ΓΛΥΚΟΧΑΡΑΜΑ...ΣΤΟΝ ΨΑΛΑ...

Θα φύγω νύχτα , απ'το κελί ,που με κρατάει κλεισμένο
στην πόλη αυτή , την άπονη , την πόλη τη σταχτιά .
Θα ταξειδέψω ολονυχτίς , ταξείδι...ονειρεμένο ,
να φτάσω...γλυκοχάραμα , στη ράχη στον Ψαλά.

Κει , με τα χέρια ολάνοιχτα , το βλέμα καρφωμένο
κατάκορφα στον ουρανό , θα πάρω αγκαλιά
όλα όσα τόσο μούλειψαν , χρόνια..φυλακισμένο ,
και θα ρουφήξω αχόρταγα , της γης την ευωδιά.

Θα με χτυπάει του Βαρδουσιού, το παγωμένο αγέρι,
θα τραγουδούν , ολάνθιστες , οι πικραμυγδαλιές ,
κι' εγώ.... σεμνός προσκυνητής στο Θεικό το χέρι ,
που χάρισε στον τόπο αυτό , τις τόσες ομορφιές.-

Αθήνα 27 02 07 Κ.-