O K.KAΨΑΛΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ : " ΕΝΑ ΚΑΠΟΙΟ ΔΑΚΡΥ "...

    ΕΝΑ….ΚΑΠΟΙΟ… ΔΑΚΡΥ….

Τούτο το δάκρυ , το φτωχό μου , το Μαγιάτικο ,

που κύλησε , στο φως του φεγγαριού ,το χρυσωμένο ,

ήταν το πιο’ ‘μορφό μου δώρο , το γιορτιάτικο

από ένα άγνωστο , θλιμμένο αερικό , αγαπημένο .

Χανόμαστε οι άνθρωποι , στ’ ατέλειωτα τα πέλαγα ,

πλούτο και δόξα κυνηγώντας , μεγαλεία.. να γνωρίσουμε ,

κι’ όμως δύo λέξεις φτάνουν , απ’ της γης τα πέρατα ,

δυo λέξεις τρυφερές , για να μας κάνουν να δακρύσουμε……

Κωνσταντίνος  Ευθ.Καψάκης 

 Λιδορίκι    22 05 07 .  

ΣΥΛΛΟΓΗ  

ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ  ΣΤΗ  ΣΙΩΠΗ 

Λιδορικι  2010

Διαβάζει  ο  Κ.Καψάλης

                                                 www.lidoriki.com    

  Σκεφτόμουνα αγαπημένοι μου  φίλοι όταν  σας  διαβάζω ποιήματά μου , πως  θα  ήταν  ιδιαίτερα  χρήσιμο , σε  κάποιες ειδικά  περιπτώσεις , να  μαθαίνετε  ίσως , κάποια πεισσότερα  πράγματα , για το πως  και  γιατί γράφτηκε ένα  ποίημα , θα  είχε  πολύ  εμδιαφέον , ειδικά  για  το  " ΕΝΑ  ΚΑΠΟΙΟΙ ..ΔΆΚΡΥ.."
   Ακουστε  λοιπόν  , το  ποήημα γράφτηκε  22  Μαίου  , αργά  το  βράδυ , και  εγώ  ήμουν στο Λιδορίκι , πνιγμένος  στη  μοναξιά  και την..θλίψη ,  γράφοντας  τα  σχετικά  μου , περίμενα ..περίμενα κπάοιοιομ  να  μου  πεί μιά  κουβέντα  , αλλά τιτοτα , μόνο πού αργά , με θυμηθηκε  ένα  προσωπο  απρόσμενο , ποτέ  μου δεν το  περίμενα . ήταν απο ένα ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ  ΑΠΟ  ΧΡΟΝΙΑ  ΆΝΘΡΩΠΟ ,ΚΑΙ  ΜΕ ..ΓΈΜΙΣΕ  ΧΑΡΆ , ΔΥΟ  ΑΠΈς  ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΜΟΥ  ΞΑΝΛΑΔΩΣΑΝ  ΖΩΉ...
                                                 22-5-2007 ....
   Την δική  μου  απάντηση  την..έχετε  ....
                               Καλό  μεσημερι ...