Με ό,τι κι' αν καταπιάστηκαν οι Λιδορικιώτες , αγαπημένοι μου φίλοι , πάντα τα κατάφερναν , και μάλιστα πολύ-πολύ καλά . Σε όλους τους κλάδους , σε όλες τις επιστήμες υπήρξαν και υπάρχουν καταξιωμένοι χωριανοί μας , που λίγο -πολύ , όλοι τους γνωρίζουμε .
Εκεί όμως που επικρατεί..σκοτάδι , είναι το κομμάτι της λογοτεχνίας , των γραμμάτων και των τεχνών , όχι πως κι' εκεί δεν υπάρχουν Λιδορικιώτες που διακρίθηκαν , απλά αυτός ο τομέας , δεν είναι και στις..πρώτες προτεραιότητές μας , δεν μας ήταν και τόσο..αναγκαίος , απαραίτητος...
Κρίμα όμως , γιατί αυτή μας η αντίληψη , άφησε κάποιους χαρισματικούς χωριανούς μας , στη ..σκιά , στο..περιθώριο της δημοσιότητας , με αποτέλεσμα να μη τους γνωρίζουμε καν...
Ο αξέχαστος Αλέκος Γκομόζιας , ήταν ένα απ' τα πολλά παιδιά του Ανδρέα Γκομόζια , παλιού Λιδορικιώτη έμπορου , που τον έχουμε ..γνωρίσει απ' τις..περίφημες Λιδορικιώτικες ..Ζευζεκο..ιστορίες , της Βαθειάς και των..πέριξ , μέλος κι' αυτός της περίφημης εκείνης προπολεμικής παρέας , Σαψαρή , Διαμαντή , Σερεντέλου κλπ.
Ο Αλέκος , απ'όσο γνωρίζουμε ήταν Γυμναστής , αλλά είχε τις ξεχωριστές του λογοτενικές ευαισθησίες , και 'οπως έχουμε μάθει , έχει εκδόσει κάποιο βιβλίο με ποιήματά του , θα προσπαθήσουμε να το βρούμε και φυσικά θα δημοσιεύσουμε κι' άλλα του ποιήματα , και κάποια βιογραφικά του στοιχεία , γιατί απόψε είμαστε απολύτως..απροετοίμαστοι γιά κάτι τέτοιο .
Το παρακάτω ποίημα του Λιδορικιώτη μας ποιητή , έχει δημοσιευτεί στα " ΛΙΔΩΡΙΚΙΩΤΙΚΑ 1983 " του αξέχαστου Γιώργου Καψάλη .
Ρ Ε Τ Ρ Ο
Στη γειτονιά του Μασαλά
κατά τον Αη Θανάση ,
να ξαναπάω μιάν άνοιξη
που αντίκρυσα την πλάσα .
Σε μιά μεριά υ' Αλωνακιού
γωνιά προς του Φαλίδα ,
γύρισε πίσω σκέψη μου
σε μιά παλιά σελίδα .
Στον Άη Γιώργη , στη Βαθειά ,
στις Λάκκες , στου Αντώνη ΄
στενά σοκάκια να περνώ
την ώρα που νυχτώνει .
Το παραθύρι της κλειστό ,
μα μέσα καίει καντήλι ,
κι' από τη χαραμάδα του
μήνυμα μου 'χει στείλει..
Θα βγει στη βρύση γιά νερό ,
στου φεγγαριού τη χάση ,
στο κάγκελο να καρτερώ ,
μήπως και προσπεράσει .
Η νιότη μου περνά ανοιχτά
στο καπηλειό του Κάππου ,
που οι μερακλήδες τα 'πιναν
ταν 'σπαγαν κάπου - κάπου .
Ο Λούτος σέρνει το χωρό ,
Θανάσος το τραγούδι ,
ο Γιάννης όλο χωρατό ,
στο πέτο ένα λουλούδι .
Αλέκος Γκομόζιας .
Πανέμορφο ...βιντεάκι , είναι το νοσταλγικό και..τρυφερό , ποίημα του Αλέκου , σειρά υπέροχων εικόνων της ονειρεμένης παλιάς Λιδορικιώτικης ζωής , ο νεανικός έρωτας με τις χαρές , τις πίκρες και τα..βάσανά του , με...φόντο την γραφική..καθημερινότητα , και πρωταγωνιστές χωριανούς μας με ..συγκεκριμένα χαρακτηριστικά , που όλοι μας γνωρίζουμε , δεν είχαμε τη χαρά να γνωρίζουμε τον αξέχαστο Αλέκο , ίσως φταίει , η απουσία του απ' το χωριό , ίσως και η κάποια διαφορά ηλικίας , θα προσπαθήσουμε όμως , με κάθε τρόπο , να τον γνωρίσουμε μέσα απ' τα λυρικά του ποιήματα , που είναι..κυριολεκτικά , ..μαγνητικές τομογραφίες της ανθρώπινης ψυχής...και φυσικά της ψυχής του...ποιητή .
WWW.LIDORIKI.COM
No comments:
Post a Comment