Γράφει η Λένα Πετρίδη
Πέρασαν οι απόκριες και λογικά θα περιμέναμε όλοι να πέσουν οι μάσκες αλλά, τζίφος! Και οι μάσκες δεν έπεσαν και τα μπαλ μασκέ καλά κρατούν ακόμα και σ’αυτή την χώρα ουδείς θέλει να αποκαλυφθεί, πέρα από την σούπερ ομάδα των «Anonymous» που τους τσίμπησε η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και όπως αποδείχθηκε ήταν τρία παιδάκια δεκαέξι, δεκαεφτά και δεκαοχτώ χρονών αντίστοιχα που κάνανε το κέφι τους, χακάρόντας τις ιστοσελίδες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, και .......
αφήνοντας αυτά τα μηνύματα στήριξης προς τον ελληνικό λαό. Αδίκως χάρηκαν οι ευκολόπιστοι που νόμισαν ότι όλο το σύμπαν και όλη η υδρόγειος έχει δημιουργήσει κλίμα συμπαράστασης για τον κατατρεγμένο Έλληνα. Τζίφος και πάλι! Μόνοι μας είμαστε, κανένας δε δίνει δεκάρα, και κανένας δε χαλάει τη ζαχαρένια του γι’ αυτά που περνάει ο άλλος.
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού και έκαναν λιγάκι φασαρία και γέμισαν τις πλατείες των ευρωπαϊκών πρωτευουσών, γιατί αλλιώς δε θα γινόταν τίποτα. Καλό το κλίμα που δημιουργήθηκε, καλή και η συμπαράσταση των Χολιγουντιανών ηθοποιών για τη χώρα μας, αλλά τι να το κάνω; Γέμισε το διαδίκτυο από φωτογραφίες διασήμων με μηνύματα στήριξης. Ε και; Κι εγώ είμαι υπέρ των εργατικών δικαιωμάτων, έγινε τίποτα; Με μέτρησε κανένας; Λογάριασε κανείς την άποψή μου; Πάνε και τα δικαιώματα, πάνε και οι εργασίες γενικότερα.
Όπως επίσης μέσα στην αναμπουμπούλα είδα και φωτομονταρισμένες φωτογραφίες από τα ελληνικά αγάλματα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, να είναι σκυθρωπά και να γράφει η «μελό λεζάντα» πως θέλουν να γυρίσουν πίσω στο σπίτι τους!!!!!! Ακόμα γελάω, και δεν είμαι η μόνη φαντάζομαι… Να γυρίσουν πού; Στα ελληνικά μουσεία που τα έχουν σε μεγάλη εκτίμηση και τα… προσέχουν κάτι καθαρίστριες, χωρίς ασφάλεια και χωρίς κατάλληλες συνθήκες συντήρησης;;; Εγώ, άμα ήμουν άγαλμα, θα σηκωνόμουν και θα έφευγα από μόνη μου. Αφού δεν κατάφεραν οι αρμόδιοι να σώσουν και να διαφυλάξουν την πολιτισμική μου κληρονομιά κι εγώ αποχωρώ!
Ένας ντόρος και μια… Ντόρα αξίας ενός εκατομμυρίου ναυτιλιακών δολαρίων, όπως είπε σε ραδιοφωνική εκπομπή και η ίδια. Εδώ και δέκα μέρες ψάχνει όλη η Ελλάδα έναν «ποντικό» βουλευτή, που έβγαλε στας Ευρώπας ένα εκατομμύριο ευρώ για αναψυχή, γιατί –λέει- δεν έχει εμπιστοσύνη στις ελληνικές τράπεζες, Αν είναι δυνατόν!!! Όλος ο κόσμος ανάστατος, όλοι οι βουλευτές ρίχνανε κοφτές ματιές στον διπλανό τους, μήπως και ήταν αυτός ο κακούργος ή μήπως και ήταν αυτός ο ίδιος που έριχνε τη ματιά και αποκαλυπτόταν το σκάνδαλο. Ο κακός χαμός και η στάχτη στα μάτια των φορολογούμενων για ακόμα μία φορά. Και τελικά, ω του θαύματος, δεν ήταν βουλευτής, αλλά ο σύζυγος βουλευτή, ο οποίος ασχολείται με τη ναυτιλία και αυτό το ποσό ήταν έμβασμα από τη Νέα Υόρκη που πέρασε από την Αθήνα και κατέληξε στο Λονδίνο. Το απόλυτο ταξιδάκι έκανε το έμβασμα, εδώ που τα λέμε. Και ποιος ήταν τελικά; Ο κύριος Ντόρος, κατά κόσμον Ισίδωρος Κούβελας!!!! Πάλι τζίφος η υπόθεση! Ούτε κλεμμένα λεφτά ούτε τίποτα, ο άνθρωπος τη δουλειά του έκανε ως συνήθως και τον ανακάτεψαν σ’ αυτή τη γελοιούμπα. Βέβαια το Ντοράκι, θα προσφύγει στον Άρειο Πάγο για όλη αυτή την κακοήθεια και την λασπολογία για να βρει το δίκιο της. Τώρα αν θα βγει τίποτα άλλο στη φόρα από το ψάξε-ψάξε (λέγε με Siemens) δεν ξέρω, αλλά καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται, ε Ντόρα;
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τσουπ… έρχεται και η αναγγελία του κόμματος του Καμμένου για να συμπληρώσει το εορταστικό κλίμα. «Ανεξάρτητοι Έλληνες», θα λέγεται. και απ’ό,τι μπορώ να φανταστώ θα είναι τίγκα στην ανεξαρτησία. Πώς γίνεται βρε παιδί μου τη μια μέρα να έχεις μια άλφα πολιτική άποψη και την επόμενη να αλλάζει άρδην; Καλά, εντάξει, λέμε και κανένα χωρατό για να κάνουμε κέφι, αμέσως να το πάρεις στα σοβαρά. Φυσικά και γίνεται, στην Ελλάδα ζούμε με την πιο ευέλικτη πολιτική κατεύθυνση.
Η καταλληλότερη πρέσβειρα του ελληνικού Κοινοβουλίου θα ήταν επάξια, η ολυμπιονίκης Νάντια Κομανέτσι -που να βρίσκεται, άραγε, αυτή η ψυχή;;;; Εκεί να δεις ευλυγισία και κωλοτούμπα, αβίαστα, ακούραστα και αδιάκοπα!!! Από το ΝΑΙ στο ΟΧΙ (βλ. Μνημόνιο) και τούμπαλιν. Να παραδώσει και μαθήματα στους ερασιτέχνες, που ούτε αυτό δεν μπορούν να κάνουν σωστά.
Και επανέρχομαι στους «Ανεξάρτητους Έλληνες» και στον τρόπο που διάλεξε ο αρχηγός τους να το ανακοινώσει. Facebook και Τwitter επέλεξε ο Καμμένος, διότι είναι κι αυτός παιδί της Τεχνολογίας σαν τον άλλον τον πρώην, τον αλύγιστο, το παιδί ντε που τραβούσε κουπί στις θάλασσες της Σκιάθου όταν εμείς τραβούσαμε και τραβάμε κουπί για να τη βγάλουμε καθαρή από τα χρέη που μας φέσωσαν όλα αυτά τα καλόπαιδα. Ε, δε νομίζω να θέλεις και όνομα… Ξέρεις, κατάλαβες για ποιον μιλάω… για το παιδί με το I-sixtir στο χέρι, τον Γιώργο… οπότε, υποθέτω, πως κι αυτός την ίδια κατάληξη θα έχει.
Σημειολογικά έχω να πω ότι «χτύπησα» την ημερομηνία της ανακοίνωσης στο google και μου έβγαλε αυτό: 1920- To Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (DAP) αλλάζει ονομασία με πρωτοβουλία του Χίτλερ σε Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (NSDAP).
Τώρα θα μου πεις ότι είναι καθαρά τυχαίο το περιστατικό και θα συμφωνήσω, αλλά όταν αποφασίζεις να κάνεις ένα κόμμα που θέλεις να αλλάξει το ρουν της πολιτικής ιστορίας του τόπου σου, δεν κοιτάς και λίγο τις ημερομηνίες βρε Πάνο μου; Θέλεις να έχετε ίδια επέτειο με το κόμμα του ακατονόμαστου; Χάθηκε ο κόσμος να το κάνεις τη Δευτέρα με το καλό; Ήμαρτον Παναγία μου… και μια και είπα Παναγία, δε μπορώ να μην αναφέρω τον Πανίκα που ιδρύει ένα… απόκομμα, γιατί μια φορά κόμμα δεν μπορεί να κάνει εξαιτίας εκείνου του μπαγλαρώματος για την υπόθεση του λαδώματος!!
Ο κάθε πικραμένος θα κάνει και από ένα κόμμα, για να ψηφίσει τον εαυτό του μου φαίνεται αν και εφόσον γίνουν εκλογές φυσικά. Και εννοείται πως η μεταγραφή του αιώνα ανήκει στους δεξιούς ακτιβιστές Μάκη και Άδωνι που μια χαρά τα κατάφεραν και τρούπωσαν στην προσφιλή γι αυτούς παράταξη. Πικραμένος ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ περνάει στην αντεπίθεση και κατεβάζει πεντάδα στην Β’ Αθήνας με τον αδερφό του βιβλιοπώλη, Λεωνίδα, σύμφωνα με ρεπορτάζ γνωστής εφημερίδας.
Ποιανού «μπιπ» προγόνου τις αμαρτίες πληρώνω, δεν ξέρω… Αυτό που ξέρω είναι ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο και οι σκληρότερες μειώσεις για τους μισθούς και τις συντάξεις έφτασαν και μας χτυπούν την πόρτα. Το μέλλον αβέβαιο και θολό. O Emo Philips έχει πει πως, ο κόσμος είναι μικρός, αλλά θα ήθελε να μην χρειαστεί να τον βάψει.
Δυστυχώς , λέω εγώ, όλο και κάποιο χέρι λαδομπογιάς χρειάζεται να τον περάσουμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε σε δαύτον. Για να μπορέσουμε να τον σουλουπώσουμε, για να πούμε ότι αφήνουμε και κάτι στα παιδιά μας.
Άντε με το καλό να μας έρθει το Πάσχα και καλή μας Σαρακοστή!!!!
kafeneio
No comments:
Post a Comment