Το ΖΟΝΑΡΣ υπάρχει ακόμα στην Πανεπιστημίου φυσικά αλλαγμένο σύμφωνα με τα χρόνια που ζούμε...τα μοντέρνα....
Έχει διαφορετική πελατεία από άλλες καφετέριες όπως τις λέμε σήμερα....
θα δείς μεγαλοκυρίες περιποιημένες και κυρίους σημαιοστολισμένους να απολαμβάνουν το καφεδάκι τους....
το κρουασάν τους....δηλαδή τους χαζεύεις από την τζαμαρία.
Πολλά χρόνια πίσω όταν το έφιαξε ο ΖΟΝΑΡΑΣ και πάλι ήταν ένα καλό στέκι
για τους Αθηναίους....η coca cola ερχόταν σε βαρέλια ειδικά και μόνον για εκεί
όπως και το περίφημο παγωτό ΣΙΚΑΓΟ .....
Δεν είναι όμως πολλά τα στέκια που σου θυμίζουν μια άλλη Αθήνα περισσότερο
ανθρώπινη.
Και περπατάω....και χαζεύω...και θυμάμαι και φτάνω στην Σοφοκλέους
εκεί γωνία με την Πεσμαζόγλου....
Έξω από το Ταμιευτήριο ένας παλιός οικογενειακός φίλος είχε ένα ξύλινο
πάγκο με σκέπαστρο και πουλούσε....καλλυντικά....
Ναι...στον δρόμο...κραγιόνια...πούδρες ...κολώνιες...
Απέναντι ήταν ένα κουρείο....ο κουρέας γνώριζε τα πάντα για την Πολιτική
κατάσταση από πρώτο χέρι....είχε πελάτες υπουργούς ...κάθε πρωϊ τους ξύριζε
με το αέρινο χέρι του (όπως έλεγαν) και τους "εξομολογούσε"....
Είχε ακόμα δύο κάλφες (βοηθούς) και ένα πιτσιρικά "βούρτσα"...ξεσκόνιζε
τους φρεσκοκουρεμένους και τους έλεγε...."...με τας υγείας σας..."...
δεν έπαιρνε μισθό...τα πουρμπουάρ ήταν αρκετά....
Παρακάτω ήταν το χρηματιστήριο....λίρα με ουρά....στις δόξες της η ωχρή τότε....
Οι πατεράδες που είχαν κορίτσια της παντρειάς έκαναν οικονομίες και μάζευαν
λίρες για τον γαμπρό....
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment