Στα μάτια σου , διαβάζω πάντα το..φθινόπωρο ,
έτσι , όπως ταξειδεύω μοναχός , μες στη γλυκειά..μελαγχολία ,
με το παλιό μου , το πολύπαθο , μικρό..σκαρο ,
παραδομένος , στων φαιών χρωμάτων την εξαίσια ..πανδαισία ..
* *
Στ’ απέραντα τα καστανά σου πέλαγα ‘ρμενίζω ,
χωρίς σκοπό ..συγκεκριμένο , δίχως ρότα , και χωρίς προορισμό ,
δεν έχω τίποτα , να περιμένω , το... γνωρίζω ,
μα δεν μπορώ να κάνω πίσω , σ’ το ταξείδι αυτό , το δίχως..γυρισμό..
* *
Μάτια του φθινοπώρου , που το χρώμα σας δεν ξέρω ,
μέσα σας , ταξειδεύω αδιάκοπα , σ’ αγνωστους τόπους , μακρινούς ,
άμποτε , μέσα στο φθινόπωρο , την άνοιξη να φέρω ,
στην περιπλάνησή μου αυτή , στους λιγοστούς, π’ απόμειναν καιρούς….Κ.-
Λιδορίκι 4 -11 - 2009
2 comments:
Πολύ όμορφο...και φθινοπωρινό.
Εύχομαι να έχετε μια καλή μέρα κ. Κώστα.
Ax ! Κατερινάκι , πάντα..κρυφοκοιτάζεις ..μόνο που εκτός από φθινοπωρινά , τα μάτια κοντεύουν να γίνουν και..μαύρα , μέχρι να σας..δούμε
Αγάπη και φιλιά και στους δυό σας απ' τ' αγαπημένο μας χωριό Κ.-
Post a Comment