ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ..ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ .. ΤΟ " ΚΟΣΜΑΡ(Ι )Ι "

 

“ ΚΟΣΜΑΡ(Ι) “

 

ΕΝΑ  ΠΡΟΧΕΙΡΟ  ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΟ  ΤΣΟΠΑΝΙΚΟ  ΦΑΓΗΤΟ

   Την  τσοπάνικη συνταγή  για  το  “ κοσμάρι “ , αγαπημένοι  μου φίλοι , την…” ξεσηκώσαμε “ , απ’ την  περίφημη  αφήγηση  “ Πως  πήζουν  το  τυρί  στα  βουνά  της  Δωρίδας “ , του  Αρτοτινού  λαογράφου Δημήτρη  Λουκόπουλου .

   Δεν  ξέρω  αν  έχετε  δοκιμάσει  το  κοσμάρι , πάντως όσοι  έχουν  φάει  μιλάνε  για  ..υπέροχη  γεύση , σωστή  λιχουδιά . Τόσο  λοιπόν , πολύ αρέσει , ειδικά  στους  τσοπάνηδες , που  σκεφτόμαστε , απ’ του  χρόνου , γιατί φέτος δεν..προκάνουμε , να  καθιερώσουμε , μαζί  με  τις υπόλοιπες  Αυγουστιάτικες “ Πολιτιστικές ..εκδηλώσεις “ , τραχανόπιτες , ψιμοτύρια , χταπόδια και…γιαούρτες , να  καθιερώσουμε  και  μια  εκδήλωση  για  το  ..κοσμάρι , “ γιορτή  λοιπόν του..κοσμαριού .

    Για  να  γίνει  όμως  αυτό , θα  πρέπει  να..μάθουμε  να  το  φκιάχνουμε , ορίστε  λοιπόν  η  συνταγή …

                            *                           *

   “ Απ' το ξινισμένο τυρί φκιάνει και κοσμάρι ο τσοπάνης , να , πως , βάνει το τηγάνι στη φωτιά . Κι' αν δεν έχει τηγάνι , τον κούτουλα , παίρνει κάμποσο τυρί , το βάνει μέσα , ζεσταίνεται απ' τη φωτιά κι' απολάει . Λες και θα λειώσει όλο , μα αυτό δε λειώνει , μονάχα το βούτυρο ξεχωρίζει , σαν το λάδι , το βλέπεις να κιτρινίζει αποπάν' αποπάνω .

    Ο τσοπάνης με το ξυλοχούλιαρο όλη την ώρα όση ζεσταίνεται το τυρί ανακατεύει . Ανακατεύει , ανακατεύει , κι όντας κοντεύει να γίνει , το βλέπεις και μαστιχώνει . Γίνεται απαράλλαχτο σαν τη γλυκιά μαστίχα που πουλάν οι γυρολόγοι γλυκαντζήδες κόβοντας λίγο λίγο απ' το ξύλο που την κρατάει . Έγινε το κοσμάρι , όντας κλωστιάσει το κατεβάζουν . Τρως κι είναι ..άλλο που να σου λέω κι' άλλο που να φας . Λίγο βαρύ στο στομάχι είναι μονάχα “.
      WWW.LIDORIKI.COM