ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Το βραβείο Shaw δόθηκε στον Δημήτρη Χριστοδούλου, έναν από τους σπουδαιότερους θεωρητικούς του κόσμου

Submitted by admin

 

 

 

 

 

 

 

 

Το επιστέγασμα της εκπληκτικής επιστημονικής διαδρομής του Δημήτρη Χριστοδούλου θα έρθει τον προσεχή Σεπτέμβριο, όταν θα πάρει στα χέρια του το διεθνές βραβείο Shaw στα Μαθηματικά, γνωστό ως το «Νόμπελ της Ασίας».

Ο Δημήτρης Χριστοδούλου είναι καθηγητής του Πολυτεχνείου ETH της Ζυρίχης κι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μαθηματικούς.

Το βραβείο του Ιδρύματος Shaw είναι ένα από τα δύο σημαντικότερα διεθνή βραβεία μαζί με το Abel της Νορβηγίας και θεσμοθετήθηκαν σχετικά πρόσφατα. Το ένα το 2003 και το άλλο το 2004. Προηγουμένως δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο με τα Νόμπελ, παρά μόνο το μετάλλιο Fields, που απονέμεται σε νέους μαθηματικούς κάτω των σαράντα ετών.

Ο καθηγητής Χριστοδούλου μοιράζεται το φετινό βραβείο και την αμοιβή του 1 εκατομμυρίου δολαρίων μαζί με τον Αμερικανό συνάδελφό του και αδελφικό φίλο του Richard Hamilton.

Οι δύο καθηγητές βραβεύτηκαν για το έργο τους στις Μη Γραμμικές Διαφορικές Εξισώσεις, στις γεωμετρίες Lorenz και Riemann, καθώς και στις εφαρμογές των εξισώσεων αυτών στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, και την Τοπολογία, όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του ιδρύματος Shaw.

Το έργο του Χριστοδούλου  αναφέρεται στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας αλλά όχι από πλευράς φυσικής. Ανέπτυξε καινούργιες μαθηματικές μεθόδους για την επίλυση ή την κατανόηση των λύσεων, των εξισώσεων του Αϊνστάιν οι οποίες, όπως γράφει και η ανακοίνωση του Ιδρύματος, ενώ ήταν τόσο όμορφες, ήταν περιβόητες για τη δυσκολία τους. Γι’ αυτό και η επεξεργασία τους ώστε να βγει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα συνάντησε ανυπέρβλητες μαθηματικές δυσκολίες για πάρα πάρα πολλά χρόνια, από το 1915 που γράφτηκαν μέχρι τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Σημαντικό ρόλο για την επίλυση τους έπαιξε η μελέτη του για τη δημιουργία και την εξέλιξη των μαύρων οπών. Κι αυτό ο ίδιος το θεωρεί ότι ήταν ίσως το πιο εντυπωσιακό έργο που έχει κάνει, και μάλιστα στην ηλικία των 57 ετών.

Η καριέρα του Δημήτρη Χριστοδούλου είναι γεμάτη από βραβεία, με σημαντικότερα το Mac Arthur, το οποίο συνοδευόταν από 250.000 δολάρια το 1993, καθώς και το πρώτο βραβείο της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας, το Bocher, που του απονεμήθηκε το 1999. Μάλιστα, έχει λάβει και το βραβείο Tomalla για την εφαρμογή της Γενικής Σχετικότητας στην Αστρονομία.

Η άνοδος στην κορυφή των Μαθηματικών δεν ήταν εύκολη ούτε δεδομένη για τον Χριστοδούλου. Εκτός από σκληρή δουλειά, χρειάστηκε τόλμη αλλά και τύχη. Κατ’ αρχάς, οι πρώτες σπουδές του ήταν σε άλλο γνωστικό πεδίο, εκείνο της Φυσικής.

Τον Σεπτέμβριο του 1968 και σε ηλικία μόλις 16 χρόνων -αν παρέμενε στην Aθήνα θα συνέχιζε να παρακολουθεί τα μαθήματα του Λυκείου – γίνεται δεκτός στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Φυσικής του Πρίνστον με επικεφαλής τον φημισμένο John Wheeller. Τον Σεπτέμβριο του 1992 εξελέγη τακτικός καθηγητής στο Mαθηματικό Tμήμα του ίδιου Πανεπιστημίου που θεωρείται παγκόσμιο κέντρο της μαθηματικής επιστήμης, διαδεχόμενος έναν άλλον επιφανή Έλληνα, τον Xρήστο Παπακυριακόπουλο.

Στο εκπληκτικό βιογραφικό τού Δημήτρη Χριστοδούλου διαβάζουμε μεταξύ άλλων ότι έχει διατελέσει ερευνητής στο CERN και σε άλλα τρία Ινστιτούτα, καθηγητής Μαθηματικών στα αμερικανικά Πανεπιστήμια των Συρακουσών και του Πρίνστον, έχει ανακηρυχτεί επίτιμος καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και διδάκτορας των Επιστημών από το Πανεπιστήμιο Μπράουν, είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών καθώς και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, έχει τιμηθεί με το Αριστείο Επιστημών από την Ακαδημία Αθηνών και με το μετάλλιο του Ταξιάρχη του Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Μάλιστα, στο κείμενο αναγόρευσής του σε διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Μπράουν χαρακτηρίστηκε «ο μόνος σύγχρονος διανοητής για τη θεωρία της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Από το 2001 ο κ. Χριστοδούλου είναι καθηγητής Φυσικής και Μαθηματικών στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, που είναι από τα κορυφαία σε όλη την Ευρώπη. Το συμβόλαιό του τον υποχρεώνει να βρίσκεται στην Ελβετία μόλις τέσσερις μήνες τον χρόνο και έτσι τον περισσότερο καιρό ζει στην Αθήνα.

Ωστόσο, το μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν τον έχει καλέσει ούτε μία φορά να δώσει μια ομιλία. Παρόλο, που όπως λέει, δεν παίρνει ποτέ ούτε μία δεκάρα για ομιλίες και διαλέξεις. Αντίθετα, κατά την τελευταία επίσκεψή του στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου έδωσε τριάντα διαλέξεις μέσα σε τριάντα ημέρες.