....ΧΙΜΑΙΡΑ...

Μη σταματάς ,όσο θα ζεις , να κυνηγάς τη χίμαιρα ,
ειν’ ίσως η μοναδική , και η στερνή σου ελπίδα ,
μεσ’ τον κυκλώνα της ζωής , που είναι όλα εφήμερα ,
αυτή ‘ναι η μόνη αχτίδα φως , μέσα στην καταιγίδα .

Άς ‘το ρολόι της ζωής , ας προχωράει στο χρόνο ,
και συ να..ζεις κάθε στιγμή , πού ‘ναι μοναδική ,
μεσ’ τα ταξείδια της ψυχής , εσύ να βλέπεις μόνο ,
πάντα τις τόσες ομορφιές , που σού ‘δωσε η ζωή .

Περνάει ανώφελα ο καιρός , και η ζωή..στερεύει ,
χάνονται , σβυώνται οι ομορφιές , μα μένει ο καυμός ,
σαν , όσα πόθησες πολύ , στον κόσμο που στενεύει ,
δεν πάλεψες να τα γευτείς , κι’ εμεινες μοναχός .

Μη σταματάς το όνειρο , κυνήγησε στο… χρόνο
τη χίμαιρά σου , στη ζωή που φεύγει σαν....βροχή ,
έστω και τη στερνή στιγμή ,για ένα λεπτό και μόνο ,
ζήσε αυτό που πόθησες , στην άδεια σου ζωή…..Κ-

Αθήνα 4-4-2008 .