Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά περίπου εκατό αυτοκτονίες ερωτευμένων νέων σημειώθηκαν τη δεκαετία 1870-1880 στους δρόμους των Εξαρχείων. Ερωτικές εξομολογήσεις υπό τους ήχους καντάδας που κατέληγαν σε τραγωδίες, ανάγκασαν τις αρχές ακόμη και να απαγορεύσουν τα τραγούδια αυτά, που έμειναν γνωστά και ως «σερενάτες θανάτου».
Ο ερωτοχτυπημένος νέος μαζί με τους κανταδόρους έφτανε κάτω από το μπαλκόνι της κοπέλας για να της τραγουδήσει τον έρωτά του. Αν αυτή δεν ανταποκρινόταν στο μουσικό ερωτικό κάλεσμα, ζητούσε από τους κανταδόρους να τραγουδήσουν ένα τελευταίο «προσωπικό» τραγούδι.
Αν και μετά από αυτό τα παράθυρα δεν άνοιγαν, τότε ο ερωτευμένος έβγαζε ένα πιστόλι και αυτοκτονούσε.
Μέσα από τις καντάδες όμως ξεπήδησαν και ορισμένοι καλλιτέχνες που έγραψαν ιστορία, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στο εξωτερικό. Ο μεγαλύτερος όλων ήταν ο Νίκος Μοσχονάς, που έμενε Καλλιδρομίου και Ζωοδόχου Πηγής.
Νίκος Μοσχονάς. Διαπρεπής βαθύφωνος παγκόσμιας ολκής. Πριν σταδιοδρομήσει ως τραγουδιστής, εργαζόταν ως τραπεζιτικός και ως δημοτικός υπάλληλος.
Ο Μοσχονάς μετά τον πόλεμο έφυγε για την Αμερική, όπου έκανε μεγάλη καριέρα ως λυρικός καλλιτέχνης, τραγουδώντας στην Όπερα του Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης,
στη Σκάλα του Μιλάνου και σε πολλά μεγάλα θέατρα και σκηνές της Ευρώπης.
No comments:
Post a Comment