι , κι μι ρώτ'σι , δυσκουλεύησι κυρ Διιευθυντή , δισκουλεύησι..φουβάσι ;

   Τ' ηξήγ'σα , αλλα αυτός , που να καταλάβ' , ημείς , μ' λέει , τ'ς έχουμι μαθ'μένις , έρχουντι απόυ κουντά , κι ..τρώνε οι ..τρυγόνις...

   Βέβαια , για να μη σας κουράζουμε , βρέθηκε η λύση , η...χρυσή τομή , π'λένι , βγήκε η ..ν'κοκυρά , με κρθαροκαλάμποκο στην ποδιά , της και ..τράβηξε τις κότες , απ' την άλλη μεριά του σπιτιού , ταίζοντάς τες , δήθεν , και έτσι τακτοποιήθηκε το..θέμα ,  τόοοοσο απλάααα...

 

       Καλό  σας  βράδυ ......Κ.-