Μιά όμορφη φωτογραφία της παιδικής ..αθωότητας , βγαλμένη στις αρχές της δεκαετίας του ‘50 , ο αξέχαστος αδερφός μου Γιώργος και η..αφεντιά μου , με Προσκοπο..λυκοπουλίστικες στολές , στο σημείο που σήμερα είναι το σπίτι του Χορταριά .
ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΨΑΛΑΗ .
Φωτογραφία του Δημοτικού μας σχολείου , της εποχής εκείνης περίπου , οι Δάσκαλοι , είναι από αριστερά , καθιστός Παν .Πανάγος , όρθιος Γ.Καραχάλιος , και δεξιά Μαρία Καρυδάκη και Θεοδ.Μποτίνης , που τις..έβρεξε…
Από μιά τέτοια εκδρομή του Δημοτικού , θυμάμαι ένα γερό ξύλο που έφαγα .
Πήγαινα σε μικρή τάξη , οι δάσκαλοι είχαν κάποια συγκέντρωση στην Άμφισαα , και στο Σχολείο έμεινε μόνο η πολύ καλή δασκάλα μας η Καρβέλα .
Την ψήσαμε να μας πάει εκδρομή την άλλη μέρα στον Άι Νικόλα κι’ εκείνη μας είπε θα δούμε η κάτι τέτοιο . Εμείς , φυσικά , στα σπίτια μας είπαμε πως “ αύριο θα πάμε εκδρομή “ , δεν διαβάσαμε και ετοιμάσαμε και τα καθιερωμένα .
Το πρωί που πήγαμε πανέτοιμοι γιά την εκστρατεία στο Σχολείο , η Καρβέλα είχε οριστικά αποφασίσει να μη πάμε πουθενά και να κάνουμε μάθημα κι’ έτσι ξεκίνησε ένας τσακωμός ανάμεσα σ’ αυτήν και μερικούς μαθητές των μεγάλων τάξεων ( Πέμπτη , Έκτη )μεταξύ των οποίων και μερικοί ..υπερήλικες , από γύρω χωριά , που είχαν χάσει τάξεις λόγω του ανταρτοπόλεμου .
Τελικά , δεν μεταπείστηκε η δασκάλα και οι ..επαναστάτες μας έβαλαν στη γραμμή , όλους σχεδόν τους μαθητές και μας..πήγαν αυτοί εκδρομή !
Αρχηγοί ήταν ο εξ’αδελφός μου ο Χαράλαμπος ο Φαλίδας , ο μακαρίτης ο Γιώργος ο Κάγκαλος και ο ..αμερικάνος τώρα ο Νίκος Παπανικολάου , του φαρμακοποιού .
Ο Φαλίδας μάλιστα είχε και ένα αληθινό πιστόλι ( ! ) με το οποίο σκότωσε κι’ ένα φίδι , που βρέθηκε στο δρόμο μας ..
Αφού φτάσαμε στον Άι Νικόλα , φάγαμε ..τροχάδην και φοβισμένοι όλοι , πήραμε το δρόμο της επιστροφής . Στο μεταξύ οι μανάδες και οι πατεράδες μας ,έμαθαν απ’ την Καρβέλα το τι είχε γίνει και βγήκαν προς..συνάντησή μας .
Επιστρέφοντας ,πέσαμε πάνω τους κάπου στη μέση της διαδρομής και φάγαμε και το πρώτο..χέρι ξύλο , γιατί είχε και..δεύτερο..
Την άλλη μέρα ο Μποτίνης – είχε γυρίσει από την Άμφισσα –μάζεψε όλο το σχολείο κι’ άρχισε ένα λόγο που δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε πως ήταν σκέτη “ Μηλιώτικη πονηριά “. “ Καλά κάνατε και πήγατε “ , αφού εσείς θέλατε να πάτε έπρεπε να σας πάει η δασκάλα . Καλά κάνατε , όσοι πήγατε , να βγείτε στην άκρη .
Ικανοποιημένοι , εμείς , γιά το ότι ..θριαμβέυσαμε επί της Καρβέλας , βγήκαμε στην άκρη –αποτελούσαμε τη συντριπτική πλειοψηφία – οπότε αρχίσαμε να..χοροπηδάμε , γιατί ο Μποτίνης είχε μανία να ..χτυπάει με τη βίτσα στα..πόδια . Βέβαια , φάγαμε και μερικές στα ..χέρια , ΄στει γιά να μην μείνουν παραπονεμένα ..
Από τουε ..” εκδρομείς “ , το ξύλο το γλύτωσε μόνο ο αδελφός μου ο Κώστας , που ναι μεν τον είχα πάρει μαζί μας , αλλά δεν πήγαινε ακόμα σχολείο..
Είχε έρθει , γιά…συμπαράσταση….
Τα παιδιά του Δημοτικού μας , 1934-35 .
…και το 1963….
Η Όμορφη αυτή ανάμνηση του αξέχαστου Γιώργου Καψάλη , δημοσιεύτηκε στο “ ΛΙΔΩΡΙΚΙ “ το 1985 .
Καλό σας βράδυ ……..Κ.-
No comments:
Post a Comment