Άραγε , που να οδηγεί το χρυσαφένιο μονοπάτι αυτό της ...λίμνης......ποιό το ...ξέρει.....Αδέρφια Λιδορικιώτες όλου του κόσμου....Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ..........
Τελειώνει κι' ο Ιούλιος , 29 σήμερα , Κυριακή , 210η μέρα του 2007 , η ζωή στο χωριό μας είναι όμορφη , παραδεισένια , παρ' όλα τα προβλήματα....κι' αν βάζαμε όοοοολοι ένα χεράκι θα το κάναμε κούκλα......
Χθες βράδυ , στο κάστρο του Βελουχιού , οι φίλοι και συμπατριώτες της Β.Δ...Δωρίδας , μας έβαλαν πάλι τα...γυαλιά , έκαναν μιά ωραία εκδήλωση στο πιό όμορφο κομμάτι της περιοχής μας , λίγοι...ονειροπόλοι ανέβηκαν στο κάστρο και ...ρούφηξαν , κυριολεκτικά , τη μαγεία του τοπίου , τη μυρωμένη , δροσερή ανάσα του Βαρδουσιού κι' αφήνοντας νοσταλγικά το βλέμμα τους να πλανιέται πάνω στα χρυσαφένια νερά της λίμνης , ξανάγιναν παιδιά , ξυπόλυτα με τα κοντά παντελονάκια..ARMANI , FERRE..ΚΑΠΝΟΚΟΤΣΙΑΛΟΥ...ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ , όλων ..τέλος πάντων των...μεγάλων ..ντόπιων..σχεδιαστών μόδας...
Θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι η μόδα των...ημί...κοντων παντελονιών , των...γκολφ , ξεκίνησε απ' την περιοχή μας , κυρίως απ' το Βαρούσι και τα ...γύρω ..χωριά , Μαυριγιάννη , Βελούχι κλπ , και σιγά-σιγά...ξαπλώθηκε σ' ολο τον κόσμο....
Είδα ,χθες βράδυ , τα μάτια ενός παλιόυ καλού φίλου που έζησε πολλά χρόνια στην ξενητειά και καταξιώθηκε , του Τάσου του Τσώνου , να πλανιώνται...πέρα μακρυά στη λίμνη , εκεί που ήταν κάποτε τα Λιδορικιώτικα αμπέλια....υγρά...μικροσυννεφιασμένα...ποιός ξέρει τάχα που να ονειροταξείδευε ο ...νους του , τι τάχα να θυμόταν , τον κοίταγα ..συνέπασχα και άθελά μου , σιγοτραγούδησα , κοιτάζοντας ασυναίσθητα προς τον ουρανό , ένα τραγουδάκι - παράκληση ...της... στιγμής , βγαλμένο κατ΄ευθείαν απ' την καρδιά μου :
Θεέ μου κάνε μας τη χάρη , απόψε μην το ...σβήσεις το...φεγγάρι
άστο εκεί..να λάμπει..από ψηλά , τούτη δω την όμορφη ...βραδυά....
άστο εκεί να..λάμπει από...ψηλά , μιά ζωή ' ναι τούτη η βραδυά....
και , διατί να το κρύψωμεν...άλλωστε , και..τα δικά μου τα μάτια τα έννοιωσα...πολύ...υγρά , μάλλον ...θα μπήκε..κανένα...σπουπιδάκι...φαίνεται....και εκείνη τη στιγμή μούλειψε η ..μεγάλη μου..αγάπη , η φυσαρμόνικά μου...αχ και να την είχα μαζί μου ....θα...ξαλάφρωνε.....η...ψυχή μου....είχαμε τόσα..να...πούμε με τη..φιλενάδα μου , αυτή η αγάπη...φίλοι μου , κρατάει..περίπου..μιά...ζωή , 55...χρόνια , ξεκίνησε όταν ήμουνα....μικρό..παιδί και κρατάει..ακόμα και τώρα που είμαι ένας..νεαρός...ηλικιωμένος.....και θα..κρατήσει αδέρφια μου...αιώνια γιατί.....
Τελειώνει κι' ο Ιούλιος , 29 σήμερα , Κυριακή , 210η μέρα του 2007 , η ζωή στο χωριό μας είναι όμορφη , παραδεισένια , παρ' όλα τα προβλήματα....κι' αν βάζαμε όοοοολοι ένα χεράκι θα το κάναμε κούκλα......
Χθες βράδυ , στο κάστρο του Βελουχιού , οι φίλοι και συμπατριώτες της Β.Δ...Δωρίδας , μας έβαλαν πάλι τα...γυαλιά , έκαναν μιά ωραία εκδήλωση στο πιό όμορφο κομμάτι της περιοχής μας , λίγοι...ονειροπόλοι ανέβηκαν στο κάστρο και ...ρούφηξαν , κυριολεκτικά , τη μαγεία του τοπίου , τη μυρωμένη , δροσερή ανάσα του Βαρδουσιού κι' αφήνοντας νοσταλγικά το βλέμμα τους να πλανιέται πάνω στα χρυσαφένια νερά της λίμνης , ξανάγιναν παιδιά , ξυπόλυτα με τα κοντά παντελονάκια..ARMANI , FERRE..ΚΑΠΝΟΚΟΤΣΙΑΛΟΥ...ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ , όλων ..τέλος πάντων των...μεγάλων ..ντόπιων..σχεδιαστών μόδας...
Θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι η μόδα των...ημί...κοντων παντελονιών , των...γκολφ , ξεκίνησε απ' την περιοχή μας , κυρίως απ' το Βαρούσι και τα ...γύρω ..χωριά , Μαυριγιάννη , Βελούχι κλπ , και σιγά-σιγά...ξαπλώθηκε σ' ολο τον κόσμο....
Είδα ,χθες βράδυ , τα μάτια ενός παλιόυ καλού φίλου που έζησε πολλά χρόνια στην ξενητειά και καταξιώθηκε , του Τάσου του Τσώνου , να πλανιώνται...πέρα μακρυά στη λίμνη , εκεί που ήταν κάποτε τα Λιδορικιώτικα αμπέλια....υγρά...μικροσυννεφιασμένα...ποιός ξέρει τάχα που να ονειροταξείδευε ο ...νους του , τι τάχα να θυμόταν , τον κοίταγα ..συνέπασχα και άθελά μου , σιγοτραγούδησα , κοιτάζοντας ασυναίσθητα προς τον ουρανό , ένα τραγουδάκι - παράκληση ...της... στιγμής , βγαλμένο κατ΄ευθείαν απ' την καρδιά μου :
Θεέ μου κάνε μας τη χάρη , απόψε μην το ...σβήσεις το...φεγγάρι
άστο εκεί..να λάμπει..από ψηλά , τούτη δω την όμορφη ...βραδυά....
άστο εκεί να..λάμπει από...ψηλά , μιά ζωή ' ναι τούτη η βραδυά....
και , διατί να το κρύψωμεν...άλλωστε , και..τα δικά μου τα μάτια τα έννοιωσα...πολύ...υγρά , μάλλον ...θα μπήκε..κανένα...σπουπιδάκι...φαίνεται....και εκείνη τη στιγμή μούλειψε η ..μεγάλη μου..αγάπη , η φυσαρμόνικά μου...αχ και να την είχα μαζί μου ....θα...ξαλάφρωνε.....η...ψυχή μου....είχαμε τόσα..να...πούμε με τη..φιλενάδα μου , αυτή η αγάπη...φίλοι μου , κρατάει..περίπου..μιά...ζωή , 55...χρόνια , ξεκίνησε όταν ήμουνα....μικρό..παιδί και κρατάει..ακόμα και τώρα που είμαι ένας..νεαρός...ηλικιωμένος.....και θα..κρατήσει αδέρφια μου...αιώνια γιατί.....
Σαν έρθει εκείνη η..ώρα η..ευλογημένη ,
γιά το..στερνό..ταξείδι να..κινήσω..
θέλω αυτή μου τη μικρή....αγαπημένη...
στην αγκαλιά ..γιά πάντα...να...κρατήσω....
φοβάμαι όμως..πως και τώρα ..κάποιο..σκουπιδάκι μπήκε στα..μάτια μου , δεν είναι τίποτα κι αυτό...θα..περάσει....
Έχουμε πολλά να...πούμε και ...φωτογραφίες ... νάστε όλοι καλά ..σας σκεφτόμαστε....πάντα...
Απ' το Λιδορίκι με πολλή...νοσταλγία και...αγάπη........Κ.-
Έχουμε πολλά να...πούμε και ...φωτογραφίες ... νάστε όλοι καλά ..σας σκεφτόμαστε....πάντα...
Απ' το Λιδορίκι με πολλή...νοσταλγία και...αγάπη........Κ.-
No comments:
Post a Comment