ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ : ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

  

   Ο Δεκέμβριος είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του ηλιακού μας έτους, αλλά ο δέκατος μήνας, όπως το λέει και το όνομά του (εκ του λατινικού decem = δέκα), από την πρωτοχρονιά της 1ης Μαρτίου, όταν το έτος των Ρωμαίων ήταν δεκάμηνο.
   Στο Αττικό αρχαιοελληνικό ημερολόγιο ήταν ο έβδομος μήνας και ονομαζόταν «Ποσειδεών» ή «Ποσειδών» (16 Δεκ. – 15 Ιαν.), προς τιμήν του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα. Αυτόν τον μήνα σύμφωνα με τις δοξασίες των Αρχαίων Αθηναίων, ο Ποσειδώνας με την Τρίαινά του, το σύμβολο της δυνάμεως και εξουσίας, συντάρασσε τις θάλασσες και προκαλούσε μεγάλες τρικυμίες όταν θύμωνε μαζί τους' γεγονός που φοβούνταν ιδιαίτερα για τα ταξίδια τους οι ναυτικοί.
   Ως προς την πλευρά της αυστηρότητας ο Ποσειδών μπορεί να συσχετιστεί ως θαλασσινός θεός –προστάτης της θάλασσας– με τον δικό μας Άγιο Νικόλαο, ο οποίος τον αντικατέστησε στην πίστη του λαού. Οι Χριστιανοί ναυτικοί μας θεωρούν ότι οι δύσκολες ώρες της θάλασσας οφείλονται στον θυμωμένο άγιο Νικόλαο που είναι αγριεμένος μαζί τους. Για να τον εξευμενίσουν ρίχνουν στα τρικυμισμένα νερά λάδι από το καντήλι του Αγίου, κόλλυβα από αυτά που στέλνουν στην εκκλησία την ημέρα της γιορτής του, ψίχουλα, άρτο ή και μια μικρή εικόνα του. Τα σκορπούν στη θάλασσα και λέγουν: «Αϊ Νικόλα μου, και πάψε την οργή σου!»
   Μία «σύγχρονη» ναυτική παράδοση για τον Αϊ Νικόλα τον Κυβερνήτη απ’τη θαλασσινή Μάνη:
   «Τα καράβια και τα καϊκια, στα παλιά χρόνια, ταξίδευαν χωρίς τιμόνι (μόνο σε γαληνεμένη θάλασσα). Τη συγκοινωνία από το Διακόφτι στα Βάτικα, απέναντι, την έκανε ένας περάτης, άγνωστος, που δεν ήταν ντόπιος. Κάθε φορά όμως που σηκωνόταν τρικυμία (πολύ συχνά), το καράβι, χωρίς τιμόνι, τσακιζόταν στους βράχους και οι άνθρωποι πνίγονταν. Ο περάτης όμως δεν πάθαινε τίποτε και κάθε φορά παρουσιαζόταν με νέο καράβι. Ήταν δαίμονας που χαιρόταν για το κακό των ανθρώπων. Ώσπου κάποτε μπήκε επιβάτης και ένας γεράκος, με άσπρα μαλλιά και γένια. Κρατούσε και στο χέρι του ένα παράξενο ξύλο, που πλάταινε προς τα κάτω. Το καΐκι συνάντησε πάλι τρικυμία, οπότε ο γεράκος τρέχει και στερεώνει το ξύλο του στο πίσω μέρος, το κρατάει γερά (ήταν το πρώτο τιμόνι) και κυβέρνησε το πλοίο, ώστε να μην τσακιστεί στα βράχια. Οι άνθρωποι σώθηκαν, κι ο περάτης, από το κακό του εξαφανίστηκε. Την ίδια ώρα εξαφανίστηκε κι ο γεράκος, που ήταν ο άγιος Νικόλαος και νίκησε το δαίμονα, μαθαίνοντας και στους ναυτικούς το τιμόνι.»
   Τα δημώδη ονόματα του Δεκεμβρίου είναι: Δεκέ(μ)βρης ή Δεκέμηρης, Γιορτινός (λόγω των πολλών εορτών), Αϊ-Νικολιάτης, Χριστουγεννιάτης, Χριστουγεννάς, Χιονιάς, Ασπρομηνάς κλπ.
Στη ζωή των Ελλήνων αγροτών τρεις είναι οι εμπειρίες που προεξάρχουν: το κρύο, το τέλος της σποράς, και η μείωση του φωτός.
   Το κρύο συνδέεται με τρεις κυρίως γιορτές στην αρχή του Δεκέμβρη: της Αγίας Βαρβάρας (4), του Αγίου Σάββα (5) και του Αγίου Νικολάου (6) –τα λεγόμενα Νικολοβάρβαρα. Οι παροιμίες λένε: «Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), αϊ Σάββας σαβανώνει, αϊ Νικόλας παραχώνει», «Αγία Βαρβάρα γέννησε (το χιόνι), άη Σάββας το δέχτει κι άη Νικόλας έτρεξε να πάει να το δαφτίσει (το βάφτισε χιόνι)».
   Αλλά και για τη χρονική εγγύτητα των τριών εορτών λέγεται:
«Αγια Βαρβάρα μίλησε και Σάββας αποκρίθει κι Αγιονικόλας έτρεξε να πάει να λειτουργήσει».
   Οι γεωργοί θέλουν να ευχαριστήσουν τα ζώα τους (βόδια, άλογα) για τη βοήθεια που τους προσέφεραν στη σπορά και γι’αυτό τα γιορτάζουν στις 18 Δεκεμβρίου, του Αγίου Μοδέστου (στο συναξάρι του αναφέρεται ότι ανέστησε πολλά ζώα). Οι ζευγάδες ράντιζαν με τον αγιασμό τα σπαρμένα χωράφια, έριχναν κόλλυβα στη γη και τάιζαν τα ζώα τους μ’αυτά, αλλά και με άρτο (ύψωμα).
   Ο Δεκέμβριος έχει τις μεγαλύτερες νύχτες. «Του Δεκέμβρη η μέρα, καλημέρα – καλησπέρα», λέει μια παροιμία. Ο Ήλιος έχει τώρα τη μεγαλύτερη απόκλιση νότια του ισημερινού, με αποτέλεσμα το βόρειο ημισφαίριο να φωτίζεται πολύ λιγότερο από το νότιο. Από τις 22 Δεκεμβρίου (μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο), η απόκλιση αρχίζει να λιγοστεύει, οπότε στο βόρειο ημισφαίριο η μέρα μεγαλώνει. Με το Ιουλιανό ημερολόγιο, το χειμερινό ηλιοστάσιο έπεφτε το 19ο αιώνα στις 9 Δεκεμβρίου (Αγ. Άννας). Παρετυμολογώντας, λοιπόν, το όνομα του Αγίου Σπυρίδων (12) έλεγαν: «Απ’του αγίου Σπυρίδωνα μεγαλώνει η μέρα κατά ένα σπυρί». Και στις 19 παραμονή του Αγ. Ιγνατίου, που η αύξηση του φωτός ήταν πια σημαντική, έλεγαν: «αύριο είναι ο άγιος Αγνάντιος' αγναντεύει ο ήλιος προς το καλοκαίρι».
   Οι ευχές όλη τη διάρκεια του Δεκεμβρίου κυριαρχούν και καθορίζουν τόσο τις άφθονες εορτές του μήνα, όπως του Αγίου Ελευθερίου (15) και του Αγίου Διονυσίου (17) όσο και τα επικείμενα Χριστούγεννα (25), την πρώτη μέρα του Δωδεκαημέρου*, καθώς και τη διαβατήρια ώρα της μεταβάσεως στον καινούργιο χρόνο.

 

  Σ  υ  ν  ε  χ  ί  ζ  ε  τ  α  ι  ……..

TA ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΑ ΓΙΟΡΤΙΝΑ ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ .

Πολλοί φίλοι μας , αδέρφια , μας ρωτούν γιατί στα στα Λιδορικιώτικα γλυκά των...γιορτάδων δεν αναφέρουμε τα μελομακάρονα , είναι πολύ απλό αγαπημένοι μου φίλοι , γιατί τα μελομακάρονα δεν υπήρχαν στο..Λιδορικιώτικο , και όχι μόνο , γλυκο...λόγιο .Είναι ...ξενόφερτο , γιά την περιοχή μας , γλυκό με ..προσφυγική , μάλλον , καταγωγή , που μπήκε στη ζωή μας κι' έμεινε .

Τα βασικά Λιδορικιώτικα γλυκά , είδικά των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς , ήταν και , πιστεύω εξακολουθούν να , είναι ο Μπακλαβάς , με καρύδι η μύγδαλο , οι κουραμπιέδες και...δευτερότερο η ..ρυζοριβανή .

Μπακλαβάς …πολύφυλλος και..καλογεμισμένος !!!

Ο ..βασιλιάς πάντως ήταν ο μπακλαβάς , με πολλά φύλλα , ανοιγμένα στο χέρι φυσικά , μπόλικη ...γέμιση και λίγο αγνό γίδινο βουτυράκι , ήταν...Θεός , το ίδιο και οι κουραμπιέδες , με τα.. μυγδαλάκια τους και το φρέσκο γίδινο βούτυρο , να ...λειώνουν στο..στόμα , όπως έλεγαν οι μανάδες μας , αυτό ήταν το...τεστ..ποιότητας και..γεύσης …

Παραδοσιακός σπιτικός χαλβάς , με αλεύρι η..σιμιγδάλι .

Τα μελομακάρονα , μπήκαν σιγά-σιγά στη ζωή μας , απ' τους Αθηναίους , που έφερναν στις γιορτές όταν έρχονταν , και φυσικά οι χωριανές μας κυρίες πήραν τη συνταγή και άρχισε η..παραγωγή . Πάντως προσωπικά , θυμάμαι , λόγω και..ειδικότητας , πως μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 60 , που είχαμε το ζαχαροπλαστείο στ' Αλωνάκι , τα μελομακάρονα ήταν..άγνωστο είδος , και δεν θα μπορούσε να είναι γιατί όπως είπαμε , είναι γλυκό Μικρασιάτικο .

Πέρα όμως απ' τα..κύρια γλυκά , υπήρχαν και τα..επικουρικά , στα οποία εκτός απ' τη ρυζοριβανή , περιλαμβάνονταν και τα..λουκουμάκια , τα φοντανάκια , τα σοκολατάκια αλλά και τα..τυλιχτά , όπως τα λέγαμε , του ζαχαροπλαστείου , ακόμα οι νοικοκυρές , σπάνια όμως , έφτιαχναν και κανταίφι και αργότερα και γαλακτομπούρεκο , βέβαια δεν πρέπει να ξεχάσουμε και το..χαλβά , τον κλασσικό χαλβά , με λάδι , αλεύρι η σιμιγδάλι , που τον λέγανε και μαλαχόζι , και σ' όλα αυτά προσθέστε και τις..τηγανήτες , που ήταν και πολύ νόστιμες αλλά και...εύκολες .

Το..κερασάκι , που πάει..παντού …

..Λαχταριστό..βύσινο !!

Συκαλάκι , σπιτικό..

Τέλος θα πρέπει να θυμίσουμε πως οι νοικοκυράδες , φρόντιζαν να φτιάξουν , την κατάλληλη εποχή , και τα γλυκά του κουταλιού , κεράσι , βύσσινο , σύκο , κυδώνι , σταφύλι , κ.α , γιά να φιλεύουν τους επισκέπτες , ακολουθώντας την..παράδοση....

Βέβαια , τον παλιό καλό..καιρό , θα πρέπει να θυμίσουμε και να τονίσουμε , βεβαίως..βεβαίως , πως και το..όλον διαδικαστικόν , του φιλέματος και της εν γένει..περιποίησης του επισκέπτη , του μουσαφίρη , είχε άλλη ..ομορφιά , άλλη ..επισημότητα , άλλη…ζεστασιά , γιατί , κακά τα ψέματα , είναι άλλο να σου φέρνει η ..νοικοκυρά , το βαζάκι με το..γλυκό της , το..χειροποίητο , το..μοσχοφκιαγμένο , και το κουταλάκι σου , να πάρεις όσο θες , με το δροσερό νεράκι σου , στις κεντητές ..πετσέτες , κι’ άλλο , να σου..βάζουν μροστά σου , ένα δίσκο με ..τυλιχτά , του..μαγαζιού , που μπορείς με ένα ..ευρώπουλο να φας και στο..ζαχαροπλαστείο…

…Άλλα..έθιμα , άλλοι..καιροί , και κυρίως , άλλοι..άνθρωποι…

Κυδώνι , το..αξεπέραστο !!

Πολλά έχουν αλλάξει αδέρφια , στη Λιδορικιώτικη ζωή , πολλά..ξένα στοιχεία έχουν μπει στη ζωή μας , χωρίς όμως αυτό καθ' αυτό , να είναι κακό , δηλαδή να προσθέτουμε νέα στοιχεία στην ζωή μας , όχι αδέρφια , δεν είναι κακό , το κακό είναι ότι...ξενομανίας ένεκεν διαγράφουμε βασικά στοιχεία της δικής μας ..ζωής , παριστάνοντας...κάποιους..άλλους που δεν είμαστε..

Ξέρετε τι σημαίνει ..διαγραφή της παράδοσης ; Διαγραφή των..εθίμων μας ; Απλά ..απλά , διαγραφή του..παρελθόνυος μας ..

Καλό σας βράδυ , να είστε όλοι καλά……Κ

OI “ MΠΑΞΕΣ “ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ..ΟΝΕΙΡΟΥ..

 

 

 

   Δεν ξέρω αδέρφια , το γιατί , αλλά χρόνια τώρα , κάθε που κοντο..ζυγώνουν οι γιορτάδες , όλο στριφο..γυρνάνε στο νου μου , διάφορες παλιές ιστορίες , γιά την ξενητειά τους ..ξενητεμένους , έρχονται στο νου , παλιοί αγαπημένοι φίλοι και συγγενείς , που απ’ το χρόνο , λες , και ..ξεθώριασε η εικόνα τους και πάει να σβύσει..έχουν μισο..ξεχαστεί..

   Πόσα και πόσα παιδιά , μιλάμε γιά..τότε , έφυγαν ..αμούστακα σχεδόν , παλληκαράκια , γεμάτα φλόγα γιά δουλειά , γιά..προκοπή , με “ προίκα “ τους μοναδική , την ευχή , μιάς έρμης μάνας , που δεν είχε , πιά , ούτε δάκρυ γιά να..βγάλει .

   Δεν ξέρω , αν ήταν τύχη η..ατυχία , που η μοίρα με ‘φερε πολλές φορές ..μάρτυρα , σε τέτοιες στιγμές , στιγμές αποχωρισμού , αλλά , καλώς η κακώς , λες και , παιδί ακόμα τότε , μπορούσα να διαβάσω τα..παραμέσα , της μάνας , του πατέρα , των αδερφιών , των φίλων , των συγγενών , ποτέ δεν με ..ξεγέλασε εκείνη η..ψυχρή εικόνα που έβλεπα , όχι , το ‘νοιωθα , το ..καταλάβαινα , πως μέσα τους..γινόταν ..σεισμός , και με το ζόρι στέκονταν ορθοί , σαν..αγάλματα ..

   Πως φεύγαν , απ’ το χωριό , σφιγμένα-σφιγμένα , τα παιδιά μας , λες και φορούσαν ..μάσκα , που τα κανε αλλοιώτικα , και πήγαιναν ..που ; Ανάθεμα κι’ αν ..ήξεραν…Άκουγαν γιά…” Μπάξες “ με όλα τα καλά του κόσμου , γιά..ντόλλαρς , που τα..μάζευαν ( !!) με το..φαράσι , κι’ ένα σωρό άλλα.., ας μη τα χαρακτηρίσουμε …

   Θα μου πείτε , καλά τι σε ‘πιασε Δευτεριάτικα , με τα της..κακούργας  ξενητειάς ; Έλα μου ντε ..αλλά ας πούμε την..πάσα..αλήθεια ..

  Έχοντας , ζαβάδας..ένεκα , στο νου , όλα τα παραπάνω , ίσως και λόγω κάποιας σχετικής συζήτησης , που είχαμε με ένα φίλο , και γυρνώντας πίσω , στα παλιότερα χρόνια , που έρχονταν οι “ Αμερικάνοι “ , έτσι λέγαμε τους ομογενείς μας , και μας λέγανε πολλά και διάφορα , γιά τις ..μπάξες με τα καλούδια και τους..θησαυρούς , του..Αμερικάνικους , φυσικά , με παίρνει στο τηλέφωνο ο ανιψιός μου ο Θύμιος λέγοντάς μ ου , πως εδώ πιό κάτω , στη γειτονιά μας , πλάϊ σ’ένα σκουπιδοτενεκέ , είναι αφημένη , μιά…” ΜΠΑΞΑ “ , μάλιστα , μιά πραγματική Αμερικάνικη …μπάξα ..που μάλιστα απευθυνόταν σε κοντοχωριανή μας  , εξ..Αβόρου ..

  Πολύ βέβαια , δεμ ήθελα , πήγα , ώρα 9,30 ‘ το βράδυ , και την φωτογράφισα τη μπάξα , ενώ οι περαστικοί βλέποντάς με να φωτογραφίζω τα ..σκουπίδια , ποιός ξέρει τι θα..σκέφτονταν..δείτε όμως…

 

    Ποιός ξέρει αδέρφια , πόσα όνειρα , πόσες ..ελπίδες και..βάσανα , βέβαια , δεν κουβάλησε μέσα της αυτή η ..” μπάξα “ , του Αμερικάνικου ονείρου , και πόσες φορές δεν..ξεχείλισε απ’ τα δάκρυα της κυρά ..Σπειρδούλας , που μαράζωνε , έχοντας , γιό..άντρα , ποιός ξέρει , στην ξενητειά…

    Αχ !  Θειά..Σπειρδούλα , να ‘ξερες πόσα  μου ‘φερε  στο νου αυτή σου η…μπάξα…

 

             ΣΑΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ......

 

 

Πέρασαν , λες , σαν το νερό , σχεδόν πενήντα χρόνια ,
τότε που ξεκινάγαμε , αμούστακα.. παιδιά…
στα τέσσερα , του ορίζοντα , σημεία , σαν χελιδόνια
σκορπίζοντας , με όνειρα , κι’ ελπίδες στην καρδιά .

               *              *            *
Σαν τις σταγόνες της βροχής , που τις σκορπάει ο αγέρας
σκορπίσαμε ολόγυρα , σε τόπους μακρινούς ,
στον κόρφο ένα φυλαχτό , κι’η ευχούλα μιας ..μητέρας ,
π’ άναβε λαδοκάντηλα , σ’άγιους εσπερινούς .

              *               *             *
Χρόνια σκληρά , ολόπικρα , μα και πολυαγιασμένα ,
ζήσανε μικροφαμελιές , ανάστησαν.. παιδιά ,
παντρέψαν ορφαναδερφές , πρόσωπα αγαπημένα ,
μα μείναν πάντα ζωντανές οι πίκρες στην καρδιά …

             *                *              *
Τώρα , με γκρίζα τα μαλλιά , την ξενητειά στα μάτια ,
μα την ελπίδα , πάντοτε , φλογάτη στην καρδιά ,
Πατρίδα εδώ , Πατρίδα εκεί , γίναμε δυό… κομμάτια ,
πουλάκια του καλοκαιριού , γυρνάμε στα παλιά… Κ.-

Αθήνα 11.2.08

 

Αφιερωμένο εξαιρετικά στα ξενητεμένα μας αδέρφια .

 

           Καλό  σας  βράδυ ….Κ.-

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

 

 

   Δεκαετία του ‘30 , ένας ..Μωραίτης τσαγκάρης , ο Αναστάσης Νικητόπουλος , στο χωριό μας , στη Βαθειά στο μαγαζί του Μπίλιου , νυν Πανάγου , δίπλα του μάλλον ο Τζιτζιρής .

   Καλημέρα αδέρφια Λιδορικιώτες ..

Καλημέρα  Greece , United States , Cyprus , Italy , United Kingdom , Germany , Ukraine , καλημέρα Athens , Thessaloniki , Patrai , Norman , Nicosia , Iraklion , Larisa , Nea Smirni , Chalandri , Nea Ionia , Ioannina , Oak Lawn , Teddington , Kavala , Pescara , Kerkira , Mokena , Kastoria , Verona , Sparti , Mariupol , Stuttgart , καλή βδομάδα σε όλους , να περνάτε καλά .

        ΔΕΥΤΕΡΑ  30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

  334η  ΜΕΡΑ  ΤΟΥ  ΧΡΟΝΟΥ  -   49η  ΒΔΟΜΑΔΑ

    ΑΝΑΤΟΛΗ  ΗΛΙΟΥ  07:21’ -  ΔΥΣΗ   17:06’

·      Ανδρέου Αποστόλου του Πρωτοκλήτου.

              ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ  ΣΗΜΕΡΑ

Ο Ανδρέας , η Ανδριάνα και όλα τα..παράγωγα ..

        ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ ..

1822 : Παράδοση από τους Τούρκους στο Θ. Κολοκοτρώνη του Ναυπλίου και του Ιτς Καλέ.

1827 : Οι Τούρκοι του φρουρίου της Χίου εξορμούν και νικούν τον Φαβιέρο .

1904 : Το ανταρτικό σώμα του Ανθυπολοχαγού Γεωργίου Κατεχάκη (Ρούβα) αντιμετωπίζει με επιτυχία 70 κομιτατζήδες, υπό τους Μήτρο Βλάχο και Κορσάκωφ στο ύψωμα Γιάμισε, δυτικά από το χωριό Ανταρτικό της Φλώρινας.

1940 : Ο Στρατός μας (ΧΙΙ ΜΠ) καταλαμβάνει το Πόγραδετς.

1942 : Το ελληνικό υποβρύχιο «Παπανικολής», με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Νικόλαο Ρουσσέ, βυθίζει εχθρικό φορτηγό 8.000 τόνων στην περιοχή των Δωδεκανήσων.

 

                     Η   ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ  ΤΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ

  Αι Νικόλας , Καλός , 1965 , τα αρνιά ψήνονται γιά το όμορφο πανηγυράκι που γινόταν , χρόνια τώρα , ο αξέχαστος φίλος Θανάσης Φαλίδας , επιβλέπει τον Ηλία Δελενίκα , παραπέρα ο Γιώργος Ασημακόπουλος και στο βάθος ο Στάθης Ζόγκζας , αξέχαστοι χωριανοί και φίλοι ..

 

  Τ’ Άι  ‘Ντριός σήμερα αδέρφια , και βέβαια και η τελευταία μέρα του Νοέμβρη , τελειώνουν τα..ψέματα , έρχονται οι..γιορτάδες , ο καιρός..μάζεψε , γι’ αυτό μην καθυστερείτε , κανονίστε να κάνουμε ΟΛΟΙ  ΜΑΖΙ ..ΑΝΤΑΜΑ ..ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΈΜΟΡΦΟ ΧΩΡΊΟ ΜΑΣ  !!! Στο..τσακ ..προλαβαίνετε  !!

   Έχουμε και ωραία νέα !! Τρία Λιδορικιωτόπουλα , γιά την ακρίβεια , τρεις Λιδορικιωτοπούλες , της Β’ Λυκείου και οι τρεις , Ασπασία Αναγνωστοπούλου , Χριστίνα Νάκου και Λένα Μποβιάτση , επελέγησαν , βαθμολιγίας..ένεκεν , με το Ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα Euroscola , να πάνε ένα τριήμερο , 17-20 Δεκενβρίου , στο Στρασβούργο , να παρακολουθήσουν συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου , τρεις εκπρόσωποι λοιπόν , τρεις ..πρέσβειρες , του χωριού μας στην Ευρώπη !!! Τιμή και..καμάρι , γιά το Σχολείο μας , γιά τους ευτυχείς γονείς τους και το..Λιδορίκι , βεβάιως..βεβαίως , εμείς τι ..περισσότερο να πούμε ;..ΠΑΝΤΑ  ΕΠΙΤΥΧΊΕΣ  ΚΟΡΙΤΣΙΑ …

   Και τα..δυσάρεστα , κλείνει , μάλλον , το Δημοτικό μας Σχολείο , λόγω της..γουρουνόγριππης , ας ελπίσουμε και να …ευχηθούμε , να πάνε όλα καλά , τα παιδιά μας και τα..μάτια μας ..

 

  Και μιά..αεροφωτογραφία της ..έρμης της Γκιώνας , Κίκκινι χούμα κλπ , έτσι γιά να μη ..ξεχνιόμαστε , γιατί πέρασαν 33 ολόκληρες ! μέρες απ’ την περίφημη συνεδρίαση της 27-10-2009 , σχετικά με τις ..εξορύξεις , και ΤΙΠΟΤΑ από όσα ..συμφωνήθηκαν ΔΕΝ  ΕΓΙΝΕ …και φυσικά , ΟΥΤΕ  ΚΑΙ ΘΑ..ΓΙΝΕΙ ..

   Το θυμάστε αδέρφια , εκείνο το ..ωραίο σύστημα , που βλέπαμε στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο ; Το…στρίβειν διά του…αρραβώνος , ντέ ; Ε..ακριβώς το ίδιο ..εφαρμόζεται και στην περίπτωση των…εξορύξεων , όλοι τώρα κάνουν τον…Καρανάσο , που είναι η…ενημέρωση ; Που είναι η..λαϊκή δημόσια ..συνέλευση στη…Βαθειά ; Άμα δείτε τίποτα απ’ όλα αυτά…σφυράτε μου..κλέφτικά ..βρε άμα..μικρομάθεις δεν ..μεγαλαφήνεις …αλλά , όπως λέει κι’ οπάνσοφος λαός μας , ΠΙΣΩ  ΕΧΕΙ  Η  ΑΧΛΑΔΑ ΤΗΝ…ΟΥΡΑ !!! Α..να μη το ξεχάσουμε , διά περισσοτέρας..πληροφορίας , ας..αρωτήσουν και τον κ.Μπούγα , τον πρώην βουλευτή μας , διά τας ..βλαβεράς συνεπείας της..ασυνεπείας , δεν το ‘χει πει , κι’ αυτό , ό..λαός μας : Πως ο λαός , μπορεί να..ΑΡΓΕΙ , αλλά δεν..ΛΗΣΜΟΝΕΙ !!!

       Σ   Η  Μ  Ε  Ι   Ω  Σ  Τ   Ε       Τ  Ο ….Κ  Α  Π  Ο  Υ …

        ΑΚΟΥΣΤΕ  ΠΟΥ  ΣΑΣ…ΛΕΩ  !!!

      Καλή βδομάδα αδέρφια και..

                   ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ

   σε όσες και όσους γιορτάζουν η έχουν ..γενέθλια

     Απ το πανέμορφο χωριό μας με αγάπη ….Κ.-

XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΝΕ..ΧΟΙΡΙΝΟ ΚΑΙ..ΚΟΡΩΝΑ – ΓΡΑΜΜΑΤΑ !!!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

Όσο πλησιάζουν οι " γιορτάδες ", αυτός ο..έρμος ο νους , χαζο..σεργιανάει όλο και προς τα ..πίσω , βασανίζοντάς μας..γλυκά..γλυκά , κι' εκείνη η περίεργη ..ανατριχίλα ..βολτάρει , πάνω-κάτω , στη ραχοκοκκαλιά , κι' ο κόμπος στο λαιμό...άλλο βάσανο κι' αυτό , και όλα ..κολλημένα στον παλιό..καλό καιρό...

Ας δούμε όμως πως ..έννοιωθε , τέτοιες μέρες , ο αξέχαστος Λιδορικιώτης , και αγαπημένος φίλος , Αλέκος Κωστάκης , ο ...Καφτανιαλέκος μας ...το κομμάτι δημοσιεύτηκε στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " του Γιώργου Καψάλη , αριθ.φύλλου 12 , το Νοέμβριο 1982 .

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α Μ Ε Χ Ο Ι Ρ Ι Ν Ο Κ Α Ι ..

" Κ Ο Ρ Ω Ν Α - Γ Ρ Α Μ Μ Α Τ Α "...

" Δεν ξέρω αν εμείς οι παλιότεροι Λιδωρικιώτες είμαστε αθεράπευτα ρομαντικοί κι' όλα τα περασμένα , συγκρίνοντάς τα με τα σημερινά , τα βλέπουμε πάντα καλύτερα και ..ποιητικότερα .

Ίσως η " φευγάτη νιότη μας ' , ίσως τ' απόσκια της ζωής , που ήδη γέρνουν στην αυλή μας ( μ' όλα τα σύνδρομά τους , π' ανάθεμά τα ) να μας κάνουν να βλέπουμε με μάτι νοσταλγικό τα περασμένα και ιδιαίτερα ετούτες τις άγιες μέρες της χριστιανοσύνης .

Κι' η έρμη και χιλιοδαρμένη ψυχή βυθίζεται στο πέλαγος των αναμνήσεων και γεμίζει από μιά ανάλαφρη και γλυκόπικρη νοσταλγική θλίψη καθώς αναθυμάται : Τότε που όλοι - μικροί μεγάλοι - περίμεναν με πραγματική λαχτάρα κι' ένταση ψυχής τα Χριστούγεννα . Όχι τυπικά κι' από συνήθεια , όπως γίνεται σήμερα , που οι περισσότεροι τα βλέπουν σαν διακοπές και τίποτε περισσότερο . Δεν υπάρχει πλέον εκείνη η ..μυστηριακή οικογενειακή ατμόσφαιρα , που συγκέντρωνε στο τραπ'εζι της " φαμελιάς " - όπως λέει κι' ο Παλαμάς - όλους , ακόμα κι' εκείνους που βρίσκονταν στα πέρατα της γης , που πάσχιζαν κι' έκαναν τ' αδύνατα δυνατά να βρεθούν ο ένας κοντά στον άλλο , κάτω απ' το βλέμμα και τη σκιά των " εφέστιων " θεών .

Τώρα , όλοι σκορπάνε σαν του " λαγού τα παιδιά " , άλλοι ..ρεβεγιονάρουν στη ρόδο , άλλοι γιορτάζουν - αν υποθέσουμε πως γιορτάζουν - στας ..Ευρώπας η κάνοντας σκι στις όμορφες χώρες με οργανωμένα ταξίδια κι' έτσι το " μάγο της Βηθλεέμ αστέρι " με το μυστηριακό του φως , έχει αντικατασταθεί με τα εκτυφλωτικά φώτα των κοσμοπολίτικων κέντρων , εσωτερικού και εξωτερικού .

Από τ' Άη Φιλίππου και δώθε , άρχιζε η νηστεία , κι' όσο ζύγωναν οι μέρες ως τα Χριστούγεννα , τα πάντα βρόσκονταν σ' εγρήγορση , Οι ξενητεμένοι έστελναν τα τσέκια τους και τις επιταγές τους η όριζαν πότε θα 'ρχονταν στο χωριό . Οι νοικοκυράδες ασπρίζανε και συγυρίζανε τα σπίτια , οι άντρες έκαναν κουμάντο γιά τα " χρειαζούμενα " και τα παιδιά κλείνανε την παρέα τους γιά τα κάλαντα κι ετοίμαζαν τις χάλκινες " στριφτάρες " τους γιά το στριφτό . (Ήταν χάλκινα νομίσματα , Ελληνικά , του Όθωνα , του Γεωργίου του Α' , Ουγγαρέζικα , Ιταλικά ( ..μούσες , απ' το μούσι του Βίκτωρα Εμμανουήλ ) και.." αργεντινούσες " . Τις λιμάριζαν γιά να ..φέρνουν πάντα κορώνα , κι όχι " τσέλι " , δηλαδή γραμματσέλι , που έχανες αν έφερνες .

Χαράματα της παραμονής , τα παιδιά δυό-δυό , η και περισσότερα , ξεχύνονταν από πόρτα σε πόρτα , γιά τα΄κάλαντα . Τα 'λεγαν " καλήμερα " , από ένα βιβλιαράκι της δραχμής , που τ' αγόραζαν από τον Μπήλιο κι είχε μέσα τα κάλαντα απ' όλη την Ελλάδα . Δεν έλεγαν τα γνωστά " καλήν εσπέραν άρχοντες κλπ " , αλλά τα ποιμενικά , τα τσοπάνικα " Χριστούγεννα - πρωτούγεννα " .

Κι αυτά , βέβαια , φάλτσα , ξερά , χωρίς τη συνοδεία μουσικών οργάνων , καραβιών κλπ , και στα γρήγορα , γιά να προλάβουν όλα τα σπίτια , ιδίως τα " πλουσιόσπιτα ". Και τα πενηνταράκια έπεφταν και που και που και κάνα..φραγκοδίφραγκο .

Γιά την ιστορία , ο πρώτος που χρησιμοποίησε έγχρωμο καραβάκι ήταν ο Γ.Καραχάλιος ( Φιλόσοφος ) , κι' ένας ψαράς , ο μπάρμπα Γιάννης , ο ξυπόλυτος , που όταν φώναζε ακουγόταν ως την Πενταγιού , και που κανένας ποτέ δεν έμαθε την καταγωγή του , ούτε και ποιό ..καράβι τον άδειασε στο Λιδορίκι . Κι' όπως 'ηρθε , το ίδιο κι' έφυγε , " μονάτος " και μυστηριώδης ψαράς , ομπρελάς , καρεκλάς , κλουβάς , πολυτεχνίτης κι' ερμοσπίτης , που λένε .

Κάποτε δυό χωριανοί μας - πολύ παλιότεροι από μένα -ήταν φαίνεται κουμπούρες στα γράμματα και , θέλοντας να πρωτοτυπήσουν , αποφάσισαν να πουν τα συριανά απ' το βιβλιαράκι . Κι ενώ εμείς , σύμφωνα με τα δικά μας κάλαντα , ζητούσαμε γιά πληρωμή μας " ένα ζευγάρι κότες " , αυτοί -κατά το βιβλίο - ζητούσαν " ισπανικά και γαλλικά , βενέτικα ..φλωρία ! ". Αλλά αντί να διαβάζουν σωστά , διάβαζαν " σπανίκα λαι..γαλίκα ", μ' αποτέλεσμα να μείνει η γαλλίκα ( μεγάλο κοφίνι ) σαν παρατσούκλη του ενός .

Το προιόν των καλάντων , 5-10 δραχμές - θησαυρός γιά τα παιδιά εκείνης της εποχής - ξοδευόταν σε κοκοτάκια από το Ζήσιμο , σε καραμούζες , μπαλόνια , γλυκά , κόλλες αεροστάτου και στο στριφτό στ' αλώνια . Κι' άκουγες φωνές : " Τσέλι κι άλλοοοοο ", " ρίξτες φρούζες ρε , αλλοιώς κομμένες " , " κορόνα κι' άλλη ". Και τα πενηνταράκια άλλαζαν , ως το βράδυ , συνέχεια χέρια , και ο Ψαλάς , τ' Αρπάλη , του Κανδρή και του Ζώη τ' αλώνια γνώριζαν δόξες από το παιδομάνι .

Την παραμονή ακόμα , όλοι - όσοι είχαν - έσφαζαν το γουρούνι ( του...γρούν' τ'ς ) . Τα περισσότερα σπίτια έτρεφαν από ένα , που τ' αγόραζαν μικρά π' τους Πενταορίτες , το Μάρτη συνήθως . Ήταν τα λεγόμενα .." σγατζογούρουνα " , που δε σήκωναν βάρος , όπως τα μπουλντόγκ , και σπάνια ξεπερνούσαν τις 100 οκάδες , τα τάιζαν μ' ό,τι περίσσευε - αν υποτεθεί ότι περίσσευε - απ' το τραπέζι , με πίτουρα , λιοκόκι , σαπιοκαλάμποκο , βελάγκι , σαπιοκολόκυθα , κ.α .τέτοια , μα η καλύτερη τροφή τους ήταν το αίμα .

Τότες , όλοι οι χασάπηδες , είχαν το..σφαγείο τους έξω απ' το...μαγαζί τους . Δεν υπήρχε τουρισμός και ..τέτοια , σφάζανε το ζώο εκεί μπροστά , να βλέπει ο κόσμος , κι' είχαν μιά σκαφούλα να μαζεύει το αίμα . Το αίμα αυτό , πάγωνε , έπηζε κι΄' ήταν σα συκώτι . Πετούσαν μέσα σ' αυτό και τ' άχρηστο..κωλάντερο - λιχουδιά γιά το θρεφτάρι γουρούνι - κι οι διάφοροι .. " χοιροτρόφοι " το 'παιρναν με ντενεκέδες , ακι τάιζαν τα γουρούνια τους .

Κατά τις 9 με 10 το πρωί , άρχιζε η ομαδική σφαγή των χοίρων και γινόταν ..χαλασμός , απ' τα γουίσματά τους . Ειδικοί σφάχτες γύριζαν , από σπίτι σε σπίτι , γιά τη σφαγή , που δεν ήταν και εύκολη δουλειά . Γινόταν ως επί το πλείστον , με μακριά ξιφολόγχη - καλύτερη γι' αυτή τη δουλειά ήταν η Βουλγάρικη - γιατί , λόγω του λίπους το συνηθισμένο μαχαίρι , δεν έφτανε εύκολα ως την καρδιά του ζώου . Μετά τη σφαγή του ζώου , η νοικοκυρά έβαζε στο στόμα του σφαγμένου ζώου , ένα λεμόνι και δίπλα έκαιγαν , πάνω σ' ένα κεραμίδι με κάρβουνα λίγο λιβάνι . Αυτό , πιστεύω , ότι κρατάει κατευθείαν απ' την ειδολολατρική αρχαιότητα και δείχνει την αδιάσπαστη ενότητα της φυλής μας .

Προπολεμικό Λιδορίκι , φωτογραφία βγαλμένη κάπου απ' το νεκροταφείο ..

Απ' το γουρούνι δεν πετούσαν τίποτα . Το κρέας , γινόταν " σύγλινο " και λουκάνικα μυρωδάτα , το λίπος , ίσα με δυό τενεκέδες , τρωγόταν όλο το χρόνο ( ακόμα και τα κατάλοιπά του ) , οι " τσιγαρήθρες " τρώγονταν ωμές η έμπαιναν στον τραχανά , τα εντόσθιά του , γίνονταν πεντανόστιμες " ματιές " στη γάστρα , και το δέρμα του , " γουρνοτσάρουχα ". Ακόμα κι΄η " κατουρήθρα " του , γινόταν καπνοσακούλα η μπάλα γιά τα παιδιά ! Πόσα λοιπόν δεν έδινε το φουκαριάρικο το γουρούνι τότε στη φτώχεια ! Και πόσες τρύπες δεν βούλωνε...

Ανήμερα , όλοι , με την πρώτη καμπάνα , μέσα στα βαθιά μεσάνυχτα , τραβούσαν γιά την εκκλησία , άκουγαν μ' αληθινή κατάνυξη τη θεία λειτουργία , και γυρίζοντας στα σπίτια , στρώνονταν στο φαγοπότι , πλούσιοι και φτωχοί . Όσοι είχαν γουρούνι έδιναν λίγο κρέας και στους φτωχούς που δεν είχαν . Κι' αυτό το γράφω υπεύθυνα : ποτέ δεν άφησαν οι " έχοντες " Λιδορικιώτες τους φτωχούς του χωριού χωρίς κρέας . Ναι , υπήρχε αλληλεγγύη . Θυμάμαι , το 1940 , που η νεολαία του χωριού μας , μάζεψε 2 μεγάλα κοφίνια κρέας , χριστόψωμα , τυριά , αυγά και τσιγάρα γιά 100 Ιταλούς αιχμαλώτους , που τους είχαν φέρει στο σχολείο , να μη τους αφήσουμε - χρονιάρα μέρα - έστω κι' αν ήταν εχθροί μας .

Και το " Χριστουγεννιάτικο της φαμελιάς τραπέζι " στρωνόταν πλούσιο . Όλη η φαμελιά συγκεντρωμένη , περίμενε τον γεροντότερο να κάνει την αρχή . Έπαιρνε εκείνος το Χριστόψωμο , που 'χε πάνω του κεντημένο ένα σταυρό και γύρω-γύρω στρογγυλά εξογκώματα , τα λεγόμενα " αρνάκια " , γύριζε προς τα εικονίσματα , έκανε το σταυρό του , έβαζε το ψωμί πάνω στο κεφάλι του και το πίεζε να κοπεί στα δύο . Αν η δεξιά μεριά κοβόταν μεγαλύτερη , σήμαινε πως θα 'χουμε πολύ στάρι , αν η αριστερή , θα 'χαμε καλαμπόκι . Ύστερα μ' ευχές και..γλυκοκουβεντιάσματα το 'ριχναν όλοι στο φαγητό , αγαπημένοι , αδελφωμένοι και μονοιασμένοι ...

Τ' απόγευμα , βούιζαν όλα τα σπίτια κι' όλα τα σοκάκια από φωνές και τραγούδια . Τραγουδούσε τότε ο κόσμος . Στις 12 ταβέρνες του χωριού , με στιφτόκρασο , έστω , το.." γαργάριζαν " , ο Κλωσσοκώστας , ο Τάλτας , ο Διονονίκος , ο Θανάσος , ο Φουσκονίκος και χόρευε ο Κοντορός την ιτιά στα χοντρά και πήδαγαν ο Καναβούλας με τον Ελλάδα " κι' όξω...φτώχεια.." Κι' ο Λουτζιρούμης (...Μουτζουρούμ'ς ) Ιωάν. Κοκκαλιάς με το Λύτρα - λαούτο και κλαρίνο - τράβαγαν τις φάλτσες νότες τους στις ταβέρνες κι' αναγάλλιαζε το χωριό .

Ένοιωθες τη γιορτή , ένοιωθες χαρά , ένοιωθες ευφροσύνη..Έφευγαν , αποδιωγμένες μακρυά , οι σκοτούρες κι' η φτώχεια η μαγκούφα . Και τα παιδιά χαίρονταν , παρόλο που δεν ξέρανε τι θα πει δώρο , κι' ούτε ποτέ το 'χαν δει ποτέ στη ζωή τους . ( Ένα ζευγάρι κάλτσες , καινούργιες , ήταν το ..ετήσιο δώρο μου , απ' το μαγαζί μας , και το χαιρόμουνα , λες και μου χάριζαν τον ουρανό με τ' άστρα . Κι' εγώ ήμουν - ας πούμε - κάπως..πλουσιόπαιδο , αν συγκρινόμουν με πολλά άλλα παιδιά του χωριού ).

Διάχυτη και.." περιρρέουσα " ήταν η γιορταστική αίσθηση σ' όλο το χωριό , έστω και χωρίς Χριστουγεννιάτικα δέντρα , γκυ και ου , γαλλοπούλες , χαλκομανίες , και πολύχρωμες χάρτινες ευρωπαικο..αμερικάνικες ψευτοκουρελαρίες ..Και τ' απογεύματα , που συναντιόνταν οι ξενητεμένοι στα καφενεία και τα 'λεγαν όλοι μαζί , ένοιωθες να μεγαλώνουν το συγγενικό αίσθημα , η φιλία , η αγάπη , η αδελφότητα .

Ένοιωθες πως κάτι όμορφο , κάτι υψηλό και κάτι βαθύ έδενε τις μέρες αυτές όλους τους χωριανούς , και τους έκανε πιό ωραίους , πιό καλούς , πιό ήμερους . Η αίσθηση του θεσμού της " φαμελιάς " γινόταν πιό έντονη , έριχνε ρίζες βαθιές , μέσα στην ψυχή και την έδενε μυστηριακά , σφιχτά και άλυτα με την παράδοση , την παλιά Λιδορικιώτικη παράδοση , που , ευτυχώς , και παρ' όλες τις.." καινές δοξασίες " , κρατάει ακόμα , στο πείσμα του μοντερνισμού , τη δύναμή της και κάνει το χωριό μας να ξεχωρίζει ανάμεσα στ' άλλα...

Και τι δε..θα 'δινα να ξαναζούσα εκείνες τις στιγμές !

Αυτή ήταν η Χριστουγεννιάτικη ...ανάμνηση του αλησμόνητου χωριανού και φίλου Αλέκου Κωστάκη , που δημοσιεύτηκε στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " φύλλο 12 , Νοεμβρίου 1982 , πραγματική...αξονική τομογραφία , της παλιάς , ονειρεμένης και...νοσταλγικής Λιδορικιώτικης ζωής , της οποίας ο αξέχαστος ..Καφτανιαλέκος , ήταν..αρρωστημένα παθιασμένος..νοσταλγός...

Αρχές δεκαετίας του '50 , η φωτογραφία είναι παρμένη , απ' το Γυφτομαχαλά , το καινούριο Γυμνάσιό μας ακόμα δεν έχει γίνει...και τα σημάδια του..καψίματος , υπάρχουν ακόμα , πάνω δε , στην ταράτσα της παλιάς “ Αστυνομίας “ , στο Καψαλαίϊκο , άμα καλο..προσέξετε , υπάρχουν ακόμα τα..οχειρωματικά..έργα , προστατευτικός τοίχος και..πολυβολείο..

Καλή Κυριακή……Κ.-

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

 

 

Ανάληψη  στον Καλανάκη , στη στρούγκα του αξέχαστου μπάρμπα Χαράλαμπου Μαργέλλου- Αρπάλη , στην Μπελεσίτσα , κάτω απ’ τα πλατάνια , Μαργελαίοι , Βουλγαραίοι , Σουρμελαίοι , του δίνουν και..καταλαβαίνει..όμορφη δεκαετία του 1950 !

   Καλημέρα αδέρφια ..

Καλημέρα Λιδορίκι , καλημέρα  Greece , Cyprus , United States , Germany , Canada , Sweden , France , Switzerland , Italy , καλημέρα σ’ όλους τους Ελληνολιδορικιώτες και τους φίλους του Λιδορικιού , κι’ ακόμα στους χθεσινούς μας επισκέπτες που με αγάπη , μας συντρόφεψαν και χθες ..από : Athens , Thessaloniki , Iraklion , Nicosia , Ioannina , Patrai , Nea Smirni , Volos , Geislingen , Chalandri , Mokena , Sparti , Padova , Stuttgart , Larisa , Goteborg , Duvernay , Kavala , Larnax , Paris , Xanthi , Kerkira , Alsip , Kastoria , Zurich ,  να περάσετε όλοι μιά πανέμορφη Κυριακή..

  Μιά παλιά μαθητική ..ανάμνηση , οι αγαπημένοι μας καθηγητές  , Λιναρδάκη , Θεολόγος και Μπούγαλης , Μαθηματικός , και τα Λιδορικιωτόπουλα , και όχι μόνον , Κ.Κρικέλας , Γ.Ζόγκζας , Γ.Μπίλιος , Γιαν.Πίτσιος ΄, Γ.Τσιάντας  κ.α ..

           ΚΥΡΙΑΚΗ  29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

     333η ΜΕΡΑ  ΤΟΥ  ΧΡΟΝΟΥ -   48η  ΒΔΟΜΑΔΑ

    ΑΝΑΤΟΛΗ  ΗΛΙΟΥ   07:20’  -  ΔΥΣΗ  17:06’

· Μνήμη μαρτύρων Παραμόνου και 370 μαζί μ'αυτόν στη Νικομήδεια (250) , Φιλουμένου από τη Λυκαονία (Γ' αι.), Διονυσίου επισκόπου Κορίνθου (β' αι.) Φαίδρου.

               ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ ..

1822 : Ο Στάικος Σταικόπουλος μπαίνει στο Παλαμήδι του Ναυπλίου και υψώνει την Ελληνική Σημαία. Οι Νικηταράς, Τσόρκης και Χατζηχρήστος νικούν τον Δελή Αχμέτ Μπέη στην Κορτέσα Κορινθίας.

1826 : Ο Φαβιέρος, επικεφαλής 480 φιλελλήνων, μετά από σκληρή μάχη κατά των αντρών του Κιουταχή, κατορθώνει να εφοδιάσει με πυρίτιδα για ένα ολόκληρο μήνα τους υπερασπιστές της Ακρόπολης.

1851 : Πεθαίνει στην Αθήνα ο Πάτμιος Εμμανουήλ Ξάνθος, ο οποίος υπήρξε και ιδρυτής της Φιλικής Εταιρείας.

1912 : Σκοτώνεται στο Δρίσκο (Ιωαννίνων), πολεμώντας ηρωικά εναντίον των Τούρκων, ο ποιητής Λοχαγός Λορέντζος Μαβίλης.

Μετά από σκληρό αγώνα, απόσπασμα Ευζώνων και το Σύνταγμα Κρητών απελευθερώνουν το χωριό Πεστά της Ηπείρου και λαμβάνουν την επαφή με την κύρια γραμμή αντίστασης των Τούρκων στο Μπιζάνι.

          Η   ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ  ΤΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ..

  Ετοιμάστε τα..μπαγκάζια σας αδέρφια , γιά τη Χριστουγεννιάτικη ..εξόρμηση στο χωριό μας , άϊντε να ..ζωντανέψει λίγο το ..Λιδορικάκι μας , που κάνει μαύρα..μάτια να δει..Λιδορικιώτη…άμποτε κι’ ο καιρός να είναι..ταιριασμένος με την περίσταση , να ρίξει και κανένα..χιονάκι , έτσι..γιά να δούμε και ..άσπρη μέρα , γιατί ..ξεχάσαμε πως είναι..

   Βέβαια , ουσουνούπου …θα χρειασθεί να..ματαξαναπάμε στο χωριό , γιατί ; Μα…γιά..εκλογές , όοοχι γιά ..Δημοτικές , όοοχι , αυτές…αργάνε ακόμα , γιά τις..άλλες , λέμε , τις ..Εθνικές ..μας ..βρίσκει δε..μας βρίσκει η…Λαμπρή…

   Αυτά από..έγκυρη πηγή , την ..εγκυρότερη , απ’ τον ..μπάρμπα Μήτσο , το…γιουργουποιμήν..ντε , μελέτ’σε τα..μηρουμήνια , κι’ όλα τα..συναφή , τ’ν..πλάτ’ απ’ τ’ αρνί , του ..πέταμα τουν..π’λιών , κι’απεφάνθη , πως έρχονται ..εκλογές , λες και εμείς είμαστε..χαζοί , και δεν το..καταλαβαίνουμε ..χουριό π’ φαίνιτι , κουλαούζου ..δεν ..θέλ’ …

   Βέβαια , οι άνθρωποι ..μιά χαρά τα πάνε , και μάλιστα εντελώς..τελείως..Χριστιανικά , θεοσεβούμενοι .. βλέπεις , δεν ξέρει η..αριστερά τ’ς , τι..ποιεί η…δεξιά τ’ς…εκεί που..δυσκολεύονται λιγουλάκι , είναιη..συνεννόηση , μεταξύ τ’ς , γι’ αυτό , αποφασίσθηκε , τελεσιδίκως…να ..μαζεύονται Σαββατοκύριακα , να συνεννοούνται , πρώτα , κι’ από..Δευτέρα , να βγαίνουν και να ..μιλάνε , γιατί τώρα…αλλα λέει , το πρωί , ο..ένας , άλλα στ’ς 10 , άλλατο μεσημέρι κι’ άλλα τ’ απόγιομα , ε..αυτού δα , χρειάζεται ..λιγουλάκι..συντονισμός , κατά τα..άλλα…και μη ..χειρότερα , το τραγουδ’  :  Κατακαϋμένη..Αράχωβα , το..ξέρετε ;..ε..λοιπόν , κάπως…έτσι…

   Πάντως , τι τα θες , τι τα..γυρεύεις , αυτή η..ρημάδα η..ζωή , όλα τα..βολεύει , όλα τα φκιάχνει όπως..πρέπει , σου λέει , αλλάζει η..Κυβέρνηση , εντάξει , όλα καλά κι’ όλα ..ωραία , αλλά ο κοσμάκης , που είχε μάθει να βλέπει καθημερινά τον..Αντώναρο ; Τι θα κάνει τώρα ; Δεν θα..μαραζώσει ; Δεν θα..πληγωθεί ; Ένεκα π’ δεν θα τον..βλέπει ; Κάτσανε , λοιπόν , το…ψάξανε το ..πράμα , έγινε , απ’ ότι ..εμπιστευτικά μας ..είπαν , και..ειδική..οντισιόν , ποιός θα πάρει το..ρόλο , και διαλέξαν τον..καινούριο εκπρόσωπο , δε λέω..του..φέρνει , και ..μπόλικο θα ‘λεγα , αλλά να..είναι σαν να βλέπεις τον ..παλιό , αλλά σε…ΑΡΓΗ..ΚΙΝΗΣΗ , SLOW..MOTION , π’ λένι και στα ..Ελληνικά , βέβαια το πρόβλημα ..λύνεται , και μάλιστα..εύκολα , το ..γυρνάς στο..γρήγορο , κι’ έχεις και..Κυβερνητικό ..εκπρόσωπο και..κινούμενα..σχέδια..τζάμπα..ΔΥΟ  Σ’ ΕΝΑ..π’λένι…τι..εκφραστικό..πρόσωπο αυτό το..παιδί  !!!

 

…και να το..δάκρυ..κορόμηλο , θυμάμαι , βλέπεις , τον αξέχαστο τον Ντίνο τον Ηλιόπουλο , με κείνο το..ανεπανάληπτο :…” Είμαστε μιά..ωραία ..ατμόσφαιρα "..ε..είναι να μην …κλαις !!
 

   Εμείς πάντως , θα κάνουμε ένα..γκαλοπάκι , γιά να..ψηφίσει ο..κόσμος , ποιόν απ’ τους δυό ..θέλει , κι’ ότι πει..Ο  ..ΛΑΟΣ…

    Καλή Κυριακή αδέρφια , καλό μεσημέρι , α..και μη ξεχάσετε να ..ψηφίσετε ..

                 Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με..αγάπη…….Κ.-

EΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ..ΕΣΒΥΣΑΝ “ ΧΑΝΙΑ – ΧΑΝΙΤΖΗΔΕΣ “ - Ε .’

 

     Στο προηγούμενο σημείωμά μας , ακολουθώντας το δρόμο από Λιδορίκι προς Ναύπακτο , είχαμε αναφερθεί στο πρώτο χάνι , που συναντούσαμε στον οικισμο “ χάνια Στενού “ ,   το χάνι του Νάκου η ..Κ΄τσάκου , αναφέροντας μάλιστα και κάποιες όμορφες ιστοριούλες της εποχής εκείνης ..

   Προχωρώντας λοιπόν και περνώντας το παλιό πέτρινο θολωτό γεφυράκι ,και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου ,  ανταμώνουμε ,  στην απέναντι του Μόρνου , πλευρά , σε μικρή απόσταση απ’ το γεφύρι , ένα άλλο Στενιώτικο χάνι , το Χάνι  Κωνσταντέλου η..Κωσταντελάκη , όπως όπως όλοι ήξεραν τον μπάρμπα Μήτσο Κωσταντέλο , τον ..ιδρυτή του χανιού..

   Το χάνι , ένα μικρό ισόγειο σπιτάκι , με υπόγειο , λειτούργησε απ’ τις αρχές του 20ου αιώνα , 1900 περίπου , μέχρι και τη δεκαετία του ‘50 , βέβαια στα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του , ο μπάρμπα Κωσταντελάκης κουράστηκε , γέρασε , και το χάνι το νοίκιασε  σε κάποιον Πασαγγέλη , απ’ την Πενταγιού , ο οποίος εγκαταστάθηκε εκεί ,  και το κουτσοδούλευε ..

   Σιγά-σιγά όμως , οι συνθήκες άρχισαν να αλλάζουν , η δουλειά άρχισε να ..κόβει , έγινε και ο δρόμος , άρχισε η συγκοινωνία στα περισσότερα χωριά , κι’ έτσι αυτό το χάνι , δεν είχε πιά δουλειά . Ο Πασαγγέλης λοιπόν , αφού είδε κι’ απόειδε , χωρίς να ειδοποιήσει τον Κωσταντέλο , έκατσε κι’ έγραψε το παρακάτω γράμμα :

                          Να ‘στε μάρτυρες πλατάνια ,

                          ο Πασαγγέλης φεύγει νύχτα απ’ τα χάνια ,

                          κι’ εσύ μ’κρούτσ’κο κουνισματάκι

                          χαιρέτα μ’ τον Κωσταντελάκη ,

                          κι..πεστ’ ..άμα ανταμωθούμε

                          τότες θα..λογαριστούμε…

   Άφησε , λοιπόν , το σημείωμα πάνω στον πάγκο , και μη τον..είδατε , έφυγε γιά την Πενταγιού . Το εικονισματάκι δε , που αναφέρεται στο γράμμα , ήταν το περίφημο ..κουνισματάκ’ , που αναφέραμε στο προηγούμενο σημείωμά μας , και που βρισκόταν στην πέρα πλευρά του πέτρινου γεφυριού , προς τα χάνια , και ήταν βαλμένο σε ένα βαθούλωμα του βράχου , στην άλλη άκρη του γεφυριού , σαν..εικονοστάσι .

   Ο Κωσταντελάκης όμως , εκτός απ’ τις υπηρεσίες ..χανιτζή , πρόσφερε και πολλές άλλες στην περιοχή , τελείως..διαφορετικές απ’ άυτές του χανιτζή , “ διάλεγε και ..ξόρκαγε “ ζώα κι’ ανθρώπους , είχε τον τρόπο του γιά το…μάτι , και ήταν γνωστός σε όλη την περιοχή γιά τις ιδιότητές του αυτές , και φυσικά έκανε και ..χρυσές δουλειές . Γεννήθηκε το 1842 ,  στο Κλήμα Υαίας , ένα χωριό στη βορειοδυτική πλευρά του Βαρδουσιού , που ήταν τα χρόνια εκείνα σε ακμή , και μάλιστα ήταν το μητροπολιτικό χωριό , όλων σχεδόν , των Βελουχοβιωτών .

   Έφκιαξε λοιπόν το χάνι , αλλά από πολύ νωρίς , είχε καταλάβει και την αξία των αρχαιοτήτων του Καλλίου , και από χωράφια που είχε στην περιοχή αυτή , όλο και έφερνε και κάποια “ λιθάρια “ με αρχαία γράμματα , επιγραφές κλπ , αφού οι διάφοροι αρχαιολόγοι που έρχονταν γιά να μελετήσουν το κάστρο του Βελούχοβου , και τις αρχαιότητές του φυσικά , έμεναν στο χάνι του .

   Ακόμα , όλοι οι Δωριείς , κυρίως των ορεινών χωριών , πηγαίνοντας στο Λιδορίκι γιά προμήθειες , αλλά και όσοι ταξείδευαν γιά την Άμφισσα , η την Αθήνα , διανυκτέρευαν εκεί , αφού μάλιστα είχαν και την ευκαιρία , να τους..ξορκίσει ο μπάρμπα Κωσταντελάκης , όλους , γυναίκες , άντρες , παιδιά αλλά και ζωντανά , γιά ..ίσκιωμα , μάτι , αλλά και πυρετούς παιδιών που έπασχαν από ελονοσία και πέθαιναν , ο ..εξορκιστής ήταν εκεί για να τα..” σταυρώσει “ , και να τους δώσει χαϊμαλιά και φυλαχτά , που κρεμούσαν στο λαιμό .

   Μετά την..αποχώρηση όμως του Πασαγγέλη , το χάνι ερήμωσε , αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 1950 , ο Ε.Ο.Τ , λίγο πιό κάτω , διακόσια περίπου μέτρα , απ’ τη γέφυρα του στενού , έφκιαξε ένα τουριστικό περίπτερο , κάτι σαν..Μοτέλ , που χτίστικε σε χωράφι του  Κωσταντελάκη , με λίγο..περιπετειώδη όμως..τρόπο .

   Ο Κωσταντελάκης , είχε φαίνεται τον …τρόπο του , είχε..άκρες δηλαδή , όπως λέμε , και έτσι το περίπτερο αποφασίστηκε να γίνει στο σημείο αυτό , και μάλιστα σε ..συγκεκριμένο χωράφι , που κατά..σύμπτωση , ήταν δικό του..

   Ο Ε.Ο.Τ , λοιπόν με έγγραφό του , ζήτησε απ’ την αρμόδια επιτροπή Εκτιμήσεων , του Λιδορικιού , που αποτελούνταν απ’ τον έφορο , και κάποιους άλλους Δημ.Υπαλλήλους , να προχωρήσουν στην εκτίμηση του ..ακινήτου , που , φυσικά , δεν είχε καμιά…αξία , γιά να καθοριστεί το..τίμημα της εξαγοράς .

   Πράγματι , η Επιτροπή , συνεδριάσασα , όπως..προβλεπόταν , αποφάσισε πως η αξία του ακινήτου , ήταν ..π.χ. 1.000 δρχ . ποσό χαμηλό μεν , αλλά γιά χωράφι στην ερημιά του..Αδάμ , τρωγόταν , έστειλαν λοιπόν το πρακτικό της εκτίμησης , αλλά μετά από λίγες μέρες , τους επεστράφη , με την παράκληση να γίνει ..προσεκτική και..αντικειμενική ..επανεκτίμηση .

   Όταν το είδαν οι άνθρωποι της Επιτροπής , έφορος ήταν τότε ο αείμνηστος Δημοσθένης Παπαθανασόπουλος , ο..Ρεββέκος , όπως τον λέγαμε , λόγω του ονόματος της συζύγου του , τα..χάσανε , πιστεύοντας πως η τιμή που είχαν ορίσει ήταν..υπερβολική , κάθισαν λοιπόν και ..επανεκτίμησαν την αξία του..οικοπέδου (!!) στη ..μισή , περίπου , αξία , π.χ, 500 δρχ , πιστεύοντας ότι , ε…είναι πιό λογική η τιμή ..και θα..ησυχάσουν πιά απ’ το θέμα Κωσταντελάκη..

   Έλα όμως που το πράγμα δεν τελείωσε εκεί , γιατί ματαξαναεπιστράφηκε η..επανεκτίμηση , γιά ματαξαναεπανεκτίμηση , μόνο που τώρα , απ’ την αρμόδια υπηρεσία του Ε.Ο.Τ , τους παρακαλούσαν να επανεκτιμήσουν μεν το..ακίνητο , αλλά στην τιμή …αναφέροντας ένα συγκεκριμένο ποσό..πολλαπλάσιο της ..αρχικής τιμής , καθ’ όσον ο Κωσταντελάκης , ως ..φαίνεται , την είχε..φκιάξει καλά..τη ..δουλειά …’οχι..χαζός ήταν…

  Και εγένετο , το εικονιζόμενο τουριστικό περίπτερο , του Ε.Ο.Τ , που λειτούργησε , προς το τέλος της δεκαετίας του 1950 , γιά δυό , περίπου δεκαετίες , και είχε …βίο..πολυτάραχο και..πολύπαθο..

     Λεπτομέρειες όμως στο..επόμενο ..

                Καλό σας Σαββατόβραδο…..Κ.-

OI ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ .. “ ΓΙΟΡΤΑΔΕΣ “..

 

 

      Κοντο..ζυγώνουν , αδέρφια οι γιορτές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς , κάθε  “ τόπος “ στην Πατρίδα μας , έχει και τα..ξεχωριστά δικά του έθιμα , πέρα απ’ τα γενικά και καθιερωμένα ..

   Βέβαια , όλες οι περιοχές , έχουν πολλά κοινά γιορταστικά στοιχεία , που έχουν βαθειά τις..ρίζες τους στην Ελληνική μας παράδοση , και ΄..πάνε από γενιά σε..γενιά , με προσθαφαιρέσεις φυσικά , ..συρμού και πολλών ..άλλων , ένεκεν , αλλά ο βασικός κορμός , ευτυχώς , μένει..σταθερός και ..αναλλοίωτος .

  Όσοι μεγαλώσαμε στην επαρχία , στα χωριά μας δηλαδή , και έχουμε και κάποια..ηλικία , στην..εφηβεία της..ωριμότητας , π’λένι , τα ‘χουμε ζήσει όλα αυτά τα όμορφα έθιμα , και δεν σας κρύβω , πως μας..ξενίζουνν , η μάλλον  μας…ξυνίζουν , κάτι μεσο..βέζικες , παρεμβάσεις , που πολλές και ..πολλοί , μοντερνο..φέρνοντες ..Eyro-vlahoi , κάνουν ..μασκαρεύοντας την Ελληνική παραδοσιακή ..κουζίνα , π.χ , με κάτι..αλά..κρεμ , και σως..μαδέρια , σόρυ , μαδέρα , ήθελα να πω..

   Ας  ξεκινήσουμε λοιπόν σήμερα αυτό το..ταξείδι , στο Λιδορικιώτικο όμορφο παρελθόν , κι’ ας δούμε πως θυμάται  τις  “Λιδορικιώτικες γιορτάδες “ , η αγαπημένη μας χωριανή , φίλη και..συγγένισσα Σοφία Καραχάλιου – Παλαιολόγου , που πριν μερικά χρόνια έβγαλε ένα μικρό βιβλίο , και ..μπράβο της , γεμάτο με..χρώματα , αρώματα και ..γεύσεις ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ , ο τίτλος του :

“  Αναμνήσεις “..

ΟΙ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ...ΓΙΟΡΤΑΔΕΣ...

 

ΤΑ   Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α .

- " Τα χρόνια εκείνα , είχανε σε κάθε σπίτι " μανάρια ", αρνιά και γουρούνια , χοιρίδια και σαν έφταναν τα Χριστούγεννα , τα έσφαζαν γιά να έχουν κρέας για της γιορτές . Οι νοικοκυρές , άρχιζαν τις προετοιμασίες ,πολύ καιρό πριν την παραμονή των Χριστουγέννων , ζύμωναν ψωμιά και τα έψηναν στους φούρνους , καίγοντας ξύλα . Τα ψωμιά αυτά , τα στόλιζαν με ένα σταυρό από ζυμάρι και με τα χείλη ενός μικρού ποτηριού , έφτιαχναν κύκλους , που συμβόλιζαν μικρά αρνάκια . Έβαζαν επάνω τους και αμύγδαλα και στο εσωτερικό τους ένα νόμισμα . Όποιος έβρισκε το νόμισμα , ήταν ο τυχερός της χρονιάς . Τα ψωμιά αυτά τα έλεγαν " Χριστόψωμα ".

Έφτιαχναν και κάτι κουλούρες , γιά τα μικρά παιδιά και τα βαφτιστήρια . Τις στόλιζαν κι' αυτές με διάφορα σχέδια , " κεντήματα ", βάζοντας στη μέση ένα αυγό και ρίχνοντας επάνω ζάχαρη . Την μέρα των Χριστουγέννων , μαζεύονταν όλοι μαζί , συγγενείς και φίλοι , έτρωγαν και γλεντούσαν , τραγουδώντας δημοτικά τραγούδια ".

Η   Π Ρ Ω Τ Ο Χ Ρ Ο Ν Ι Α .

- " Όλες οι νοικοκυρές , ετοίμαζαν γιά την Πρωτοχρονιά παραδοσιακά γλυκά όπως : τον μπακλαβά με αμύγδαλα η καρύδια και την ρυζοριβανή κι' απ' ότι θυμάμαι , μοσχοβόλαγε ο τόπος απ' τη μυρωδιά . Το πρωί της Πρωτοχρονιάς , έστελναν τα μικρά παιδιά , με ένα κανάτι στη βρύση , γιά να πάρουν νερό , το οποίο έπρεπε να πάνε " αμίλητο " στο σπίτι, δίχως δηλαδή να μιλήσουν με κανένα στο δρόμο . Όταν τα παιδιά έφερναν τα νερό , τότε έλεγαν οι νοικοκύρηδες τη φράση : " Όπως τρέχει το νερό στη βρύση έτσι να τρέχει και το " βιό " , στη ζωή , στο σπίτι ". Στέλναν και γλυκά , σκεπασμένα σ' ένα πιάτο με μιά πετσέτα , στους συγγενείς , οι οποίοι με τη σειρά τους , έστελναν κι' αυτοί ".

ΤΑ   Φ Ω Τ Α .

Στις 6 του Γενάρη , ήταν η γιορτή των Θεοφανείων η Φώτων . Εκείνη την ημέρα γινόταν ο μεγάλος αγιασμός των υδάτων ώστε όλα τα νερά να εόναι αγιασμένα . Πήγαιναν τότε και πάντιζαν με αγιασμό τα σπίτια , τα χωράφια και τ' αμπέλια τους , γιά να είναι ευλογημένα και να έχουν καλή σοδειά . Όσοι είχαν φτιάξει κρασί , την ημέρα αυτή δοκίμαζαν να δούν ποιό είναι το καλύτερο ! ". -

 

 

Συνοπτικά , όπως διαπιστώσατε , αγαπημένοι μου φίλοι , περιγράφει η φίλη μας η κυρία Σοφία , τις γιορτάδες στο χωριό μας , αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο , στη διαδικασία , στις..δουλειές ,δηλαδή στο..πρακτικό μέρος , υπάρχουν όμως πολλά άλλα που θα πρέπει να θυμηθούμε και να αναφέρουμε , πέρα απ' το..διαδικαστικό κομμάτι , και με τον ερχομό κάθε γιορτής , θα προσπαθήσουμε , όλοι μαζί  να προχωρήσουμε και λίγο πιό ..πέρα , σε άλλες..πλευρές της τότε , και της τώρα ίσως , Λιδορικιώτικης ζωής , γι' αυτό και όποιος απ' τους φίλους της σελίδας , έχει κάτι σχετικό , φωτογραφία , μαρτυρία , ιστορία κάποιο περιστατικό , ίσως , να το δώσουν γιά δημοσίευση στην Λιδορικιώτικη σελίδα , ρποσφέροντας έτσι σημαντική υπηρεσία στο χωριό μας και ειδικότερα στους νέους μας , η σελίδα είναι στη διάθεση΄Ο Λ Ω Ν  Τ Ω Ν  Λ Ι Δ Ο Ρ Ι Κ Ι Ω Τ Ω Ν .....και με μεγάλη μας χαρά θα φιλοξενήσουμε κάθε συνεργασία .

 

              Καλό  σας μεσημέρι….Κ.-

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

 

 

 

  Καλημέρα Λιδορικιώτες , καλημέρα  Greece , United States , Cyprus , United Kingdom , Belgium , Germany , Turkey , Australia , France , Switzerland , Russia , καλημέρα ξενητεμένοι μας και φίλοι του χωριού μας από : Athens , Thessaloniki , Patrai , Chalandri , Nicosia ,Sparti , Norman , London , Kavala , Nea Smirni , Katerini , Kallithea , Brussels , Paris , Khania , Istanbul , Alsip , Wigan , Komotini , Birmingham , Ioannina , Kastoria , Washington , Munich , Geislingen , Ostermundigen , Melbourne , Moscow , Kerkira ,  ΚΑΛΟ..ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ να περάσουμε ..

 

 

           ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

   331η ΜΕΡΑ  ΤΟΥ  ΧΡΟΝΟΥ -  48η  ΒΔΟΜΑΔΑ

· Μνήμη μαρτύρων Ευρηνάρχου, Τιμοθέου, Θεοδώρου .

               ΣΑΝ   ΣΗΜΕΡΑ …

1915 : Μετά την ορμητική προέλαση των Γερμανών μέσα στο σερβικό έδαφος, ο βασιλιάς των Σέρβων Πέτρος με τα λείψανα του στρατού του, καταφεύγει στην Κέρκυρα.

1940 : Ο Στρατός μας απελευθερώνει την τοποθεσία Βράχος Καμιάς.

                Η  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ  ΤΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ

   Λιδορίκι  , σωτήριον ..έτος  1953  !! Στον Αντώνη , εκπρόσωποι του σώματος ..Ελλήνων οδηγών και..βοηθών ,βεβαίως..βεβαίως , ποζάρουν ..Από αριστερά Κώστας Ανέστος , μπάρμπα Τριαντάφυλλος , Χαρ.Ζέκιος , Σταύρος Υφαντής – Κατροδαύλης , Τάσος Μπούτσικος , Θύμιος Γεωργουσόπουλος – Ταρανάς και Ανδρέας Μαργέλλος – Ελλάδας .

   Γιά να ..ετοιμάζετε τα μπαγκάζια σας , όλοι , γιά ένα ονειρεμένο γιορτινό διάλειμμα στο χωριό μας ..Άϊντε να ..ασκηθούμε και ολίγον στο…στριφτό , αλήθεια το θυμάστε αυτό το..ευγενές ..άθλημα ; Είχε ..θεωρητικά , μικρή..γιορτινή διάρκεια , κράταγε όμως..ένα..χρόνο ..ωραία χρόνια , τι τα θες  , τι τα..γυρεύεις …με το πατροπαράδοτο..χοιρινό κοντοσούβλι , στο..τζάκι , ει..δυνατόν και..καψαλισμένο ψωμί ..ζυμωτό..θεός !!! Α..ξεχάσαμε το..καλύτερο…και Κονιακίτικο  τ’λουμίσιο τυρί , βγαλμένο..επι ..τόπου , θυμάστε , χώναμε το..χεράκι μέσα στου..τ΄λουμάκ’ και βγάζαμε δυό-τρεις..χουφτούλες !!

   Τι θυμηθήκαμε αδέρφια ..πρωινιάτικα …

    Καλό Σαββατοκύριακο αδέρφια , έχουμε πολλά να πούμε τώρα στις..γιορτάδες , και το..γουρ’νοκρίατο θα ..θυμηθούμε , και το..στριφτό κι’ όλα τα ωραία του παλιού καλού Λιδορικιώτικου καιρού ..

       Καλό μεσημέρι , να περνάτε καλά..

   Απ’ το  “ Λιδωρίκι “ μέσω..Αθηνών , με αγάπη …..Κ.-