Ά δεια...καθίσματα ...γεμάτη...πίστα λέει ο σοφός λαός μας.......
Μερική....άποψη του....ξεφαντώματος......
Ένα...μικρό...κομμάτι της πανέμορφης παρέας , Αφροδίτη Λακαφώση-Κλώσσα , Κώστας Κλώσσας , Μάκης Κλώσσας , Χρήστος Νικολογιάννης και Ανδρέας Καραμπέτσος.....
Ο Κώστας ο Ζόγκζας...μοιράζει...αυτόγραφα σε...θαυμάστριές του.....
Μιά πολύ-πολύ όμορφη συντροφιά απ' το γλέντι.....το Μάκη το μαύρο τον...παχαίνει ...λίγο...
Το Αλωνάκι αδέρφια...ζωντάνεψε ..απόψε...
Η Γ' τάξη Λυκείου του 1976-77 σε , σχεδόν , πλήρη απαρτία αντάμωσε και...γλέντησε , γνήσια , παραδοσιακά , ουχί....πολιτιστικά βεβαίως...βεβαίως , χωρίς παραμυθοκουλτουροβλακείες στο...ξεχασμένο αλλά πανέμορφο Αλωνάκι....
Λεβεντόπαιδα , αγόρια κορίτσια , γενιά της μεταπολίτευσης , όπως κι' οι ίδιοι γράφουν στο πανώ τους , έσμιξαν μετά από 30 χρόνια αγκαλιάστηκαν , δάκρυσαν κι' αναθυμήθηκαν όμορφες στιγμές αλλά και πίκρες , κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου αδερφικά....η..άδολη αγάπη , αδέρφια Λιδορικιώτες , η φιλία και η..λεβεντιά της ψυχής , δεν γερνάνε ποτέ , δεν..σώνονται ποτέ , κρατάνε...αιώνια...
Μεγάλη μου η τύχη , που μπόρεσα , έστω και γιά λίγο , να βρεθώ ανάμεσα σε...πενηντάρηδες..μαθητές ..Λυκείου πούχαν απλωμένες στο τραπέζι τις πεντακάθαρες ..καρδιές τους ..και πρόσφεραν...απλόχερα την αγάπη τους , τυχερή η αποψινή...βραδιά μου , πολύ τυχερή....
Με τ' Αλωνάκι με συνδέουν πολλά , πάρα πολλά ...εκεί σχεδόν μεγάλωσα , και κάθε που περνάω και τ' αντικρύζω , έτσι παρα..μερισμένο και αναθυμιέμαι τις παλιές του δόξες...δακρύζω , απόψε όμως τα παιδιά του 76-77 μούκαναν το καλύτερο ...δώρο , έδωσαν ζωή στον τόπο που πέρασα τα πιό όμορφα , τα ..ονειρεμένα παιδικά μου χρόνια ...
Καμάρωσα τα λεβεντόπαιδα στο χορό τους , τον αυθεντικό , τον...αφτιασίδωτο , μακριά απ΄τις λιμοκοντόρικες ...φιγούρες και την ψευτοκουλτουριάρικη...επιτήδευση , πολλά παιδιά ' δεν τα γνώριζα αλλά τι σημασία έχει ; όλοι ήταν μιά όμορφη , αγαπημένη παρέα , και διατί να το κρύψωμεν...άλλωστε , έννοιωσα κι' εγώ...κάτι τις...μκρότερος ...λιγουλάκι....
Με το ποτήρι το κρασί που με κέρασαν , μετάλαβα την πραγματική...Λιδορικιώτικη...ανθρώπινη..αγάπη , αυτό μου φτάνει και τους ευχαριστώ , βαθειά μέσα απ' την καρδιά μου , ξανάζησα γιά λίγο την παλιά καλή εποχή του χωριού μας όταν δεν ήταν...ετεροδημοτοκρατούμενο...
Αγαπημένοι φίλοι και χωριανοί , Μάκη και Αφροδίτη Κλώσσα , Κώστα Κλώσσα , Γιώργο Κολοκύθα , Κώστα Ζόγκζα , Χρήστο Νικολογιάννη , Ανδρέα Καραμπέτσο και όλοι ...όλοι.. που τη βραδιά αυτή ξαναζωντανέψατε τα..όνειρά μας , ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ......
Δεν είναι δύσκολο , αγαπημένοι φίλοι να νοιώσετε την ομορφιά της βραδιάς αυτής αν δείτε τις σχετικές...φωτογραφίες...απολαύστε τις.....
Ένεκα...επειδή...διότι η ώρα πάει 2 το πρωί και χαράματα έχουμε και τα...αγροτικά μας...σας εύχομαι καλό...ξημέρωμα.......Απ' τ' Αλωνάκι με πολλή...αγάπη.......Κ-
Η Γ' τάξη Λυκείου του 1976-77 σε , σχεδόν , πλήρη απαρτία αντάμωσε και...γλέντησε , γνήσια , παραδοσιακά , ουχί....πολιτιστικά βεβαίως...βεβαίως , χωρίς παραμυθοκουλτουροβλακείες στο...ξεχασμένο αλλά πανέμορφο Αλωνάκι....
Λεβεντόπαιδα , αγόρια κορίτσια , γενιά της μεταπολίτευσης , όπως κι' οι ίδιοι γράφουν στο πανώ τους , έσμιξαν μετά από 30 χρόνια αγκαλιάστηκαν , δάκρυσαν κι' αναθυμήθηκαν όμορφες στιγμές αλλά και πίκρες , κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου αδερφικά....η..άδολη αγάπη , αδέρφια Λιδορικιώτες , η φιλία και η..λεβεντιά της ψυχής , δεν γερνάνε ποτέ , δεν..σώνονται ποτέ , κρατάνε...αιώνια...
Μεγάλη μου η τύχη , που μπόρεσα , έστω και γιά λίγο , να βρεθώ ανάμεσα σε...πενηντάρηδες..μαθητές ..Λυκείου πούχαν απλωμένες στο τραπέζι τις πεντακάθαρες ..καρδιές τους ..και πρόσφεραν...απλόχερα την αγάπη τους , τυχερή η αποψινή...βραδιά μου , πολύ τυχερή....
Με τ' Αλωνάκι με συνδέουν πολλά , πάρα πολλά ...εκεί σχεδόν μεγάλωσα , και κάθε που περνάω και τ' αντικρύζω , έτσι παρα..μερισμένο και αναθυμιέμαι τις παλιές του δόξες...δακρύζω , απόψε όμως τα παιδιά του 76-77 μούκαναν το καλύτερο ...δώρο , έδωσαν ζωή στον τόπο που πέρασα τα πιό όμορφα , τα ..ονειρεμένα παιδικά μου χρόνια ...
Καμάρωσα τα λεβεντόπαιδα στο χορό τους , τον αυθεντικό , τον...αφτιασίδωτο , μακριά απ΄τις λιμοκοντόρικες ...φιγούρες και την ψευτοκουλτουριάρικη...επιτήδευση , πολλά παιδιά ' δεν τα γνώριζα αλλά τι σημασία έχει ; όλοι ήταν μιά όμορφη , αγαπημένη παρέα , και διατί να το κρύψωμεν...άλλωστε , έννοιωσα κι' εγώ...κάτι τις...μκρότερος ...λιγουλάκι....
Με το ποτήρι το κρασί που με κέρασαν , μετάλαβα την πραγματική...Λιδορικιώτικη...ανθρώπινη..αγάπη , αυτό μου φτάνει και τους ευχαριστώ , βαθειά μέσα απ' την καρδιά μου , ξανάζησα γιά λίγο την παλιά καλή εποχή του χωριού μας όταν δεν ήταν...ετεροδημοτοκρατούμενο...
Αγαπημένοι φίλοι και χωριανοί , Μάκη και Αφροδίτη Κλώσσα , Κώστα Κλώσσα , Γιώργο Κολοκύθα , Κώστα Ζόγκζα , Χρήστο Νικολογιάννη , Ανδρέα Καραμπέτσο και όλοι ...όλοι.. που τη βραδιά αυτή ξαναζωντανέψατε τα..όνειρά μας , ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ......
Δεν είναι δύσκολο , αγαπημένοι φίλοι να νοιώσετε την ομορφιά της βραδιάς αυτής αν δείτε τις σχετικές...φωτογραφίες...απολαύστε τις.....
Ένεκα...επειδή...διότι η ώρα πάει 2 το πρωί και χαράματα έχουμε και τα...αγροτικά μας...σας εύχομαι καλό...ξημέρωμα.......Απ' τ' Αλωνάκι με πολλή...αγάπη.......Κ-
No comments:
Post a Comment