ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΚΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Προπολεμικό Λιδορίκι , σωτήριον..έτος 1927 , ο μπάρμπα Κώστας ο Σαψαρής , μπροστά στα..Σαψαραίϊκα , έτοιμος για την αγορά , καθ’' οδόν..όλο και κάποια κασκαρίκα θα σκεφτεί.…..
Πολλές φορές έχουμε μιλήσει , αγαπημένοι μου φίλοι , για τον αξέχαστο μπάρμπα Κώστα Μαργέλλο , το Σαψαρή , όπως όλοι τον ήξεραν και τον έλεγαν , που ήταν ο..πρωτομάστορας της πλάκας , εκεί στη..ζευζεκοπαρέα της Βαθειάς , όπου δοαδραματίζονταν , καθημερινά , πλάκες ..απείρου κάλλους , που ακόμα και σήμερα τις διηγούνται οι Λιδορικιώτες , και λύνονται στα γέλια .
Καλοσυνάτος λοιπόν ό μπάρμπα Κώστας , γλεντζές , καλαμπουρτζής , άνθρωπος της πιάτσας και της παρέας , του καλού μεζέ και του ποτηριού , με λίγα λόγια ψυχούλα , έλα όμως που κάποιες ..περίεργες , διαολεμένες συμπτώσεις , έκαναν του χωριανούς να λένε όλοι : " Ο Θεός να σε φυλάξει απ' την κατάρα του Σαψαρή " κι' όχι μόνο πίστευαν πως πιάνουν οι κατάρες του , αλλά πίστευαν πως στρέχουν..αμέσως , γρήγορα , γιατί όμως επικράτησε αυτή η άποψη ; Ας δούμε τι μας λέει ο μπάρμπα Σπύρος ο Σφέτσος , ο Καλλέρης , Θεός σχωρέστον , που άφησε καταγραμμένο , ένα πραγματικό θησαυρό ιστοριών της παλιάς , προπολεμικής , Λιδορικιώτικης ζωής , στις περισσότερες των οποίων πρωταγωνιστούσε , φυσικά ο Σαψαρής , απολαύστε :
Ο μακαρίτης ο Γ. Δούκας , ο Κατσικάδερος , όπως τον παραγκώμιαζαν , ήταν πολυφαμελίτης , καλός οικογενειάρχης , μπόλικα πρόβατα , και πολλά παιδιά , και δούλευε σκληρά για να τα μεγαλώσει . Μια μέρα λοιπόν , βόσκαγε τα πρόβατά του στο Παραδείσι , σε κάτι αμπέλια , που , κατά σύμπτωση ΄ήταν του Σαψαρή , την ώρα εκείνη πέρναγε , προς Αθήνα , ένα αυτοκίνητο και μέσα ήταν ο Σαψαρής , σταμάτησε , λοιπόν το αυτοκίνητο και κατέβηκε ο μπάρμπα Κώστας , και με ύφος...αυστηρό κατακεραύνωσε τον Κατσικάδερο : " Ώστε έτσι , ε , βοσκάς τζάμπα τα χωράφια και τ' αμπέλια μας , κι' ύστερα , να 50 δρχ. το κρέας , 60 δρχ. το τυρί , 70 δρχ . το μαλλί και μείς τα κορόιδα πληρώνουμε , σα..βλάκες , και συ...τζάμπα τη βοσκή...". Ο Δούκας ο καημένος , πικράθηκε , θύμωσε και του λέει : " Άει στο καλό ορέ , φύγε , άσε με ήσυχο " .
Τότε ήρθε η στιγμή του ρεσιτάλ...ηθοποιίας του Σαψαρή , πραγματικά , σκηνή..αρχαίας τραγωδίας : Σήκωσε τα χέρια , ο Σαψαρής , προς τον ουρανό και με το κατάλληλο..ύφος έπαιξε υπέροχα το ρόλο του , λέγοντας : " Θεέ μου , αν είσαι δίκαιος ..κρούνες να γίνουν ούλαααα ..." μόνο το..οιμέ , έλειπε απ'την τραγική αυτή στιγμή , ο Σαψαρής ήταν ..τραγικά..υπέροχος . Ο καημένος ο Δούκας , έξαλλος , όρμησε να τον χτυπήσει με τη γκλίτσα , ενώ όρμηξε και το σκυλί του πάνω στον Σαψαρή ,
ο οποίος , προφανώς γελώντας από μέσα του , έτρεξε και μπήκε στο αυτοκίνητο και έφυγαν , γρήγορα - γρήγορα .
Σκασμένος ο Κατσικάδερος , απ' την κασκαρίκα του Σαψαρή , παρέα με το πιστό του φίλο , το σκύλο του , πήγε παρά πέρα στο σπίτι του αδερφού του , του Αριστείδη , κι έκατσε να πιεί ένα καφέ , να καλμάρει λίγο γιατί είχε φουντώσει . Δεν πρόφτασε να πιεί όμως τον καφέ , γιατί ακούστηκαν φωνές παιδιών που φώναζαν δυνατά , " τρέξε μπάρμπα Γιώργη , πάνε τ' αρνιάαα..." Τι είχε γίνει ; Έλειπε ο τσοπάνης , έλειπε κι' ο σκύλος κι' ένας γυπαετός βρήκε την ευκαιρία κι άρπαξε ένα αρνί , το σήκωσε στον αέρα κι'έφυγε . Ο Δούκας , έπεσε ξερός , αλάφιασε , κι' αμέσως το μυαλό του πήγε στην κατάρα του Σαψαρή...κατάρα ..ταχείας...ενεργείας...άμεσης..δράσης , που λένε..
Το περιστατικό , όπως καταλαβαίνετε , έγινε γνωστό στο χωριό , και πως να μη γινόταν , αφού ο Δούκας , το ‘χε δέσει..κόμπο , πως η κατάρα του Σαψαρή ..έπιασε , και μάλιστα αμέσως..αλλά πριν καταλαγιάσει ο..θόρυβος , να ‘σου κι' άλλο περιστατικό , δίπλωσε το κακό , κι' άντε να το βγάλεις απ' το μυαλό του κόσμου πως δεν φταίνε οι κατάρες του Σαψαρή , διαβάστε και τη συνέχεια ...
Πέρα στον Τραγουδάκη , κοντά στη Σκαλούλα , κάποιος Δελής , είχε ένα ωραίο αμπέλι που έκανε πολύ καλά σταφύλια αλλά ήταν πολύ όψιμο . Όταν τ' άλλα τα σταφύλια ξέβγαιναν , αυτά τότε γίνονταν , με αποτέλεσμα ο Δελής να το 'χει μονοπώλειο και να τα ..μοσχοπουλάει στο Λιδορίκι . Μια μέρα είχε έρθει ο Δελής με σταφύλια , στη Βαθειά , εκεί ήταν το...παζάρι , πλησιάζει ο Σαψαρής , τα καλοκοιτάει , παίρνει ένα μεγάλο τσαμπί , δοκιμάζει , κι' αφού έμεινε ..ικανοποιημένος απ' τη δοκιμή , ρωτάει το Δελή πόσο τα πουλάει , αυτός του απάντησε εφτά δραχμές την οκά .
Και γιατί ορέ , το ‘χεις τόσο ακριβά τα σταφύλια ; φωνάζει ο Σαψαρής , απ' τ' αμπέλι σου δεν τα 'χεις ; Ναι , του απαντάει ο Δελής , απ' τ' αμπέλι μου τα 'χω αλλά υπάρχουν τώρα άλλα σταφύλια ;δεν υπάρχουν...
Ο Σαψαρής , οργισμένος , θυμωμένος , δήθεν , άπλωσε τα χέρια του προς τον ουρανό , κοίταξε το ..Θεό και με τον..τρόπο που καλά ήξερε , είπε : " θεέ μου αν είσαι..δίκαιος , κούρβουλο να μη μείνει..." κι έφυγε . Ο Δελής , θυμωμένος , οργισμένος , φώναζε και έβριζε , ενώ ο Σαψαρής ατάραχος , ήρεμε-ήρεμα τράβηξε για το μαγαζί του περπατώντας αδιάφορα...
Έλα όμως που μετά από λίγο έπιασε ...χαλάζι , κατακλυσμός , πάει τ' αμπέλι του Δελή , πάνε και τα σταφύλια , καταστράφηκαν όλα , έφταιγε η δεν έφταιγε ο...Σαψαρής ; κι' από τότε όλοι λέγανε " Ο Θεός να σε φυλάξει απ' την κατάρα του Σαψαρή........
Απ' το Λιδορίκι με αγάπη.........Κ-
ΣΗΜ : Η σημερινή μας ιστορία του Σαψαρή , είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στην αγαπητή χωριανή και φίλη Τασία Δούκα που μένει στις Η.Π,Α, μια και ο Κατσικάδερος ήταν παππούς της …Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment