“ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ…ΞΑΝΑΡΘΑΝΕ “ ….

 

   Διαβάζοντας  αγαπημένοι  μου φίλοι καθημερινά για  παιδιά που  λιποθυμάνε  στα  σχολεία από  ασιτία και το  θάνατο  , ΑΠΟ  ΠΕΙΝΑ , της  ηλικιωμένης γυναίκας στην Ηλεία , σφίχτηκε  η..ψυχή  και  το  στομάχι  μου και  το  αίμα  μου ανέβηκε  στο  κεφάλι .

  Είναι  αδύνατο  να  συμβιβαστεί κανένας  στην  ιδέα  πως  πεθαίνουν  στη  χώρα  μας άνθρωποι από πείνα  και  λυποθυμάνε  παιδιά  από ασιτία , βέβαια , έχουμε  ξαναδεί , οι  παλιότεροι  τουλάχιστον , το  έργο στη  χειρότερη  εκδοχή  του , αλλά τότε είχαμε πραγματικά  ΚΑΤΟΧΗ , ήμασταν υπόδουλοι  στους  Γερμανούς , σήμερα  όμως  ; που οι  Μερσεντές  , τα  Καγιέν  και  οι Φεράρι έχουν  πλημμυρίσει την  Αθήνα  και όχι  μόνον , είναι  δυνατόν  να  δεχόμαστε  μια  τέτοια  κατάσταση ;

  Μέχρι  πριν  λίγο  καιρό , εικόνες σαν  τις  παραπάνω , ο νους  μας  “ αντιστεκόμενος “ δεν  μπορούσε  να  τις  δεχτεί , ήταν για  όλους  μας  σαν  ένα ..εφιαλτικό  όνειρο , που δεν  το  ευχόμασταν ούτε  στον  χειρότερο εχθρό μας , και  τώρα  ήρθε ο  καιρός , να  σφίγγεται καθημερινά  η  ψυχή μας , βλέποντας τη  δυστυχία γύρω μας , χωρίς  βέβαια  να  παραβλέπουμε  και τις στερήσεις  όλων  των  Ελλήνων , με  εξαίρεση  βέβαια , τους  γνωστούς..άγνωστους , που  “ μυρίστηκαν “ πτώματα και  πέσανε  σαν  τα  κοράκια ..

  Κάποτε τα  “ σαράφικα “ , τα  ενεχυροδανειστήρια  δηλαδή , ήταν  ελάχιστα και  σε  συγκεκριμένους  χώρους  γύρω  απ’ την  Ομόνοια , Αθηνάς , Πλατεία Βάθης κλπ , σήμερα  όμως  ξεφυτρώνουν  σαν  τα ..μανιτάρια , καθημερινά και  νέα , σε όλες  τις  γειτονιές της  Αθήνας , και  μέσα  εκεί  βέβαια  παίζονται καθημερινά “ τραγωδίες “ , ανθρώπων , οικογενειών , και  κυρίως της  ανθρώπινης  αξιοπρέπειας , δυστυχώς  σήμερα  ο άνθρωπος  αξίζει μόνο , όσο τα  ..” χρυσά του  …δόντια ..κι’ αυτά  κοψοχρονιά …
   Μου έχουν  διηγηθεί , ιστορίες  της  Κατοχής , συνταρακτικές , μου  έχουν  μιλήσει για “ κλεμμένες “ αναμνήσεις , για  οικογενειακά  κειμήλια που  γλύτωσαν από  πολέμους  και  κατακτητές , αλλά “ αρπάχτηκαν “ από  συγγενείς  και  φίλους  για  ένα  κομμάτι  ψωμί , και  με  δάκρυα στα  μάτια κάποια  παλιά  αρχόντισσα που για  να  ζήσει  τα  παιδιά της ξεπούλησε , ζωή , αναμνήσεις κι’ ό,τι άλλο  ιερό  και όσιο  είχε και  μπορούσε  να  πουληθεί , με  δάκρυα  στα  μάτια , σπαράζοντας , μου  έλεγε  πως  ένοιωθε και..νοιώθει , όταν βλέπει τα  “ τζοβαϊρικά “ της , τα “ τζοβαϊρικά “ της  προγιαγιάς , της  γιαγιάς  και  της  μάνας  της , που  γλύτωσαν από  Μικρασίες  και Σμύρνη , σε ξένα χέρια ..και  μάλιστα  ανθρώπων..” δικών “ της…

    Οι Γερμανοί λοιπόν ..” ξανάρθανε “ και  μαζί  τους και  τα  σαράφικα με τους… αιματορουφηχτάδες  , που πλουτίζουν αγοράζοντας  τις  ζωές  και  τις …ψυχές δυστυχισμένων ανθρώπων … 

   Παράλληλα άρχισε  να ..” λειτουργεί “ και η..προβαλόμενη  φιλανθρωπία , που  μπορεί  να  ..καλμάρει   λίγο  την  πείνα   , ΚΑΤΑΚΟΥΡΕΛΙΑΖΕΙ  όμως  την  ανθρώπινη  αξιοπρέπεια με  τον  τρόπο  που  γίνεται . Προσέξτε  καλά , αγαπημένοι μου  φίλοι  την  παραπάνω φωτογραφία , βλέπετε  μήπως  πουθενά  ταπεινότητα  και…σεμνότητα , βλέπετε  πουθενά  σημάδια  στοργής  και  συμπόνιας προς  τους συνανθρώπους  μας που παίρνουν  ένα  πιάτο  φαγητό , υπό  το βλέμμα του  ιερωμένου , που  εύχομαι  να μην  είναι  ο  αρχιεπίσκοπός μας , και  κάτω  απ’ την  “ ΚΑΜΕΡΑ  “ ΠΟΥ ΕΝΤΕΛΩΣ…ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΥΧΑΙΑ  ΒΡΕΘΗΚΕ  ΕΚΕΙ , να  αποθανατίσει τις  όμορφες  αυτές  στιγμές του  κουρελιάσματος  της  ανθρώπινης  αξιοπρέπειας , για  να  προστεθούν  κι’ αυτές  στο  αναμνηστικό  άλμπουμ των ..” φιλανθρωπιών “ μας ;…

               “ ουαί υμίν …κλπ..κλπ…”…

  Χρονιάρες μέρες  έρχονται  αγαπημένοι μου  φίλοι , και  μάλιστα  πολύ..δύσκολες , μαύρες θα ‘λεγα , όλοι  βράζουμε  στο  ίδιο  καζάνι , όλοι  είμαστε “ στριμωγμένοι “ οικονομικά και  θα  στερηθούμε  , οπωσδήποτε , κάποια πράγματα , που άλλοτε  μας ήταν..σχεδόν  περιττά , από  αυτά  τα λίγα  πάντως  που  έχουμε ας στερηθούμε  λιγάκι  περισσότερο , είναι  άλλο να στερείσαι κι’ άλλο να μην έχεις τίποτα ..

   Υπάρχουν χίλιοι δυο  τρόποι , να  πάει  η  οποιαδήποτε  βοήθειά  σας , ανώνυμα και ταπεινά σε  ανθρώπους  που υποφέρουν  και  έχουν  την  ανάγκη  μας , μη πολυ..εμπιστεύεστε όμως τους  “ μακροσταυρίτες  “ έμπορους  της φιλανθρωπίας  και  του  ανθρώπινου  πόνου , βρείτε τον  τρόπο να  βοηθήσετε  χωρίς  να “ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ…ΠΛΗΓΩΣΕΤΕ “ , Ο ΓΙΑΛΟΣ …ΥΠΑΡΧΕΙ , ΚΑΝΤΕ  ΤΟ  ΚΑΛΟ ΚΑΙ … ΡΙΞΤΕ  ΤΟ  ΕΚΕΙ…

     Ας  δώσουμε  μέλλον  και  ελπίδα  στα  παιδιά ….

  ΄Καλές γιορτές και  καλή  χρονιά ,,

       Απ’ το  “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη …….Κ.Κ.-