ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

Ο  Ασημάκης  Τσιάντας  με  κάποιο  φίλο  του  απ’ το  Βαρούσι
Aρχειο  Ασημάκη  Τσιάντα 
************
Καλησπέρα  Λιδορικιώτες …
Καλησπέρα  φίλοι  του  χωριού  μας  και της  εφημερίδας  μας
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  ΣΗΜΕΡΑ  25  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ   2015
Ανατολή Ήλιου: 07:14
Δύση Ήλιου: 19:19
Σελήνη 12 ημερών

• Βραδιά του Ερευνητή
• Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς
• NEO!Γιορτάζουν:  Ευφροσύνη.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz3mlXcti3a
ΣΑΝ   ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1818

Πραγματοποιείται η πρώτη μετάγγιση ανθρώπινου αίματος, στο νοσοκομείο Guy Hospital του Λονδίνου. Μέχρι τούδε γίνονταν μόνο μεταγγίσεις αίματος ζώων.
1833

Με διάταγμα της Αντιβασιλείας αποφασίζεται η διάλυση των μοναστηριών, που έχουν λιγότερους από έξι μοναχούς.
1915

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, αρχίζει η τρίτη μάχη της Αρτουά, στην οποία χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά δηλητηριώδη αέρια κατά των Γερμανών.
1926

Ο Χένρι Φορντ ανακοινώνει στο προσωπικό της αυτοκινητοβιομηχανίας του την απόφασή του να καθιερώσει το οκτάωρο και την πενθήμερη εβδομαδιαία απασχόληση.
1976

Το συγκρότημα των U2 αποκτά «σάρκα και οστά» στο σπίτι του ντράμερ Λάρι Μάλεν στο Δουβλίνο.
1982

Η Σοφία Σακοράφα πετυχαίνει παγκόσμιο ρεκόρ ακοντισμού στα Χανιά, με βολή στα 74,20 μ. Ο προηγούμενος Έλληνας που κατείχε παγκόσμιο ρεκόρ ήταν το 1970 ο Χρήστος Παπανικολάου στο άλμα επί κοντώ (5,49 μ.).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2509#ixzz3mlY3x4gm
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1838

Αχιλλέας Παράσχος, έλληνας ποιητής, κορυφαίος εκπρόσωπος της Α' Αθηναϊκής Σχολής. (Θαν. 26/1/1895)
Ανθολόγιο
1897

Ουίλιαμ Φόκνερ, αμερικανός συγγραφέας, που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1949. («Η βουή και το Πάθος») (Θαν. 6/7/1962)
1903

Μαρκ Ρόθκο, αμερικανός εικαστικός καλλιτέχνης, από τους κορυφαίους εκπροσώπους του αφηρημένου εξπρεσιονισμού στη ζωγραφική. (Θαν. 25/2/1970)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2509#ixzz3mlYCQBKB
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1849

Νικήτας Σταματελόπουλος, γνωστότερος ως Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης. (Γεν. 1782)
1970

Έριχ Μαρία Ρεμάρκ, γερμανός συγγραφέας. («Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπον») (Γεν. 22/6/1898)
2003

Φράνκο Μοντιλιάνι, διαπρεπής ιταλός οικονομολόγος, βραβευμένος με Νόμπελ το 1985.(Γεν. 18/6/1918)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2509#ixzz3mlYbuZPV

Νικήτας Σταματελόπουλος

1782 – 1849

1170
0

Ήρωας του '21, γνωστός τοις πάσι με το προσωνύμιο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος.
Γεννήθηκε το 1782 στο χωριό Τουρκολέκα Μεγαλόπολης και ήταν γιος του κλέφτη Σταματέλου Τουρκολέκα και της Σοφίας Καρούτσου, αδελφής της γυναίκας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Κατά μία άλλη εκδοχή, γεννήθηκε το 1784 στο χωριό Νέδουσα Μεσσηνίας. Σε ηλικία 11 χρονών βγήκε στο κλαρί με την ομάδα του πατέρα του και στη συνέχεια εντάχθηκε στο σώμα του πρωτοκλέφτη Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, του οποίου αργότερα παντρεύτηκε την κόρη Αγγελίνα.
Η ανδρεία και τα σωματικά του προσόντα τον οδήγησαν το 1805 στη ρωσοκρατούμενη τότε Ζάκυνθο. Εκεί εντάχθηκε στο ρωσικό τάγμα, που πολέμησε τον Ναπολέοντα στην Ιταλία. Αργότερα, επέστρεψε στη Ζάκυνθο για να υπηρετήσει αυτή τη φορά τους Γάλλους, που είχαν καταλάβει το νησί. Στις 18 Οκτωβρίου 1818, ενώ βρισκόταν στην Καλαμάτα, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Με τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα συνέβαλε στην προετοιμασία του Εθνικού Ξεσηκωμού και στις 23 Μαρτίου 1821 μπήκε στην Καλαμάτα μαζί με τους άλλους στρατιωτικούς αρχηγούς.
Από την αρχή ενστερνίσθηκε το στρατηγικό σχέδιο του Κολοκοτρώνη για την κατάληψη της Τριπολιτσάς και πήρε μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις για την κατάληψη του διοικητικού κέντρο των Οθωμανών στην Πελοπόννησο. Διακρίθηκε στη Μάχη του Βαλτετσίου (12 Μαΐου 1821), ενώ αποφασιστική ήταν η συμβολή του στη Μάχη των Δολιανών (18 Μαΐου1821), όπου ανέδειξε στο έπακρο τις στρατιωτικές του ικανότητες. Επικεφαλής μόλις 600 ανδρών κατανίκησε τον στρατό του Κεχαγιάμπεη που ανήρχετο σε 6.000 άνδρες και σχεδόν τον αποδεκάτισε. Γι' αυτόν τον πραγματικό του άθλο, οι συμπολεμιστές του τον ονόμασαν «Τουρκοφάγο».
Μέχρι το τέλος του Αγώνα ο Νικηταράς ήταν στην πρώτη γραμμή, πολεμώντας είτε στην Πελοπόννησο είτε στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, όπου συνεργάστηκε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Γεώργιο Καραΐσκάκη. Πήρε μέρος στην Άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821) και ήταν από τους λίγους αρχηγούς που αρνήθηκε να συμμετάσχει στη διανομή των λαφύρων.
Διακρίθηκε στη Μάχη του Αγιονορίου (26-28 Ιουλίου 1822), που αποτελείωσε τη στρατιά του Δράμαλη δύο μέρες μετά τη Μάχη στα Δερβανάκια. Η ανιδιοτέλεια του ανδρός φάνηκε για μία ακόμη φορά, όταν από το πλήθος των λαφύρων της μάχης πείστηκε να δεχθεί ένα πανάκριβο σπαθί, το οποίο αργότερα προσέφερε στον έρανο για την ενίσχυση του Μεσολογγίου. Κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου τάχθηκε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, αλλά φρόντισε πάντα να επιδιώκει τον συμβιβασμό και τη συνεννόηση.
Μετά την Απελευθέρωση τάχθηκε στο πλευρό του Καποδίστρια κι έγινε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Κυβερνήτη. Πήρε μέρος στην Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους (1829), ως πληρεξούσιος του Λεονταρίου. Επί Όθωνος περιέπεσε σε δυσμένεια, επειδή υποστήριζε το αντιπολιτευόμενο Ρωσικό Κόμμα. Προφυλακίστηκε το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας, αλλά στη δίκη του (11 Σεπτεμβρίου 1840), αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων. Εντούτοις, η κράτησή του παρατάθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία του και σχεδόν να τυφλωθεί. Αποφυλακίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1841 και αποτραβήχτηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά.
Μετά την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου και έλαβε μία τιμητική σύνταξη, η οποία ήταν ο μόνος πόρος της ζωής του. Το 1847 διορίσθηκε μέλος της Γερουσίας και δύο χρόνια αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών. Ο Νικηταράς απέκτησε δύο κόρες κι ένα γιο, τον Ιωάννη Σταματελόπουλο, που ακολούθησε καριέρα στρατιωτικού. Άφησε Απομνημονεύματα, τα οποία υπαγόρευσε στον εθνικό δικαστή Γεώργιο Τερτσέτη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/287#ixzz3mlYnoo4e

Σπάρταθλον

Σπάρταθλον, 1986
241
0

Διεθνής αγώνας υπερμαραθωνίου δρόμου 245,3 χιλιομέτρων, με αφετηρία την Αθήνα και τερματισμό τη Σπάρτη. Διεξάγεται κάθε χρόνο από το 1983 την τελευταία Παρασκευή του Σεπτεμβρίου, σε ανάμνηση του κατορθώματος του Αθηναίου ημεροδρόμου Φειδιππίδη, τον οποίον έστειλαν οι Αθηναίοι στρατηγοί στη Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθειά της εν όψει της μάχης του Μαραθώνα με τους Πέρσες (490 π.Χ).
Η ιδέα για τη δημιουργία του αγώνα οφείλεται στον βρετανό σμήναρχο Τζον Φόντεν, ο οποίος θέλησε να επαληθεύσει την εξιστόρηση του περιστατικού από τον Ηρόδοτο, που αναφέρει ότι ο Φειδιππίδης διήνυσε την απόσταση Αθήνα - Σπάρτη πεζός μέσα σε δύο ημέρες. Θα επιχειρήσει να διανύσει τη διαδρομή του Φειδιππίδη μαζί με τέσσερις φίλους του στις 8 Οκτωβρίου 1982 και σε λιγότερο από 40 ώρες θα τερματίσουν αυτός και δύο από τους φίλους του στο άγαλμα του Λεωνίδα στη Σπάρτη, επαληθεύοντας πανηγυρικά τη διήγηση του «πατέρα της ιστορίας». Από την επόμενη χρονιά το «Σπάρταθλον» ήταν γεγονός, με διοργανωτή τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό «Διεθνής Σύνδεσμος Σπάρταθλον».
Ο αγώνας είναι πολύ απαιτητικός, όχι μόνο λόγω της απόστασης, αλλά και για τις χρονικές απαιτήσεις περάσματος των σημείων ελέγχου, καθώς και τις καιρικές συνθήκες. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κάθε ένα από τα σημεία ελέγχου έχει τους δικούς του χρονικούς περιορισμούς και ο δρομέας θα πρέπει να φθάσει πριν από τον επίσημο χρόνο κλεισίματος, διότι διαφορετικά θα αποκλειστεί από τον αγώνα.
Οι δρομείς ακολουθούν τη διαδρομή που χάραξε ο Φόντεν και βασίζεται στην περιγραφή του Ηροδότου για το κατόρθωμα του Φειδιππίδη, που έφθασε στη Σπάρτη την επομένη της αναχώρησής του από την Αθήνα, καθώς και σε γνωστά ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης. Θεωρείται, δε, ως η πλησιέστερη της πορείας που ο Φειδιππίδης θα έπρεπε να είχε ακολουθήσει. Πιστεύεται, λοιπόν, ότι το «Σπάρταθλον» αποτελεί την εγκυρότερη αναπαράσταση της διαδρομής αυτής.
Το έπαθλο για τους αθλητές που θα τερματίσουν στη Σπάρτη, μπροστά από το άγαλμα του Λεωνίδα, είναι ένα κλαδί ελιάς και νερό από τον ποταμό Ευρώτα. Στον αγώνα δεν υπάρχουν χρηματικά βραβεία.
Το ρεκόρ διαδρομής για τους άνδρες κατέχει από το 1984 ο έλληνας υπερμαραθωνοδρόμος Γιάννης Κούρος με 20 ώρες και 25 λεπτά και για τις γυναίκες η βρετανίδα  Ελίζαμπεθ Χόκερ από το 2012 με 27 ώρες, 2 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα.

Αποτελέσματα Ανδρών

Έτος
Νικητής
Χρόνος
1983
Γιάννης Κούρος
21:53.00
1984
Γιάννης Κούρος
20:25.00
1985
Πάτρικ Μακί
23:18.00
1986
Γιάννης Κούρος
21:57.00
1987
Ρούνε Λάρσον
24:41.00
1988
Ρούνε Λάρσον
24:42.00
1989
Πάτρικ Μακί
24:32.00
1990
Γιάννης Κούρος
20:29.00
1991
Γιάνος Μπόγκαρ
24:15.31
1992
Ρούσκο Καντίεφ
24:08.13
1993
Ρούνε Λάρσον
26:57.12
1994
Τζέιμς Τζαρέι
26:15.00
1995
Τζέιμς Τζαρέι
25:59.42
1996
Ρονάλντ Βουιλεμενό
26:21.00
1997
Κώστας Ρέππος
23:37.00
1998
Κώστας Ρέππος
25:11.41
1999
Γενς Λούκας
25:38.03
2000
Μασαγιούκι Οτάκι
24:01.10
2001
Βάλμιρ Νούνιες
23:18.00
2002
Ριότσι Σεκίγια
23:47.54
2003
Μάρκους Τάλμαν
23:28.24
2004
Γενς Λούκας
25:49.56
2005
Γενς Λούκας
24:20.39
2006
Σκοτ Τζούρεκ
22:52.18
2007
Σκοτ Τζούρεκ
23:12.14
2008
Σκοτ Τζούρεκ
22:20.01
2009
Ριότσι Σεκίγια
23:48.24
2010
Ιβάν Kουντίν
23:03.06
2011
Ιβάν Kουντίν
22:56:45
2012
Στου Tομς
26:28:19
2013
Ζοάο Ολιβέιρα
23:29:08
2014
Ιβάν Kουντίν
22:29:29

Αποτελέσματα Γυναικών

Έτος
Νικητής
Χρόνος
1983
Έλινορ Άνταμς
32:37.52
1984
Μαίρη Χάνουντελ-Λάρσον
34:15.10
1985
Μαίρη Χάνουντελ-Λάρσον
33:23.00
1986
Βάλτροντ Ρέισερτ
33:21.00
1987
Χίλαρι Γουόλκερ
31:23.30
1988
Μαίρη Χάνουντελ-Λάρσον
31:57.23
1989
Μαίρη Χάνουντελ-Λάρσον
31:57.23
1990
Αν-Μαρί Ντεγκουιλέμ
34:07.41
1991
Ούρσουλα Μπλάσμπεργκ
34:42.45
1992
Χίλαρι Γουόλκερ
29:49.49
1993
Ζίγκριντ Λόνσκι
32:34.32
1994
Χέλγκα Μπακχάους
30:41.00
1995
Χέλγκα Μπακχάους
29:33.00
1996
Χέλγκα Μπακχάους
29:50.00
1997
Χέλγκα Μπακχάους
30:39.00
1998
Μαίρη Λάρσον
28:46.58
1999
Ανί Μονότ
35:38.08
2000
Χιρόκο Οκιγιάμα
29:16.37
2001
Αλζίρα Πορτέλα-Λάριο
30:31.41
2002
Ιρινα Ρεούτοβιτς
28:10.48
2003
Ακίκο Σακαμότο
29:07.44
2004
Κίμι Νότο
29:57.40
2005
Κίμι Νότο
30:23.07
2006
Σούμιε Ιναγκάκι
28:37.20
2007
Ακίκο Σακαμότο
31:09.24
2008
Σοκ Χόε Χουρ
30.03.22
2009
Σούμιε Ιναγκάκι
27:39.49
2010
Έμιλι Γκέλντερ
30:17.03
2011
Σίλβια Λούμπικς
29:06:50
2012
Ελίζαμπεθ Χόουκερ
27:02:17
2013
Σίλβια Λούμπικς
28:03:04
2014
Σίλβια Λούμπικς
26:53:4
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/836#ixzz3mlZLyeop

Get Off Of My Cloud

94
0

Τραγούδι των Rolling Stones, που κυκλοφόρησε σε μικρό δίσκο (σινγκλ) στις 26 Σεπτεμβρίου του 1965, ως συνέχεια της μεγάλης τους επιτυχίας Satisfaction.
Δημιούργημα της συνθετικής δυάδας Τζάγκερ / Ρίτσαρντς (Κιθ Ρίτσαρντς μουσική, Μικ Τζάγκερ στίχοι) ηχογραφήθηκε το διήμερο 6-7 Σεπτεμβρίου του 1965 στο Λος Άντζελες. Στην ηχογράφηση του τραγουδιού υπό την καθοδήγηση του παραγωγού τους Άντριου Όλνταμ πήραν μέρος οι: Μικ Τζάγκερ (τραγούδι), Κιθ Ρίτσαρντς (ρυθμική ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά), Μπράιαν Τζόουνς (12χορδη ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρικό πιάνο), Μπιλ Γουάιμαν (μπάσο, φωνητικά) και Τσάρλι Γουότς (ντραμς).
Η μουσική του Ρίτσαρντς βασίζεται σε μια παραλλαγή του πασίγνωστου ριφ του τραγουδιού Louie Louie, ενώ οι στίχοι του Τζάγκερ, προκλητικοί και επαναστατικοί για την εποχή τους, συνεισέφεραν στη εικόνα των «κακών παιδιών» του ροκ εντ ρολ, που έπλασαν τα μίντια γι’ αυτούς. Το τραγούδι γράφτηκε ως αντίδραση στην ξαφνική δημοτικότητα που απέκτησαν με το Satisfaction και εκφράζει την αποστροφή τους για τις προσδοκίες του μεγάλου κοινού γι’ αυτούς.
Το Get Off Of My Cloud γνώρισε επιτυχία και συμπεριλαμβάνεται έκτοτε στο συναυλιακό ρεπερτόριο του συγκροτήματος. Στις 4 Νοεμβρίου του 1965 ανέβηκε στην κορυφή του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών, όπου παρέμεινε για τρεις εβδομάδες και δύο ημέρες αργότερα έγινε Νο1 για δύο εβδομάδες στις ΗΠΑ.

Οι στίχοι του «Get Off Of My Cloud»

I live in an apartment on the ninety-ninth floor of my block 
And I sit at home looking out the window imagining the world has stopped 
Then in flies a guy who's all dressed up like a Union Jack 
And says, I've won five pounds if I have his kind of detergent pack
I said, Hey! You! Get off of my cloud Hey! You! Get off of my cloud 
Hey! You! Get off of my cloud 
Don't hang around 'cause two's a crowd n my cloud, baby
The telephone is ringing I say, "Hi, it's me. Who is it there on the line?" 
A voice says, "Hi, hello, how are you, well, I guess I'm doin' fine" 
He says, "It's three a.m., there's too much noise don't you people ever wanna go to bed? 
Just 'cause you feel so good, do you have to drive me out of my head?"
I said, Hey! You! Get off of my cloud 
Hey! You! Get off of my cloud 
Hey! You! Get off of my cloud 
Don't hang around 'cause two's a crowd 
On my cloud baby
I was sick and tired, fed up with this and decided to take a drive downtown 
It was so very quiet and peaceful there was nobody, not a soul around 
I laid myself out, I was so tired and I started to dream 
In the morning the parking tickets were just like a flag stuck on my window screen
I said, Hey! You! Get off of my cloud 
Hey! You! Get off of my cloud 
Hey! You! Get off of my cloud 
Don't hang around 'cause two's a crowd 
On my cloud
Hey! You! Get off of my cloud 
Hey! You! Get off of my cloud 
Hey! You! Get off of my cloud 
Don't hang around, baby, two's a crowd.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/669#ixzz3mlZkZYKS

Αλέξης Σολομός

1918 – 2012

166
0

Έλληνας σκηνοθέτης, συγγραφέας, μεταφραστής και θεωρητικός του θεάτρου. Υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου και διακρίθηκε σε έργα Αριστοφάνη, αρχαίας τραγωδίας και Σέξπιρ, στα οποία άφησε έντονο το καλλιτεχνικό του στίγμα.
Ο Αλέξανδρος Σολωμός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Αυγούστου 1918 από γονείς κεφαλλονίτικης καταγωγής. Φοίτησε στο Κολέγιο Αθηνών, με καθηγητή τον Κάρολο Κουν. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1939-1942) και κατόπιν με υποτροφία στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών του Λονδίνου (1945-46), στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και στο Δραματικό Εργαστήρι του γερμανού σκηνοθέτη Έρβιν Πισκάτορ (1946-48) στη Νέα Υόρκη.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του δούλεψε ως ενδυματολόγος στο θέατρο Κοτοπούλη (1937) και δύο χρόνια αργότερα, το 1939, εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως σκηνοθέτης με το έργο του Τσέχωφ Αρκούδα. Στην Κατοχή εργάστηκε ως ηθοποιός, ενδυματολόγος, μεταφραστής και κριτικός κινηματογράφου και συνεργάστηκε με τα θέατρα Αθηνών του Κωστή Μπαστιά (1942-43) και Τέχνης του Κάρολου Κουν, ο οποίος ανέβασε το έργο του Ο τελευταίος ασπροκόρακας το 1944.
Ο Αλέξης Σολομός ξεκίνησε τη σκηνοθετική του σταδιοδρομία στη Νέα Υόρκη το 1947 και το 1949 ανέβασε στο Λονδίνο τον Καλιγούλα του Αλμπέρ Καμί. Το 1949 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου η πρώτη παράσταση που σκηνοθέτησε ήταν η Κληρονόμος του Γκετς στο Θέατρο Μουσούρη. Τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε τη μακροχρόνια συνεργασία του (1950-1964, 1968-1985 και 1992) για το οποίο σκηνοθέτησε πάνω από 100 έργα, ενώ άλλα 65 έργα σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τη Λυρική Σκηνή. Το 1964 ίδρυσε το δικό του θεατρικό οργανισμό, με την επωνυμία Προσκήνιο, ο οποίος λειτούργησε με διαλείμματα έως 1978. Το 1992 αποσύρθηκε οριστικά από το θέατρο, σκηνοθετώντας για το Εθνικό Θέατρο δύο έργα, την Αντιγόνη του Σοφοκλή και τους Εγκληματίες του αυστριακού συγγραφέα Φέρντιναντ Μπρούκνερ.
Ο Αλέξης Σολωμός χρημάτισε αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΕΙΡΤ (1974-1975) και δυο φορές διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου (1980-1983). Για την προσφορά του στο θέατρο τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικα, ενώ αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Αλέξης Σολομός διακρίθηκε στο ανέβασμα έργων του Αριστοφάνη. Στις παραστάσεις του χρησιμοποίησε στοιχεία από την ελληνική λαογραφία, στο «μέτρο που τα δεχόταν ο οργανισμός του Αριστοφάνη», όπως τόνιζε ο ίδιος. Έτσι, αυτός και άλλοι σκηνοθέτες που ασχολήθηκαν με τα έργου του κατάφεραν να τον απομακρύνουν από τη φήμη και τους χαρακτηρισμούς του ξεπερασμένου, του βωμολόχου ή του αντιεμπορικού. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει έξι θεατρικά έργα, μεταφράσεις θεατρικών έργων, θεατρικά δοκίμια, αυτοβιογραφικά έργα και άλλα βιβλία με άξονα το θέατρο.
Ο Αλέξης Σολομός πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 2012 στο σπίτι του στο Κολωνάκι, σε ηλικία 94 ετών. Έφυγε ήσυχα, έχοντας κοντά του τις δύο κόρες και τα τρία του εγγόνια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/539#ixzz3mla2I6TD

Φράνκο Μοντιλιάνι
1918 – 2003

67
0

Ιταλοαμερικανός οικονομολόγος της νεοκεϊνσιανής σχολής, βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομίας το 1985. Είναι γνωστός για την Υπόθεση του κύκλου ζωής (Life - Cycle Hypothesis) και για το Θεώρημα Μοντιλιάνι-Μέρτον (Modigliani-Merton Theorem»). Υπήρξε καθηγητής του τέως πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου και του νυν διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, όταν οι δυο τους πραγματοποιούσαν μεταπτυχιακές σπουδές στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT).
Ο Φράνκο Μοντιλιάνι (Franco Modigliani) γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1918 στη Ρώμη. Ο πατέρας του Ενρίκο Μοντιλιάνι ήταν παιδίατρος και η μητέρα του Όλγα Φλάσελ εθελόντρια κοινωνική λειτουργός. Η ζωή του άλλαξε δραματικά στα 14 του, όταν ο πατέρας του πέθανε κατά τη διάρκεια εγχείρησης. Ο μέτριος έως τότε μαθητής άρχισε να διαβάζει μανιωδώς και υπερπηδώντας μία τάξη του Λυκείου βρέθηκε στα 17 του φοιτητής του Πανεπιστημίου της Ρώμης.
Η οικογένειά του πίστευε ότι θα ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του, αυτός όμως προτίμησε να σπουδάσει νομικά, τα οποία άνοιγαν πολλές πόρτες στην πατρίδα του. Στο δεύτερο έτος των σπουδών του πήρε μέρος σε ένα φοιτητικό διαγωνισμό οικονομικών και προς μεγάλη του έκπληξη απέσπασε το πρώτο βραβείο. Τότε άρχισε να ενδιαφέρεται για τα οικονομικά, αλλά κάποιοι από τους καθηγητές του τον απέτρεψαν, επειδή μεγάλα ονόματα της οικονομικής σκέψης είχαν εξοβελιστεί από τη διδακτέα ύλη των Πανεπιστημίων, με εντολή του φασίστα Μπενίτο Μουσολίνι, που κυβερνούσε εκείνη την περίοδο την Ιταλία. Έτσι, συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική και τα βράδια εντρυφούσε στους κλασικούς της οικονομίας, όπως τους είχαν συστήσει οι καθηγητές του.
Το 1939, όντας μεταπτυχιακός φοιτητής, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ιταλία, λόγω της αντιφασιστικής του δράσης και της εβραϊκής του καταγωγής. Κατέφυγε στη Γαλλία, έπειτα από πρόσκληση της οικογένειας της φίλης του Σερένα Κάλαμπι, την οποία παντρεύτηκε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, αλλά τα μαθήματα του φάνηκαν ανιαρά και χωρίς ουσία. Προτίμησε να ολοκληρώσει τη διδακτορική του διατριβή, την οποία υπέβαλε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Τον Ιούνιο του 1939 ανακηρύχθηκε διδάκτορας νομικής, σε μια εποχή που τα τύμπανα του πολέμου άρχισαν να ηχούν.
Στα τέλη Αυγούστου 1939 μαζί με την σύζυγό του μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγες μόνο μέρες πριν από την εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, που σήμανε την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στη νέα του πατρίδα αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον του για τα οικονομικά, χάρη στην υποτροφία που πήρε για τη Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που έδρευε στη Νέα Υόρκη και δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει εμιγκρέδες ακαδημαϊκούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές από την εμπόλεμη Ευρώπη. Εκεί συνάντησε τον ουκρανοεβραίο καθηγητή Τζέικομπ Μάρσακ (1898-1977), ο οποίος τον μύησε στον κεϋνσιανισμό, που εκείνη την περίοδο αποτελούσε ό,τι το πιο προωθημένο στην οικονομική σκέψη, και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του. Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην εργαζόταν τα πρωινά σ' ένα βιβλιοπωλείο, που πουλούσε ευρωπαϊκά βιβλία.
Το 1941 ξεκίνησε το διδακτικό του έργο, πρώτα στο Κολέγιο Θηλέων του Νιου Τζέρσεϊ και στη συνέχεια στο Κολέγιο Μπαρντ, ως λέκτορας οικονομικών και στατιστικής. Το 1944 έλαβε το διδακτορικό του από τη Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας και το 1946 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Το 1948 αποδέχτηκε τη θέση καθηγητή πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ενώ ταυτόχρονα εντάχθηκε στην Επιτροπή Κόουλς για την Οικονομική Έρευνα. Λίγο αργότερα τέθηκε επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος για τις Προσδοκίες και τους κύκλους οικονομικής διακύμανσης στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο πανεπιστήμιο συνεργάστηκε με τον μαθητή του Ρίτσαρντ Μπρούμπεργκ, θέτοντας τα θεμέλια γι’ αυτό που αργότερα θα ονομαζόταν Υπόθεση του Κύκλου Ζωής (Life Cycle Hypothesis), μια θεωρία που υποστηρίζει ότι τα άτομα προγραμματίζουν την καταναλωτική και αποταμιευτική τους συμπεριφορά σε μακροχρόνιο ορίζοντα, ώστε να πετύχουν την καλύτερη δυνατή διαχρονικά κατανομή της κατανάλωσής τους για όσα χρόνια ελπίζουν ότι θα ζήσουν. Παράλληλα, οι δημοσιεύσεις του συνέβαλαν στη θεμελίωση της μετέπειτα θεωρίας των ορθολογικών προσδοκιών.
Το 1960 έγινε καθηγητής στο περίφημο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, στο οποίο και παρέμεινε έως τη συνταξιοδότησή του το 1985. Σε συνεργασία με τον Αμερικανό οικονομολόγο Μέρτον Μίλερ (1923-2000), διεξήγαγε μια σημαντική έρευνα για τις χρηματοοικονομικές αγορές, καταλήγοντας στο Θεώρημα Μοντιλιάνι-Μίλερ, σύμφωνα με το οποίο η διαπραγματεύσιμη τιμή της μετοχής μιας εταιρείας εξαρτάται πρωταρχικά από τις προσδοκίες των επενδυτών για τα μελλοντικά κέρδη της εταιρείας. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 δύο από τους πιο διακεκριμένους μαθητές του ήταν ο τέως πρωθυπουργός της Ελλάδας Λουκάς Παπαδήμος και ο νυν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, με τους οποίους συνεργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα.
Το 1985 τιμήθηκε με το Νόμπελ Οικονομίας για τις αναλύσεις του σχετικά με την αποταμίευση και τις χρηματαγορές. Χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2010, ο χρηματιστής Νίκολας Ταλέμπ (συγγραφέας του πολύκροτου μπεστ-σέλερ Ο Μαύρος Κύκνος) κατηγόρησε τον Μοντιλιάνι και άλλους νομπελίστες οικονομολόγους των τελευταίων χρόνων ότι με τις λανθασμένες θεωρίες τους για την εκτίμηση και την αποτίμηση των κινδύνων, οι οποίες περιβλήθηκαν με τη σφραγίδα της αυθεντίας, συνέβαλαν στη διεθνή οικονομική κρίση του 2008.
Το 1997 ο Μοντιλιάνι επισκέφθηκε την Αθήνα, έπειτα από πρόσκληση του παλιού του μαθητή και τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Λουκά Παπαδήμου και συμμετείχε σε ημερίδα με θέμα την ανεργία. Πιστός στην κεϊνσιανή θεωρία, είχε τότε αποδώσει το ευρωπαϊκό πρόβλημα της ανεργίας στην ανεπάρκεια της ζήτησης και είχε καταγγείλει τη «μανιακή προσήλωση» της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας (Bundesbank) στη νομισματική σταθερότητα.
Ο Φράνκο Μοντιλιάνι πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 2003 στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, σε ηλικία 85 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/537#ixzz3mlaPkRDA

Γιούλιους Φούτσικ

1872 – 1916

26
0

Τσέχος μαέστρος και συνθέτης, που διακρίθηκε κυρίως στη σύνθεση εμβατηρίων και βαλς. Πιο γνωστά έργα του, τα εμβατήρια «Η Είσοδος των Μονομάχων» («Vjezd gladiátorů») και «Εμβατήριο της Φλωρεντίας» («Florentinský pochod»).
Ο Γιούλιους Φούτσικ (Julius Fučík) γεννήθηκε στην Πράγα στις 18 Ιουλίου 1872. Σπούδασε βιολί, φαγκότο και κρουστά στο Ωδείο της Πράγας, ενώ έλαβε μαθήματα σύνθεσης από τον Αντονίν Ντβόρζακ (1885-1891). Αμέσως μετά προσελήφθη στην μπάντα του 49ου Συντάγματος του στρατού της Αυστροουγγαρίας, όπου παρέμεινε έως το 1894.
Το 1897, μετά τρίχρονη παρουσία σε συμφωνικές ορχήστρες στην Πράγα και το Ζάγκρεμπ, επέστρεψε στον στρατό και διορίστηκε μαέστρος στην μπάντα του 86ου Συντάγματος, που έδρευε αρχικά στο Σαράγεβο και κατόπιν στη Βουδαπέστη. Εκεί έγραψε μερικά από τα πιο γνωστά του έργα, όπως το εμβατήριο «Η Είσοδος των Μονομάχων» (1897), «Εμβατήριο της Φλωρεντίας» (1907) και η ορχηστρική εισαγωγή «Μαριναρέλα» (1907). Το 1910 μεταπήδησε ως μαέστρος στην μπάντα του 92ου Συντάγματος, που έδρευε κοντά στην Πράγα. Τον χειμώνα έδινε συναυλίες στην Πράγα και το καλοκαίρι περιόδευε στις πόλεις της Βοημίας.
Μετά την αποστρατεία του το 1913 νυμφεύθηκε και εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου σχημάτισε την ορχήστρα «Prager Tonkünstler-Orchester» και ίδρυσε τον μουσικό εκδοτικό οίκο «Tempo Verlag». Με την έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η οικονομική του κατάσταση άρχισε να χειροτερεύει, όπως και η κατάσταση της υγείας του.
Ο Γιούλιους Φούτσικ προσβλήθηκε από καρκίνο και πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1916, σε ηλικία 44 ετών.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/881#ixzz3mlaqp7b8
Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Σάββατο
26/9
03:00

18°C
94%

3 Μπφ Δ
16 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ



09:00

17°C
92%

2 Μπφ B
9 Km/h


ΒΡΟΧΗ



15:00

24°C
55%

3 Μπφ Δ
16 Km/h


ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ



21:00

18°C
79%

3 Μπφ Δ
16 Km/h


ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ



ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ..ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
  “ ΠΟΝΕΜΕΝΕΣ  ΙΣΤΟΡΙΕΣ  ΓΙΑ..ΗΛΙΘΙΟΥΣ …”
     Μια  φορά  κι’ ένα  καιρό φίλοι  μου , ήταν  μια  μάνα που  ήθελε  να  δουλέψει , όπως  εκατομμύρια  Ελληνίδες  και  Έλληνες , που  ξεπατώνονται  στο..περπάτημα , ρωτώντας  για  δουλειά , αλλά..δυστυχώς  τίποτα  δεν  καταφέρνουν , γιατί  ως  φαίνεται , δεν  έχουν..πίστη  και  τύχη …και  να ..βιογραφικά , και  κόντρα  βιογραφικά , αλλά  τίποτα ..
   Η  κυρία  όμως  της  ιστορίας  μας , φαίνεται  πως  είχε  και  πίστη  στο  Θεό , αλλά  και..τύχη , γιατί κάποια  μέρα περνώντας  έξω  απ’ το  Υπουργείο  Παιδείας, διάβασε  σε  εκείνα τα..περίφημα  χάρτινα  ταινιάκια “ ΖΗΤΕΙΤΑΙ “ , πως  πράγματι ζητούσαν  καθηγητές  για  κάποιο  Πανεπιστήμιο ..
   Το  σκέφτηκε  λοιπόν  πολύ και  έτσι  μάνι..μάνι , πήρε  μια  κόλλα  χαρτί  απ’ το  περίπτερο και  κάθισε  και  έκανε  κι’ αυτή μια  αίτηση , γιατί  είχε  και πτυχίο  Ανωτάτης  Σχολής , μπήκε  μέσα  κατέθεσε  την αίτηση στο  πρωτόκολλο και  έφυγε  με  τη  σκέψη  και  τη  χαρά , πως  που  ξέρεις  καμιά  φορά  τι  γίνεται , ο θεός  που  φροντίζει  και  για  τα  πετινά του..ουρανού , μπορεί  να  κάνει  κάτι  και  γι’ αυτήν , την  αθώα..περιστερούλα …έκανε  και το  σταυρό  της , έκανε  και  το  σχετικό…τάμα , να  πάει  με  τα  γόνατα  το  Δεκαπενταύγουστο , στην  Τήνο  στη  χάρη  της , και  έφυγε..ανακουφισμένη ..
   Και  ο..του  θαύματος  φίλοι  μου , ο  καλός  Θεός  νοιάστηκε για  το  αθώο  αυτό..φτωχό  περιστεράκι και κάποια  μέρα , όπως  καθάριζε  πατάτες  στην  αυλή , για  να τηγανίσει  για  να  φάνε  τα  παιδάκια της  , της  ήρθε  μια  επιστολή  απ’ το  Υπουργείο , που  τις  ανακοίνωνε , πως  απ’ τις  17.833 αιτήσεις  που  είχαν  υποβληθεί  για  διορισμό , η δική  της  , παρότι  δεν  είχε  κανένα  μέσον , άγνωστη  βλέπεις μεταξύ..αγνώστων , έγινε  δεκτή …
  Πέταξε  λοιπόν  απ’ τη  χαρά  της και  μόνο  που  δεν  τηλεφώνησε αμέσως , στο  μπακάλη  της  γειτονιάς  , που  ..ψώνιζαν  βερεσέ λόγω  κρίσης , όπως  έκανε  η  Βουγιουκλάκη , αν θυμάστε σε  κάποια  ταινία , για  να  παραγγείλει  και..μαρμελάδες, και  σοκολάτες  και πολλά  άλλα..καλούδια , που  τα  στερούνταν καιρό  τώρα τα παιδάκια  της  …
  Και  ζήσαν  αυτοί  καλά  φίλοι  μου  και  εμείς..χειρότερα…
   Πολύ  όμορφη  φίλοι  μου  αυτή  η..ιστοριούλα , και  μοιάζει  πολύ  με  εκείνα  τα  συγκινητικά ..παραμύθια που  μας  έλεγαν  για  να  κοιμηθούμε , κάτι  τέτοιο  λοιπόν  συνέβη  και  στην  ιστορία  μας , μας  κοιμίζουν  με..παραμύθια …
   Κύριε  Πρωθυπουργέ  μας , μήπως..ξεπεράσατε  λίγο τα..όρια ;
    Καλά   τα  παραμύθια σας , αλλά  σκεφτήκατε  μήπως , ΤΙ  ΘΑ  ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ  ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ  ΑΥΤΑ ΤΑ ..ΑΣΤΕΙΑ  ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ , ΤΟΣΟΙ ΚΑΙ  ΤΟΣΟΙ  ΑΝΘΡΩΠΟΙ  , ΜΕ  ΠΤΥΧΙΑ  ΚΙ’ ΑΥΤΟΊ ΚΑΙ  ΜΑΛΙΣΤΑ  ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΙΣΩΣ … ;;;;; …
  Μήπως  τελικά  φίλοι  μου , έχει   δίκιο  ο  Μηλιώκας ; Για  ακούστε  τον …

   Καλό  σας  απόγευμα  φίλοι  μου
  Απ’ το  “ Λιδωρίκι” με αγάπη …Κ.Κ.-
  www.lidoriki.com