ΕΝΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ..
Οι ανασκαφές προχώραγαν αλλά το νερό ..πλησίαζε στο χωριό , χρόνος πολύς , δυστυχώς , δεν υπήρχε , όλα έπρεπε να τελειώνουν , παρότι κάθε μέρα πολλά καινουρια ευρήματα έβλεπαν το φως , οι προτεραιότητες όμως...
Η Βελουχοβιώτικη όμως ζωή συνεχιζόταν , έστω κι' αν τα νερά είχαν φτάσει στην άκρη στο χωριό , σαν έπεφτε το βραδάκι , οι χωριανοί μαζεύονταν στο " μαγαζί " του Χρήστου Σίδερη , κουβέντιαζαν ..χαρτοπαίζοντας και λέγοντας τον καϋμό τους ..
Ο παπα Καράντζαλος , πίνει το καφεδάκι του στον ίσκιο της μουριάς , στην αυλή του σπιτιού του , ενώ στο βάθος η παπαδιά τυλίγει στην ανέμη , το νήμα που έφκιαξε..
Τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου με το δάσκαλό τους , Θέμη Κοράκη .
No comments:
Post a Comment