Η ΔΩΡΙΔΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ - 24ο

ΑΡΜΑΤΩΛΟΙ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ - 11ο

Ο Κωνσταντάρας κλείσθηκε μέσα στο Μοναστήρι , μέρα και νύχτα πολεμάει , μέρα και νύχτα ρίχνουν ,
χωρίς ψωμί , χωρίς νερό , χωρίς κάνα μιντάτι .
Κ ' ο Ταχίρ-Κώτσας φώναξε , κ' ο Ταχίρ-κώτσας λέγει :
"Προσκύνα , Κωσταντάρα μου , σα νύφη στολισμένη ,
προσκύνα Κώστα το σπαθί , προσκύνα την ποδιά μου.
Θα σε κερνάσω τουφεκαίς , θα σε κερνάσω βόλια .
Κ' ο Κωσταντάρας φώναξε με το σπαθί στα δόντια .
"Ποτέ παιδιά δε φίλησα , ποδιά κατουρημένη ,
τώρα να γδης βρε κερατά μικρέ κωλοπλημένε ,
του Κωσταντάρα το σπαθί , του Χρόνη το τουφέκι " .
Τσακιώντ' οι Τούρκοι σαν τραγιά , κ' ο Κώτσας σαν κεσέμι .



Μετά την νίκην ο Κωσταντάρας , λαβών σημαντικάς επικουρίας , επέπεσε κατά του στρατού του δερβέναγα Ταχίρ-Κώτσα , όνπερ κατέκοψε , λέγεται δε , ότι συλλαβών τον άνω δερβέναγαν μετά δέκα οπαδών , εξέδειρε ζώντα ιδίαις χερσί , και έπειτα οβελίσαςτον έψησεν ως αρνίον , υποχρεώσας τους συναιχμαλωτισθέντες ίνα στρέφωσιν εναλλάξ τον οβελόν .

Αφού δε παντελώς κατεστράφη η επίφοβος εκείνη στρατιά , ο Κωσταντάρας επαναλαβών την αρματωλικήν διοίκησιν , αφού συνεκρότησε σώμα πολυαριθμότερον του προτέρου , έγραψεν εις τους εν Λοιδορικίω και Σαλόνοις Τούρκους , προσκαλών ίνα σπεύδωσιν εις αποζημίωσιν των κατά την καταδίωξίν του παθόντων χωρίων , και απειλών εν εναντία περιπτώσει εμπρησμούς και σφαγάς . Περίφοβοι οι Τούρκοι εις το άκουσμα γενόμενοι , και εκ των προτέρων καλώς γνωρίζοντες τον αδάμαστον του αρματωλού χαρακτήρα , έσπευσαν ίνα δι' εράνων συλλέξωσι τα προς αποζημίωσιν , αφού άλλως τε και προς ένοπλον αντίστασιν ηδυνάτουν . Ούτω δ' εν τη αρματωλική αρχή εδραιωθείς ο Κωσταντάρας έζησε μέχρι του 1755 , ότε απέθανεν από φυσικού θανάτου . Επειδή δε ουδείς απόγονός του επέζησε , το αρματωλίκιον διεμοιράσθη εις τρία , εξ ων έλαβον ην μεν περιφέρειαν των Σαλόνων ο Λάμπρος Τσεκούρας και ο Βλαχαρμάτας , την δε της Δωρίδος ο Φλώρος Γιαταγάνας , και του Μαλανδρίνου , ο εκ Βουνιχώρας Βλαχοθανάσης , άπαντες το πριν ως πρωτοπαλλήκαρα του Κωσταντάρα διαπρέψαντες ".
Ένας όχι και τόσο γνωστός κλεφταρματωλός της Δωρίδας από την Ξυλογαιδάρα ( σήμερα Καλλιθέα ) είναι και ο Σταμάτης Ασφακιανός Κουτρούκης , γιά τον οποίο συγκέντρωσε πληροφορίες ο Ανδρέας Καρκαβίτσας , από τον υποχιλίαρχο Γιαννάκη Κουτρούκη , ανεψιό του κλεφταρματωλού κι' αγωνιστή του 1821 . 'Αλλωστε ολόκληρη η οικογένεια των Κουτρουκαίων είχε προεπαναστατικά διακριθεί . Τόν συνάντησε , γύρω στα 1887 , εκατό χρόνων τότε , στο χωριό του και οι πληροφορίες του πρέπει να θεωρηθούν αυθεντικές .
Εκτός από τις πληροφορίες του Γιαννάκη Κουτρούκη , γιά να μας δώσει πληρέστερα τη δράση του Σταμάτη Ασφακιανού Κουτρούκη , πήρε την ίδια χρονιά , πληροφορίες , στην Ξυλογαιδάρα , και από τον γέροντα κάτοικό της Αθ.Γκόλφη και τον γηέροντα επίσης , από τι χωριό Πλέσσα , Κοτρότσο . Γράφει ο Καρκαβίτσας :
" Ο Σταματάκης έζη εν Ξυλογαιδάρα της Δωρίδος ήσυχος μέχρι του 1755 . Πλην αι συχναί προς τους Τούρκους διενέξεις των αδελφών του δεν τον άφησαν μέχρι τέλους . Απόσπασμα τουρκικόν διερχόμενον εκείθεν , δήθεν προς καταδίωξιν κλεφτών , εισήλθεν εις την στάνην του Σταματάκη , έκοψε πολλάπρόβατα και έδεσε τους ποιμένας . Ο Σταματάκης μετά των αδελφών του Κωσταντή και Θεοδώρου οπλισθέντες επρόφθασαν τους Τούρκους και συγκρουσθέντες μετ' αυτών εφόνευσαν ένα και ηλευθέρωσαν τους ποιμένας .
Διά τον φόνον του Τούρκου και την αυθάδειαν αυτή των Ραγιάδων όλοι οι εις τα πέριξ χωρία Τούρκοι συνεταράχθησαν το κατ' αρχάς και απεφάσισαν να εκδικηθώσιν . Μετ' ολίγας ημέρας , την εορτήν του Ευαγγελισμού ο Κωσταντής Κουτρούκης μετέβη εις Βυτρινίτσαν δι' εργασίαν τινα . Η Βυτρινίτσα επί Τουρκοκρατίας ήτο η δευτέρα μετά το Λιδωρίκι και Μαλανδρίνον έδρα των Τούρκων προκρίτων . Ο σούμπασης του χωρίου συναντήσας ηθέλησε να απειλήση τον Κωνσταντή διά τον φόνον του ομοφύλου του , πλην ούτος εν εξάψει ευρεθείς ,επυροβόλησε και εφόνευσε τον σούμπασην .
Έκτοτε ήρχισε αδιάκοπος πόλεμος μεταξύ της οικογενείας των Κουτρουκαίων και των Τούρκων . Αρχηγός της οικογενείας ήτο ο Σταματάκης , όστις συγκαλέσας και άλλους εκ των πέριξ συντρόφους , οτέ μεν ησφαλίζετο εν τω υψηλώ και δυσπροσίτω χωρίω του οτέ δε περιέτρεχε την Δωρίδα , συμπλεκόμενος και καταφθείρων τα Τουρκικά αποσπάσματα . Εις πανήγυριν τινά του χωρίου Βελενίκου εισήλθεν ο Σταματάκης μόλις δεκαπέντε αριθμών οπαδούς και επιάσθη εις τον χορόν . Αίφνης προέκυψε των οικιών του χωρίου Τουρκικόν απόσπασμα πολυάριθμον , επικεφαλής έχον τον Τουρκαλβανόν Γετίμ βέην . Ο Σταματάκης δεν εταράχθη καθόλου εκ της εμφανίσεως αυτών πλην εξηκολούθησε τον χορόν . Αλλ' ο Γετίμ κατεταράχθη αρκούντως διά την παρουσίαν των κλεφτών τους οποίους εν ω εστέλλετο να καταδιώξη απέφευγεν όμως πάντοτε , ήδη ήρχισεν εκεί να καλή και τους άλλους Τούρκους και να συσκέπτηται μετ' αυτών περί του πρακτέου , ότε ο Σταματάκης παραιτήσας τον χορόν , σύρει το γιαταγάνι , θέτει αυτό εις τους οδόντας και διέρχεται ατάραχος πλησίον των Τούρκων , προσατενίζων αυτούς εις τους οφθαλμούς . Οι Τούρκοι ουδ' εταράχθησαν καν της θέσεώς των ουδ' εσκέφθησαν να καταδιώξωσιν η ν' απαντήσωσιν εις τας τόσας ύβρεις τας οποίας εξετόξευσεν κατ' αυτών .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι........