ΕΔΩ....ΛΙΔΟΡΙΚΙ....ΕΔΩ....ΛΙΔΟΡΙΚΙ......

ΩΔΗ ΣΤΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΣ....

Η μάνα κλαίει... κι' οδύρεται , κάθε που..αναθυμιέται
της..γλυκοκόρης τους καημούς , τα βάσανα , τους..πόνους ,
μέσ' το ταξείδι που κρατάει τριάντα..τόσους χρόνους...
κι' είν' η πληγή ολάνοιχτη κι' ο ...πόνος δεν...περνιέται...

Μετράει στις ράχες στα...βουνά.. κορμιά παλληκαρίσια ,
στο υπέρτατο καθήκον τους που πεσαν...ανδρειωμένα
με μιά σημαία Ελληνική στα χέρια τα..σφιγμένα...
τους πρέπει να φυτέψουμε της...δόξας..κυπαρίσια....

Σφίξτε αδέρφια τη...γροθιά , όσοι κι' αν 'ρθούν..χειμώνες
όσες ζωές κι' αν....ξοδευτούν στης λευτεριάς το...πάθος...
κανένας δεν θα ξεχαστεί , κανείς νεκρός...μονάχος...
όλοι τους θάναι ΑΘΑΝΑΤΟΙ , γιά ..πάντα , στους ...ΑΙΩΝΕΣ.....Κ.-

Πένθιμη μέρα η σημερινή αδέρφια , ας ταξειδέψει ο νους σεμνά κι' ας γονατίσει εκεί που η δόξα άφησε τα χνάρια της για...πάντα...στους ..άγνωστους τάφους των αδικοχαμένων παλληκαριών εκεί στην Κύπρο την...αέρινη τη μακαρία τη γή...κι' ο γαλανός μας ουρανός ας γίνει μιά ...απέραντη..ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ και να σκεπάσει τις ψυχές των ηρώων μας ....που κράτησαν...περήφανα ...ψηλά τη σημαία μας....όταν τους βρήκε το...βόλι του ...εχθρού.....κι' όποιος έχει ...κουράγιο και μπορεί ας πει της λεβεντιάς...τραγούδια , αυτό μονάχα τους πρέπει , αυτό κι' ένα δάκρυ...ευγνωμοσύνης....τίποτ' άλλο.....