29.11.13

Ε Μ Ε Ι Σ …. ;;;;


Ξεκαθάρισμα 174
   Δύσκολοι , πολύ  δύσκολοι   οι  καιροί αγαπημένοι  μου  φίλοι , και  όπως  λέει κι’ ο  πάνσοφος  Λαός  μας , στα  δύσκολα  φαίνεται  τι  είναι  ο  καθένας  μας ..
  Οι  Λιδορικιώτες , είχαν πάντα μια  ιδιαίτερη  ευαισθησία στα  κοινωνικά  προβλήματα και υπάρχουν  πολλές γνωστές  περιπτώσεις  , που παλιότερα φυσικά  εκδηλώθηκαν  , έντονα  και  άμεσα  , η  αλληλεγγύη  και  η αγάπη  για  τον  άνθρωπο , για  τον  συγχωριανό  μας ..
   Μπορεί  να  ξεχάσει  κανένας  τη  βοήθεια  που  προσέφερε σε ..αδύναμους  χωριανούς  μας ο  Φιλανθρωπικός  Σύλλογος  του  χωριού  μας ; Αλλά  και μεμονωμένες  περιπτώσεις , που  κρυφά  κι’ αθόρυβα  κάποιοι πρόσφεραν την  όποια , λίγη  έστω  , βοήθειά τους , βοήθεια  που  δεν  προερχόταν  απ’ το…περίσσευμα  όχι  βέβαια  , γιατί  περίσσευμα  εκείνα  τα  χρόνια  φίλοι  μου δεν  υπήρχε , όλοι  γενικά , πλην  ελαχίστων  περιπτώσεων , πάλευαν απλά , και  δύσκολα  μόνο  για  το  μεροκάματο  και το  φαί  της  οικογένειας .
   Κι’ όμως τότε , απ’ το  λιγοστό  ψωμί  της  οικογένειας “ περίσσευε “ και  μια  “ αγκωνή “ για  το  γείτονα  που  είχε  ανάγκη , για  σήμερα  δεν  ξέρω  αν  μπορούμε  να  πούμε  το  ίδιο …
   Γιατί  άραγε ; Τι  είναι  αυτό  που  μας άλλαξε ; 
   Διαβάστε  παρακάτω  τι  γράφει η εγγονή  της  Ήρας  Κιούλπαλη , της  μιας απ’ τις  τρεις  κόρες  του  αείμνηστου Νικ. Κιούλπαλη , καθηγητή Γαλλικών στο  Γυμνάσιό  μας απ’ το  1928  μέχρι  ..το  1931ή..32 , για  την  παραμονή  τους  στο χωριό  μας …

H  Hρα  Κιούλμπαλη , στα  μαθητικά  της  χρόνια
Η  Ήρα  Κιούλπαλη  μαθήτρια , στα  χρόνια  που  έμενε  στο  χωριό  μας ..


Ήλθε επί τέλους ο διορισμός του πατέρα το 1928 και από την Κόρινθο βρεθήκαμε στο Λιδωρίκι που τον είχαν τοποθετήσει στο εκεί Γυμνάσιο σαν καθηγητή της Γαλλικής. Εμένα το Λιδωρίκι μου άρεσε πολύ και μου φαινόταν ότι ήταν το ωραιότερο μέρος. Τον φωνάζανε ο Γάλλος και μας οι Γαλλοπούλες. Ο μισθός ήταν αρκετός και απολαμβάναμε όλα όσα είχαμε στερηθεί. Οι Λιδωρικιώτες μας δέχθηκαν με αγάπη και στις απόκριες και άλλες γιορτές, μας έφερναν πιατέλες με διάφορες πίτες και μπουκάλια με κρασιά……”
kioulpalis
Ο αείμνηστος  Νικ. Κιούλπαλης  με  την οικογένειά  του


  Αυτά  για  τη  διαμονή  στο  Λιδορίκι και  τα  ακόλουθα για  την  διαμονή  στην  Αθήνα , στη  Ν.Ιωνία , που  ας  σημειωθεί  ήταν  προσφυγογειτονιά…
“ ….Νοίκιασε ο πατέρας ένα τρισάθλιο δωμάτιο και εκεί μείναμε πέντε άτομα. Ο πατέρας, ο τόσο καλομαθημένος, έκανε ότι δουλειά μπορούσε για να μας φέρει ένα κομμάτι ψωμί. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, που κάποτε έφερε ένα μανταρίνι και το μοίρασε στα πέντε, μας φάνηκε ότι τρώγαμε αμβροσία. Εμένα πολύ με είχε συμπαθήσει ο μπάρμπα Βασίλης, έτσι έλεγαν τον σπιτονοικοκύρη μας. Με έπαιρνε καβάλα στο γαϊδουράκι του στα χωράφια και μου έδινε διάφορα, φρούτα, σταφύλια, χλωρά ρεβύθια από τους κήπους του. Έτρεχα με χαρά να τα δώσω στην μανούλα για να τα μοιράσει σε όλους. Το χειρότερο όμως απʼ όλα ήταν οι ντόπιοι που δεν μας συμπαθούσαν καθόλου. Μας έβλεπαν με μισό μάτι, σαν να είμαστε λεπροί, μας φώναζαν παλιοπρόσφυγες! και μας απέφευγαν όσο μπορούσαν…..”

13
Από  εκδρομή  του  Γυμνασίου  μας  στον  Άι  Νικόλα  το  1929. Πρώτος  από  αριστερά π  Δημ. Κάππος και  δεύτερο  ο Νικ. Κιούλπαλης .

   Κάποια  πράγματα  λοιπόν  δεν  ξεχνιούνται  εύκολα , όπως  δεν  αλλάζουν  εύκολα  και  οι..συμπεριφορές  των  ανθρώπων , γι’ αυτό  και  μας  κάνει  εντύπωση αυτή  η  αλλαγή στην κοινωνική  συμπεριφορά  μας  , των  Λιδορικιωτών  δηλαδή , που  δεν  έχει  καμιά  απολύτως  σχέση και ..συγγένεια , με  την  του  παρελθόντος..
  Απ’ την  άλλη  μεριά  όμως έχουμε  ένα λαμπερό  παράδειγμα κοινωνικής  ευαισθησίας  και  αλληλεγγύης  προς  συνανθρώπους  μας και  συγκεκριμένα   τον Αύγουστο  του  2007 , όταν  καταστράφηκε  η  Ηλεία  απ’ της  πυρκαγιές .
   Η σελίδα  μας  έκανε  έκκληση  προς  τους  Λιδορικιώτες , και  όχι  μόνον , για  την  συγκέντρωση ειδών  πρώτης  ανάγκης , τροφίμων , νερού , γάλακτος κλπ  που  θα  στέλνονταν  στους πυροπληκτους της Ηλείας  , που  βλέπαμε  κάθε  βράδυ  στις  τηλεοράσεις  να  εκλιπαρούν  για  βοήθεια ..
   Με  πλήρη  απάθεια  και ..απραξία ( θα συμπληρώναμε και…αναισθησία )  της  Δημοτικής  Αρχής , ούτε  που  νοιάστηκαν , μόνοι  μας  οι  Λιδορικιώτες απ’ το  υστέρημά μας  συγκεντρώσαμε ένα  φορτηγό  με τρόφιμα  ,  είδη  πρώτης  ανάγκης και  απλά  και  χρήσιμα  φάρμακα , και  τα  παραδώσαμε   οι  ίδιοι  ΠΟΡΤΑ …ΠΟΡΤΑ  σε “ ξεχασμένες “ , εξαθλιωμένες και εγκαταλειμμένες  στην  ερημιά της  κατεστραμμένης Ηλείας , γύρω  απ’ την  Ανδρίτσαινα , οικογένειες  , που  ζούσαν στην  ερημιά  με  παιδάκια πεινασμένα και  …μισόγυμνα , αφού  τα σπίτια  τους είχαν  γίνει  στάχτη
   Θυμάμαι , επιστρέφοντας  απ’ την  τελευταία “ αποστολή μας “ σε  μερικά  σπίτια έξω απ’ το  χωριό  Καλλιθέα , στο..πουθενά  δηλαδή , στην  ερημιά  του  Αδάμ , συναντήσαμε το  συνεργείο του καναλιού ΑΛΦΑ , που  κατάλαβαν την  αποστολή  μας και  μας  ζήτησαν  να  μας  πάρουν  συνέντευξη , αφού  βέβαια μάθανε  για την  τραγική  κατάσταση  που  θα  αντιμετώπιζαν , εμείς  βέβαια  αρνηθήκαμε και  συνεχίσαμε  το  δρόμο  μας , βέβαια η  τελευταία  μας  στάση , ήταν χίλιες  φορές  τραγικότερη  απ’ όλες  της  άλλες , πήγαμε , συστημένοι  με  τον οδηγό μας  τον  φίλο Αλέκο Ρέππα , απ’ το  Φανάρι , σε  μια  οικογένεια  που  ζούσε  στην  απόλυτη αθλιότητα , μια  γιαγιά υπερήλικη , φρόντιζε  6-7 παιδάκια , εγγόνια  της  , γιατί  οι  γονείς  , απ’ ό.τι  καταλάβαμε  και  μας  είπε  και  η γιαγιά , δεν  ήταν  σε θέση , παρότι  νέοι , να  τα  φροντίσουν . Αξίζει  να  σας  περιγράψω το..σκηνικό , στην  απόλυτη  ερημιά , που  όλα  γύρω  ήταν  καμένα , δίπλα  σε  ένα  καμένο  σπίτι , η  οικογένεια , πέρναγε  τις  μέρες  και  τις  νύχτες  της , κάτω  από  ένα  κουρελιασμένο σεντόνι  που ήταν  δεμένο στα  δυο  καμένα  δέντρα , δίνοντας  την  ψευδαίσθηση της  …σκηνής ..
    Αφού …” ξεφορτώσαμε “ κυριολεκτικά , αποχαιρετήσαμε τη γιαγιά  και  τα  παιδάκι που  είχαν πέσει  με  τα  μούτρα στις σοκολάτες , τα  μπισκότα  και  τα  κρουασάν , μας  είχαν  φέρει  βλέπεις  μπόλικα  οι  χωριανοί  μας , μας  ρώτησε  η  καημένη  η  γιαγιά , “ πως  σας  λένε  βρε  παιδιά ; Από  που  ήρθατε ; Της  απαντήσαμε και  οι  τρεις πως  είμαστε  απ’ το  Λιδορίκι , ΑΝΩΝΥΜΟΙ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ και…φύγαμε ..
  Στην  επιστροφή , όπως  είπαμε , συναντήσαμε  και  το  συνεργείο  του  “ ΑΛΦΑ “ που  πήγαινε  για  ρεπορτάζ…
   Το  βράδυ που  γυρίσαμε , καταταλαιπωρημένοι αλλά  ικανοποιημένοι , στις  συνεχόμενες ανταποκρίσεις  απ’ τα  μέτωπα , κάποια  στιγμή  στο  Μega αν θυμάμαια  καλά , βγήκε  ένα  βίντεο απ’ το  σπίτι  της  γιαγιάς , με  τα  πολλά  ταλαιπωρημένα  εγγόνια , ήταν βίντεο  του  ΑΛΦΑ , που μετέδιδαν συνεχώς  και  τα  άλλα  κανάλια , ένα  βίντεο που  , εμένα  τουλάχιστον  , κυριολεκτικά με ¨”ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ “ γεμίζοντάς  με με  συγκίνηση  αλλά  και  περηφάνια  , αφού  λοιπόν έδειξε  την  τραγική κατάσταση  που  επικρατούσε και  τη  φουκαριάρα  τη  γιαγιά  να προσπαθεί  να  τακτοποιήσει  τα πράγματα που  τις  πήγαμε και  να  συμμαζέψει  και  τα  παιδάκια ,  στο τέλος  τη  ρώτησαν : “ Καλά  βρε  γιαγιά , ποιοι  ήταν  αυτοί  που  έφεραν  βοήθεια ; ,γιατί  τους  ρωτήσαμε  και  δεν  μας  απάντησαν ..” και  η  γιαγιά : Δεν  ξέρω  παιδάκι μ’, κι’ εγώ τα  ρώτησα  τα  παιδιά ( τα..παιδιά ήμασταν  εμείς !!! ) πως  τα  λένε  κι’ από  που είναι και μου  απάντησαν : ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΝΩΝΥΜΟΙ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ , τίποτα  άλλο , ας  είναι  καλά …
   Αυτό  λοιπόν  το  βίντεο , παιζόταν  από  όλα  τα  κανάλια , καθημερινά και  καταλαβαίνετε πως ήταν  επιβράβευση  για  το  χωριό  και τους  χωριανούς  μας ..
   Τώρα  όσον  αφορά  στις  φωτογραφίες , κάποιοι  μας  είπαν  πως  κάναμε  λάθος που δεν  βγάλαμε και  δεν  δημοσιεύσαμε  αναμνηστικές  φωτογραφίες , δεν  ξέρουμε  ίσως  και  να  έχουν  δίκιο , αλλά όσο  το  σκέφτομαι πιστεύω  πως  πολύ  καλά  κάναμε , γιατί από  σχόλια  που άκουσα για  κάποιο ..σχεδόν  παρόμοιο  περιστατικό , που  έγινε  πρόσφατα  στο  χωριό  μας, που ο  παπάς  του  χωριού  μας  με  τον  Πρόεδρό μας , μοίρασαν κάποια  σακουλάκια με  κρουασάν και  γαριδάκια  στα παιδιά , έχοντας  πάρει  μαζί  και  τον..προσωπικό  τους  φωτογράφο , το  Γιώργο  τον  Κάγκαλο , που  κάλυπτε…την  εκδήλωση , τώρα το  τι  άκουσα  να  λέγεται …φανταστείτε  το , βέβαια  δεν είχαν άδικο οι..΄.λέγοντες ..
Για  όνομα  του  Θεού , όλα  έχουν  τα  όριά  τους …
   Η ομάδα  μας λοιπόν , είχε  σαν αρχή  να  μη  κάνει  τέτοιες  εμφανίσεις όπως  και  να  μη  ΒΓΟΥΝ  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΝ ΩΡΑ  ΤΗΣ  ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΚΑΙ  ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΝ  ΠΡΟΣΩΠΩΝ  ΠΟΥ  ΒΟΗΘΗΣΑΜΕ , γιατί  είναι  αλήθεια  πως  η  Λιδορικιώτικη  βοήθεια ΉΤΑΝ  ΚΑΙ  ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΛΛΑ  ΚΑΙ  Η  ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ  ΙΣΩΣ  ΚΑΙ  Η..” ΜΟΝΑΔΙΚΗ “ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ  ΣΤΑ  ΑΠΟΜ0ΝΩΜΈΝΑ ΑΥΤΑ  ΣΠΙΤΙΑ  ΚΑΙ   ΠΑΡΈΔΩΣΕ  ΤΑ  ΕΙΔΗ  ΣΤΟΥΣ  ΠΑΘΟΝΤΕΣ , ΣΤΑ  ΧΩΡΙΆ  ΑΛΛΑ ΚΑΙ  ΣΤΙΣ  ΕΡΗΜΙΕΣ .
   Είδαμε   παιδάκια πεινασμένα , δυστυχισμένα , που  τρώγοντας τα  κρουασάν σοκολάτας που  είχαμε , είχαν  γίνει  σαν …γουρουνάκια , αλλά και τα  τρόφιμα , το  γάλα , το  τυρί  ( ένα  βαρέλι ) που  είχε προσφέρει  η  Ευθυμία  Κουτσούμπα , ΔΕΝ  ΒΓΑΛΑΜΕ  ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ , παρότι  είχαμε  μηχανή , μη  θέλοντας  θα  “ ποζάρουμε “ πάνω  στη  δυστυχία   συνανθρώπων  μας , είναι  κι’ αυτό  θέμα “ τρόπου  σκέψης και στάση  ζωής “ . Θα  πρέπει  ίσως να  σας  δώσουμε μια εικόνα  του  ΠΟΙΟΙ ΉΤΑΝ  ΑΥΤΟΙ  ΠΟΥ  ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ  ΕΠΙΧΕΊΡΗΣΗ …...” ΚΑΜΕΝΑ  ΗΛΕΙΑΣ ¨, έτσι  για  να  πάρετε μια…γεύση .
   Δεν  θα  προσδιορίσουμε   ούτε  θα …φωτογραφίσουμε ΘΕΤΙΚΑ ‘Η ΑΡΝΗΤΙΚΆ τούς  χωριανούς  που  συμπαραστάθηκαν και  αυτούς  που  δεν  έδωσαν ( ως  συνήθως )  καμία  σημασία , δικαιολογημένα  βέβαια γιατί…ήταν  απασχολημένοι  στο…” καφενείο “ , δικαίωμά  τους , πάντως  αυτοί που  έτρεξαν , και  πρόσφεραν ήταν  οι  απλοί ΄άνθρωποι , χωριανοί  μας  που  τους  συναντάς  καθημερινά και  σου  ανοίγουν  την  καρδιά  τους  με  ένα  χαμόγελο , αυτοί  δηλαδή  που  αποτελούν  την…καρδιά  του  χωριού  μας ,όσο  για  τους  άλλους , ούτε  εκκλησία  είδαμε ,  ούτε  Δήμο ( Δημοτική  αρχή  κι’ αντιπολίτευση ) , ούτε Συλλόγους και  Σωματεία , δεν  ξέρουμε το  γιατί ,  ούτε  βέβαια ένοιαξε , ούτε  και  μας..επηρέασε η  στάση  τους , σαν  Λιδορικιώτες , πιστεύουμε  πως  κάναμε αυτό  που  έπρεπε …
  Όλα  αυτά , τα θυμηθήκαμε  απόψε διαβάζοντας  και  βλέποντας  τις  “ εθελοντικές “ δραστηριότητες  που  αναπτύσσουν  καθημερινά , λόγω  των τραγικών  συνθηκών κυρίως ,  διάφορες  κοινωνικές  ομάδες   σε  όλη  την Ελλάδα , σε  πόλεις  και  χωριά  , και  μας  κάνει  εντύπωση που  εμείς , το  χωριό  μας  δηλαδή , δεν  είδαμε , δεν μάθαμε ούτε  και  ακούσαμε για  κάποια…καλή “ εθελοντική “ πράξη , δεν  μιλάμε  βέβαια  για  Δημοτική  χειρονομία , γιατί  εκεί πλέον  μπαίνουμε  σε  άλλα  χωράφια , γιατί  κακά  τα  ψέματα ., όταν πληρώνει  άλλος ( εν  προκειμένω ο  Δωρικός  λαός ) και  δεν  χρειάζεται να  βάλεις  το χέρι  στην  δική  σου  τσέπη , δεν  έχεις…πρόβλημα ..
   Θυμάμαι , προεκλογικά , αλλά και  στην αρχή  της  θητείας  της  η  τωρινή  Δ.Α , είχε “ ΠΕΡΊ ΠΟΛΛΟΎ “ τον  εθελοντισμό και  έλεγε  και  ξανάλεγε  και  έκανε  και  σχετικές  επιτροπές .. προσπαθώντας , έστω..λεκτικά , να  ξυπνήσει  το  εθελοντικό …ένστικτο των  Δημοτών ματαίως  όμως  , γιατί  έκανε  όπως  και οι προηγούμενοι  ένα  τραγικό  λάθος , πίστεψε  , ίσως , πως  όπως  και  πολλά  άλλα , έχει  κι’ αυτός , Ο  ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ  ΔΗΛΑΔΗ , ..ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ…ΧΡΩΜΑ , έτσι  λοιπόν με αυτά  τα  κριτήρια  προσπάθησε  να  αναπτύξει εθελοντισμό  και  πολιτισμό , βασιζόμενη σε   “ δικούς “ τους  ανθρώπους , μη  έχοντες  όμως  ΚΑΜΙΑ  ΜΕΧΡΙ  ΤΩΡΑ  ΠΡΟΣΦΟΡΑ  ΚΑΙ  ΣΧΕΣΗ ΜΕ  ΤΑ  ΚΟΙΝΑ , ΚΑΙ  ΦΥΣΙΚΑ  ΚΑΙ  ΜΕ ΤΟΝ  ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟ..ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ … αποτέλεσμα ; ΜΗΔΕΝΙΚΟ ... 
   Και σ’ αυτό  λοιπόν  τον  τομέα  απέτυχε η Δ.Α και  αυτΌ  συμπεραίνεται  απ’ το  αποτέλεσμα , είδατε  εσείς  αγαπημένοι  μου  φίλοι ΚΑΠΟΙΑ  ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ  ΔΡΑΣΗΡΙΟΤΗΤΑ ; Όχι  αν  εσείς είδατε  κάτι  που  όλοι  οι άλλοι  δεν  βλέπομε , κάπου υπάρχει…πρόβλημα και  να  το  δούμε …
   Δεν  κατάφερε  λοιπόν  η  Δημοτική  αρχή  μας , να “ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ ΟΧΙ  ΜΟΝΟ ΤΗΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΟΥ  ΔΗΜΟΥ “ αλλά  ούτε  και  τους…δικούς  της  ανθρώπους , γιατί  ας  γινόταν  κάτι  κι΄’ ας  ήταν …” ΜΟΝΟΧΡΩΜΟ “ , ΔΕΝ ΈΓΙΝΕ  ΟΜΩΣ  ΑΠΟΛΥΤΩΣ  ΤΙΠΟΤΑ  , κι’αυτό είναι  σε  βάρος  του   χωριού μας και  της  Δωρίδας  γενικότερα ..
   Ξέρετε  πόσα  πράγματα  μπορούσαν  να  γίνουν , γρήγορα  και…ανέξοδα ; ΠΑΡΑ  ΠΟΛΛΆ , πράγματα  που  δυστυχώς , είναι  υποχρέωση τη Δ.Α να  τα  κάνει  αλλά…..ΚΑΘΑΡΙΣΜΌΣ  ΤΟΥ  ΣΚΑΤΟΡΈΜΑΤΟΣ , ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ..” ΞΕΦΡΑΓΜΑ “ ΚΑΤΑΠΑΤΗΜΕΝΩΝ ΣΟΚΑΚΙΩΝ , ΔΡΟΜΩΝ  ΚΑΙ  ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ ( Κούστης , Σερεντέλης …κ.α ) , καθαρισμός , ΑΠΌΚΕΝΤΡΩΝ  ΣΗΜΕΙΩΝ  ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΎ  ΜΑΣ, και  το λένε  αυτό  γιατί είναι  πλέον  ΚΟΙΝΗ  ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ  ΠΩΣ…” ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ  ΓΙΑ  ΤΗ  ΒΑΘΙΑ  ΚΑΙ ΤΑ..ΠΕΡΙΞ ΤΗΣ…” το  γιατί ; ( ΓΝΩΣΤΟΝ…)  …Α Γ Ν Ω Σ Τ Ο Ν
  Πολλά πράγματα  λοιπόν  έχουν  γίνει με  την  εθελοντική  προσφορά κατά  το  παρελθόν   στο  χωριό  μας , δενδροφυτεύσεις  κυρίως , και  φυσικά  πολλά  μπορούσαν και  να είχαν  γίνει  αλλά  και  να …γίνουν , δυστυχώς  όμως τώρα  , ΔΕΝ..ΠΡΟΚΑΝΟΥΜΕ , που  έλεγε  κι’  ο  μακαρίτης  ο  Χαρίλαος ..
   Έτσι  για  απλή  ενημέρωσή  σας , αναδημοσιεύουμε μερικά  χαρακτηριστικά  δημοσιεύματά  μας  την  εποχή των καταστροφικών πυρκαγιών  της  Ηλείας  το  2007 , διαβάστε και  σχηματίστε αβίαστα  τη  γνώμη  σας ...
                     Καλό  σας  ξημέρωμα ....Κ.Κ.-

25.8.07


Ε Θ Ν Ι Κ Η....Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Α ......Ε Θ Ν Ι Κ Ο....Π Ε Ν Θ Ο Σ....Ε Θ Ν Ι Κ Η..... Ο Ρ Γ Η......
Πενθεί ολόκληρος ο Ελληνισμός αδέρφια σήμερα , οργή , πίκρα , αγανάκτηση και...αηδία μας πνίγουν , χάθηκαν ζωές αδερφών μας , αθώων αδερφών μας και οι γνωστοί..παραθυράκηδες ...θερίζουν...πολιτικαντικολογούντες... τους...καρπούς της απέραντης αναισθησίας τους και....αντί να...εξαφανιστούν από..προσώπου...γης , Ο Ρ Ι Σ Τ Ι Κ Α , ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΎΝ ΝΑ ΠΡΟΣΒΆΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ , με τις περί...διά...γραμμάτων παραμυθολογίες τους χωρίς να ...Ν Τ Ρ Ε Π Ο Ν Τ Α Ι....για το χάλι στο οποίο έχουν φέρει την πατρίδα μας , και ..περιμένουν...εκλογές.....
Κ Α Ν Ε Ν Α Σ , αδέρφια Κ Α Ν Ε Ν Α Σ μην πλησιάσει σε κάλπες , στις 16 Σεπτεμβρίου Ο Λ Ο Ι ΟΙ Ε Λ Λ Η Ν Ε Σ να κάνουμε ένα μνημόσυνο στα αδικοχαμένα αδέρφια μας , και να ζητήσουμε απ' όλους αυτούς τους... ανευθυνοϋπεύθυνους να μας...αδειάσουν τη γωνιά , νισάφι....και η ...αηδία έχει τα όριά της....
Περίλυπος...εστί η ψυχή μας έως..θανάτου , αδέρφια , μακάρι να μπορούσαμε να..απαλύνουμε τον πόνο των συγγενών των αδικοχαμένων , τι να σου κάνουν όμως τα...φτωχά μας ..δάκρυα..σε τόση θλίψη , πίκρα και απογοήτευση , τι να σου κάνουν.....ποιός θα μαλακώσει τις καρδιές των παιδιών , των μανάδων , των αδερφών , των γονιών , των συγγενών ; Π Ο Ι Ο Σ................;

28.8.07


Ε Κ Κ Λ Η Σ Η....Π Ρ Ο Σ....Τ Ο Υ Σ...Λ Ι Δ Ο Ρ Ι Κ Ω Τ Ε Σ....
Αδέρφια Λιδορικιώτες , τις τελευταίες μέρες η πατρίδα μας περνάει μια αβάσταχτη δοκιμασία , ένα...γολγοθά , συνάνθρωποί μας χάθηκαν , χωριά ολόκληρα...ξεκληρίστηκαν , πνιγήκαμε στον πόνο και το πένθος , οι πληγές είναι ανοιχτές και..αιμορραγούν , αδέρφια μας ξεσπιτώθηκαν , έχασαν τις περιουσίες τους και βρίσκονται , κυριολεκτικά , στο δρόμο χωρίς ούτε...Ν Ε Ρ Ο , το Λιδορίκι πάντα ήταν Π Ρ Ω Τ Ο Π Ο Ρ Ο στην κοινωνική ευαισθησία και πάντα έδινε το παρόν σε κάθε δύσκολη στιγμή των συνανθρώπων μας , αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα , να απαλύνουμε τον πόνο και τη δυστυχία των πασχόντων συνανθρώπων μας , προσφέροντας ότι ο καθένας μας μπορεί , Τ Ω Ρ Α Ο Μ Ω Σ , άμεσα , να συγκροτήσουμε μια επιτροπή και να συγκεντρώσουμε ότι μπορούμε για τα αδέρφια μας που πλήγηκαν απ' τις φωτιές .
Ας υιοθετήσουμε ένα απ' τα χωριά που καταστράφηκαν κι'ας δώσουμε από...μια...σταγόνα αίμα , να...ζήσουν οι...συνάνθρωποί μας...που βρίσκονται στο έλεος του Θεού...ας πιούμε..ένα...φραπεδάκι...λιγότερο , κάποιοι το χουν ανάγκη , Τ Ω Ρ Α...Ο Μ Ω Σ ....Μ Ε Τ Α ...Θ Α... Ε Ι Ν Α Ι... Π Ο Λ Υ...Α Ρ Γ Α..........Τ Ω Ρ Α.....
Επικοινωνήστε με τη σελίδα μας...σήμερα κιόλας πρέπει να...κινηθούμε.... Σ Η Μ Ε Ρ Α.....

2.9.07


ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ..ΤΗΣ..ΧΘΕΣΙΝΗΣ....ΜΕΡΑΣ......
Συγκλονιστική μέρα η χθεσινή αδέρφια , το Λιδορικιώτικο ψυχικό μεγαλείο απλώθηκε παντού , το βροντερό παρόν των χωριανών μας στην ανθρώπινη αυτή προσπάθεια , της συμπαράστασης , προς τα σκληρά δοκιμαζόμενα αδέρφια μας της Πελοποννήσου , μας άφησε όλους άναυδους , θα τη θυμόμαστε για πάντα αυτή τη μέρα...1η Σεπτεμβρίου...2007.....
Το πρόσωπο όμως της χθεσινής μέρας δεν ήταν...Λιδορικιώτης , ναι αδέρφια δεν ήταν Λιδορικιώτης , ήταν ένας..... Κ Υ Ρ Ι Ο Σ απ' την Αγία Ευθυμία και μάλιστα....Ε Ν Τ Ε Κ Α Χ Ρ Ο Ν Ο Σ....ο Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Ο Σ… ΘΕΟΦΙΛΟΥ… Γ Κ Ο Υ Λ Ν Τ Α Σ , ένα μικρός μαθητής που μένει στην Αθήνα και είναι εγγονός του ιερέα της Αγίας Ευθυμίας του Παπα Νικολόπουλου .
Μέσα στα πολλά δέματα , με τη Λιδορικιώτικη αγάπη , αδέρφια , κρυβόταν και ένας πραγματικός θησαυρός , ένας θησαυρός...ανεκτίμητος , όλα τα λεφτά της χθεσινής μέρας , όπως λένε οι...νέοι , ήταν ένα γράμμα , σεμνό , μετρημένο , με πολλά-πολλά όμως μηνύματα αγάπης , ανθρωπιάς και καλοσύνης...μνημείο , πραγματικό , ανθρώπινης ευαισθησίας και μάλιστα...παιδικής , διαβάστε το , διαβάστε το και...κλάψτε από περηφάνια , κλάψτε από..αισιοδοξία...γιατί όσο υπάρχουν...Δημήτρηδες ...υπάρχει κι' ελπίδα .......
Με λένε Δημήτρη και είμαι 11 χρόνων , απ' το καλοκαιρινό μου χαρτζιλίκι παίρνω αυτά τα λίγα πράγματα , ο Θεός δεν θα σας εγκαταλείψει ποτέ , η σκέψη μου θα είναι πάντα μαζί σας .
Δημήτρης Θεοφίλου Γκούλντας .
Αγία Ευθυμία - Φωκίδος .
Αδέρφια κάθε δάκρυ μας είναι και ένα πολύτιμο ..μετάλλιο στο περήφανο στήθος του Δημήτρη , του...αξίζει.......


3.9.07


ΤΟ...ΧΡΟΝΙΚΟ...ΕΝΟΣ....ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΥ.....
Ο φίλος μας , πια , Αλέκος Ρέππας , με το κινητό , και δυο φίλοι μας απ' το χωριό στην πλατεία του χωριού .
Η κοιλάδα , κάτω απ' το Φανάρι...τσουρουφλισμένη , στο βάθος ο καμένος σταύλος του Αλέκου ....
Η διασταύρωση του δρόμου προς το Φανάρι , δεξιά ο δρόμος για το χωριό , μετά από μερικά χιλιόμετρα είναι η Ανδρίτσαινα , η κατάσταση της γύρω περιοχής είναι εμφανώς...τραγική , το βλέπετε...φαίνεται.....
Στις 25 Αυγούστου αδέρφια , αρχίσαμε να προβληματιζόμαστε βλέποντας την τραγωδία , και γνωρίζοντας , λίγο-πολύ , τι πρόκειται να γίνει . Από κει και πέρα κάναμε σχόλια ευαισθητοποιώντας .οσους έχουν...ακόμα...ευαισθησίες , στις 28 Αυγούστου , εκπέμψαμε....S.O.S...κάνοντας έκκληση προς τους χωριανούς μας να βοηθήσουν όλοι και για να συμπαρασταθούμε στους σκληρά δοκιμαζόμενους αδερφούς της Πελοποννήσου .
Η έκκλησή μας αυτή βρήκε ανταπόκριση , πολλοί χωριανοί πρσφέρθηκαν να βοηθήσουν , και άρχισε ο αγώνας να παίρνει...σάρκα΄και...οστά , άρχισε η συγκέντρωση τροφίμων , τυποποιημένων , νερού , ειδών πρώτης ανάγκης και ρουχισμού , παράλληλα παρακαλέσαμε ( μέσω του Δημ. Συμβούλου Δ.Παπακωνσταντίνου ) το Δήμο να γίνει σχετική ανακοίνωση απ' τα μεγάφωνα , πράγμα που ποτέ δεν έγινε Π Ο Τ Ε , αλλά στόμα με στόμα ο κόσμος ενημερωνόταν και πράγματα άρχισαν να συγκεντρώνονται .
Απ' τους πρώτους που ...έπεσαν στη...φωτιά οι υπάλληλοι της Α.Τ.Ε , Μαρία Γκομούζα , Ελισσάβετ Κουτσογιαννοπούλου , Μανόλης Αξαόπουλος και Βάγια Πουρνιά , σε μικρό χρόνο συγκεντρώθηκαν πολλά πράγματα , Γάλα , νερό , ζυμαρικά , κουβέρτες , ρούχα , φάρμακα , και γενικά είδη πρώτης ανάγκης , και συνέχεια έρχονταν πράγματα , και από άλλα χωριά π.χ Αγία Ευθυμία( Βασ.Κυριάκης , Πρόεδρος Δ.Δ , οικογ. ιερέως Νικολόπουλου ) , Πεντάπολη ( Σύλλογος Αγία Σοφία ) , Ερατεινή ( Ι.Πιττάς ) , και η Πόπη Τάγκα με τον σύζυγό της Μιχάλη , μας έλυσαν το μεγάλο πρόβλημα που υπήρχε , το μεταφορικό μέσον , διέθεσαν ( εκτός απ' τα τρόφιμα που έφεραν ) ένα φορτηγό ...φουλαρισμένο..πετρέλαιο για να μεταφέρουμε τα εφόδια..ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ....ας είναι καλά .
Την Παρασκευή το μεσημέρι , η ..ομάδα Χρύσανθος και Μαρία Τημπέλη , Δημ.Χορταριάς , Σάκης Ζέκιος , Ευθ.Κλώσσας και Κώστας Μέρης μαζί με τους υπαλλήλους της ΑΤΕ , συσκευάσαμε τα τρόφιμα και μέσα στη ζέστη , την αφόρητη , τα φορτώσαμε στο φορτηγό , και Σάββατο , πρωί-πρωί στις 500 , η αποστολή θα ξεκινούσε για την περιοχή της Ανδρίτσαινας , όπου είχαν επιλεγεί τα χωριά Φανάρι , Μάντεσι κλπ.
Πρωί-πρωί , ώρα πέντε , η ...Ταγκαίικη...κλούβα , με ..πιλότο το Σάκη Ζέκιο και...συνοδηγούς τον Θύμιο Κλώσσα και την ταπεινότητά μου και γεμάτη με...Λιδορικιώτικη αγάπη , ξεκίνησε , ο καιρός δροσερός , όταν ξεκινήσαμε , όσο όμως κατεβαίναμε , μετά την ένωση Ερατεινής , τα πράγματα...δυσκόλευαν , ζέστη και υγρασία...αφόρητη , όταν δε μπήκαμε στην Πελοπόννησο και περάσαμε την Πάτρα , πνιγήκαμε στην υγρασία και τη ζέστη , ατμόσφαιρα...θερμοκηπίου , πνιγηρή , βαριά ...ανυπόφορη...φτάνει να σας πω , πως απ' την υγρασία θόλωναν τα τζάμια και δούλευαν οι υαλοκαθαριστήρες , χώρια που η ορατότητα , λόγω...ομίχλης , ήταν πολύ περιορισμένη , όλα του ...γάμου...δύσκολα που λένε , η τριάδα πάντως είχε ηθικό...ακμαιότατο και ο..οδηγός μας , παρ 'ότι δεν είχε κλείσει..μάτι , όπως όλοι μας , του δωσε και...κατάλαβε , γύρω στις 8 είμαστε στον Πύργο , εκεί κάναμε μιά λιγόχρονη στάση στα Λασταίϊκα , όπου μας περίμεναν δυο γυναικοξαδέρφια μου , ο Λύσανδρος και Βασίλης Ράλλης , μας κέρασαν καφέ , τα είπαμε λίγο και ξεκινήσαμε για την..αποστολή μας , μαζί μας ήρθε και ο Λύσανδρος με το αυτοκίνητό του , και μας ακολούθησε σε όλη τη διαδρομή .
Τίποτα στη διαδρομή δεν προμήνυε την τραγικότητα της κατάστασης μέχρι που πλησιάσαμε την Κρέστενα , εκεί αδέρφια...λύγισε η...ψυχή μας , το παραδεισένιο τοπίο που όλοι γνωρίζαμε , δεν ήταν παρά ένα απέραντο...λιβάδι..σπαρμένο...στάχτες κι' αποκαίδια , και χιλιάδες...φαντάσματα , τα καμένα...δέντρα , μας έκοβαν την ανάσα , πραγματική...κόλαση , κι' όσο προχωρούσαμε η εικόνα γινόταν πιο...τραγική , ούτε ένα πράσινο φύλλο ...πουθενά , να κρατηθείς να...κλάψεις...κόλαση αδέρφια , κόλαση ....και να σκεφτεί κανείς πως το κομμάτι αυτό ήταν πριν λίγες μέρες , απ' τα ωραιότερα της πατρίδας μας , πραγματικά...παραδεισένιο και τώρα....
Βουβοί , οργισμένοι , πικραμένοι και ..απογοητευμένοι προχωρήσαμε , κι' αυτό που αντικρίσαμε στην περιοχή της Κρέστενας μας συγκλόνισε , μας αποτελείωσε , συνειδητοποιήσαμε την τραγικότητα της καταστάσεως , το μέγεθος της...καταστροφής , απέραντες εκτάσεις με καπνισμένα ...φαντάσματα..δέντρων , που λες και μας ..κοιτούσαν λες και μας...ρωτούσαν...Γ Ι Α Τ Ι ;
Είχαμε μπει πλέον στην περιοχή της Ανδρίτσαινας , εδώ η κατάσταση ήταν κάπως πιο..καλή , καμένα κι' εδώ , αλλά όχι το χάλι της Κρέστενας που αντικρίσαμε , πρώτος μας σταθμός το χωριό Φανάρι , ένα γεωργοκτηνοτροφικό χωριό , με 120 σπίτια και 80-100 κατοίκους , καμιά 15ριά χιλιόμετρα πριν α΄π' την Ανρίτσαινα , είχαμε επικοινωνήσει με το χωριό και στη διασταύρωση μας περίμεναν 3-4 χωριανοί , μας καλοδέχτηκαν και ανεβήκαμε στο χωριό , 3-4 χιλιόμετρα απ' τη διασταύρωση , τα σημάδια της καταστροφής ήταν ολοφάνερα , αλλά όχι στο μέγεθος της Κρέστενας , τα σπίτια ήταν όλα σχεδόν απείραχτα απ' τη φωτιά , όλος ο γύρω όμως χώρος ...καρβουνιασμένος .....
Καθίσαμε στην μικρή , υπό κατασκευήν ..πλατεία , με ένα πλάτανο στην άκρη της , στον οποίο , όπως μας είπαν κρέμαγαν οι Τούρκοι τους Έλληνες , μας κέρασαν καφέ , μαζί μας ήταν ο Αλέξανδρος Ρέππας , 32 χρόνων , ένας λεβέντης πραγματικός , κτηνοτρόφος , έχει βιολογική μονάδα με 200 πρόβατα και 150 γίδια , με σπολύτως σύγχρονο εξοπλισμό και δυο σταύλους , ο ένας υπερσύγχρονος 275 μ2 και ο άλλος 200μ2 που καταστράφηκαν ολοσχερώς με 1400 μπάλες τριφύλλι , του κάηκαν επίσης 15 κατσίκια , 11 αρνιά και 14 γουρουνόπουλα , 300 ελιές και το αμπέλι του .
Παρόλη την καταστροφή που έπαθε , χαμογελούσε , αυτοσαρκαζόταν και με ...αισιοδοξία αντιμετώπιζε την τραγική κατάσταση , φιλοσοφικά...συγκροτημένος , μαζί μας επίσης κι' οι Αριστείδης Μήτσικας , Αθανάσιος Μήτσικας και Βασίλης Κιούσης , κτηνοτρόφοι και οι τρεις , που τους κάηκαν οι σταύλοι και μέρος των ζωντανών , απελπισμένοι , ταλαιπωρημένοι και κυρίως απογοητευμένοι , γιατί τα πράγματα είναι πολύ-πολύ δύσκολα αφού οι ζωοτροφές τους κάηκαν , τα δέντρα τους κάηκαν και το μέλλον τους είναι μάλλον...σκοτεινό ....κι' όλοι εκτός του Αλέκου , είναι οικογενειάρχες με παιδιά , δύσκολα τα πράγματα...πολύ..δύσκολα..κυρίως στον τομέα των ζωοτροφών , που η έλλειψη τους είναι...πιεστική και...άμεση....
Εν τω μεταξύ ήρθαν και μερικοί άλλοι κάτοικοι , τους προσφέραμε απ' τα είδη που έστειλαν οι χωριανοί μας και ζητήσαμε να μάθουμε αν υπάρχουν στο χωριό , ανάπηροι , μοναχικά άτομα και οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη , μας ενημέρωσαν και πήγαμε μαζί με τον Αλέκο ,που μας ακολούθησε στη συνέχεια σε όλη τη διαδρομή , σε τρείς περιπτώσεις που πραγματικά είχαν ανάγκη , τους αφήσαμε τρόφιμα και ρούχα , και μετά πήγαμε στο χωριό Μάντεσι , εκεί τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα , το χωριό σχεδόν ανέπαφο , παρότι οι τηλεοράσεις μας έλεγαν πως καταστράφηκε..ολοσχερώς , δώσαμε πράγματα και από εκεί , περνώντας απ' την Ανδρίτσαινα , επισκεφτήκαμε το χωριό Ράφτη , όπου συναντήσαμε την πραγματική εικόνα της αθλιότητας , της δυστυχίας και της εγκατάλειψης , στη μέση του...πουθενά σε μια πλαγιά μια προβληματική οικογένεια με 7 παιδιά , με καμένο σπίτι , σε μια σκηνή παρέα με τ' αποκαίδια και τη στάχτη , και μόνο γι' αυτή την οικογένεια άξιζε να κάνουμε όλο αυτό το ταξίδι , αφού αφήσαμε ότι μπορούσαμε κατεβήκαμε σε ένα άλλο οικισμό στο Ράφτη , επισκεφτήκαμε δυο μοναχικές γυναίκες , ολομόναχες , τους προσφέραμε ότι μπορούσαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής .
Εκείνο που μας έκανε εντύπωση είναι πως εκεί που πήγαμε δεν είχε...πατήσει...κρατικό...πόδι , τελεία...εγκατάλειψη η....αδιαφορία , ότι απ' τα δυο...θέλετε , βέβαια δεν έλειψαν στη διαδρομή μας και τα...κοράκια , τα..αρπακτικά που σε τέτοιες περιπτώσεις...καιροφυλακτούν...δυστυχώς το...ζήσαμε αυτό και μάλιστα...έντονα..πολύ...έντονα , Ελλάς το...μεγαλείο σου....σε κάθε μας βήμα , αδέρφια , νοιώθαμε το βλέμμα τους , νοιώθαμε την...ανάσα τους ..να μας...καίει...
Σ' αυτή μας την προσπάθεια , είχαμε την τύχη να μας συντροφεύει και , γιατί όχι , να μας ..συμβουλεύει ο καλός μας , πια , φίλος Αλέκος Ρέππας , που μας βοήθησε τα μέγιστα με τη γνώση και τη γνώμη του , του είμαστε βαθειά..υποχρεωμένοι και εμείς οι τρεις αλλά και όλοι οι Λιδορικιώτες που βοήθησαν απ΄το υστέρημα τους να πραγματοποιηθεί αυτή η αποστολή που κατά τη γνώμη μας πέτυχε το σκοπό της .
Αποφύγαμε αδέρφια τα μέρη που τα...φώτιζαν τα κανάλια και οι...κάμερες , δεν μας ενδιέφερε να...φωτογραφηθούμε και να...προβληθούμε όπως κάποιος ...ασήμαντος..ελάχιστος σε μια...κρίση...κακίας ...μας είπε , προσπαθήσαμε να πάμε εκεί που..κανένας δεν πήγε ,πολύ δε φοβάμαι κανένας δεν θα...ξαναπάει , ας σημειωθεί ..έτσι για την ιστορία ότι όπου κι' αν πήγαμε δηλώσαμε ΑΝΩΝΥΜΟΙ...ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ , μόνο...ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ , τίποτα άλλο , ούτε τα ονόματά μας δεν γνωρίζουν οι άνθρωποι , έτσι για να...εξηγούμαστε....
Επειδή η κούραση υπάρχει..ακόμα , πιστεύω πως για πρώτη...δόση το αποψινό μας σχόλιο είναι...αρκετό , δεν τελειώσαμε όμως με το...οδοιπορικό μας , θα...επανέλθουμε.......
Καλό σας βράδυ , απ' το χωριό μας με αγάπη.........Κ.-

4.9.07


ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ.....ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΩΝ.......
Αδέρφια , μετά την..έκκλησή μας της 28-9-07 , που είχε..φοβερή...απήχηση , και μετά την συγκινητική προσφορά σας , για τα αδέρφια μας της Ηλείας , ήρθε η ώρα να φροντίσουμε , όσο μπορούμε απ' το υστέρημά μας , και για τα ζωντανά των καμένων περιοχών , όσοι έτυχε να πάμε στα...καμένα , νοιώθουμε τη δυστυχία που επικρατεί εκεί.....δεν υπάρχει , σε πολλά μέρη , ΟΥΤΕ ΦΥΛΛΟ...ΠΡΑΣΙΝΟ...κυριολεκτικά .
Αδέρφια είμαστε από , καθαρά , κτηνοτροφική περιοχή , η ζωή μας ήταν και είναι δεμένη με την ζωή των...ζωντανών μας , πάμε...πακέτο που λένε.. , γι' αυτό δείξτε την ίδια ευαισθησία και στην καινούρια προσπάθειά μας να σώσουμε και τα ζώα , όσα απόμειναν , στις περιοχές που κάηκαν....
Από...έρευνα...αγοράς που κάναμε , μια μπάλα τριφύλλι κοστίζει γύρω στα 6 e , με πενήντα e μπορεί κανείς να πάρει 8 μπάλες , φορτηγό έχουμε βρει , βοηθήστε όλοι να ενισχύσουμε , και σ' αυτό τον τομέα , τα αδέρφια μας που υποφέρουν , και γι' αυτούς τα ζώα είναι , όπως και για μας , η...ζωή τους....
Θα θέλαμε , εδώ , να σας διαβεβαιώσουμε πως και το ...τελευταίο ..λεπτό που διαθέσατε για την βοήθεια που ήδη πήγαμε , δεν πήγε χαμένο...Ο Υ Τ Ε ….Ε Ν Α…. Λ Ε Π Τ Ο , τα είδη που συγκεντρώθηκαν πήγαν Ε Κ Ε Ι …Π Ο Υ …Ε Π Ρ Ε Π Ε , σ' ανθρώπους που είχαν ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ....τα πράγματα που έδειξε , αδέρφια , ο ΑΛΦΑ την Κυριακή το πρωί........ήταν αυτά που Ε Σ Ε Ι Σ Σ Τ Ε Ι Λ Α Τ Ε και τα πήγαμε το Σάββατο το μεσημέρι , και η γιαγιά του σπιτιού , όταν την ρώτησαν ποιοί τα έφεραν , ξέρετε τι απάντησε ; Δεν ...ξέρω παιδάκι μου , δεν μας είπαν τα ονόματά τους , μας είπαν μόνο πως είναι Λ Ι Δ Ο Ρ Ι Κ Ι Ω Τ Ε Σ....ΑΝΩΝΥΜΟΙ , να ‘στε σίγουροι και..περήφανοι αδέρφια , όσο για τους...μικρόψυχους...κοντοχωριανούς...μας ...προφήτες ένα μόνο έχουμε να πούμε .......καημένη....Κασσάνδρα πάλι...γελοιοποιήθηκες.....είστε τόσο...ελάχιστοι σύντροφοι...ασήμαντοι...ανύπαρκτοι...θλιβεροί.....
Θα πρέπει , αδέρφια , να σας μεταφέρουμε τις ευχαριστίες όλων των κατοίκων των χωριών που πήγαμε , κατ' εντολήν σας , οι άνθρωποι ένοιωσαν πραγματικά πως ...αποκτήσανε καινούρια...αδέρφια , το ίδιο φυσικά και μεις...όταν όλα πάνε καλά και..ορθοποδήσουν θα σας καλέσουν στο χωριό τους και θα...ξεφαντώσουμε όλοι μαζί...το είπαν και το εννοούσαν.....
Πολλοί φίλοι μας ρωτούν γιατί δεν δημοσιεύσαμε φωτογραφίες απ' τη διανομή κλπ όχι αδέρφια , έχουμε φωτογραφίες αλλά δεν πρόκειται να τις δημοσιεύσουμε , για κανένα λόγο δεν θα κάνουμε την ανθρώπινη...δυστυχία μέσο προβολής Κ Α Ν Ε Ν Ο Σ , δεν έχουμε καμιά πρόθεση να...προβληθούμε , αυτό το αφήνουμε σε...άλλους....ξέρετε εσείς......
Αδέρφια μην ξεχάσετε την καινούρια...έκκλησή μας.....περιμένουμε........
Απ' το περήφανο χωριό μας με...αγάπη..........Κ.-


18.10.07


Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ....ΜΙΑ.........
Διαβάσαμε , αδέρφια , στον.. Παλμό , το...θυμιατό του...Δήμου ντε , ένα συγκινητικό μυθιστόρημα όοοχι επιστημονικής , που τέτοια...τύχη , αλλά ..πονηρής και..νοσηρής φαντασίας , πρωτοσέλιδο , συνταρακτικό μέχρι...δακρύβρεχτο , οι άνθρωποι ..αυτολιβανίζονται , καλό βέβαια αυτό φτάνει να μη..παρεξηγηθούν , ο τίτλος του...βαρυσήμαντου ..αρθριδίου : " Ο Δήμος Λιδορικίου Αρωγός στους Πυρόπληκτους της Πελοποννήσου " .
Οι Λιδορικιώτες ακόμα..γελάνε , γιατί ξέρουν καλά ποιοί και πως ήταν αρωγοί στους πυρόπληκτους , γιατί ήταν αυτοί ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ που πάντα ήταν πρωτοπόροι , σε κάθε ανθρωπιστικό και κοινωνικό πρόσταγμα , σε κάθε δύσκολη στιγμή , έδιναν την ..ίδια τους την ψυχή , στους πάσχοντες συνανθρώπους .
Το θέμα της βοήθειάς σας , προς τους δοκιμαζόμενους αδερφούς μας της Ηλείας , δεν είναι θέμα για αυτοπροβολή και...κατανάλωση , γι' αυτό και δεν συνεχίσαμε να ανακινούμε το θέμα , γι' αυτό και δεν δημοσιεύσαμε φωτογραφίες , του...φορτηγού , των ειδών της προσφορά σας , και κυρίως των συνοδών και των...παραληπτών , ο ανθρώπινος πόνος και η δυστυχία , δεν είναι είδη για να..αυτοπροβληθούμε , ούτε ψηφοθηρικά...τερτίπια , γι' αυτό και απ' την 3η Σεπτεμβρίου που , με το σχόλιό μας " Το χρονικό ενός οδοιπορικού " , σας δώσαμε την απόλυτη περιγραφή της ..αποστολής που άτυπα μας αναθέσατε , σαν ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ , και πιστεύουμε ότι φέραμε σε πέρας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο .
Εκεί , λοιπόν , τελείωσε η αποστολή των Λιδορικιωτών , έκαναν αυτό που πίστευαν , αυτό που έπρεπε να κάνουν , σεμνά , αθόρυβα , χωρίς φωτογραφίες και...τυμπανοκρουσίες , και αμέσως το ξέχασαν και φυσικά κανένας δεν θεώρησε σκόπιμο να κοινολογήσει τα όσα...παρατράγουδα...δημιουργήθηκαν , από μέρους μερικών , κατά το χρονικό διάστημα από 25 μέχρι και 30 Αυγούστου , όταν δηλαδή οι απλοί Λιδορικιώτες προσπαθούσαν ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΒΟΗΘΗΤΟΙ ΑΠΟ...ΘΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ...ΦΟΡΕΙΣ , να ευαισθητοποιήσουν τους χωριανούς μας και να συγκεντρώσουν κάποια είδη πρώτης ανάγκης , νερό , τρόφιμα , φάρμακα και ρουχισμό για τους πυρόπληκτους αδερφούς μας της Ηλείας , μετά όμως το αστείο δημοσίευμα του Δημοτικού παλμού , αριθ.φύλλου 26 , αναγκαζόμαστε να εκθέσουμε τα πραγματικά γεγονότα , απ' τα οποία προκύπτει...αβίαστα η ..αλήθεια που όπως και στην επικεφαλίδα αναφέρουμε είναι πάντα...μία .
Για να έχετε όμως μια ολοκληρωμένη εικόνα των ενεργειών μας κατά το επίμαχο 5ήμερο από 25΄μέχρι και 30 Αυγούστου , παρακαλούμε να κάνετε τον κόπο να μπείτε στη σελίδα μας , τη Λιδορικιώτικη σελίδα , και να αναζητήσετε τα σχόλιά μας των ημερών αυτών .
25/8/2007 . ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ...ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ...ΕΘΝΙΚΗ...ΟΡΓΗ .
26/8/2007 . ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....
27/8/2007 . ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....
28/8/2007 . ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ .
29/8/2007 . ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...
30/8/2007 . ΧΡΙΣΤΟΣ..ΠΑΣΧΩΝ....
30/8/2007 . ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ......
Μελετήστε , αδέρφια , τα σχόλιά μας των ημερών αυτών , βγάλτε τα συμπεράσματά σας και αύριο , λόγω του προχωρημένου της ώρας , θα σας παραθέσουμε τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΉΤΗΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ και τότε....μερικοί θα ..τρέχουν να κρυφτούν...
Καλό σας βράδυ αδέρφια και ες..αύριον τα ..σπουδαία....
Απ' το Λιδορίκι με αγάπη...........Κ.-

19.10.07


ΑΛΗΘΕΙΑΣ...ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
Σας ...εξαπατήσαμε ..αδέρφια , αυτή η φωτογραφία δεν είναι απ' τα..καμένα της Ηλείας , αλλά απ' την Λιδορικιώτικη...παιδική..χαρά (;)....
Από εδώ και κάτω είναι σε ..φωτογραφίες όλη η πικρή , σκληρή πραγματικότητα της καταστροφής της πατρίδας μας , ξέρουμε πως θα σας..πικράνουμε , θα σας ψυχοπλακώσουμε , πιστεύουμε όμως πως όταν θυμόμαστε την πίκρα...και τη θλίψη , νοιώθουμε , γευόμαστε , καλύτερα τη..χαρά , τη χαρά της...ζωής , τις μικροχαρές της..απλής μας..καθημερινότητας....




Σας δίνουμε σήμερα αδέρφια όλο το...ιστορικό της ανθρωπιστικής βοήθειας των Α Ν Ω Ν Υ Μ Ω Ν Λ Ι Δ Ο Ρ Ι Κ Ι Ω Τ Ω Ν , προς τους πυρόπληκτους αδελφούς μας της Ηλείας , για απλή και μόνο αποκατάσταση της αλήθειας .
Την 25/8/07 , με το σχόλιό μας : ΕΘΝΙΚΗ..ΤΡΑΓΩΔΙΑ...ΕΘΝΙΚΟ...ΠΕΝΘΟΣ...ΕΘΝΙΚΗ ..ΟΡΓΗ...και μετά από συζητήσεις με χωριανούς μας , που ήταν όλοι συγκλονισμένοι , απ' όσα γίνονταν και την όλη γενικά κατάσταση , προσπαθήσαμε να ευαισθητοποιήσουμε τους πολίτες του χωριού μας , αλλά και τους πολυπληθείς αναγνώστες-επισκέπτες της σελίδας μας , με σκοπό να κάνουμε , όπως πάντα , σαν Λιδορικιώτες και σαν Έλληνες , το καθήκον μας .
Η πρώτη , αυτή , ανακοίνωση-σχόλιο , είχε αποτελέσματα , πολλοί Λιδορικιώτες ..προσχώρησαν , αθόρυβα , στην κίνηση αυτή , που συνεχώς...φούσκωνε , η Λιδορικιώτικη λεβεντιά ήταν και πάλι..παρούσα .
Στις 26-8-07 , στο καθημερινό μας σχόλιο , ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...συνεχίζουμε την προσπάθειά μας , μέσω της σελίδας , αλλά παράλληλα στη ..Βαθειά η ανταπόκριση των Λιδορικιωτών χτυπάει...κόκκινο , μας κάνει βέβαια εντύπωση η...παντελής απουσία των διαφόρων φορέων απ' την όλη αυτή κίνηση , που άτυπα , αθόρυβα και ανώνυμα ...φούντωνε , όλοι οι ...θεσμοί...απόντες ...έχουν όμως αρχίσει μα συγκεντρώνονται , είδη πρώτης ανάγκης για τα αδέρφια μας της Ηλείας , τα παιδιά της Α.Τ.Ε. , έδωσαν τον αγώνα τους , όπως και πολλοί χωριανοί μας και οι βοηθητικοί χώροι του καταστήματος , γέμισαν από..Λιδορικιώτικη..ανθρωπιά και αγάπη .
Στις 27-807 , συνεχίζουμε την προσπάθειά μας , ενώ ήδη έχουν συγκεντρωθεί , τρόφιμα , νερό , ρούχα , κουβέρτες και φάρμακα πρώτης ανάγκης , Δήμος και..Πολιτιστικοί σύλλογοι...εξαφανισμένοι , ούτε φωνή ούτε ακρόαση , χαμένοι...΄
Τότε , αποτανθήκαμε στην Πόπη Τάγκα , και την παρακαλέσαμε να μας δώσει το φορτηγό της για τη μεταφορά , χωρίς καν να το σκεφτεί μας το παραχώρησε , αφού πήγε και στην ΑΤΕ πολλά τρόφιμα , το..πιλοτάρισμα του φορτηγού θα το αναλάμβανε ο Σάκης ο Ζέκιος , έτσι φτάσαμε στην 28-8-07....
ΕΚΚΛΗΣΗ...ΠΡΟΣ...ΤΟΥΣ....ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ.....αυτός ήταν ο τίτλος της σελίδας μας , εκείνη τη μέρα , οι φρικιαστικές , πιά, εικόνες της τηλεόρασης μας είχαν όλους κυριολεκτικά...σμπαραλιάσει , πολλοί δεν είχαν ενημερωθεί για την κίνηση που γινόταν , ενώ παράλληλα , χάρις στις προσπάθειες όλων , άρχισαν να φτάνουν πράγματα κι' από άλλα χωριά , στα μαγαζιά του χωριού δίνονταν παραγγελίες και είχαμε πιά συγκεντρώσει πολλά είδη , στην ΑΤΕ και στου Νάκου , το πρωί της 28/8 , φτιάξαμε μερικές πρόχειρες ανακοινώσεις και τις δώσαμε στα καφενεία , για να ενημερωθούν οι χωριανοί , ερήμην πάντα των...πάντων , και παρακαλέσαμε τον Δημ. Σύμβουλο , Δημ .Παπακωνσταντίνου να φροντίσει , ει δυνατόν , να γίνει σχετική ανακοίνωση , απ' τα μεγάφωνα του Δήμου , πήγε ο Μήτσος στον Δήμο αλλά...αποτέλεσμα κανένα....απόλυτη...σιωπή.......εν τω μεταξύ , στην ΑΤΕ και στου Νάκου επήλθε το..αδιαχώρητο , η συμμετοχή του κόσμου , του απλού κόσμου , αδέρφια ήταν ...συγκινητική , συγκλονιστική....
Από δω και μετά αδέρφια , όταν πια το..τσουνάμι της Λιδορικιώτικης ανθρωπιάς πήρε...παραμάζωμα τους διάφορους...παρατηρητές , άρχισε να εμφανίζεται ένα ενδιαφέρον ..όψιμο , και , όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων , εκ..του πονηρού .
Εφαρμόζοντας ...άριστα αυτό που λέει ο σοφός ..λαός μας , χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις...φίλησέ το , ενδιαφέρθηκε την επομένη , 29/8 , ...εντελώς...τελείως...ξαφνικά , για την όλη προσπάθειά μας , ποιός νομίζετε ; ο Δήμος , μέσω του αντιδημάρχου κ. Υφαντή , ναι όπως το διαβάζετε , η..διαμεσολάβηση έγινε μέσω του Σάκη του Ζέκιου , και πράγματι ανεβήκαμε στο Δήμο , όπου συζητήσαμε με τον κ. Αντιδήμαρχο , σχετικά με τη ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΗΔΗ ΒΟΗΘΕΙΑ , και μας ρώτησε πως μπορεί ο Δήμος να μας βοηθήσει , λέγοντας μάλιστα πως θα στείλει , ο Δήμος , στα κοντινά χωριά , Μαλανδρίνο , Πεντάπολη και Αμυγδαλιά , ανακοινώσεις για τη συγκέντρωση κι' άλλων ειδών , και μας έδωσε ρητή υπόσχεση , πως ο Δήμος θα μας παραχωρήσει φορτηγό και οδηγό για να πάμε τα εφόδια , στην αποστολή θα μετείχαν ο Σάκης Ζέκιος , ο Ευθύμιος Κλώσσας και η ταπεινότης μου , και φυσικά ο οδηγός του Δήμου , ξέχασα να σας πω πως κατά τη συζήτησή μας , ο Σάκης είπε στον αντιδήμαρχο , πως καλό θα ήταν να πάρει κι' ο Δήμος μια απόφαση γιά κάποια οικονομική βοήθεια , και πράγματι ο κ. Υφαντής το βρήκε πολύ..σωστό και ενδιαφέρον , και δήλωσε μάλιστα πως θα το κάνει .
Την 30/8 η σελίδα μας συνεχίζει την προσπάθειά της , ήδη είχαμε φτάσει στο...ξεκίνημα του φορτηγού , με το σχόλιό της " ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ..ΚΑΙΡΩΝ..." και το.." ΧΡΙΣΤΟΣ...ΠΑΣΧΩΝ " , όλα πιά είναι έτοιμα , από παντού όμως έρχονται πράγματα , και οι..αποθηκευτικοί χώροι μας είναι..τιγκαρισμένοι , δεν μένουν πιά παρά οι τελευταίες λεπτομέρειες , το φότρτωμα και η..αναχώρηση .
Το βράδυ όμως της 30/8 , αργά στη Βαθειά είδαμε περίεργη ..κινητικότητα , και κάποιος Δημ. Σύμβουλος μας είπε πως ..συνεκλήθη..επειγόντως το Δημοτικό Συμβούλιο και αποφάσισε πως την συγκεντρωθείσα απ' τους ...ανώνυμους Λιδορικιώτες , ερήμην των...ΠΑΝΤΩΝ..βοήθεια , θα την πάει ο Δήμος στις καμένες περιοχές , με επικεφαλής τον ..αντιδήμαρχο κ. Υφαντή , και ότι θα πάμε και οι..Λιδορικιώτες , Ζέκιος , Κλώσσας και Καψάλης , μάλλον για να...ξεφορτώνουμε .
Ψάξαμε , βρήκαμε τον κ .Υφαντή΄ο οποίος , φυσικά ..βιαζόταν , αλλά όταν τον ρωτήσαμε ποιό σκοπό έχει η απόφαση αυτή , ενώ άλλα είχαμε συμφωνήσει ; Απάντηση ..βέβαια δεν πήραμε , μόνο μας είπε πως θα την πάει τη βοήθεια ο Δήμος και εμείς μαζί , με ..επικεφαλής τον ίδιο .
Τότε μόνο αδέρφια , πέρασε απ' το νου αυτό που λέγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι , ελαφρώς...παραλλαγμένο , το ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ...ΠΟΝΗΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ...ΦΕΡΟΝΤΕΣ...
Όπως ήταν φυσικό , αδέρφια , διαχωρίσαμε τη θέση μας , οι Λιδορικιώτες όλοι ήταν σύμφωνοι με την απόφασή μας , τι σχέση είχαν εξ' άλλου με τους...όψιμους ..πονόψυχους ; καμιά , αδέρφια , καμιά , οι άνθρωποι καιροσκόπησαν ελπίζοντας πως η Λιδορικιώτικη προσπάθεια θα πάει...περίπατο , όταν όμως είδαν ότι η..υπόθεση κάρπισε ήρθαν για...μερίδιο , βέβαια υπήρχε ένα πρόβλημα που έπρεπε άμεσα να λυθεί , το θέμα αυτοκινήτου και οδηγού , πρώτα-πρώτα λύθηκε το θέμα του οδηγού , ρωτήσαμε το Σάκη , αν εξακολουθεί να συμμετέχει στην αποστολή και βέβαια να οδηγήσει και το φορτηγό , μας απάντησε πως φυσικά και συμμετέχει , απέμενε τώρα η Πόπη κι' ο Μιχάλης Τάγκας , για το αυτοκίνητο , εδώ η απάντηση της αγαπητής φίλης της Πόπης , ήταν...ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ , όταν την ενημέρωσα πως εμείς αποφασίσαμε να πάμε σαν..ΑΝΩΝΥΜΟΙ..ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ κι' όχι σαν..κολαούζοι του Δήμου , μας είπε επί λέξει ; ΤΗΝ ΚΛΟΥΒΑ ΕΓΩ ΤΗ ΔΙΝΩ ΣΕ ΣΑΣ , και αναφέρθηκε ονομαστικά , Ο ΔΗΜΟΣ ΑΜΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ.....
Την επομένη , δύσκολη μέρα , έγιναν κάποιες ..απαράδεκτες..προσπάθειες που βρήκαν όμως σθεναρή...αντίσταση , δεν το θεωρούμε πρέπον να τις αναφέρουμε , τις ξεχάσαμε ήδη αφού..” .έξεστι...Κλαζομενίοις...ασχημονείν “ , μόνο ..μεταφράστε το σε..κάποιους για να ξέρουν τι...λέει , το μεσημέρι , φορτώσαμε το φορτηγό , που το ‘χε ...φουλάρει πετρέλαιο η Πόπη , με τη συγκλονιστική βοήθεια των υπαλλήλων της ΑΤΕ , ΟΛΩΝ , του Χρύσανθου και της Μαρίας Τεμπέλη , του Δημ . Χορταριά , του Κώστα Μέρη , πήραμε και τα πράγματα που ήταν μαζεμένα στου Νάκου , ενώ συνέχεια έρχονταν πράγματα , και πρωί-πρωί την επομένη , ώρα 500 , ξεκινήσαμε , το ταξίδι της Λιδορικιώτικης , αγάπης , της ανθρωπιάς , χωρίς ταμπέλες , χωρίς ντουντούκες ,κα...φανφάρες , και δεν βγάλαμε...φωτογραφίες μας , ούτε του..αυτοκινήτου για την προβολή μας , ούτε δώσαμε ΠΟΥΘΕΝΑ τα ονόματά μας , μας ξέρουν σαν...ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ...ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ , και το δήλωσαν στα κανάλια , ΑΛΦΑ , ΑΝΤΕΝΑ κλπ. οι δυστυχισμένοι συνάνθρωποί μας , που πήγαμε στα σπίτια τους μεταφέροντας την αγάπη σας , αδέρφια , την αγάπη που εσείς προσφέρατε..απλόχερα .
Αυτό είναι εν ολίγοις , το χρονικό της ....Λιδορικιώτικης βοήθειας , όλα τ' άλλα είναι..ας μη τα χαρακτηρίσω....
Ο Σάκης , ο Θύμιος και η ταπεινότης μου , αισθανόμαστε περήφανοι που είμαστε Λιδορικιώτες κι' ακόμα για το ότι είχαμε την τιμή και την τύχη , άτυπα ίσως , να μεταφέρουμε , στους δοκιμαζόμενους αδελφούς των...ξεχασμένων χωριών της Ηλείας , μακριά από κάμερες και..ντράβαλα , το ..υπέρτατο αγαθό της ζωής την ανθρώπινη αγάπη και την ανθρωπιά , που οι χωριανοί μας , δόξα τω θεώ , το ‘ δωσαν...απλόχερα....
Καλό σας βράδυ αδέρφια και καλό Σαββατοκύριακο...
Απ' το..λεβεντοχώρι το Λιδορίκι με πολλή αγάπη....Κ.-


   Η  όλη διαδικασία , των  εκκλήσεων – αναρτήσεω  , στη  καινούργια , σχεδόν  ΄, Λιδορικιώτικη  ιστοσελίδα είχε  σαν  αποτέλεσμα , πρώτα – πρώτα , να  κινητοποοηθούν  οι  χωριανοί  μας  αλλά  και ΄κάτοικοι  άλλων  χωριών που  έφεραν  τρόφιμα  και  άλλα  εφόδια όπως  επίσης να  δουν  τις Λιδορικιώτικες  κινητοποιήσεις και  ενέργειες οι  μπλόγκερ , των  καμένων  περιοχών και  ιδιαίτερα  της  περιοχής  Κρέστενας , οπότε  μια  ωραία  πρωία  πήραμε  μια  άγνωστη  σε μας  εφημερίδα  “ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ “ του  Συλλόγου  Σκιλλουντίων  Ηλείας που ευχαριστούσαν  τους  Λιδορικιώτες για  την  άμεση  ανταπόκριση  στο ηθικό  καθήκον και  την  προσφορά  τους , δείτε …
img

img_0001
( Για  μεγέθυνση  κάντε  κλικ )
Εδώ , θα  πρέπει  να  ξεκαθαρίσουμε  κάτι  για  να  αποφευχθούν  οι  παρεξηγήσεις , τους εκδότες της εφημερίδας  “ Σύνδεσμος  των Σκιλλουντίων “ , ούτε  τους  γνωρίζαμε  αλλά ούτε  και  τους  γνωρίζουμε και  οι  άνθρωποι  αναφέρουν  το  όνομά  μου , μάλλον επειδή  ήταν  το  μόνο  που γνώριζαν  απ’ τη  σελίδα , πάντως  , όπως  βλέπετε , απευθύνονται  στους  Λιδορικιώτες  τους οποίους   και  ευχαριστούν …
  Όλα  τα  παραπάνω  φίλοι  μου , τα  δημοσιεύσαμε  για  να καταδείξουνε πως  οι  Λιδορικιώτες , έχοντας αναπτύξει  πολιτιστικό και..κοινωνικό  πολιτισμό , και  μάλιστα  σε  υψηλό  βαθμό , θα  ρωτήσετε  λοιπόν και  με  το  δίκιο  σας , τότε  γιατί  δεν  …” κινούνται “ ;
   Μα  γιατί  απλούστατα , δεν  βρέθηκαν  άνθρωποι  “ ικανοί “ να τους…ταρακουνήσουν , να τους..παρασύρουν και  έτσι μένει  η  σπίθα , κρυμμένη  μέσα  στη  ζεστή  στάχτη ,αναμένοντας  τον  κατάλληλο  που θα  μιλήσει με  την  γλώσσα  της  καρδιάς , κι’ όχι με την  ξύλινη εκείνη  απεχθή  γλώσσα του…” βαθέματος  ,  του  πλατέματος  ,  “ και  όλω =ν  εκείνων  των  πομποδών  μα …ασυνάρτητων  εκφράσεων που  επί χρόνια  έκαναν  τους  Έλληνες  να…γελάνε

No comments: