ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΒΡΗΚΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ * ΕΛΑΦΡΙΑ ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ ΤΟ «ΑΧΡΕΙΑΣΤΕΣ»
Τράπεζες, μεγαλοεργοδότες και ΜΜΕ πίσω από το ξεπάστρεμα των κλαδικών
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ
Σαν αφορμή για γενικό ξεπάστρεμα στις ελάχιστες εγγυημένες -καθ' όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο- αμοιβές είδαν και βλέπουν οι μεγάλοι εργοδότες το Μνημόνιο.
Σε σημείο που τεχνοκράτης που μετείχε στις συσκέψεις να μεταφέρει την αίσθησή του ότι «δεν διαπραγματευόμουν με το ΔΝΤ, αλλά με συμφέροντα στην Ελλάδα». Για να συνεχίσει, «σιγά μην εμπνεύστηκε ο Ντομινίκ Στρος-Καν τις αμοιβές για τις Ελληνίδες καμαριέρες».
Μετά τις κυβερνητικές παλινωδίες, τις υπουργικές αντιπαραθέσεις περί... «μνημονοφρόνων» και «αντιμνημονιακών» και τις σκληρές δηλώσεις τόσο των εργατικών συνδικάτων όσο και των μικρών εργοδοτών (επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι), το θέμα των συμβάσεων επανήλθε, περίπου, στη διάσταση που είχε στο αρχικό Μνημόνιο (Μάιος 2010).
Το οποίο παρείχε την ευχέρεια, δυνητικά όμως, οι επιχειρησιακές συμβάσεις να βυθίζονται κάτω των κλαδικών. Αυτή όμως η δυνητική χρήση των επιχειρησιακών συμβάσεων ακυρώθηκε με τη δρακόντεια αναθεώρηση του Αυγούστου και έγινε οριζόντια, δηλ. γενικευμένη.
Τώρα, με την πρόβλεψη που περιέχει η δεύτερη αναθεώρηση του Μνημονίου περί υπεροχής μεν των επιχειρησιακών, κάτω όμως από ορισμένες (αχρείαστες) προϋποθέσεις, το όλο θέμα θα κριθεί στο Κοινοβούλιο με τους προαναφερθέντες εργοδότες να καραδοκούν για να μην περάσει μια ηπιότερη ρύθμιση έχοντας τις «πλάτες» της τρόικας.
Η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη αναμένεται να καταθέσει πριν από το τέλος του έτους στη Βουλή τη σχετική ρύθμιση, αν και επιμένει να μην ανοίγει τα κυβερνητικά χαρτιά για τους όρους που θα γίνει αυτό. Προς τούτο έχει εξαγγείλει επαφές μεταξύ των κοινωνικών ανταγωνιστών (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ και Εμποροι) τις επόμενες ημέρες ώστε να εντοπίσει τυχόν σημεία συμφωνίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», οι εκπρόσωποι των Εμπόρων και η ΓΣΕΒΕΕ έθεσαν ποσοτικούς, ποιοτικούς και χρονικούς περιορισμούς στη συνάντηση που είχαν προχθές με την κ. Κατσέλη, η οποία τους ενεχείρισε σχέδιο νόμου, το οποίο προβλέπει:
α) Τη σύναψη ειδικής επιχειρησιακής σύμβασης διάρκειας έως 24 μηνών,
β) Την υποχώρηση των μισθών έως και 20% έναντι των κλαδικών και
γ) Την επαναφορά των αμοιβών αμέσως μετά την πάροδο δύο ετών.
Φοβούνται αθέμιτο ανταγωνισμό οι μικροί
Επιπροσθέτως, οι μικροί εργοδότες θέτουν και θέμα «εγγύησης του ανταγωνισμού». Να μην αποτελέσει η ειδική σύμβαση, η οποία θα υπογράφεται έπειτα από γνώμη του συμβουλίου κοινωνικής πολιτικής και αφού έχουν πιστοποιηθεί τα «αξεπέραστα οικονομικά προβλήματα μιας επιχείρησης», αφορμή για κοινωνικό ντάμπινγκ και μειωμένες τιμές στην αγορά.
Κάτι τέτοιο φέρεται να είπε η κ. Κατσέλη στην τρόικα των επιτηρητών -ισχυρίζονται πηγές του υπουργείου Εργασίας- «θα εβαθύνει την ύφεση στην αγορά».
* Ο πρόεδρος των Εμπόρων Β. Κορκίδης πρότεινε στους εργοδότες που θέλουν να μειώσουν το εργατικό κόστος να κάνουν χρήση του προγράμματος επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών που ήδη «τρέχει» από τον ΟΑΕΔ, μέσω του οποίου μπορούν να επιτύχουν οικονομίες άνω του 20% επί του συνολικού μισθολογικού κόστους. Και να μην προχωρήσουν σε μείωση της εργατικής αμοιβής.
* Ο πρόεδρος των Εμπόρων καθώς και ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος έχουν συμπήξει «μέτωπο» με την εργατική πλευρά κατά της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων.
Πάντως, είτε μια εταιρεία επιλέξει την ειδική σύμβαση είτε την επιδότηση του ΟΑΕΔ θα έχουν όφελος 20% επί του συνολικού εργατικού κόστους, ενώ και στις δύο περιπτώσεις θα απαγορεύονται οι απολύσεις ενόσω διαρκεί το πρόγραμμα (ή η ειδική σύμβαση).
«Στα πρόθυρα του λουκέτου»
Λίγο πριν από το λουκέτο -λόγω αξεπέραστων οικονομικών προβλημάτων μιας επιχείρησης- θα βρίσκει πεδίο εφαρμογής η ειδική επιχειρησιακή σύμβαση, η οποία θα υπερισχύει των κλαδικών και θα προβλέπει μείωση των εργατικών αμοιβών, ανέφερε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνης.
Στο ζήτημα της ισχύος των συμβάσεων έχει μπει αρκετό νερό στο κρασί των στελεχών του ΣΕΒ, των ΜΜΕ και των τραπεζών και παραμένουν δύο ακόμη αγκάθια:
Πρώτον, αυτό της μη επέκτασης των συμβάσεων στους εργαζομένους μιας επιχείρησης που δεν ανήκει στην αντίστοιχη εργοδοτική ένωση.
Ζήτημα που η κ. Κατσέλη αναμένεται να αντιμετωπίσει με τη χρήση επιστολής που είχε στείλει ο ΣΕΒ τον περασμένο Σεπτέμβριο, με την οποία αποδεχόταν την επέκταση.
Και δεύτερον, την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης όπου δεν υπάρχει σωματείο (κάτω των 50 εργαζομένων). *
Ελευθεροτυπία
Κυβερνητικές παλινωδίες για τις απολύσεις
Στη συνέντευξη Τύπου για τα αποτελέσματα της 2ης αξιολόγησης του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, ο κ. Παπακωνσταντίνου εμφανίστηκε κατηγορηματικά αρνητικός όσον αφορά στις απολύσεις.
"Δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει ζήτημα απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων", τόνισε χαρακτηριστικά, λέγοντας παράλληλα ότι αναμένονται 40.000 συνταξιοδοτήσεις και 8.000 προσλήψεις στο Δημόσιο το 2011, κυρίως στους τομείς της Υγεία και της Παιδείας.
Ωστόσο, ο ίδιος σημείωσε ότι δεν υπάρχει πρόθεση -παραμένουν, δηλαδή, ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα- για κατάργηση οργανικών θέσεων του Δημοσίου, ενώ δεν ισχύει το ίδιο και για τη λήξη συμβάσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα καθώς έχει αποφασιστεί να μην ανανεώνονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου που λήγουν. Οσον αφορά, μάλιστα, στους κατώτατους μισθούς διευκρίνισε ότι "οι κατώτατοι μισθοί δεν θα πέσουν κάτω από το πάτωμα της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας".
Ο κ. Παπακωνσταντίνου άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει συζήτηση για επιμήκυνση της αποπληρωμής, όπως ανέφερε και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, ωστόσο ξεκαθάρισε ότι "καμία τέτοια συζήτηση δεν έχει γίνει".
Χορός επιδομάτων, επανάληψη…
ΕΠΕΙΔΗ πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες και για το κόψιμο των επιδομάτων –τα οποία αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία στην Ελλάδα– θα μου επιτρέψετε να επαναλάβω σχόλιο – άρθρο που πρωτοδημοσίευσα στη δεκαετία του ’80.
Βέβαια από τότε επινοήθηκαν και άλλα επιδόματα, όπως το «επίδομα έγκαιρης προσέλευσης» (στη δουλειά) κ.ά.
Αλλά είναι χαρακτηριστικά όσα αποκάλυπτα το 1986.
Απολαύστε τα…
*** 
***
Εκτός, όμως, του ότι οι υπερωρίες του (πολύ κουράζεται αυτό το παιδί…) ξεπερνούν τους κανονικούς μισθούς δύο άλλων εργαζομένων, έμεινα άναυδος από τα επιδόματα που έχουν εφευρεθεί. Να μερικά από αυτά: Ποσό κλιμακίου, επίδομα Η.Β.Μ.Φ., επίδομα εξομάλυνσης (τι να ’ναι πάλι αυτό;), επίδομα 14 εργαστ. διαν., προσαύξηση νυκτερ. εργασίας, προσ. εξαιρ. ημερών, προσ. εξαιρ. νυκ., επίδομα… απλών ωρών (για φαντάσου!), υπερεργασία κανον. ημερ., υπερ. εξαιρ. νυκ. και τράβα κορδέλα! Καιρός τώρα είναι να θεσπιστεί και… επίδομα σκοτώματος μυγών!..».
***
ΞΕΡΩ, δεν θα με πιστεύατε αν θα σας δημοσίευα και την φωτοτυπία του εκκαθαριστικού σημειώματος…
Αλλά κοιτάξτε, 25 χρόνια μετά, πόσο επίκαιρος είναι ο θόρυβος και το σκάνδαλο με τα επιδόματα…
Και πόσο δικαιώνομαι πάλι…
Αδέσμευτος
Ολο και πιο μόνοι και αβοήθητοι πολλοί ηλικιωμένοι
Oλοένα μεγαλύτερες διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο της «εγκατάλειψης» των ηλικιωμένων από τα παιδιά τους, όπως αποκαλύπτει μεγάλης κλίμακας έρευνα του βρετανικού Κέντρου για την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Η χαλάρωση των οικογενειακών δεσμών λόγω διαζυγίων, η γεωγραφική απόσταση αλλά και η γήρανση του πληθυσμού είναι οι κυριότεροι παράγοντες που έχουν οδηγήσει στη δημιουργία μιας ολόκληρης γενιάς απομονωμένων και αβοήθητων ηλικιωμένων ατόμων.
Οπως προκύπτει από την έκθεση του βρετανικού think tank, η αύξηση του ποσοστού των διαζυγίων στη Βρετανία έχει καταστήσει τις οικογενειακές σχέσεις «περιστασιακές» και «κουραστικές».
Αντί να θεωρούν καθήκον τους να φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς, πολλοί μεσήλικοι προσφέρουν βοήθεια μόνο αν έχουν υλικό συμφέρον. Ετσι η υποστήριξη προς τους ανήμπορους ηλικιωμένους έρχεται συχνά έπειτα από «διαπραγμάτευση και παζάρια».
Επιπλέον η αυξημένη μετακίνηση του πληθυσμού στη Βρετανία έχει χαλαρώσει τους οικογενειακούς δεσμούς, αφού τα παιδιά που μένουν μακριά από τους ηλικιωμένους γονείς τους τούς αμελούν ή αδυνατούν να τους επισκέπτονται συχνά.
«Η διάλυση της οικογένειας ως θεσμού έχει οδηγήσει σε μια σημαντική πολιτισμική μεταβολή που επηρεάζει την προθυμία των μελών μιας οικογένειας να προσφέρουν φροντίδα» αναφέρεται στην έκθεση.
Η αύξηση του φαινομένου της εγκατάλειψης των ηλικιωμένων οδηγεί σε τραγωδίες όπως εκείνη της Τζιν και του Ντέρεκ Ράνταλ, ενός ζευγαριού γύρω στα 75 στο Νορθάμπτον της Αγγλίας, που βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους τον περασμένο Ιανουάριο επειδή δεν υπήρχε κανείς να τους βοηθήσει.
Η έκθεση παραθέτει δηλώσεις του διάσημου κοινωνιολόγου Αντονι Γκίντενς για το πώς «μια κοινωνία με υψηλό ποσοστό διαζυγίων όπως η δική μας έχει αναπτύξει την πεποίθηση ότι οι οικογενειακές σχέσεις είναι προσωρινές».
Ενώ στο παρελθόν «οι συγγενικοί δεσμοί αποτελούσαν μια δεδομένη βάση εμπιστοσύνης, σήμερα αυτή η εμπιστοσύνη είναι προϊόν διαπραγμάτευσης και η δέσμευση (μεταξύ συγγενών) καταλήγει να αποτελεί παρόμοιο ζήτημα με τη δέσμευση στις σεξουαλικές σχέσεις» αναφέρεται.
Σύμφωνα με την έκθεση, «η προθυμία για παροχή υποστήριξης σε ένα ηλικιωμένο μέλος της οικογένειας εξαρτάται από την ποιότητα των σχέσεων. Αυτό εξηγεί γιατί τα αδέλφια αναπτύσσουν διαφορετικές απόψεις για το πόση φροντίδα πρέπει να παρέχουν στους ηλικιωμένους συγγενείς τους».
Ο αριθμός των ηλικιωμένων ατόμων που χρειάζονται βοήθεια σύντομα θα ξεπεράσει τον αριθμό των συγγενών που θα μπορούν να παρέχουν βοήθεια.
Μέσα στα επόμενα 20 χρόνια ο αριθμός των ηλικιωμένων που θα χρειάζεται βοήθεια εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 1,7 εκατομμύρια, ενώ ο αριθμός των ατόμων με γεροντική άνοια ενδέχεται να διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.
Εκτιμάται ότι ένας στους δέκα ανθρώπους άνω των 65 χρόνων στη Βρετανία σήμερα αισθάνεται μοναξιά «συνέχεια ή συχνά».
Real.gr
No comments:
Post a Comment