Το φετινό καλοκαίρι , αδέρφια , ήταν πολύ τυχερό γιά μένα , μου ..επιφύλαξε πολλές ..ευχάριστες εκπλήξεις , ένα Κυριακάτικο πρωινό λοιπόν , και υπό τον ..πλάτανον , βεβαίως..βεβαίως , βρεθήκαμε σε διαφορετικά τραπεζάκια , και ..παρέες φυσικά , πολλοί Λιδορικιώτες , άλλοι εξ..αίματος κι' άλλοι εξ..αγχιστείας και..έρωτος , και απολαμβάναμε τα..τσιπουροκαφεδάκια μας , και ξαφνικά , όλοι γίναμε μιά μεγάλη-μεγάλη υπέροχη παρέα , Τάσος Τσώνος , Τάκης Μπούγαλης , Θανάσης και Μαρία Ακαρέπη , Κώστας Καραθανάσης και Κατερίνα Καραθανάση-Ακαρέπη , Κυριάκος Καραθανάσης μετά της συζύγου , Τζίμης Μποβιάτσης , Στράτος Μιχαηλίδης , η..ταπεινότης μου και ίσως και κάποιοι άλλοι που δεν μπορώ να θυμηθώ , κοινό στοιχείο ολων μας ; μα..φυσικά το..Λιδορικιώτικο...πάθος , είπαμε και τι δεν είπαμε , θυμηθήκαμε τα παλιά , ειδικά με τον Τάκη και τον Τάσο , που ήταν και αδερφικοί φίλοι του αξέχαστου αδερφού μου , ενώ ο Κώστας με την Κατερίνα , τα αγαπημένα μας παιδιά απ' το Norman , είχαν , καλλιτέχνες..όντες , τακιμιάσει με το Στράτο και το Τζίμη και αν κάποιος μας έβλεπε , θα νόμιζε πως ήμασταν όλοι φίλοι από..παλιά , ενώ οι περισσότεροι γνωριστήκαμε ..πριν λίγο , κι' όμως γίναμε , όπως ξαναείπα , μιά ζεστή-ζεστή παρέα .
Εκείνο το πρωινό λοιπόν γνώρισα , καλύτερα , τον παθιασμένο Λιδορικιώτη απ' το...Κιλκίς , το Στράτο Μιχαηλίδη , τον καταξιωμένο ζωγράφο , που σεμνά κι' αθόρυβα , κυκλοφορούσε στο Λιδορίκι με τη σύζυγό του , τη Ζωίτσα Μίχου , και μούκανε εντύπωση ο τρόπος που μιλούσε γιά το χωριό μας , η αγάπη και το πάθος του γι' αυτό , γνωρίζοντας βέβαια πως δεν είναι , τυπικά ..τουλάχιστον , Λιδορικιώτης , και συμφωνήσαμε , με το φίλο πιά Στράτο , να τα πούμε και στην Αθήνα , κι' έτσι , αδέρφια , κι' έγινε .
Σήμερα λοιπόν το πρωί ανταμώσαμε με το φίλο Στράτο , στο εργαστήρι του , ένα ρετιρεδάκι γραφικό , με θέα την Ακρόπολη και το..Λυκαβητό , που λέει και το..τραγούδι , κάπου εκεί γύρω απ' το Παγκράτι και πίνοντας το καφεδάκι μας , ακολούθησα τον Στράτο στ' ονειρικό ταξείδι του , στα παιδικά του χρόνια , που τα 'ζησε μακριά απ' την πατρίδα , και στις..μεγάλες του αγάπες , τη ζωγραφική , το Λιδορίκι , και..φυσικά τη Ζωίτσα .
Ο Στράτος , το 6ο παιδί του Γιώργου και της Ελισσάβετ Μιχαηλίδη , γεννήθηκε το 1945 , στην Μεγάλη Στέρνα , Κιλκίς , ο πατέρας γεωργο..οικοδόμος , πάλευε με..όλα για να ζήσει τη φαμελιά του , η μάνα , οικιακά , τι άλλο θα μπορούσε να κάνει , μιά μάνα με 6 παιδιά , 4 αγόρια και 2 κορίτσια η...τέσσερα παιδιά και δυό..κορίτσια , όπως λέγαμε , παλιότερα τουλάχιστον , δύσκολα χρόνια , πέτρινα , η πατρίδα χιλιολαβωμένη , κι' οι άνθρωποι ακόμα πιό..λαβωμένοι , ο πατέρας αντάρτης , χάθηκε , κι' η οικογένεια το 1948 μεταφέρθηκε στη Γιουγκοσλαβία , κι' από κει , μετά τη διάσταση Τίτο-Ρωσσίας , μεταφέρθηκε στην Τσεχοσλοβακία , σε παιδικό σταθμό , το NOVE HRADY , Nέος Πύργος , και μετά στο Δημοτικό Σχολείο , μέχρι την 5η τάξη , στο Μπρνό , και μετά στην Πράγα .
Σπούδασε στη σχολή καλών Τεχνών και την Αρχιτεκτονική , ήταν ένας απ' τους 7 σπουδαστές που δεχόταν , κάθε χρόνο , η σχολή και ο πρώτος και μοναδικός , τότε , Έλληνας , και είχε την τύχη να έχει δάσκαλό του τον μεγάλο Σκηνογράφο-Αρχιτέκτονα , SVOBODA , κάτι που θεωρεί , ο Στράτος , σαν μεγάλη τύχη .
Πολλά μου είπε ο Στράτος , γιά τη σταδιοδρομία του , γιά τη ζωή του , στην Τσεχία , μέχρι το 1980 , και την πατρίδα μετά , αλλά αυτό που μούκανε μεγάλη εντύπωση ήταν το πάθος , η αγάπη , η..φλόγα που έβγαζαν τα λόγια του γιά την Ελλάδα , αλλά και το χωριό μας , το Λιδορίκι , που στο κάτω-κάτω το γνώρισε στα..τριάντα του , κι' όταν τούκανα σχετική ερώτηση , μου απάντησε : Μα ..γιά μένα , όταν γύρισα στην πατρίδα , Ελλάδα και Λιδορίκι ήταν ...ένα , το Λιδορίκι ήταν η..Ελλάδα και η Ελλάδα το...Λιδορίκι , αν σ' αυτό αδέρφια προσθέσετε και το ότι , οι περισσότεροι πίνακες του Στράτου , έχουν θέματα απ' το χωριό μας , καταλαβαίνετε...παραείναι... Λιδορικιώτης , ο φίλος μας ο Στράτος , νάναι καλά , τον ευχαριστούμε....
Το σημερινό αφιέρωμα-πρόγευση , στο Στράτο είναι..τελείως εισαγωγικό , έχουμε πολλά να μάθουμε , απ' το φίλο μας και έχει πολλά να προσφέρει στο χωριό μας , κι' αυτό που καταλάβαμε είναι πως αγαπάει πραγματικά και δυνατά το χωριό μας , αλλά αυτά θα τα πούμε , μετά τις Γιορτές , εκτενέστερα , καλό σας βράδυ......Κ.-
Τρία απ' τα έργα του Στράτου , και τα τρία είναι εμπνευσμένα απ' το Λιδορικιώτικο χώρο , τον αγαπημένο τόπο του φίλου μας , το χωριό του , όπως συνηθίζει να λέει , και το εννοεί φυσικά.....
Το υγρό στοιχείο , είναι , όπως βλέπετε , κυρίαρχο στοιχείο στους πίνακες του Στράτου , και πως να μην είναι , αφού το σπίτι του στο Λιδορίκι είναι στον Ψαλά , χαμηλά προς τις Λάκκες , και η..λίμνη είναι το πρώτο πράγμα που ..αντικρύζει το πρωί , και η τελευταία εικόνα της ..μέρας , μ' εκείνο το ονειρικό ηλιοβασίλεμα , σαν γέρνει το φεγγάρι στης λίμνης τα νερά.....
Προσωπικά , ο τρίτος πίνακας με συγκλονίζει , ονειρικό..εφιάλτη θα μπορούσαμε , αλληγορικά , να τον τιτλοφορήσουμε . Στο ήρεμο , όμορφο τοπίο της λίμνης , με τα μισοβουλιαγμένα σπίτια και το γαληνεμένο φόντο , η..βάρβαρη ανθρώπινη παρέμβαση με το..μοντέρνο..κτίσμα-έκτρωμα να ..κομματιάζει την αρμονική ηρεμία του υπέροχου τοπίου , αγαπημένε μου φίλε Στράτο , προφητική η..έμπνευσή σου , ναι..προφητική , ιντιλώς..τιλείους..προυφητικιά , μας θυμίζει..τη..μαντρόβρυση-έκτρωμα , πούχτισαν οι..βάρβαροι στον πλάτανο της Βαθειάς.............Κ.-
No comments:
Post a Comment