...Έφυγε , πλήρης..ημερών , όπως συνηθίζετε να λέμε , μιά αγαπημένη θεία , των παιδικο..νεανικών μου χρόνων , η θειά η Ανιώτα Κων .Πέτρου , τό 'μαθα μόλις χθες , είχα πολλά χρόνια να τη δω , μα ο νους , αμέσως γύρισε κάποιες δεκαετίες πίσω , σε κάποια χειμωνιάτικα βράδια , στο Βαρούσι , στο Πετραίικο σπίτι , κάτω απ' τον Άι Γιώργη , στο τζάκι , με τους αξέχαστους μπαρμπάδες μου , τον Κώστα και το Μήτσο , που ήταν και κουμπάρος μας , και τη θειάδες , την Ανιώτα και τη Λένη , μεζεδάκι , κρασάκι και κουβεντούλα , οι μεγάλοι τα δικά τους κι' εγώ με τα παιδιά τους Γιάννηδες και το Μιχάλη , το...Μίσσα , όπως τον έλεγε η θειά Ανιώτα , τα δικά μας , τα..παιδικά...
Ο μπάρμπα Κώστας , ήταν Γυμνασιάρχης , Μαθηματικός , στο Γυμνάσιό μας , γεμάτος , επιβλητικός , με κάτασπρα μαλλιά και ολόασπρο παχύ..παχύ μουστάκι , θυμόντουσαν με τη μάνα μου τα παλιά του χωριού μας , εγώ άκουγα , παρακολουθούσα , αλλά αυτό που με 'καιγε ήταν η ..Ρωσία , μάλιστα η Ρωσία ...
Με το δίκιο σας θα ρωτήσετε , και που..κολλάει η..Ρωσία , κι' όμως ..κολλάει ...κολλάει , γιατί ξέχασα να σας πω , πως η θειά ( έτσι ήθελε να τη φωνάζω , κι' όχι...θεία ) Ανιώτα ήταν Ρωσικής καταγωγής , Ρωσίδα ..βέρα , ανάστημα μέτριο , μάλλον προς το..κοντό , με έντονα χαρακτηριστικά και με..κρεμαστά..σκουλαρίκια , που μου 'καναν εντύπωση , με τη βαρειά της προφορά , την βραχνή μπάσα φωνή της , και εγώ κρεμόμουνα απ' τα χείλια της σαν μου 'λεγε γιά τα παιδικάτα της στη Ρουσία ...
Παιδί , τότε φίλοι μου , και επηρρεασμένος , απ' το..θλιβερό και...ομιχλώδες τοπίο , που περιγραφόταν στα κλασσικά λογοτεχνικά έργα , των Ρώσων συγγραφέων , που διάβαζα εκείνη την εποχή , είχα γίνει ...κολιτσίδα στη θειά Ανιώτα , ρωτούσα..και ξαναματαρωτούσα , τι ..πως και γιατί , κι' η θειά η καυμένη και..δεν ήθελε να μου χαλάσει το χατήρι , αλλά κι'απ' την άλλη πλευρά της έβγαζα το..λάδι , αλλά όλο και κάτι μου 'λεγε , βαρετά..βέβαια , αλλά εγώ που να πάρω χαμπάρι...
Μου άρεσε πολύ η θειά Ανιώτα , ήταν ζωντανός άνθρωπος , και τα εκφραστικά της μέσα σε..αιχμαλώτιζαν , τυουλάχιστον αυτή είναι η ..παιδική ..καταγραμμένη εντύπωσή μου...
Το κακό βέβαια είναι πως , κατά κανόνα , θυμόμαστε κάποιους αγαπημένους ανθρώπους σε τέτοιες στιγμές , όταν ...φεύγουν , ενώ έχουμε πολλές γλυκές αναμνήσεις , και πολλά δικά τους , φυλαγμένα μέσα μας , κι' όμως η αγαπημένη θειά Ανιώτα , έμενε κοντά μας , στα Ιλίσια , και θα μπορούσα να 'χω πάει να τη δω , ...έπρεπε...
Τώρα όμως ..είναι πολύ..αργά...
Καλοτάξειδη κι' αναπαυμένη θειά Ανιώτα....θα σε θυμάμαι πάντα με πολλή...αγάπη .........Κ.-
No comments:
Post a Comment