ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Εις Δεμερνιές , εμείναμε το βράδυ τας 16 , και την επομένην της 17ης σηκωθήκαμε δυό τρεις ώρες νύχτα για να κάνουμε διαφόρους ελιγμούς , διά να νομίζουν οι Τούρκοι , πως είμεθα μεγάλη δύναμη , ήλθαμε πίσω , και με τα χαράματα , το γεύμα πάλι εις το Καραγάτσι και εστρατωνίσθημεν εις τους εκεί στρατώνας , απο τα φυλάκια οπούχαμε , περί τα δύο χιλιόμετρα , μας διαχώριζαν απ’ την Ανδριανούπολην , τα δύο τάγματα του Συντάγματος επήγαν και εγκατέστησαν φυλάκια , το δε τρίτον έμεινε εις τους στρατώνας .
Την 21 Μαίου , έφυγε και το τάγμα μου , το τρίτον , που ανήκον και εγώ , δια τα Βουλγαρικά φυλάκια της Ανδριανοθυπόλεως , περάσαμε τον Άρδα , ποταμό και με τις βάρκες , και το βράδυ εφθάσαμε εις τον σταθμόν Καδίκιοϊ και την επομένην αναχωρήσαμε , και το βράδυ εφθάσαμε εις ένα χωριαδάκι Ελληνικόν , ονομαζόμενον Πεστεπή (;) ή Πεντάλοφος .
Μας υποδέχθηκαν δε οι κάτοικοι με μεγάλην χαράν , εις το χωρίον αυτό είχαμε ησυχία , κάπου – κάπου , μας θυμόντουσαν οι Κομιτατζήδες , αλλά όχι και σοβαρά πράγματα .
Εις το χωρίον Πεστεπή εμείναμε μέχρι τις 15 Ιουνίου όπου εφύγαμε πάλι δια Καραγάτσι , αλλά τα πράγματα λάβανε τροπή από αρχάς Ιουνίου , αρχίσανε μικροεπιθέσεις , και κάπου ακούγεταν και η φωνή του όπλου και κανονιού .
Παραλείψανε τα γυμνάσια και την μεν νύχτα εργαζόμασταν εις οχυρωματικά έργα την δε ημέραν καθόμασταν μέσα στις κρυψώνες . Την 7 Ιουλίου το βράδυ έγινε μιά εξόρμησης αλλά μάταια , , εχάσαμε και ολίγους στρατιώτες . Την άλλην ημέραν στις 8 το πρωί , μόλις συγκεντρωθήκαμε διά να πάρουμε το ρόφημά μας , μας έρχεται μιά συστημένη οβίδα ακριβώς εις το μαγειρείον αλλά δυστυχώς και δευτέρα και τρίτη απάνω εις τους στρατώνες , γκρεμίζουν την μία πλευράν της στρατώνας , , οι στρατιώτες διασκορπίστηκαν , εφύγαμε απ’ τους στρατώνες και καταφύγαμε κάτω απ’ τα βαγόνια του σταθμού , αλλά μετά παρέλευση ενός τετάρτου , άρχισε το δικό μας το πυροβόλον εναντίον της φρουράς Ανδριανουπόλεως , απαντώντας όλα τα πυροβόλα μας πεδινού Πυροβολικού .
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι …
No comments:
Post a Comment