TO BΕΛΟΥΧΟΒΙΩΤΙΚΟ ... ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΠΝΙΓΗΚΕ ΣΤΗ...ΛΙΜΝΗ...

   Κάθε χρόνο , σαν καλοκαιριάζει και πλησιάζει ο Αύγουστος , το παλιό..σαράκι , αρχίζει να τριβελίζει το ..λιγοστό μυαλό μου , κι' ο κόμπος στο λαιμό ν' ανεβοκατεβαίνει , σαν να με πνίγει κάτι , κι' όσο σιμώνει ο Δεκαπεντάυγουστος , χειροτερεύει ..κουσούρι ..αγιάτρευτο , όνειρο που δεν ..στρέχει , του Βελουχιού το πανηγύρι της Παναγίας , το Δεκαπενταύγουστο...

   Και δεν μου φτάνει το...μαράζι μου , αρχίζει ,  στα κατάβαθα του νου , κι'η..παρέλαση παλιών συγγενών και φίλων , που 'χουν χαθεί από χρόνια , κι' εκείνο το..άθλιο το...σκουπιδάκι κάνει τα μάτια να..κρυφοδακρύζουν , ..άθελά τους...

   Και να η θειά η ..Ζαφείρα , η Καραμίντζαινα , καλοσυνάτη , με μοχθοχαρακωμένο .. πρόσωπο , βαθειές ρυτίδες ,..αυλάκια λες οργωμένα με τ' αλέτρι , κάθε μιά  κι' ένας καυμός , ένας μεγάλος πόνος , χώρια τα βάσανα τα καθημερινά , θάνατοι , αρρώστειες , δύσκολα χρόνια , φτώχεια , έχασε νωρίς τον άντρα της κι' απόμεινε μ'ένα παιδί το Χρήστο , αγαπημένος ξάδερφος , κι' αυτός φευγάτος από χρόνια , ας είναι όλοι σχωρεμένοι , μπορεί να μη τους ανάβω κερί και λαδοκάντηλο , αλλά σαμπως κι' αυτή η ..σκέψη , κάθε τόσο , δεν είναι ..κερί και τρισάγιο ;

   Στο Βελούχι , εκτός απ' τη Θειά Ζαφείρα , η μάνα μου είχε κι' άλλα δυό πρωτοξάδερφα , τη θειά Σιδεροκατερίνη και τον μπάρμπα Γιάννη το Σκούρα , το...Ζαρόιαννο , όπως τον παραγκώμιαζαν , αγαπημένα ξαδέρφια , καλοί συγγενείς , αλλά με τη θειλα Ζαφείρα το πράμα ήταν...αλλοιώς , εκεί ..στρατοπεδεύαμε , όλο το συγγενολόι , εμείς απ' το Λιδορίκι αλλά κι' όσοιν έρχονταν γιά το πανηγύρι απ' την Αθήνα , κι' έρχονταν ..μπόλικοι....

   Χωράγαμε όμως όλοι , όλοιν οι ..καλοί χωράνε , έτσι δε λέει ο λαός μας , ε..λοιπόν έτσι γινόταν , στρωματσάδες..ατέλειωτες , στο ανώι της θεια- Ζαφείρας , κι' απ' τα παρ'αθυρα να βλέπεις τις..νταουσανιές ( ..δαμασκηνιές..ευρωπαιστί ...) . τα καλαμπόκια και το καταπράσινο περιβάλλον , κι' εκείνο το..βουιτό , απ' τα νερά που τρέχαν στ' αυλάκια , ολόγυρα στο κάθε σπίτι , κι' έπαιζαν και το ρόλο..ψυγείου αφού μέσα σ' αυτά κρυώναμε τα ..πιοτά και τα..καρπούζια...

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .......

Το..όνειρο , πριν ..πνιγεί στη..λίμνη ....