27.09.2015
Η μέθοδος απλή. Οποιος διαφωνεί μαζί τους είναι φασίστας, ρατσιστής, χρυσαυγίτης κ.λπ.
Για την παρδαλή Αριστερά του Τσίπρα και τις δημοσιογραφικές ντουντούκες του, όπως και για τον λοιπό παρασιτικό συρφετό των ιντελιγκέντσηδων, το όπλο είναι η ονοματοδοσία προσώπων, ιδεών, θέσεων. Και η Δεξιά για χρόνια κάθεται σαν την κότα, αποδεχόμενη αυτή την αυθαίρετη εξουσία των εκπροσώπων του «προοδευτικού» ολοκληρωτισμού. Με μια φράση, οι φασίστες της Αριστεράς ορίζουν το «καλό» και το «κακό» και η Δεξιά «μασάει» και απολογείται. Αν λάτρεψες τον Μάο, τον Χότζα, τον Στάλιν, διαλέξτε δικτάτορα φονιά του λαού του και άλλων λαών, αν έπαιξες στα όρια της τρομοκρατίας με τις «απαραίτητες δόσεις βίας», που έγραφε ένας ηλίθιος στην «Αυγή», αν πέταγες μολότοφ για να κάψεις ζωντανούς «μπάτσους», αν έκαψες και έσπασες μαγαζιά, έβαλες φόκο στην ελληνική σημαία, ονειρεύεσαι φωναχτά Μελιγαλάδες, τα 'χεις πλάκα τα γαλόνια της «προόδου».
Σε μια φυσιολογική κοινωνία, αν ήθελες να κάνεις την πατρίδα σου Ρουμανία του Τσαουσέσκου, Αλβανία του Χότζα ή θαύμαζες τον πατερούλη Ιωσήφ που καθάρισε 20.000.000, θα ντρεπόσουν, θα σε κογιονάρανε και οι γάτες στα κεραμίδια. Εδώ, στη χώρα που κυβερνούν η Ξουλίδου και ο Φίλης, ο αρνητής της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, το να 'χεις στο μητρώο σου πέρασμα από την οποιαδήποτε κτηνώδη παραφυάδα της ιδεολογίας που άλεσε σα μηχανή του κιμά εκατομμύρια αθώους και τις ελευθερίες του μισού πλανήτη θεωρείται τεκμήριο «δημοκρατικότητας».
Η μέθοδός τους απλή. Οποιος διαφωνεί μαζί τους είναι φασίστας, χρυσαυγίτης, ρατσιστής, ακροδεξιός κ.λπ. Το τραγουδάκι παίζεται πάντα το ίδιο, σαν να τους ρίχνεις κέρμα, μόλις τους τρίψεις στα μούτρα την απύθμενη υποκρισία τους. Πρόκειται για έναν πνευματικό και ψυχικό δωσιλογισμό, μια κοινωνική πανούκλα, αφού αυτοί οι «προοδευτικοί» φασίστες ευθυγραμμίζονται με πάγιες θέσεις του τουρκικού και σκοπιανού σοβινισμού, πιστεύουν σε «καλή» βία, αναγνωρίζουν «καλούς» δικτάτορες, εκστασιάζονται να χτυπούν την εθνική μας ταυτότητα, τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Αμα, φίλε μου, είσαι σφαγμένος Πόντιος, Σμυρνιός, ο Αριστοτέλης Γκούμας ή αγνοούμενος της Κύπρου, δεν σε πιάνει η ευαισθησία των συντρόφων. Ούτε καν gay δεν είσαι και είσαι κι Ελληνας. Οσο πιο μακρινό γεωγραφικά ή μειοψηφικό το πρόβλημα τόσο μεγαλώνει η οργισμένη αλληλεγγύη του κατιμά της «προόδου». Εγώ λέω απλά ότι αν ασελγείς σε βάρος της πλειοψηφίας και παριστάνεις τη Μητέρα Τερέζα των μειοψηφιών, είσαι απλά για νέφτι και ντενεκέδια δεμένα στην ουρά. Υποκριτής και ανάξιος σεβασμού.
Ο Τσίπρας και το ΚΚΕ μάλωναν ποιος είναι η συνέχεια του... ΕΑΜ, η επαναστατική ντεκαπάζ της Ρένας δάκρυζε για την «ιερή σκυτάλη» των Κορυσχάδων, πιτσιλισμένη με το αίμα αδελφών, αλλά αυτό παρελήφθη. Κανείς δεν τους μάζεψε να τους πάει στην κλινική του Σινούρη για τον προκατακλυσμιαίο λόγο τους.
Η διχαστική και εμφυλιοπολεμική χυδαιολογία τους για γερμανοτσολιάδες, δωσίλογους, η εξομοίωση κάθε αντιπάλου με ταγματασφαλίτες, χρυσαυγίτες κ.λπ., είναι πάγια μέθοδος, που κι όταν δεν την κάνουν οι από πάνω, αναλαμβάνουν οι από κάτω στα ΜΜΕ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και όταν πάρουν την απάντηση, ωρύονται για «ακροδεξιό» λόγο.
Λοιπόν, υπάρχουν δύο ειδών φασίστες, οι μαύροι, που το παραδέχονται, και οι κόκκινοι ή παρδαλοί της Αριστεράς, που το κρύβουν. Είναι οι παρενδυτικοί φασίστες της «προόδου».
Οπλο τους η «πολιτική ορθότητα», το νταβατζιλίκι στον δημόσιο λόγο.
Οφείλουμε να τους κατεβάσουμε τη μάσκα, να φανεί το δύσμορφο πρόσωπό τους, να κερδίσουμε την ηγεμονία στον δημόσιο λόγο, την ηγεμονία των ιδεών, για να κερδίσουμε την ηγεμονία στην κοινωνία...
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
*Δικηγόρος
No comments:
Post a Comment