Μάρτιος 1954 , τα έργα ύδρευσης προχωράνε , ήδη βρίσκονται στου Τσίγκα , λίγο πριν τη Βαθιά . Σε προσωπική εργασία οι Δημότες : Θεοχάρης και Παρασκευή Καραχάλιου , Ανδρ.Κάγκαλος και μέσα στο αυλάκι από αριστερά , Γιάννης Καλαπτσής , Γ. Παπαθανασίου και Θυμ.Λαλαγιάννης .
Αρχείο Κοινότητας Λιδορικίου
Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα στους φίλους μας σε όλο τον κόσμο …
ΤΡΙΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
νατολή Ήλιου: 07:17
Δύση Ήλιου: 19:13
Σελήνη 17 ημερών
- NEO!Γιορτάζουν: Κυριάκος.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΌΤΑ
π. Χ.
480
Λαμβάνει χώρα η Ναυμαχία της Σαλαμίνας, κατά μία εκδοχή. Ο Αθηναϊκός στόλος υπό τον Θεμιστοκλή συντρίβει το Περσικό Στόλο του Ξέρξη.
μ. Χ.
1829
Ιδρύεται η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου, γνωστή ως Σκότλαντ Γιαρντ.
1941
30.000 Εβραίοι της Σοβιετικής Ένωσης και άλλοι ανεπιθύμητοι εκτελούνται στο φαράγγι Μπάμπι Γιαρτου Κιέβου, με διαταγή του Χίμλερ. Ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς θα τους αφιερώσει το πρώτο μέρος της Συμφωνίας αρ. 13, γνωστής και ως Μπάμπι Γιαρ.
1943
Εκτελούνται ομαδικώς από Τσάμηδες οι 49 πρόκριτοι της Παραμυθιάς, αφού προηγουμένως διατάχθηκαν να σκάψουν μόνοι τους τον τάφο τους.
1995
«Ουδέποτε παραιτήθηκε η χώρα μας από τις απαιτήσεις της έναντι της Γερμανίας για τις ζημιές που υπέστη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου», δηλώνει ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, ενώ σύμφωνα με δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων δεν έχει κλείσει με τη συμφωνία του Λονδίνου ή άλλη συμφωνία.
1996
Η Ντόρα Μπακογιάννη ανακοινώνει τη σύμπραξή της με τον Στέφανο Μάνο και τον Γιώργο Σουφλιά, προκειμένου να υποστηρίξουν την υποψηφιότητα του τελευταίου στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2909#ixzz3n9rFxEZe
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1949
Γιώργος Νταλάρας, έλληνας τραγουδιστής.
1957
Σωκράτης Μάλαμας, έλληνας τραγουδοποιός.
1973
Φοίβος Δεληβοριάς, έλληνας τραγουδοποιός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2909#ixzz3n9rTuXjS
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1902
Εμίλ Ζολά, ο σημαντικότερος συγγραφέας της γαλλικής νατουραλιστικής σχολής κι ένας από τους μεγαλύτερους κριτικούς τέχνης. Συντάκτης του «Κατηγορώ». (Γεν. 2/4/1840)
1913
Ρούντολφ Ντίζελ, γερμανός μηχανικός, εφευρέτης της μηχανής εσωτερικής καύσης που πήρε το όνομά του. (Γεν. 18/3/1858)
1927
Βίλεμ Εϊντχόφεν, ολλανδός γιατρός, που ανακάλυψε το ηλεκτροκαρδιογράφημα το 1903 και τιμήθηκε με Νόμπελ Ιατρικής το 1924. (Γεν. 21/5/1860)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2909#ixzz3n9riVqnm
Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας
2268
Ονομαστή ναυμαχία της αρχαιότητας, που διεξήχθη στις 28 ή 29 Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ. (υπάρχει και η εκδοχή της 22ας Σεπτεμβρίου) στο στενό της Σαλαμίνας, κατά την οποία οι Έλληνες, με μικρές δυνάμεις, αλλά με άριστη τακτική, κατατρόπωσαν τον πανίσχυρο στόλο των Περσών.
Μετά την πτώση των Θερμοπυλών, οι Πέρσες του Ξέρξη προχώρησαν προς την Αθήνα, την οποία κατέλαβαν εύκολα, γιατί οι Αθηναίοι την είχαν εγκαταλείψει. Είχαν πάρει χρησμό από το μαντείο των Δελφών, πως μόνο «τα ξύλινα τείχη» θα τους έσωζαν και τέτοια θεώρησαν τα καράβια τους, στα οποία και κατέφυγαν. Μερικοί μόνο γέροντες, μη θέλοντας να ακούσουν τον Θεμιστοκλή ότι τα «ξύλινα τείχη» ήταν τα καράβια, έμειναν στην Αθήνα, κλείστηκαν στην Ακρόπολη κι έφτιαξαν γύρω πραγματικά ξύλινα τείχη. Όπως ήταν επόμενο, όταν έφθασαν οι Πέρσες, τούς σκότωσαν κι έκαψαν την Αθήνα. Σχεδόν με την είσοδο των Περσών στην Αθήνα, αγκυροβόλησε στον όρμο του Φαλήρου και ο περσικός στόλος, έχοντας παραπλεύσει την Εύβοια και το Σούνιο.
Οι Αθηναίοι, αφού μετέφεραν τα γυναικόπαιδα για περισσότερη ασφάλεια στην Αίγινα, μπήκαν στα καράβια τους και προετοιμάστηκαν για την αναμέτρηση με τους Πέρσες. Το πολεμικό συμβούλιο των Ελλήνων, που έγινε στη Σαλαμίνα, υπήρξε θυελλώδες. Ο Σπαρτιάτης Ευρυβιάδης πρότεινε να δοθεί η ναυμαχία στον Ισθμό της Κορίνθου, με κυριότερο επιχείρημα ότι σε περίπτωση αποτυχίας θα μπορούσαν να καταφύγουν στο εσωτερικό της Πελοποννήσου και να συνεχίσουν από εκεί τον αγώνα. Μαζί του συντάχθηκαν και οι Κορίνθιοι. Ο Αθηναίος Θεμιστοκλής επέμενε να γίνει η ναυμαχία στη Σαλαμίνα και μαζί του συντάχθηκαν οι Μεγαρείς και οι Αιγινήτες. Πίστευε ότι εάν οι μικρές ελληνικές δυνάμεις αγωνίζονταν σε ανοιχτή θάλασσα με τον τεράστιο σε όγκο περσικό στόλο δεν είχαν καμία ελπίδα νίκης, ενώ αντίθετα ήταν ιδανικό μέρος για τη ναυμαχία το στενό της Σαλαμίνας, όπου τα πολυάριθμα περσικά πλοία δεν θα μπορούσαν να αναπτυχθούν.
Κατά τη διάρκεια του συμβουλίου, η ένταση ξεπέρασε τα όρια και μεταξύ των αρχηγών των Ελλήνων ανταλλάχτηκαν βαριές εκφράσεις. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Κορίνθιος στρατηγός Αδείμαντος ειρωνεύτηκε τον Θεμιστοκλή, λέγοντάς του ότι δεν έχει πια πατρίδα, γιατί την Αθήνα την είχαν κυριεύσει οι Πέρσες. Ο Θεμιστοκλής, όμως, του απάντησε περήφανα: «εστίν ημίν πατρίς αι διακόσιαι νήες πεπληρωμέναι», γιατί από τα τριακόσια ελληνικά πλοία, τα διακόσια ήταν αθηναϊκά. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, σε μια στιγμή έντασης, ο Σπαρτιάτης Ευρυβιάδης σήκωσε τη ράβδο του για να χτυπήσει τον Θεμιστοκλή. Εκείνος, τότε, ατάραχος τον αποστόμωσε με το περίφημο: «Πάταξον μεν, άκουσον δε».
Ο Ευρυβιάδης μπορεί να ήταν τυπικά ο αρχηγός των ελληνικών δυνάμεων, αλλά ο Θεμιστοκλής ήταν ο ιθύνων νους της επιχείρησης. Για να επιταχύνει τη ναυμαχία μεταχειρίσθηκε το εξής τέχνασμα: Έστειλε κρυφά στους Πέρσες τον παιδαγωγό του Σίκινο να τους πει ότι δήθεν οι Έλληνες ετοιμάζονται να φύγουν από τη Σαλαμίνα κι αν θέλουν να τους νικήσουν να τρέξουν να τους προλάβουν. Ό Ξέρξης έπεσε στην παγίδα και διέταξε να κυκλώσουν τον ελληνικό στόλο και να αποκλείσουν τη δίοδο υποχώρησής του προς τον Ισθμό της Κορίνθου. Κατά την κρίσιμη αυτή στιγμή, ο πολιτικός αντίπαλος του Θεμιστοκλή κι εξόριστος στην Αίγινα Αριστείδης πέρασε τις γραμμές των Περσών με κίνδυνο τής ζωής του κι έφθασε στο πλοίο του Θεμιστοκλή. Αφού του αποκάλυψε τις κινήσεις του περσικού στόλου, του ανακοίνωσε ότι τώρα που ή πατρίδα τους βρίσκεται σε κίνδυνο ξεχνάει κάθε έχθρα που είχε μαζί του και δέχεται να πολεμήσει ως απλός στρατιώτης κάτω από τις διαταγές του.
Οι Πέρσες παρέταξαν γύρω στα 1.200 πολεμικά πλοία, αν και νεώτερες πηγές τα υπολογίζουν από 600 έως 800, ενώ οι Έλληνες περίπου 371 τριήρεις, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο. Την αυγή της 28ης ή 29ης Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ. οι δύο στόλοι βρέθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλο, έτοιμοι για ναυμαχία. Ο Ξέρξης, βέβαιος για τη νίκη του, καθόταν σε χρυσό θρόνο πάνω στο όρος Αιγάλεω, για να απολαύσει το πολεμικό θέαμα.
Πρώτοι όρμησαν οι Έλληνες, ψάλλοντες τον παιάνα: «Ω παίδες Ελλήνων ίτε, ελευθερούτε, πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων·νυν υπέρ πάντων αγών». Άρχισε, τότε, ένας αγώνας άγριος, σκληρός και φοβερός. Τα πολεμικά τραγούδια των Ελλήνων, οι σάλπιγγες, οι πολεμικές κραυγές, οι κρότοι από τα τρομερά έμβολα, οι φωτιές που πετούσαν οι Έλληνες στα περσικά καράβια, οι καπνοί, αλλά προπάντων η ναυτική τέχνη, η παλικαριά και η γενναιότητα των Αθηναίων και των Αιγινητών κατατρόμαξαν τους Πέρσες και τους συμμάχους τους Φοίνικες. Μέχρι το μεσημέρι, η νίκη άρχισε να γέρνει προς τη μεριά των Ελλήνων.
Η μάχη συνεχίστηκε όλη την ημέρα, ώσπου το βράδυ η θάλασσα ήταν γεμάτη από ξύλα και περσικά κορμιά. Οι Πέρσες είχαν νικηθεί. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει ότι οι Πέρσες έχασαν 200 πλοία και οι Έλληνες 40. Κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας, ο Αριστείδης σε μια παράλληλη επιχείρηση αποβιβάστηκε στην Ψυττάλεια με ομάδα επίλεκτων Αθηναίων οπλιτών και εξόντωσε την περσική φρουρά, που είχε αναπτυχθεί στη νησίδα του Σαρωνικού.
Ο Ξέρξης, ντροπιασμένος από την ήττα, κατέφυγε με τα υπολείμματα του στόλου του στον Ελλήσποντο. Στην Ελλάδα παρέμεινε ο στρατηγός του Μαρδόνιος με 300.000 άνδρες για τη συνέχιση του αγώνα. Οι Πέρσες δεν είχαν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη.
Η περίλαμπρη νίκη των Ελλήνων οφείλεται εν πολλοίς στο στρατηγικό δαιμόνιο του Θεμιστοκλή και στην ανώτερη ναυτική τέχνη των Ελλήνων. Στον Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό αποδόθηκαν εξαιρετικές τιμές. Όταν κάποτε προσήλθε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως θεατής, όλοι οι παρευρισκόμενοι τον αποθέωσαν ως σωτήρα της Ελλάδας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/837#ixzz3n9s00zOt
Η σφαγή στο Μπάμπι Γιαρ
1032
Το Μπάμπι Γιαρ είναι ένα φαράγγι βόρεια του Κιέβου. Το 1941 έγινε ο τόπος εκτέλεσης για χιλιάδες εβραίους, τσιγγάνους, αντιστασιακούς και αιχμαλώτους, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση.
Οι προελαύνουσες στο Ανατολικό Μέτωπο γερμανικές δυνάμεις κατέλαβαν το Κίεβο στις 19 Σεπτεμβρίου 1941. Εννιά μέρες αργότερα τοιχοκόλλησαν μια ανακοίνωση σε κάθε γωνιά της πόλης: «Όλοι οι Εβραίοι του Κιέβου και των περιχώρων διατάσσονται να παρουσιαστούν στις 8 το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου στη γωνία των οδών Μελνικόφσκι και Ντοκτούροφ, κοντά στο νεκροταφείο. Θα πρέπει να φέρουν μαζί τους οποιοδήποτε έγγραφο που να πιστοποιεί την ταυτότητά τους, καθώς και τα προσωπικά τους είδη. Όποιος παρακούσει τη διαταγή και βρεθεί σε άλλο μέρος της πόλης θα εκτελείται επιτόπου, όπως και κάθε πολίτης που θα εισέλθει σε κατοικία εβραίου και συλληφθεί να κλέβει».
Οι περισσότεροι από τους 175.000 εβραίους της περιοχής πίστεψαν ότι θα κατέληγαν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όμως, οι Ναζί είχαν αποφασίσει ήδη από τις 26 Σεπτεμβρίου να τους εκτελέσουν σε αντίποινα για μια σειρά βομβιστικών ενεργειών κατά στρατιωτικών τους εγκαταστάσεων από την σοβιετική αντίσταση.
Ο εβραϊκός πληθυσμός του Κιέβου (άνδρες, γυναίκες και παιδιά) συγκεντρώθηκε τελικά στο κοιμητήριο, περιμένοντας τα τρένα που θα τους μετέφεραν στην εξορία, όπως πίστευαν. Μόλις άκουσαν το κροτάλισμα των πολυβόλων κατάλαβαν ότι ήταν ήδη πολύ αργά για να ξεφύγουν από την κόλαση που τους περίμενε. Οι άνδρες των SS και οι ντόπιοι συνεργάτες τους οδηγούσαν τους εβραίους σε μικρές ομάδες των 10 ατόμων στο χείλος του φαραγγιού, όπου τους πολυβολούσαν, αφού πρώτα τους έγδυναν και τους χτυπούσαν ανηλεώς αν προέβαλαν αντίσταση. Στις 30 Σεπτεμβρίου η πρώτη πράξη της ανθρωποσφαγής είχε ολοκληρωθεί.
Τη διαταγή είχε δώσει ο ίδιος ο αρχηγός των SS, o διαβόητος Χάινριχ Χίμλερ και την εκτέλεσή της ανέλαβε ο στρατηγός Φρίντριχ Γιέκελν. Σύμφωνα με την αναφορά του τοπικού τμήματος των SS προς την κεντρική διοίκηση στο Βερολίνο, 33.771 εβραίοι εκτελέστηκαν. Σε αυτούς θα πρέπει να προσθέσουμε και άλλους 60.000 ομοεθνείς τους, αλλά και τσιγγάνους, αντιστασιακούς και αιχμαλώτους, που εκτελέστηκαν λίγες μέρες αργότερα στο ίδιο σημείο.
Ο υπεύθυνος της σφαγής Φρίντριχ Γιέκελν συνελήφθη από τους Σοβιετικούς και αφού προσήχθη σε δίκη εκτελέστηκε στη Ρίγα της Λετονίας στις 3 Φεβρουαρίου 1946.
Η σφαγή στο Μπάμπι Γιάρ ενέπνευσε τον σπουδαίο ουκρανό ποιητή Γιεβγένι Γεφτουσένκο να γράψει ένα ποίημα με τον τίτλο «Μπάμπι Γιάρ». Το μελοποίησε ο μεγάλος ρώσος συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς και το ενέταξε στη Συμφωνία αρ. 13, που φέρει τον υπότιτλο «Μπάμπι Γιάρ».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/174#ixzz3n9sMBjd7
Η ιστορία της Άρσεναλ
71
Ποδοσφαιρική ομάδα του βορείου Λονδίνου, από τις δημοφιλέστερες και εμπορικότερες παγκοσμίως. Τα χρώματα της είναι το κόκκινο και το άσπρο και το έμβλημα της ένα κανόνι, εξού και το παρατσούκλι «Κανονιέρηδες» (The Gunners), με το οποίο είναι επίσης γνωστή. Στην υπερεκατονταετή ιστορία της έχει κατακτήσει 12 πρωταθλήματα Αγγλίας, 12 κύπελλα (ρεκόρ) και 2 Ευρωπαϊκά (Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και Κύπελλο Κυπελλούχων).
Ιδρύθηκε το 1886 ως Ντάιαλ Σκουέαρ (Dial Square) στη συνοικία Γούλιτς του νοτιοανατολικού Λονδίνου, από εργαζόμενους στο Βασιλικό Οπλοστάσιο (Royal Arsenal) της Μεγάλης Βρετανίας. To 1893 απέκτησε εταιρική μορφή, μετονομάστηκε σε Γούλιτς Άρσεναλ (Woolwich Arsenal) κι έγινε η πρώτη ομάδα της Νότιας Αγγλίας που συμμετείχε στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, ξεκινώντας από τη δεύτερη κατηγορία.
Το 1904 ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία, αλλά η γεωγραφική της απομόνωση και η μικρή προσέλευση θεατών στους αγώνες της, την οδήγησαν στη χρεωκοπία το 1910. Την ίδια χρονιά τις τύχες της ομάδας ανέλαβαν οι επιχειρηματίες Χένρι Νόρις και Γουίλιαμ Χολ, οι οποίοι σταδιακά την οδήγησαν στις πρώτες θέσεις του αγγλικού ποδοσφαίρου. Το 1913 η ομάδα μετακόμισε στο βόρειο Λονδίνο κι έφτιαξε το δικό της γήπεδο, το πασίγνωστο «Χάιμπουρι» (Highbury), στο οποίο αγωνίστηκε έως το 2006, οπότε μετακόμισε στο γειτονικό «Εμιρέιτς». Τον επόμενο χρόνο μετονομάστηκε σε Άρσεναλ (Arsenal F.C), αποβάλλοντας από τον τίτλο της τη λέξη Γούλιτς, που ήταν το όνομα της περιοχής, όπου ιδρύθηκε το 1886.
Το 1925 τα ηνία της ομάδας ανέλαβε ο Χέρμπερτ Τσάπμαν, ένας από τους σπουδαιότερους προπονητές του μεσοπολέμου. Οι επαναστατικές μέθοδοι, που εφάρμοσε στην τακτική και στην προπόνηση, μαζί με τους σπουδαίους παίκτες που έφερε στην ομάδα (Άλεξ Τζέιμς, Κλιφ Μπάστιν κ.ά.), οδήγησαν στην κυριαρχία της Άρσεναλ τη δεκαετία του '30. Μετά τον πόλεμο είχε μία σύντομη περίοδο επιτυχιών υπό την καθοδήγηση του Τομ Γουίτακερ.
Ακολούθησε μία περίοδος παρακμής, μέχρι το 1966, όταν τις τύχες της ανέλαβε προς γενική έκπληξη ο φυσιοθεραπευτής της ομάδας Μπέρτι Μι. Υπό την καθοδήγησή του, η ομάδα κέρδισε τον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο το 1970 (το Κύπελλο Εκθέσεων, νυν Γιουρόπα Λιγκ) και το 1971 το πρώτο της νταμπλ. Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν και με τον αντικαταστάτη του Μι, τον 34χρονο Τέρι Νιλ, τον νεώτερο προπονητή της Άρσεναλ μέχρι τότε.
Έπειτα από μία σύντομη περίοδο ανάπαυλας, η Άρσεναλ επανήλθε στο δρόμο των επιτυχιών, με προπονητή τον παλαιό της ποδοσφαιριστή Τζορτζ Γκρέιαμ, η καριέρα του οποίου τερματίστηκε άδοξα το 1995, όταν βρέθηκε μπλεγμένος σ' ένα οικονομικό σκάνδαλο. Είχε σημάνει η εποχή του Αρσέν Βενγκέρ, που προσελήφθη το 1996 και παραμένει στο τιμόνι της Άρσεναλ μέχρι σήμερα.
O γάλλος τεχνικός έφερε πολλούς ξένους στη ομάδα, ανέδειξε πολλά ταλέντα και ειδικά την πρώτη περίοδο της παρουσίας του στον πάγκο της ομάδας είχε σημαντικές επιτυχίες στο ενεργητικό του, όπως τη συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2000 (έχασε στα πέναλτι από τη Γαλατά Σαράι) και το αήττητο πρωτάθλημα του 2004.
Η μεγάλη αντίπαλος της Άρσεναλ είναι άλλη ομάδα του βορείου Λονδίνου, η Τότεναμ. Τα μεταξύ τους παιγνίδια χαρακτηρίζονται ντέρμπι και παρουσιάζουν πάντα εξαιρετικό ενδιαφέρον, άσχετα με τη βαθμολογική θέση των δύο ομάδων. Στην ευρωπαϊκή της διαδρομή έχει συναντηθεί 16 φορές με ελληνικές ομάδες και μετρά 8 νίκες, 3 ισοπαλίες και 5 ήττες (23-17 τα γκολ).
Η Άρσεναλ είναι μία από τις πλουσιότερες ομάδες του κόσμου, καθώς η χρηματιστηριακή της αξία το 2014 προσεγγίζει το 1,3 δισ. δολάρια (2014). Ιδιοκτήτης από το 2011 είναι ο αμερικανός μεγιστάνας Σταν Κρένκε, στον οποίο ανήκει, μεταξύ άλλων, η ομάδα του ΝΒΑ Ντένβερ Νάγκετς. Διευθύνων σύμβουλος ομάδας είναι από το 2009 ένας έλληνας της διασποράς, ο δικηγόρος Γιάννης Γαζίδης (Ivan Gazidis), με καταγωγή από τη Νότιο Αφρική.
Τίτλοι
- Πρωταθλήματα Αγγλίας (13): 1931, 1933, 1934, 1935, 1938, 1948, 1953, 1971, 1989, 19991, 1998, 2002, 2004.
- Κύπελλα Αγγλίας (12): 1930, 1936, 1950, 1971, 1979, 1993, 1998, 2002, 2003, 2005, 2014, 2015
- Κύπελλο Εκθέσεων/Γιουρόπα Λιγκ (1): 1970
- Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (1): 1994
Η Άρσεναλ με ελληνικές ομάδες
- Με Παναθηναϊκό (5-2-1)
2-0 (16/9/1981, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ)
1-0 (30/9/1981, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ)
2-1 (30/9/1998, Τσάμπιονς Λιγκ)
3-1 (9/12/1998, Τσάμπιονς Λιγκ)
0-1 (26/9/2001, Τσάμπιονς Λιγκ)
2-1 (16/10/2001, Τσάμπιονς Λιγκ)
2-2 (20/10/2004, Τσάμπιονς Λιγκ)
1-1 (2/11/2004, Τσάμπιονς Λιγκ) - Με ΠΑΟΚ (0-1-1)
0-1 (16/9/1997, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ)
1-1 (30/9/1997, Κυπελλο ΟΥΕΦΑ) - Με Ολυμπιακό (3-0-3)
2-0 (29/9/2009, Τσάμπιονς Λιγκ)
0-1 (9/12/2009, Τσάμπιονς Λιγκ)
2-1 (28/9/2011, Τσάμπιονς Λιγκ)
1-3 (6/12/2011, Τσάμπιονς Λιγκ)
3-1 (3/10/2012, Τσάμπιονς Λιγκ)
1-2 (4/12/2012, Τσάμπιονς Λιγκ)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/981#ixzz3n9sfTM00
Μαφάλντα
919
Χάρτινη ηρωίδα, δημιούργημα του διακεκριμένου αργεντίνου κομίστα Κίνο (Quino). Οι ιστορίες της συνδυάζουν το χιούμορ και το κοινωνικό σχόλιο.
Η Μαφάλντα -Ματθίλδη στα ελληνικά- είναι ένα πεντάχρονο κοριτσάκι, με αντίληψη ενηλίκου. Είναι πολιτικοποιημένη και ανήκει στην αριστερά. Ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο, την παγκόσμια ειρήνη και επαναστατεί για όλα τα στραβά που βλέπει γύρω της. Είναι πανέξυπνη, ευγενική, περίεργη και αμετανόητα απαισιόδοξη. Αγαπά την οικογένειά της, αλλά μισεί τη σούπα. Λατρεύει τους Beatles και θέλει να γίνει διερμηνέας στον ΟΗΕ, όταν μεγαλώσει.
Το περιβάλλον που ζει και κινείται η ηρωίδα το αποτελούν οι γονείς της -δύο φυσιολογικοί και συνηθισμένοι άνθρωποι- ο αδελφός της Γκίγιε ή Νάντο, που λατρεύει τη σούπα και μια ομάδα φίλων τους: ο ονειροπόλος Φελίπε, ο φιλοχρήματος Μανολίτο, η υπολογίστρια Σουζανίτα, ο καλοκάγαθος Μιγκελίτο και η κοντούλα Λιμπερτάδ (Ελευθερία), έμμεσο σχόλιο του Κίνο για την πολιτική κατάσταση στην Αργεντινή τη δεκαετία του '60 (αυταρχικό καθεστώς Περόν, Χούντα Βιδέλα).
Ο χαρακτήρας της Μαφάλντα πλάστηκε από τον Κίνο το 1962 για τις ανάγκες ενός διαφημιστικού κόμικς. Το όνομά της το δανείστηκε από ένα διήγημα του συμπατριώτη του συγγραφέα, Νταβίντ Βίνιας (Dar la Cara, 1962). Το σχέδιο, όμως, ναυάγησε.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Κίνο ξαναθυμήθηκε τη Μαφάλντα και τη μετέτρεψε σε ηρωίδα ενός κόμικ, που άρχισε να δημοσιεύεται από τις 29 Σεπτεμβρίου 1964 στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Primera Plan» του φίλου του εκδότη Χουλιάν Ντελγάδο. Η σειρά άλλαξε πολλές φορές εκδοτικό μέσο και ολοκλήρωσε τον κύκλο της το 1973.
Στο διάστημα αυτό η ανθρωπότητα βίωσε την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου (Πόλεμος του Βιετνάμ κλπ), ενώ η επιστροφή του Περόν στην εξουσία και η Χούντα του στρατηγού Βιδέλα σηματοδότησαν τις εξελίξεις στην Αργεντινή. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν άφησε ανεπηρέαστη τη Μαφάλντα.
Μετά το 1973, η Μαφάλντα εμφανίσθηκε κάποιες φορές σε ιστορίες του Κίνο, κυρίως για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τρία χρόνια αργότερα πόζαρε σε αφίσα της UNICEF, για τη Συνθήκη των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Η Μαφάλντα πέρασε και στην κινούμενη εικόνα, παρά την αντίδραση του δημιουργού της. Το 1972 ο αργεντινός σκηνοθέτης Ντάριο Μάγιο και το 1993 κουβανός συνάδελφός του Χουάν Παδρόν μετέφεραν τις ιστορίες της στη μικρή οθόνη. Το 1982 η Μαφάλντα έκανε την κινηματογραφική της εμφάνιση στην ταινία που σκηνοθέτησε ο αργεντινός Κάρλος Μάρκες.
Η Μαφάλντα ήταν και είναι ακόμη δημοφιλής στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Στη Βόρεια Αμερική δεν γνώρισε ανάλογη επιτυχία, επειδή εκεί βασίλευε ο Τσάρλι Μπράουν των Peanuts, ένα ήρωας με ομοιότητες, αλλά χωρίς το πολιτικό υπόβαθρο της Μαφάλντα. Στα ελληνικά, οι ιστορίες της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μέδουσα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/313#ixzz3n9t0Fnhh
Ανίτα Έκμπεργκ
1931 – 2015
280
Σουηδέζα καλλονή και ηθοποιός, πρωταγωνίστρια της κλασικής ταινίας του Φεντερίκο Φελίνι «Γλυκιά Ζωή» (La Dolce Vita). Με τα πλατινένια ξανθά μαλλιά της, τα γατίσια γαλάζια μάτια της, την πληθωρική φιγούρα της και τη βαθιά ερωτική φωνή της, ήταν ένα από τα σύμβολα του σεξ τη δεκαετία του ‘60. Το παρατσούκλι «παγόβουνο» που της κόλλησαν έχει να κάνει και με τη σκανδιναβική καταγωγή της.
Η Ανίτα Έκμπεργκ (Anita Ekberg) γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1931 στο Μάλμε της Σουηδίας. Μεγάλωσε σε πολυμελή οικογένεια και αρχικά εργάστηκε ως μοντέλο.
Το 1950 κατέκτησε τον τίτλο «Μις Σουηδία», που αποτέλεσε το διαβατήριό της για τον κόσμο του θεάματος. Το 1951 ταξίδεψε στις ΗΠΑ για τον διαγωνισμό «Μις Κόσμος» και παρόλο που δεν κατάφερε να διακριθεί, κέρδισε ένα συμβόλαιο με τα στούντιο της Γιουνιβέρσαλ.
Εμφανίστηκε σε αρκετές ταινίες του Χόλιγουντ, πλάι σε διάσημους πρωταγωνιστές, όπως ο Τζον Γουέιν και η Λορίν Μπακόλ. Το 1959, μετά το διαζύγιό της με τον άγγλο ηθοποιό Άντονι Στιλ, αποφάσισε να συνεχίσει τη σταδιοδρομία της στην Ιταλία.
Το 1960 συμπρωταγωνίστησε στο πλευρό του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στην ταινία του Φεντερίκο Φελίνι «Γλυκιά Ζωή». Η σκηνή στη Φοντάνα ντι Τρέβι ήταν αρκετή για να απογειώσει την καριέρα της και να την αναδείξει σε σύμβολο του σεξ.
Μόνιμη κάτοικος της Ιταλίας πλέον, έπαιξε σε 20 ταινίες τα επόμενα δέκα χρόνια. Το 1963 ξαναπαντρεύτηκε με τον αμερικανό ηθοποιό Ρικ Βαν Νάτερ, γάμος που κατέληξε κι αυτός σε διαζύγιο το 1975. Από τη δεκαετία του ‘70 οι εμφανίσεις της στη μεγάλη οθόνη αραίωσαν, από τις οποίες ξεχώρισε η ερμηνεία της στην ταινία του Φεντερίκο Φελίνι «Η συνέντευξη» (1987). Με τον μεγάλο ιταλό σκηνοθέτη είχε συνεργαστεί και στις ταινίες «Βοκκάκιος ‘70» (1962) και «Οι Κλόουν» (1970).
Η Ανίτα Έκμπεργκ άφησε την τελευταία της πνοή σε κλινική της Ρώμης, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα, στις 11 Ιανουαρίου 2015.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1157#ixzz3n9tVcUMO
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τετάρτη
30/9
03:00
17°C
80%
2 Μπφ Α
9 Km/h 
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
09:00
17°C
75%
3 Μπφ BA
16 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
Μικρή πιθανότητα βροχής
15:00
21°C
57%
3 Μπφ Α
16 Km/h
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
21:00
17°C
68%
2 Μπφ BA
9 Km/h
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Τέλος δεκαετίας του '60 , αρχές του '70 , τα έργα για το φράγμα του Μόρνου προχωράνε , ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι απαραίτητες γεωτρήσεις .
Αρχείο Θαν Αποστολόπουλου – Βάγια
“ ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ “
“ ΝΔ : ΑΠΟ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΚΑΛΑ.. ΠΑΜΕ , ΑΠΌ..ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ – ΟΠΑΔΟΥΣ ΟΜΩΣ …;;;…”
Το.. “ σήριαλ “ της εκλογής προέδρου στην Ν.Δ , καλά κρατεί αγαπημένοι μου φίλοι , κάθε μέρα όλο και κάποιος νέος υποψήφιος εμφανίζεται και..ταράζει τα “ βαλτωμένα “ νερά της πάλαι ποτέ ..διαλαμψάσης “ φιλελεύθερης “ παράταξης , που τώρα πια..παραπαίει..
Όπως όμως φαίνεται , εκεί στη Ν.Δ , δεν έχουν ίσως ακόμα καταλάβει τι έφταιξε και..φταίει κι’ όλα πάνε , κουτσά , στραβά κι’ ανάποδα .. Κάποιοι μάλιστα πιστεύουν πως με το να αλλάξει ο πρόεδρος και να μπει ο..Μήτσος , ο Βαγγέλης , ο τάδε ή ο ..δείνα , όλα θα γίνουν όπως παλιά και έτσι θα ξαναγυρίσουμε στις ωραίες παλιές εποχές , τότε που ήταν ακόμα το “ μαγαζί “…γωνία κι’όλα έρχονταν…” ΔΕΞΙΑ “…
Αυτές όμως οι εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί φίλοι μου , και το..” κοπάδι..αραίωσε ..επικίνδυνα “ με το γνωστό πια αποτέλεσμα , τώρα γιατί έγιναν όλα αυτά ; Για πολλούς και διαφόρους λόγους , ας κάτσουν λοιπόν οι….” λεβέντες “ , και εκτός απ’ το..ευγενές σπορ της..” κριτικής “ , ας ασχοληθούν και λιγουλάκι και με την αυτοκριτική , όπως επίσης να..” ξηλώσουν “ τους διάφορους ..μηχανισμούς που δεν νοιάζονται για τα προβλήματα της παράταξης και του τόπου μας ,αλλά για τα δικά τους αλλά και των..κολλητών τους ..
Οι Νεοδημοκράτες , οι αυθεντικοί , αυτοί δηλαδή που πίστευαν στο Φιλελευθερισμό και ΄στήριζαν σθεναρά την παράταξη της Ν.Δ , οι περισσότεροι , έχουν..λακίσει γιατί βαρέθηκαν να βλέπουν όλα τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα να “ διαχειρίζονται “ τα κομματικά θέματα με την ..” κοντή τους..σκέψη ..” ..
Καλή η εκλογή νέου Προέδρου , αλλά αν δεν γίνει..” ξεκαθάρισμα “της ..ήρας απ’ το στάρι ,το αλεύρι θα βγει πάλι…” σαβούρα “ …
Καλό σας βράδυ
Aπ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.
No comments:
Post a Comment