Λιδωρίκι: ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ...

31.1.17

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ...

Καλησπέρα Λιδορικιώτες
Καλησπέρα φίλοι του χωριού μας

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017
Ανατολή Ήλιου: 07:28 – Δύση Ήλιου: 17:48

Γιορτάζουν: Ευδόξιος, Ευδοξία, Θεοδότη, Θεόδοτος, Θεόκτιστος, Θεοκτίστη, Κύρος

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ.Χ.: 1914
Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστρο-Ουγγαρία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Ρωσία) γνωστοποιούν στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι παραχωρούν και νομικώς στην Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου, μόνον εφόσον αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Βόρεια Ήπειρο και τη νήσο Σάσωνα.; 1915
Η πρώτη επίθεση με δηλητηριώδη αέρια εξαπολύεται από τους Γερμανούς εναντίον των Ρώσων στη Μάχη του Μπολίμοφ, κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα για τους Γερμανούς.; 1949
Ο Μάνος Χατζιδάκις δίνει την περίφημη διάλεξή του για το ρεμπέτικο στο Θέατρο Τέχνης.; 1985
Ολοκληρώνονται στο Ζάππειο οι εργασίες της Διάσκεψης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό, γνωστή και ως «Πρωτοβουλία των 6». Συμμετείχαν οι πρόεδροι της Αργεντινής, Ραούλ Αλφονσίν και της Τανζανίας, Τζούλιους Νιερέρε, οι πρωθυπουργοί της Σουηδίας, Ούλοφ Πάλμε, της Ινδίας, Ρατζίβ Γκάντι και της Ελλάδας, Ανδρέας Παπανδρέου, καθώς και άλλες προσωπικότητες.; 1996
Κορυφώνεται και εκτονώνεται η Κρίση των Ιμίων, με αμερικανική παρέμβαση («No ships, no troops, no flags» η προσταγή Χόλμπρουκ). Το Πολεμικό Ναυτικό χάνει ένα ελικόπτερο με το τριμελές πλήρωμά του, που το αποτελούν ο Ανθυποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Ανθυποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Σημαιοφόρος Έκτωρ Γιαλοψός.; 1999
Ο ηγέτης του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, φυγαδεύεται από την Αθήνα στην Κένυα.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ



ΘΑΝΑΤΟΙ






μ.Χ.
: 1606
Γκάι Φοκς, ηγέτης της αποκληθείσας «Συνωμοσίας της Πυρίτιδας», της απόπειρας άγγλων καθολικών να ανατινάξουν το Βρετανικό Κοινοβούλιο και να δολοφονήσουν τον βασιλιά Ιάκωβο Α’. (απαγχονίστηκε) (Γεν. 13/4/1570); 1954
Έντουιν Άρμστρονγκ, αμερικανός ηλεκτρομηχανικός, που ανακάλυψε την μπάντα των FM. (Γεν. 18/12/1890); 1982
Τζούλιο Καΐμη, εβραϊκής καταγωγής ζωγράφος από την Κέρκυρα. Θεωρείται ότι ήταν ο πρώτος μελετητής που ασχολήθηκε συστηματικά και σοβαρά με τον παραμελημένο Καραγκιόζη. (Γεν. 1897)

Η Κρίση των Ιμίων

Τούρκοι δημοσιογράφοι υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική.
Η κρίση των Ιμίων κορυφώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου 1996, σε μια εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη έκανε τα πρώτα της βήματα, φέρνοντας Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα ένοπλης αντιπαράθεσης.
Το επεισόδιο εντάσσεται στο πλαίσιο των ελληνο- τουρκικών διαφορών στο Αιγαίο, που εμφανίσθηκαν δυναμικά στο προσκήνιο μετά τη Μεταπολίτευση. Η Ελλάδα αναγνωρίζει ως μόνη διαφορά της με τη γείτονα την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ενώ η Τουρκία θέτει τα θέματα του εναερίου χώρου (αναγνωρίζει 6 και όχι 10 μίλια), του FIR Αθηνών, της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων του Αιγαίου και με την κρίση των Ιμίων το καθεστώς κάποιων βραχονησίδων («Γκρίζες Ζώνες»).
Τα Ίμια (Καρντάκ στα τουρκικά) είναι δύο μικρές ακατοίκητες βραχονησίδες μεταξύ του νησιωτικού συμπλέγματος των Δωδεκανήσων και των νοτιοδυτικών ακτών της Τουρκίας. Απέχουν 3,8 ναυτικά μίλια από το Μποντρούμ (Αλικαρνασσός) της Τουρκίας, 5,5 ν.μ. από την Κάλυμνο και 2,5 ν.μ. από το πλησιέστερο ελληνικό έδαφος, τη βραχονησίδα Καλόλιμνος.
Τα Ίμια παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα από την Ιταλία το 1947 με τη Συνθήκη των Παρισίων, ακολουθώντας την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το Τουρκικό κράτος είχε αποδεχτεί το καθεστώς επικυριαρχίας της Ελλάδας στα νησιά αυτά. Η αμφισβήτηση της ελληνικότητας των Ιμίων ξεκίνησε από ένα ναυτικό ατύχημα που συνέβη στις 25 Δεκεμβρίου 1995. Οι Τούρκοι προσπάθησαν να εφαρμόσουν για την περίσταση τη δική τους ερμηνεία στη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), με την οποία είχαν παραχωρηθεί τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία στο σύνολό τους και όχι ονομαστικά, και να αμφισβητήσουν την ελληνική κυριαρχία κάποιων βραχονησίδων.

Το Χρονικό της Κρίσης

25 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου. Ο πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή και ότι οι μόνες αρμόδιες είναι οι αρχές της χώρας του.
26 Δεκεμβρίου 1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδυνεύσει.
27 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα ανελάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπήρχε θέμα γενικότερα.
28 Δεκεμβρίου 1995: Δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας. Το πρωί της ίδιας μέρας ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στην περιοχή της Λέσβου, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Με ελληνική βοήθεια, ο τούρκος πιλότος διασώζεται.
29 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών εκμεταλλεύεται την κατάσταση και επιδίδει ρηματική διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.
9 Ιανουαρίου 1996: Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απαντά με καθυστέρηση, απορρίπτοντας τη διακοίνωση.
15 Ιανουαρίου 1996: Παραιτείται ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που νοσηλεύεται στο «Ωνάσειο».
16 Ιανουαρίου 1996: Το Υπουργείο Εξωτερικών αντιλαμβανόμενο το παιγνίδι των Τούρκων και ζητά αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στην περιοχή των Ιμίων από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
19 Ιανουαρίου 1996: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εκλέγει νέο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Σημίτη.
26 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, θορυβημένος από το γεγονός της αμφισβήτησης της ελληνικότητας των Ιμίων, υψώνει την ελληνική σημαία σε ένα από τα δύο νησιά, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού. Θα κατηγορηθεί αργότερα από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ ότι ήταν αυτός που έριξε λάδι στη φωτιά.
27 Ιανουαρίου 1996: Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Χουριέτ» στη Σμύρνη μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της «Χουριέτ».
28 Ιανουαρίου 1996: Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζει την τουρκική σημαία και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά. Η πολιτική εντολή προς τους έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της έντασης.
29 Ιανουαρίου 1996: Ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, στέλνει μήνυμα προς τη Τουρκία, ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά. Η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ ζητά διαπραγματεύσεις για το καθεστώς των βραχονησίδων του Αιγαίου. Τουρκικά πολεμικά παραβιάζουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πλησιάζουν τα Ίμια. Γίνονται διαβήματα από την Ελλάδα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ.
30 Ιανουαρίου 1996: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του εκφράζει την ελληνική θέση ότι η χώρα μας δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά. Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία. Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής». Ο τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι υπάρχουν και άλλα νησιά του Αιγαίου με ασαφές νομικό καθεστώς και δεν αποδέχεται την ελληνική πρόταση (αποχώρηση του αγήματος, όχι και της σημαίας).
31 Ιανουαρίου 1996
00:00 Συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο Υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, φθάνει καθυστερημένα, επειδή παίρνει μέρος σε τηλεοπτική εκπομπή.
01:40 Στο ΓΕΕΘΑ καταφθάνουν πληροφορίες ότι τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια.
04:30 Ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απονηώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να επιβεβαιώσει την πληροφορία. Επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες.
04:50 Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε περί τους 10 τούρκους κομάντος με τη σημαία τους. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του κι ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος αναφέρει βλάβη και χάνεται από τα ραντάρ. Αργότερα θα ανασυρθούν νεκρά και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν. Σχετικά με τις αιτίες πτώσης του ελικοπτέρου έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου. Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί και ότι το γεγονός αποκρύφθηκε, προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο.
06:00 Οι αμερικανοί διά του Υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ επιβάλλουν και στις δύο πλευρές τη θέληση τους. «No ships, no troops, no flags» διαμηνύουν ή σε πιο κομψή διπλωματική γλώσσα να ισχύσει το status quo ante. Μέχρι το μεσημέρι της 31ης Ιανουαρίου 1996 τα πλοία, οι στρατιώτες και οι σημαίες είχαν αποσυρθεί από τα Ίμια.
Η Κρίση των Ιμίων δεν είχε συνέπειες ως προς το καθεστώς των νησιών. Ωστόσο, έδωσε αφορμή στην Τουρκία να θέσει ζήτημα «Γκρίζων Ζωνών» στο Αιγαίο, αμφισβητώντας την κυριαρχία της Ελλάδας σε αρκετά νησιά και να θέσει ένα ακόμη θέμα στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών διαφορών. Παρόλα αυτά, η ελληνική πλευρά δεν αποδέχτηκε ποτέ την ύπαρξη τέτοιου θέματος, επικαλούμενη τις διεθνείς συνθήκες.
Τα γεγονότα στα Ίμια κλόνισαν την αξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης, ειδικά όταν ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ευχαρίστησε από το βήμα της Βουλής τους Αμερικανούς για τον καταλυτικό τους ρόλο στην αποκλιμάκωση της έντασης.

Γιώργος Μούτσιος

1932 – 2012

Βιογραφία

Έλληνας ηθοποιός και τραγουδιστής, με κλασική μουσική παιδεία.
Ο Γιώργος Μούτσιος γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 31 Ιανουαρίου 1932. Μαζί με την οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου και τέλειωσε το γυμνάσιο. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου. Μετά τη στρατιωτική του θητεία έφυγε για τη Βιέννη, όπου έκανε ανώτερες σπουδές φωνητικής στη Μουσική Ακαδημία και θέατρο και σκηνοθεσία στο Reinhardt Seminar.
Το 1951 επέστρεψε στην Ελλάδα και αμέσως εντάχτηκε στο δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου. Συμμετείχε, κυρίως, ως τραγουδιστής στο χορό πολλών παραστάσεων αρχαίας τραγωδίας ή κωμωδίας. Το 1954 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Λυρική Σκηνή, με την οπερέτα H Πριγκίπισσα του Ιπποδρόμου και στο θέατρο πρόζας το 1963 με το θίασο Νέα Σκηνή στο έργο της Αγκάθα Κρίστι Δέκα Μικροί Νέγροι.
Από τότε συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους αθηναϊκούς θιάσους (Έλλης Λαμπέτη, Αλίκης Βουγιουκλάκη, Τζένης Ρουσέα, Σμαρούλας Γιούλη κ.ά.), ερμηνεύοντας ρόλους σε όλα τα είδη του θεάτρου, ενώ το 1977 συγκρότησε θίασο με τη γυναίκα του ηθοποιό Δέσποινα Νικολαΐδου. Συμμετείχε με το Εθνικό Θέατρο στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι και το ίδιο Φεστιβάλ και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ του Λονδίνου με το Θέατρο Τέχνης στην ιστορική παράσταση των Ορνίθων του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν και μουσική Μάνου Χατζιδάκι.
Η πρώτη εμφάνισή στη μεγάλη οθόνη έγινε το 1951, στην ταινία του Φρίξου Ηλιάδη Ριρίκα. Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 50 ταινίες (δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες) και διακρίθηκε σε ρόλους «κακού» τη δεκαετία του 1960. Το 1962 συμμετείχε στην αμερικανική παραγωγή Ο Λέων της Σπάρτης (The 300 Spartans), που γυρίστηκε στην Ελλάδα από τον Ρούντολφ Ματέ, ερμηνεύοντας το ρόλο του Δημόφιλου του Θεσπιέως. Η τελευταία παρουσία του στη μεγάλη οθόνη ήταν το 2002, στην ταινία του Δημήτρη Κολάτου Αλέξανδρος και Αϊσέ. Έπαιξε σε πολλές σειρές της ελληνικής τηλεόρασης, με τελευταία εμφάνιση στα Παιδιά της Νιόβης του Κώστα Κουτσομύτη, που προβλήθηκε το 2004 από τη ΝΕΤ.

Ο Γιώργος Μούτσιος, με τη χαρακτηριστική βαρύτονη φωνή του, διακρίθηκε και στο έντεχνο τραγούδι, αποτελώντας έναν από τους ιδανικούς ερμηνευτές των τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι (Αερικό, Η Μπαλάντα του Στρατιώτη, Ω καλή μου Ξανθειά, Ο κύκλος του C.N.S. κ.ά.). Μοναδική είναι η ερμηνεία του στο τραγούδι των Χατζιδάκι/Σταύρου Ένας Μύθος, που το τραγούδησε ντουέτο με τη Μαρία Δουράκη. Στις 29 Μαΐου 1967 τραγούδησε το ορατόριο για την ειρήνη El Pessebre του διάσημου ισπανού τσελίστα Πάμπλο Καζάλς στη Γενεύη.
Την 1η Φεβρουάριου 2010, σε εκδήλωση του πνευματικού κέντρου Παπάγου, τιμήθηκε για την προσφορά του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και το τραγούδι. Στην ευχαριστήρια ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο δρόμος της ζωής δεν είναι μόνο καλός, είναι και κακοτράχαλος. Είχα μια περιπέτεια με την υγεία μου, συνεχίζω το ταξίδι μου, δεν έχω φτάσει ακόμη στην Ιθάκη. Τα “όχι” που είπα ήταν περισσότερα από τα “ναι”, αλλά πιστεύω ότι διατήρησα την αξιοπρέπειά μου. Σε δύο ανθρώπους θέλω να σταθώ: στη δασκάλα μου στη Βιέννη, η οποία μου έμαθε πώς θα ήθελα να τραγουδήσω, και στον Μάνο Χατζιδάκι, που μου έμαθε πώς έπρεπε να τραγουδήσω».
Από το 1999 αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία αντιμετώπισε με στωικότητα και εγκαρτέρηση. «Αν τσακιστεί το δέντρο, όλοι τραβιούνται μακριά. Σπάζει και πέφτει κάτω» δήλωσε σε συνέντευξή του (Espresso 29/4/2012) για τη μοναξιά που βίωνε και την εγκατάλειψη που ένοιωθε από τους φίλους και το «σινάφι» του.
Ο Γιώργος Μούτσιος άφησε την τελευταία του πνοή στις 17 Ιουλίου 2012.

Νόρμαν Μέιλερ

1923 – 2007

Συγγραφέας, δημοσιογράφος, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Υπήρξε ο προκλητικότερος χρονικογράφος της Αμερικής τα τελευταία 60 χρόνια, γνωστός για τη δηκτική του πρόζα. Μαζί με τους Τρούμαν Καπότε, Χάντερ Τόμσον και Τομ Γουλφ, υπήρξε ο εισηγητής της αποκληθείσας «Νέας Δημοσιογραφίας», που μπόλιασε το δοκίμιο και γενικά τον μη μυθιστορηματικό λόγο, με λογοτεχνικές τεχνικές.
Ο Νόρμαν Μέιλερ (Norman Mailer) γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1923 στο Λονγκ Μπραντς του Νιου Τζέρσεϊ από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Σπούδασε αεροναυπηγός στο Χάρβαρντ και το 1943 στρατεύτηκε, γνωρίζοντας από κοντά τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στον Νότιο Ειρηνικό.
Το 1948 εισέβαλε ορμητικά στη λογοτεχνική σκηνή των ΗΠΑ με το πρώτο του βιβλίο «Οι γυμνοί και οι νεκροί», ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα για τον Μεγάλο Πόλεμο, που τον έκανε αμέσως διάσημο και πλούσιο ή «διακεκριμένο και άδειο», όπως ειρωνικά έλεγε ο ίδιος.
Τη δεκαετία του '50 έζησε μία ταραγμένη ζωή στο Γκρίνουιτς Βίλατζ μεταξύ αμφισβήτησης, ναρκωτικών και αλκοόλ. Υπήρξε από τους ιδρυτές του εβδομαδιαίου εναλλακτικού εντύπου «Village Voice», υμνητής της αμερικανικής αντικουλτούρας στα μέσα της δεκαετίας του '60 και διαπεραστικός κριτής της πολιτικής ζωής των ΗΠΑ και των πολέμων στο Βιετνάμ και το Ιράκ.
Το 1969 ήταν υποψήφιος δήμαρχος της Νέας Υόρκης και τον ίδιο χρόνο το βιβλίο του «Οι στρατιές της νύχτας» απέσπασε τα δύο μεγαλύτερα αμερικανικά λογοτεχνικά βραβεία, το Πούλιτζερ και το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου. Το 1980, το μυθιστόρημά του «Το τραγούδι του δήμιου», για τη ζωή ενός θανατοποινίτη, βραβεύθηκε ξανά με Πούλιτζερ. Το κύκνειο άσμα της λογοτεχνικής του καριέρας υπήρξε το βιβλίο «Το κάστρο στο δάσος» που αναφέρεται στη νεανική ηλικία του Αδόλφου Χίτλερ και κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2007.
Από το 1984 ως το 1986 διετέλεσε πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Ποιητών και Συγγραφέων (PEN). Σκηνοθέτησε τέσσερις ταινίες μεγάλου μήκους, με πιο γνωστή τη μεταφορά του βιβλίου του «Οι σκληροί δεν χορεύουν» το 1987, με πρωταγωνιστές τον Ράιαν Ο' Νηλ και την Ιζαμπέλα Ροσελίνι.
Ο Νόρμαν Μέιλερ παντρεύτηκε έξι φορές και απέκτησε εννέα παιδιά και δέκα εγγόνια. Έφυγε από τη ζωή στις 10 Νοεμβρίου 2007.

Βιβλία του στα Ελληνικά

Οι γυμνοί και οι νεκροί (Καστανιώτης)
Ένα αμερικάνικο όνειρο (Πλέθρον)
Μαίριλυν - Βιογραφία (Χατζηνικολή)
Οι σκληροί δεν χορεύουν (Νεφέλη)
Ο αγώνας (Καστανιώτης)
Οι στρατιές της νύχτας (Καστανιώτης)
Το κάστρο στο δάσος (Καστανιώτης)
Το πάρκο των ελαφιών (Πλέθρον)
Το χρονικό της εποχής μας (Καστανιώτης)
Το κατά υιόν ευαγγέλιον (Λιβάνης)
Γιατί κάνουμε αυτόν τον πόλεμο; (Ωκεανίδα)

Βασίλης Μπουγιουκλάκης

1944 – 1999

Έλληνας ηθοποιός με θητεία και στην ηλεκτρονική δημοσιογραφία.
Ο Βασίλης Μπουγιουκλάκης γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1944 στην Αθήνα. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και ταυτίστηκε στην αρχή της καριέρας του με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, με το οποίο συνεργάστηκε για αρκετά χρόνια («Βόιτσεκ», «Δράκος», «Το παιχνίδι των ρόλων», «Η βέρα» - «Το τάβλι», «Δάφνες και πικροδάφνες»). Έπαιξε, επίσης, πλάι στην Τζένη Καρέζη («Ο εχθρός λαός»), για να εξελιχθεί σε πληθωρικό πρωταγωνιστή της κωμωδίας, να συνεργασθεί με τη Ρένα Βλαχοπούλου, τον Κώστα Χατζηχρήστο, τον Θανάση Βέγγο και να γίνει θιασάρχης. Το 1980 δημιούργησε παιδική σκηνή και ανέβασε το έργο της γυναίκας του Διάνας «Το παράξενο όνειρο του Βασίλη». Το έργο παρουσιάστηκε στην Ελλάδα, καθώς και στην ελληνική ομογένεια της Αμερικής, του Καναδά και της Ευρώπης.
Έπαιξε σε ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου («Τοπίο στην ομίχλη», «Το μετέωρο βήμα του πελαργού») και τον Μεταξά στον «Ελευθέριο Βενιζέλο» του Παντελή Βούλγαρη. Πρωταγωνίστησε στο σίριαλ της ΕΤ2 «Το ημερολόγιο ενός θυρωρού» σε κείμενα του Κώστα Πρετεντέρη, ενώ είχε κάνει και δίσκο με τον Σταμάτη Κραουνάκη και τον Γιώργο Μανιώτη με τον τίτλο «Το όνειρο του Βασίλη», καθώς και εκπομπές στο ραδιόφωνο. Στον Βασίλη Μπουγιουκλάκη ανήκε η φωνή του Δήμαρχου Χαρχούδα της εξαιρετικής εκπομπής «Λιλιπούπολη» του Τρίτου Προγράμματος του Μάνου Χατζιδάκι.
Έντονα πολιτικοποιημένος στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, ταυτίστηκε με την εκπομπή «Κάμερα αλήθεια» που παρουσίαζε από το «Κανάλι 29» του Γιώργου Κουρή στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, με ζωντανό ρεπορτάζ και συνεντεύξεις από λαϊκές αγορές. Μάλιστα, σε κάποια επίσκεψή του σε λαϊκή αγορά είχε δεχθεί επίθεση από έναν αγανακτισμένο παραγωγό και είχε τραυματισθεί. Από το «Ράδιο Αθήνα» του συγκροτήματος Κουρή παρουσίαζε την εκπομπή «Μια σκελίδα σκόρδο». Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε μπαρκάρει στα καράβια, εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε.
Ο Βασίλης Μπουγιουκλάκης πέθανε στις 31 Ιανουαρίου 1999 στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας, όπου νοσηλευόταν με εγκεφαλικό. Η κηδεία του έγινε την επομένη στο ναό της Ευαγγελίστριας στη Νίκαια και η ταφή του στο Νεκροταφείο της Νεάπολης.

Φιλμογραφία

Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά (1970)
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971)
Οι προστάτες (1973)
Γυναίκες στα όπλα (1979)
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979)
Ελευθέριος Βενιζέλος (1980)
Εθνική παπάδων (1984)
Ο Δυναστείας (1985)
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα (1986)
Τοπίο στην ομίχλη (1988)
Το μετέωρο βήμα του πελαργού (1991)

Βιντεοταινίες

Γρανίτα από χιόνι (1986)
Ο Βασίλης και ο φανταστικός κόσμος ενός παιδιού (1986)
Άμεση δράση παπάδων (1987)
Δυο κοκόρια και οι κοκότες (1987)
Η... μικρομεσαία των μπάτσων σχολή (1987)
Η κομπίνα του έρωτα (1987)
Η τραπεζίτισσα της Black Bank (1987)
Κομπίνες στις καμπίνες (1987)
Ο κουμπάρος ο ξεφτίλας (1987)
Χασάπης μόρτης και αλανιάρης (1987)
Θηλυκή θύελλα (1989)
Τα δίδυμα (1989)

Τηλεοπτικές σειρές

Εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή (1972, ΕΙΡΤ)
Η ταβέρνα (1972, ΕΙΡΤ)
Το μαύρο κλειδί (1973, ΥΕΝΕΔ)
Το ποινικό μητρώο της Αθήνας (1973, ΥΕΝΕΔ)
Χωρίς ανάσα (1973, ΕΙΡΤ)
Εν Αθήναις (1976, ΕΡΤ)
Το ταξίδι (1976, ΥΕΝΕΔ)
Η τύχη της Μαρούλας (1978, ΕΡΤ)
Ο ταξιτζής: Ζηλοτυπία (1978, ΥΕΝΕΔ)
Εισβολή από άλλο πλανήτη (1979, ΕΡΤ)
Το ημερολόγιο ενός θυρωρού (1979, ΥΕΝΕΔ)
Ορκιστείτε παρακαλώ (1982, ΥΕΝΕΔ)
Βραδυά επιθεώρησης (1984, ΕΡΤ)
Μια μέσα, μια έξω (1988, ΕΤ2)

ΠΟΛΥΜΕΣΑ

Η Κρίση των Ιμίων

Τούρκοι δημοσιογράφοι υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική.

Το Χρονικό της Κρίσης

Οι Τρεις Ιεράρχες

Κάθε χρόνο, στις 30 Ιανουαρίου, η Χριστιανική Εκκλησία τιμά από κοινού τους τρεις Μεγάλους Πατέρες και Οικουμενικούς Δασκάλους, τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Στην Ελλάδα τιμώνται ως προστάτες της εκπαίδευσης και των γραμμάτων.
Η εορτή των Τριών Ιεραρχών εισήχθη στην εκκλησία στα μέσα του 11ο αιώνα από τον λόγιο και μητροπολίτη Ευχαίτων Ιωάννη Μαυρόποδα (1000-1070), επί αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Θ' του Μονομάχου (1000-1055). Σκοπός του Μαυρόποδα ήταν να παρουσιάσει τις τρεις εξέχουσες αυτές προσωπικότητες της Χριστιανοσύνης ως τους κατ’ εξοχήν υπερμάχους του τριαδικού δόγματος και να δώσει τέλος στον φατριασμό που σοβούσε στο σώμα της εκκλησίας για το ποιος από τους τρεις ιεράρχες είναι ο σπουδαιότερος. Είναι χαρακτηριστικό ότι την εποχή εκείνη μεγάλος αριθμός ιερωμένων και πιστών είχαν χωριστεί σε τρεις ομάδες: τους Ιωαννίτες, τους Γρηγορίτες και τους Βασιλείτες.
Η εορτή των Τριών Ιεραρχών, εκτός από τον εκκλησιαστικό χαρακτήρα, έχει και εκπαιδευτικό στα καθ’ ημάς. Θεωρείται ως η εορτή των ελληνικών γραμμάτων, καθόσον οι τρεις ιεράρχες συνετέλεσαν στην ανάπτυξη της χριστιανική διδασκαλίας, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων. Ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας της εορτής των Τριών Ιεραρχών καθιερώθηκε στις 9 Αυγούστου του 1841 από το ακαδημαϊκό συμβούλιο του Οθωνείου Πανεπιστημίου (νυν Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών) και πρωτογιορτάστηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1842. Τα επόμενα χρόνια, ο εορτασμός επεκτάθηκε σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Απολυτίκιο

Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος, τους την οικουμένην ακτίσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τον μέγαν, και τον Θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήμονι, πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν· αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ υμών αεί πρεσβεύουσιν.