Καλησπέρα Λιδορικιώτες ...
Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της σελίδας μας
ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 17 Α
2. Το Μηχανοκίνητο Τμήμα της Αστυνομίας Πόλεων, με επικεφαλής τον αστυνομικό διευθυντή Νίκο Μπουραντά (1900-1981), συνεργάστηκε με τους κατακτητές και πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε φόβητρο των πολιτών. Η Αριστερά αποκαλούσε του άνδρες του «μπουραντάδες». Ήταν γνωστοί για τα αντικομουνιστικά τους φρονήματα, όπως και ο επικεφαλής τους. Ο Νίκος Μπουραντάς δικάσθηκε ως δοσίλογος, αλλά απηλλάγη στις 26 Νοεμβρίου 1945.ΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016
Πάνος Μάρκοβιτς
Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της σελίδας μας
ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 17 Α
Το Μπλόκο της Κοκκινιάς
H αντιστασιακή δράση των κατοίκων της Κοκκινιάς (σημερινή Νίκαια Αττικής) μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ, προκάλεσε την οργή των γερμανών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους, που με επανειλημμένες επιθέσεις στην περιοχή προσπάθησαν να την εξουδετερώσουν. Η μεγαλύτερη επίθεση, γνωστή στην ιστορία της Αντίστασης ως «Μπλόκο της Κοκκινιάς», πραγματοποιήθηκε στις 17 Αυγούστου 1944 και κατέληξε σε λουτρό αίματος.
Η επιχείρηση είχε προπαρασκευαστεί με λεπτομέρειες και το μυστικό είχε διαφυλαχτεί καλά. Πήραν μέρος γύρω στους 2.500 άνδρες - Γερμανοί, μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας[1] και το μηχανοκίνητο τμήμα της Αστυνομίας Πόλεων[2] υπό τον περιβόητο αστυνομικό διευθυντή Νίκο Μπουραντά. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιχείρηση είχε ο αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας, συνταγματάρχης Ιωάννης Πλυτζανόπουλος.
Η ισχυρή αυτή δύναμη, που ήταν οπλισμένη με βαριά πολυβόλα, όλμους και ελαφρά άρματα, έφθασε στην Κοκκινιά τα ξημερώματα της Παρασκευής 17 Αυγούστου. Αμέσως κύκλωσε την περιοχή και στη συνέχεια διέταξε να συγκεντρωθεί όλος ο ανδρικός πληθυσμός, ηλικίας από 14 ως 60 ετών, στην πλατεία της Οσίας Ξένης (σημερινή Πλατεία 17ης Αυγούστου 1944).
Γύρω στις 9 το πρωί, η πλατεία είναι γεμάτη από κόσμο. Οι Γερμανοί δίνουν εντολή στους συγκεντρωμένους να γονατίσουν. Αμέσως, αρχίζουν να κυκλοφορούν ανάμεσά τους, έλληνες προδότες, που φορούν κουκούλες για να μην αναγνωρίζονται και υποδεικνύουν στους Γερμανούς τους αγωνιστές και τα ηγετικά στελέχη του ΕΑΜ. Όσους συλλαμβάνουν, τους σέρνουν σ’ ένα γειτονικό οικόπεδο και στα υπόγεια διπλανών σπιτιών και τους βασανίζουν φριχτά.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, 76 στελέχη του ΕΑΜ εκτελούνται, όπως και 46 πατριώτες στη συνοικία «Αρμένικα». 30 ακόμη Κοκκινιώτες σκοτώνονται σε μεμονωμένα επεισόδια, ενώ 4 άλλοι καίγονται από την πυρπόληση τουλάχιστον 100 σπιτιών από τους επιδρομείς. Συνολικά, τα θύματα του «Μπλόκου της Κοκκινιάς» ανέρχονται σε 315. Την ίδια ώρα, γύρω στους 6.000 άνδρες οδηγούνται με ισχυρή συνοδεία στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Ύστερα από λίγες μέρες θα μεταφερθούν σε γερμανικά στρατόπεδα περίπου 1.200, αρκετοί από τους οποίους θα εκτελεστούν ή θα πεθάνουν από τις κακουχίες.
Σχετικά
1. Τα Τάγματα Ασφαλείας δημιουργήθηκαν από τον κατοχικό πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη το καλοκαίρι του 1943 με τη σύμφωνη γνώμη σημαντικής μερίδας του αστικού πολιτικού κόσμου, προκειμένου να αναχαιτισθεί η διαρκώς αυξανόμενη δύναμη του ΕΑΜ, στο οποίο κυριαρχούσε το ΚΚΕ. Ο Ράλλης εκτιμούσε ότι η τελική έκβαση του Πολέμου θα έβρισκε νικητές του Συμμάχους, οπότε θα έπρεπε άμεσα να αντιμετωπισθεί ο κομουνιστικός κίνδυνος. Οι άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας ήταν γνωστοί με τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό «γερμανοτσολιάδες». Ο Ιωάννης Πλυτζανόπουλος μετά την απελευθέρωση προήχθη σε υποστράτηγο, ενώ o ανηψιός του Νικόλαος Πλυτζανόπουλος διετέλεσε δήμαρχος Νικαίας την περίοδο της χούντας.
Ο πρώτος πεζός - θύμα των τεσσάρων τροχών
Ο πρώτος πεζός που έπεσε θύμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος στην ιστορία της ανθρωπότητας ήταν μια γυναίκα, η 44χρονη αγγλίδα νοικοκυρά Μπρίτζετ Ντρίσκολ.
Η Ντρίσκολ βρισκόταν στο Λονδίνο μαζί με τη 16χρονη κόρη της Μέι για μια θρησκευτική τελετή. Στις 17 Αυγούστου 1896 κι ενώ προσπαθούσε να διασχίσει ένα δρόμο στην περιοχή του Κρίσταλ Πάλας μαζί με την κόρη της, χτυπήθηκε από ένα αυτοκίνητο, το οποίο οδηγούσε ο Άρθουρ Έντσολ. Η Μπρίτζετ Ντρίσκολ με πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι πέθανε επί τόπου, ενώ η κόρη της Μέι τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά επέζησε. Το αυτοκίνητο ανήκε στην εταιρεία «Anglo-French Motor Carriage Company», η οποία το χρησιμοποιούσε ως όχημα επιδείξεων.
Η ταχύτητα του αυτοκινήτου την ώρα της δυστυχήματος ήταν 6 χλμ/ω, σύμφωνα με τη δήλωση του οδηγού στην αστυνομία, αν και η επιβαίνουσα Άλις Στάντιγκ ισχυρίστηκε ότι ο Έντσολ είχε «πειράξει» τη μηχανή και το αυτοκίνητο έτρεχε με μεγαλύτερη ταχύτητα. Πάντως, η ανώτατη ταχύτητα του οχήματος ήταν 13 χλμ/ω και το όριο ταχύτητας 23χλμ/ω. Ένας διερχόμενος ταξιτζής κατέθεσε ότι η ταχύτητα του αυτοκινήτου δεν ξεπερνούσε τα 7 χλμ/ω, ενώ ένας αυτόπτης μάρτυρας έκανε λόγο για ένα αυτοκίνητο, που «εκινείτο ριψοκίνδυνα σαν πυροσβεστικό όχημα».
Οι δικαστικές αρχές του Λονδίνου που επελήφθησαν της υπόθεσης θεώρησαν τον θάνατο της Ντρίσκολ «τυχαίο γεγονός» και δεν προχώρησαν σε ποινική δίωξη του οδηγού του οχήματος. Ο ιατροδικαστής Πέρσι Μόρισον ευχήθηκε «ένα τέτοιο δυστύχημα να μην ξανασυμβεί ποτέ».
Πάνος Μάρκοβιτς
1925 – 2012
Ποδοσφαιριστής και προπονητής, από τις σημαντικές μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας, που δήλωσε επαγγελματίας προπονητής ποδοσφαίρου.
Ο Πάνος Μάρκοβιτς γεννήθηκε στις 5 Μαΐου 1925 στη Δράμα, αλλά μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ(1945-1951), με τον οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Μακεδονίας το 1948. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την προπονητική, με προτροπή του οραματιστή προέδρου της Δόξας Δράμας, Αντώνη Καστρινού, δημιουργού της μεγάλης ομάδας των «μαυραετών» τη δεκαετία του '50.
«… Όταν μου έγινε πρόταση από τη Δόξα Δράμας, ήδη παντρεμένος με ένα παιδί, είχα στρωμένη δουλειά ως μηχανουργός - μηχανικός και για να τους αποτρέψω, ζήτησα το εξωπραγματικό ποσό των δύο εκατομμυρίων δραχμών, όταν δεν υπήρχε καλοπληρωμένος προπονητής που να έπαιρνε πάνω από εξακόσιες χιλιάδες. Ζήτησα σπίτι και ασφάλιση. Όταν ήρθε θετική απάντηση, τότε το συζήτησα με τη γυναίκα μου τη Δήμητρα και εκείνη με στήριξε πραγματικά. Άλλαζα επάγγελμα, σε μια εποχή που τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα…». Σπούδασε προπονητική στην Ιταλία και σε ηλικία 27 ετών ανέλαβε προπονητής της Δόξας Δράμας.
Ο Μάρκοβιτς εργάστηκε στους «μαυραετούς» από το 1952 ως το 1955 με νεαρούς παίκτες και ουσιαστικά δημιούργησε τη μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του '50 με τους αδελφούς Λουκανίδη, τον Παύλο Γρηγοριάδη, τον Αντώνη Γεωργιάδη, τον Βασίλη Ιωάννου κ.ά. Η Δόξα Δράμας έγινε η πρώτη επαρχιακή ομάδα που έπαιξε σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδος. Στις 23 Μαΐου1954 ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό με 2-0, σε αγώνα που έγινε στο Γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Δόξα Δράμας, ο Πάνος Μάρκοβιτς μετεκπαιδεύτηκε στις ονομαστές σχολές του Κονβερσάνο και της Κολωνίας.
Στη συνέχεια, ως τα μέσα της δεκαετίας του '60 δούλεψε στον Ηρακλή, στον Θερμαϊκό, στον Απόλλωνα Καλαμαριάς και τον Πιερικό. Το 1966-1967 διετέλεσε προπονητής της Εθνικής Ελλάδος σε δύο αγώνες. Με τη Φινλανδία 2-1 για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης (16 Οκτωβρίου 1966) και στο φιλικό με τη Λιβύη 4-0 (15 Φεβρουαρίου 1967), μαζί με το Λάκη Πετρόπουλο. Αν και είχε συμβόλαιο με την ΕΠΟ, εκδιώχθηκε από την εθνική ομάδα, πέντε ημέρες μετά την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.
Στη συνέχεια εργάστηκε στον Εθνικό Πειραιά, στην Προοδευτική και τονΑΠΟΕΛ (1972-1975). Με την ομάδα της Λευκωσίας κατέκτησε το νταμπλ στην Κύπρο το 1973 και την περίοδο 1973-1974 αγωνίστηκε στο ελλαδικό πρωτάθλημα της Α' Εθνικής. Κατάφερε να τερματίσει στη 13η θέση και να γίνει η πρώτη κυπριακή ομάδα που δεν υποβιβάστηκε αμέσως από την Α' Εθνική, όπως συνέβαινε μέχρι τότε. Τη διετία 1975-1976 επανήλθε στην ΕΠΟ ως τεχνικός διευθυντής.
Η επόμενη σπουδαία επιτυχία του Πάνου Μάρκοβιτς ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος το 1979 με τον Πανιώνιο. Ανέλαβε την ομάδα της Νέας Σμύρνης στη μέση της σεζόν 1978-1979, κατάφερε να τη σώσει από τον υποβιβασμό και να της χαρίσει το πρώτο μεγάλο τρόπαιο της ιστορίας της. Στα προημιτελικά, ο Πανιώνιος απέκλεισε τον Άρη Θεσσαλονίκης, ανατρέποντας με το εντυπωσιακό 5-1 το 2-5 του «Χαριλάου» και στα ημιτελικά τον Ολυμπιακό (νίκη με 2-1 στη Νέα Σμύρνη, ήττα με 3-2 στο Στάδιο Καραΐσκάκη). Στον τελικό της 9ης Ιουνίου 1979 στο Στάδιο Καραΐσκάκη νίκησε 3-1 την πρωταθλήτρια ΑΕΚ των Μπάγεβιτς, Μαύρου, Δομάζου και Νικολούδη.
Στον Πανιώνιο εργάστηκε άλλες δυο σεζόν, το 1981-1982 και το 1982-1983. Το 1983-1985 επέστρεψε στον ΑΠΟΕΛ, με το οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Κύπρου το 1984, και στη συνέχεια σε διάφορες ομάδες ως το 2004 που εργάστηκε ξανά στον ΑΠΟΕΛ.
Ο Πάνος Μάρκοβιτς -ο «δάσκαλος», όπως τον αποκαλούσαν οι ποδοσφαιριστές του- πέθανε στην Αθήνα στις 17 Αυγούστου 2012, σε ηλικία 87 ετών.
Προπονητική καριέρα
1952-1955: Δόξα Δράμας
1955-1957: Απόλλων Καλαμαριάς
1957-1959: Θερμαϊκός Θεσσαλονίκης
1959-1960: Ηρακλής Θεσσαλονίκης
1960-1961: Μέγας Αλέξανδρος Κατερίνης
1962-1963: Απόλλων Καλαμαριάς
1963: Δόξα Δράμας
1965-1966: Εδεσσαϊκός
1966-1967: Εθνική Ελλάδος
1967-1969: Εθνικός Πειραιώς
1969-1970: Αίας Σαλαμίνας
1970-1971: Ολυμπιακός Χαλκίδας
1971-1972: Προοδευτική
1972-1975: ΑΠΟΕΛ
1975-1976: Ε.Π.Ο. (τεχνικός διευθυντής εθνικών ομάδων)
1976-1977: Πανιώνιος
1977-1978: Πιερικός
1978-1979: Πανιώνιος
1979-1980: Παναχαϊκή
1980-1981: Δόξα Δράμας
1981-1983: Πανιώνιος
1983-1985: ΑΠΟΕΛ
1985-1986: Παναχαϊκή
1986-1987: Δόξα Δράμας
1987-1988: Παναχαϊκή
1988-1990: Καθηγητής σε σχολές ποδοσφαίρου
1990-1992: Ολυμπιακός Λευκωσίας
2004: ΑΠΟΕΛ
1955-1957: Απόλλων Καλαμαριάς
1957-1959: Θερμαϊκός Θεσσαλονίκης
1959-1960: Ηρακλής Θεσσαλονίκης
1960-1961: Μέγας Αλέξανδρος Κατερίνης
1962-1963: Απόλλων Καλαμαριάς
1963: Δόξα Δράμας
1965-1966: Εδεσσαϊκός
1966-1967: Εθνική Ελλάδος
1967-1969: Εθνικός Πειραιώς
1969-1970: Αίας Σαλαμίνας
1970-1971: Ολυμπιακός Χαλκίδας
1971-1972: Προοδευτική
1972-1975: ΑΠΟΕΛ
1975-1976: Ε.Π.Ο. (τεχνικός διευθυντής εθνικών ομάδων)
1976-1977: Πανιώνιος
1977-1978: Πιερικός
1978-1979: Πανιώνιος
1979-1980: Παναχαϊκή
1980-1981: Δόξα Δράμας
1981-1983: Πανιώνιος
1983-1985: ΑΠΟΕΛ
1985-1986: Παναχαϊκή
1986-1987: Δόξα Δράμας
1987-1988: Παναχαϊκή
1988-1990: Καθηγητής σε σχολές ποδοσφαίρου
1990-1992: Ολυμπιακός Λευκωσίας
2004: ΑΠΟΕΛ
O AYΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
| Πέμπτη 18/8 |
|
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
" ΤΑ ΕΚΤΡΟΠΑ ΤΩΝ..ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ..."
Όλα τα 'εχουμε δει φίλοι μου και όλα μπορούμε να τα φανταστούμε , αλλά το να θρηνήσουμε και ανθρώπινες ζωές στις διάφορες .." μουσικές βραδιές " στα χωριά μας δεν πιστεύουμε πως θα είχε περάσει απ' το μυαλό μας ..
Και φυσικά αναφερόμαστε στο νεκρό ηχολήπτη του προχθεσινού " πανηγυριού " (!!!!!!) στο Μαλανδρίνο ...
Ακόμα βέβαια δεν έχουν ξεκαθαριστεί τα αίτια αλλά απ'όσα λέγονται από διάφορους , γιατί η Αστυνομία σήμερα που τηλεφωνήσαμε , μας είπε νέτα..σκέτα , πως δεν έχει εκδόσει σχετικό δελτίο τύπου , το γιατί δεν μας το είπαν κάτι βέβαια που έχει γίνει πολλές φορέ στο παρελθόν , όταν πολλές και διάφορες περαβατικές πράξεις ( διαρρήξεις , σχολείων , εκκλησιών , καταστημάτων και οικιών ) έμεναν μυστικές ...
Δεν γνωρίζουμε ποιες " επαναστατικές " μεθοδους εφαρμόζει το Α.Τ. Λιδορικίου που δεν φημίζεται για την αποτελεσματικοτητά του , αλλά θέλουμε να πιστεύουμε πως ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΙΕΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ , ΟΛΑ ΤΑ ΆΛΛΑ ΕΙΝΑΙ..ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ...για να μη τα χαρακτηρίσουμε όπως τελικά τους ..πρέπει..
Το " Λιδωρίκι " στέλνει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του αποθανόντος με την ευχή να μη ξανασυμβούν τέτοια θλιβερά γεγονότα
Με την ευκαιρία , θα θέλαμε να παρακαλέσουμε τους διάφορους επίδοξους " μάνατζερσ " τέτοιων εκδηλώσεων να ειναι πιο σοβαροί μη επιτρέποντας την.." μονοπώληση " της πίστας από συγκεκριμένους ..." ΜΕΡΑΚΛΟ..ΧΟΡΕΥΤΑΡΑΔΕΣ " γιατί υπάρχει κίνδυνος ...εκρήξεων ...καλές ειναι οι.." αρπαχτές " με τις ψευτοσαμπάνιες , ΑΛΛΑ Η ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΙΜΌΤΕΡΟΙ ...
Καλό σας απόγευμα
www/lidoriki.com
No comments:
Post a Comment