ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ...

Βραδιάζει.. , τα πρώτα φώτα ανάβουν στο χωριό ..

της νύχτας η , καυτή , καλοκαιριάτικη ανάσα πλησιάζει ,

τα ξωτικά της..Γκιώνας , όπου να ‘ναι , αρχίζουν το..χορό

πέρα στη λίμνη που παραδεισένια , λες , πως..μοιάζει…

Bραδιάζει , τα τελευταία ακούγονται κουδούνια κοπαδιών ,

καθώς γυρνάνε στο μαντρί απ’ το σεργιάνισμα της μέρας…

σιγά-σιγά σωπάσαν οι φλογέρες οι γλυκές των μπιστικών …

κατάκοπος , θε να ‘ρθει πάλι απόψε σπίτι ο πατέρας .

Κι’ εκεί στης φαμελιάς τη θαλπωρή , θα καμαρώσει κόρες

και τους γιους , θα κανακέψει στοργικά το…στερνοπούλι …

περνάνε γρήγορα , οι ..έρμες τούτες δω οι όμορφες οι ώρες..

σαν θα χαράξει… θάβγει πάλι στης ζωής το …καραούλι…

Πως πέρασαν και πάνε έτσι, τάχα ,τα πιο όμορφα τα χρόνια ,

πάντα στο νου βαθειά , η έγνοια της φαμίλιας σφηνωμένη ,

παλεύει ολημερίς , χειμώνα –καλοκαίρι μ’ ήλιο και με χιόνια ,

τίποτα δεν ζητάει , κι’είν η χαρά του ναν’ οι άλλοι ευτυχισμένοι….

Νυχτώνει , στο παραγώνι πλάι , όλη η φαμίλια τώρα.. μαζεμένη ,

μεσ’ στο τσουκάλι , ο τραχανάς..μοσχοβολώντας….σιγοβράζει…

το στερνοπούλι, όπως πάντα , θε να πει μια προσευχή…συνηθισμένη ,

κι ' ένα ποτήρι κόκκινο κρασί , τη μίζερη ζωή μας την…..αλλάζει…..

Λιδορίκι 28 07 07 . Κ. -