Γιώργος Κυριαζής , η ταπεινότης μου κι' ο νεαρός Νίκος Χαμοσφακίδης , εν..αναμονή....
Το ζεύγος Βαλλιάνου , μετά του υιού Κωνσταντίνου , όπως βλέπετε κι' αυτοί..τρώνε στο..Βαλλιανέικο..καλοψαροφαγάδικο.......
Το ζεύγος Βαλλιάνου και η ..αφεντιά μου , τρεις νέοι..τρεις φίλοι ..τρία ..παιδιά....
Στο διπλανό μας τραπέζι , απολαμβάνουν το ..τσιπουράκι τους οι: Γιάννης και Μένιος Σφέτσος , μετά των συζύγων .
Η όμορφη..νεανική παρέα μας , Ηλίας Ζαχαρόπουλος , η..ταπεινότης μου σε...φόρμα , ο Γιώργος Χαραλάμπους κι' ο Γιώργος Ζωγράφος , όπως βλέπετε...κακοπερνάμε.....
Η αυτή...σύνθεση , πλην εμού , με το Γιώργο να κρατάει ένα..λούτσο..( προσοχή στην..προφορά...)Πολλά μας χάρισε η ζωή αδέρφια , πολλά και πολύτιμα , όμορφες , σωστές οικογένειες , χαρές αλλά και λύπες , στη σωστή ..δόση πάντα , γιά να υπάρχει ..ισορροπία , κι' απ' ότι προσωπικά έχω καταλάβει , μπορεί η πίκρες νάναι περισσότερες , δεν είναι όμως η..αναλογία αυτή τυχαία , γιατί όσο πιό.. πολλές και μεγάλες είναι οι..πίκρες κι' οι στεναχώριες , τόσο πιό μεγάλη ικανοποίηση νοιώθουμε όταν ...γευτούμε τη χαρά ...μην το ..ψάχνετε , αυτά είναι κανονισμένα απ' την ίδια τη φύση , κι' αυτή είναι..μεγάλη...μαγείρισσα...
Απ' τα πιό πολύτιμα αγαθά της ζωής μας , αν όχι το πιό πολύτιμο , είναι η φιλία , οι φίλοι , ποιός μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό ; Όσοι μπόρεσαν ν' αποκτήσουν πραγματικούς φίλους στη ζωή τους , ήταν πολύ τυχεροί , εκτός όμως απ' τις μεγάλες φιλίες που αποτελούν δεσμό ζωής , υπάρχουν κι' εκείνες οι παλιές , παιδικές , άδολες κι' αφτιασίδωτες φιλίες , που , σαν τις παλιές ..αγάπες , μπορεί να μην βγάζουν ..φλόγες , να μην έχουν την καθημερινή η τη συχνή επικοινωνία , υπάρχουν όμως καταχωνιασμένες στα βάθη της ψυχής μας , και κάποια στιγμή φουντώνουν , γινονται πυρκαγιές και..καταιγίδες , όπως καμμιά φορά η μικρή , θαμένη μέσα στις στάχτες του παρελθόντος , σπίθα μιας παλιάς αγάπης ξάφνου φουντώνει , μας φλογίζει γίνεται..καταιγίδα που σαρώνει την ...καρδιά μας....
Καλή τύχη σήμερα αδέρφια , μ'έσπρωξε να κατεβώ μιά βόλτα στην Ερατεινή , υπάρχουν εκεί πολλοί και καλοί φίλοι , απ' τα παιδικά , τα μαθητικά μας χρόνια , ευκαιρία ήταν να ιδωθούμε .
Ο πρώτος , που συνάντησα , ο Γιώργος Χαραλάμπους , ο αγαπημένος παλιός φίλος , κατά..κόσμον Μπομπόλος , τον συνάντησα , που αλλού ; στο μώλο , μόλις είχε βγεί το καίκι , είπαμε τα σχετικά και αμέσως μου κοινοποίησε την..αμετάκλητη..απόφασή του , να φάμε παρέα ψαράκια της.. στιγμής μετά...κρασοκατάνυξης , που σημαίνει μέχρι..τελικής πτώσεως , στα μάτια του Γιώργου διάβαζα την ..αυθεντικότητα της..πρότασης , δεν τόλεγε΄γιά..τα μάτια , το πίστευε και τόθελε , μπορούσα να αρνηθώ ; όχι βέβαια και έτσι κι' έγινε , στην παρέα προστέθηκαν σε λίγο άλλοι δυό παλιοί καλοί φίλοι , ο Γιώργος ο Ζωγράφος , απ' την Βραίλα , κι' ο Ηλίας Ζαχαρόπουλος , από Βίδαβη .
Θυμηθήκαμε τόσα και τόσα , απ' τα μαθητικά και παιδικά μας χρόνια , συνοδεία...οίνου , βεβαίως..βεβαίως , η κατάστασή μας όμως διατηρήθηκε υπό...έλεγχον , εγώ παρ' ότι..ορεσίβιος.. απόλαυσα το υπέροχο αυτό μεσημεριανό δώρο της ζωής , πλάι στο κύμα , με το απαλό χάδι της θαλασσινής αύρας να μας συντροφεύει και δεν μου έλειψε σχεδόν καθόλου η...ανάσα του πλάτανου της Βαθειάς...
Ενός , όμως ...καλού...μύρια έπονται , έτσι δεν λέμε ; φεύγοντας λοιπόν απ' την πανέμορφη συντροφιά , ως ήτο..πρέπον ..σταμάτησα γιά μιά καλημέρα στους παλιούς κι' αγαπημένους φίλους , το Θανάση και τη Βούλα Βαλλιάνου , άλλη βαθειά συγκίνηση εκεί , γιά λίγο ξαναγίναμε..παιδιά , ονειρεμένη 10 ετία του 50 , και τι δεν είπαμε , αλληλοπειραχτήκαμε ( χούι κι' αυτό...), γελάσαμε , θυμηθήκαμε και..νάσου ο..Μάρκος , μ' ένα νεαρό , Μάρκος γιά τους μη γνωρίζοντες είναι ο Γιώργος Κυριαζής , απ' τη Βιτρινίτσα , λίγο μεγαλύτερος , αλλά αγαπημένος παλιός φίλος , και μάλιστα..κολλητός του αξέχαστου αδερφού μου , βαθειά , πρεγματικά συγκίνηση , είχα πάνω απο 30 χρόνια να δω το Γιώργο , απάνω...πούφευγα φυσικά..ξανακάθησα , αρχίσαμε πάλι τα..σχωρεμένα , άλλη..επιστροφή στο..50 , μου σύστησε τον νεαρό , που μου φαινόταν.. πολύ γνωστός , και ο νεαρός Νίκος ήταν γιός της Τέτας Καγκάλου-Χαμοσφακίδη , Λιδορικιώτισσας και αγαπημένης φίλης , που ζει στη Λευκάδα .
Με λίγα λόγια , φίλοι μου , αυτή η ελαφρώς..ανούσια βόλτα ..εξελίχθηκε σε ένα υπέροχο..πρωινομεσημεριανό ..αντάμωμα , έστω και γιά λίγο ξαναζήσαμε ..μερικές σκηνές απ' τα παιδικάτα μας ....
Είναι η δεν είναι τέτοιες στιγμές , αδέρφια , δώρα..ζωής ; και μάλιστα...θεία δώρα...
Πρός..επιβεβαίωσιν των..γραφομένων μας...υπάρχουν και τα..απαραίτητα..φωτογραφικά..ντοκουμέντα...βεβαίως..βεβαίως.......
Καλό σας απόγευμα , νάστε όλοι καλά .
Απ' το Λιδορίκι με πολλή-πολλή αγάπη........Κ.-
Απ' τα πιό πολύτιμα αγαθά της ζωής μας , αν όχι το πιό πολύτιμο , είναι η φιλία , οι φίλοι , ποιός μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό ; Όσοι μπόρεσαν ν' αποκτήσουν πραγματικούς φίλους στη ζωή τους , ήταν πολύ τυχεροί , εκτός όμως απ' τις μεγάλες φιλίες που αποτελούν δεσμό ζωής , υπάρχουν κι' εκείνες οι παλιές , παιδικές , άδολες κι' αφτιασίδωτες φιλίες , που , σαν τις παλιές ..αγάπες , μπορεί να μην βγάζουν ..φλόγες , να μην έχουν την καθημερινή η τη συχνή επικοινωνία , υπάρχουν όμως καταχωνιασμένες στα βάθη της ψυχής μας , και κάποια στιγμή φουντώνουν , γινονται πυρκαγιές και..καταιγίδες , όπως καμμιά φορά η μικρή , θαμένη μέσα στις στάχτες του παρελθόντος , σπίθα μιας παλιάς αγάπης ξάφνου φουντώνει , μας φλογίζει γίνεται..καταιγίδα που σαρώνει την ...καρδιά μας....
Καλή τύχη σήμερα αδέρφια , μ'έσπρωξε να κατεβώ μιά βόλτα στην Ερατεινή , υπάρχουν εκεί πολλοί και καλοί φίλοι , απ' τα παιδικά , τα μαθητικά μας χρόνια , ευκαιρία ήταν να ιδωθούμε .
Ο πρώτος , που συνάντησα , ο Γιώργος Χαραλάμπους , ο αγαπημένος παλιός φίλος , κατά..κόσμον Μπομπόλος , τον συνάντησα , που αλλού ; στο μώλο , μόλις είχε βγεί το καίκι , είπαμε τα σχετικά και αμέσως μου κοινοποίησε την..αμετάκλητη..απόφασή του , να φάμε παρέα ψαράκια της.. στιγμής μετά...κρασοκατάνυξης , που σημαίνει μέχρι..τελικής πτώσεως , στα μάτια του Γιώργου διάβαζα την ..αυθεντικότητα της..πρότασης , δεν τόλεγε΄γιά..τα μάτια , το πίστευε και τόθελε , μπορούσα να αρνηθώ ; όχι βέβαια και έτσι κι' έγινε , στην παρέα προστέθηκαν σε λίγο άλλοι δυό παλιοί καλοί φίλοι , ο Γιώργος ο Ζωγράφος , απ' την Βραίλα , κι' ο Ηλίας Ζαχαρόπουλος , από Βίδαβη .
Θυμηθήκαμε τόσα και τόσα , απ' τα μαθητικά και παιδικά μας χρόνια , συνοδεία...οίνου , βεβαίως..βεβαίως , η κατάστασή μας όμως διατηρήθηκε υπό...έλεγχον , εγώ παρ' ότι..ορεσίβιος.. απόλαυσα το υπέροχο αυτό μεσημεριανό δώρο της ζωής , πλάι στο κύμα , με το απαλό χάδι της θαλασσινής αύρας να μας συντροφεύει και δεν μου έλειψε σχεδόν καθόλου η...ανάσα του πλάτανου της Βαθειάς...
Ενός , όμως ...καλού...μύρια έπονται , έτσι δεν λέμε ; φεύγοντας λοιπόν απ' την πανέμορφη συντροφιά , ως ήτο..πρέπον ..σταμάτησα γιά μιά καλημέρα στους παλιούς κι' αγαπημένους φίλους , το Θανάση και τη Βούλα Βαλλιάνου , άλλη βαθειά συγκίνηση εκεί , γιά λίγο ξαναγίναμε..παιδιά , ονειρεμένη 10 ετία του 50 , και τι δεν είπαμε , αλληλοπειραχτήκαμε ( χούι κι' αυτό...), γελάσαμε , θυμηθήκαμε και..νάσου ο..Μάρκος , μ' ένα νεαρό , Μάρκος γιά τους μη γνωρίζοντες είναι ο Γιώργος Κυριαζής , απ' τη Βιτρινίτσα , λίγο μεγαλύτερος , αλλά αγαπημένος παλιός φίλος , και μάλιστα..κολλητός του αξέχαστου αδερφού μου , βαθειά , πρεγματικά συγκίνηση , είχα πάνω απο 30 χρόνια να δω το Γιώργο , απάνω...πούφευγα φυσικά..ξανακάθησα , αρχίσαμε πάλι τα..σχωρεμένα , άλλη..επιστροφή στο..50 , μου σύστησε τον νεαρό , που μου φαινόταν.. πολύ γνωστός , και ο νεαρός Νίκος ήταν γιός της Τέτας Καγκάλου-Χαμοσφακίδη , Λιδορικιώτισσας και αγαπημένης φίλης , που ζει στη Λευκάδα .
Με λίγα λόγια , φίλοι μου , αυτή η ελαφρώς..ανούσια βόλτα ..εξελίχθηκε σε ένα υπέροχο..πρωινομεσημεριανό ..αντάμωμα , έστω και γιά λίγο ξαναζήσαμε ..μερικές σκηνές απ' τα παιδικάτα μας ....
Είναι η δεν είναι τέτοιες στιγμές , αδέρφια , δώρα..ζωής ; και μάλιστα...θεία δώρα...
Πρός..επιβεβαίωσιν των..γραφομένων μας...υπάρχουν και τα..απαραίτητα..φωτογραφικά..ντοκουμέντα...βεβαίως..βεβαίως.......
Καλό σας απόγευμα , νάστε όλοι καλά .
Απ' το Λιδορίκι με πολλή-πολλή αγάπη........Κ.-
No comments:
Post a Comment