Ο αξέχαστος Διαμαντής Καρανδρέας .
ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Πριν σας “ σεργιανίσουμε “ στα μονοπάτια , των απίθανων ιστοριών της ονειρεμένης προπολεμικής Λιδορικιώτικης ζωής , θα πρέπει πρώτα να σας ..” συστήσουμε “ τα μέλη της πασίγνωστης ..ζευζεκοπαρέας που..δρούσε καθημερινά και ασταμάτητα , έχοντας έδρα στη Βαθειά , κυρίως , αλλά οι δραστηριότητές της κάλυπταν το χωριό μας ολόκληρο .
Ιδρυτικά ..” μέλη “ της παλιοπαρέας , ήταν ο Διαμαντής Καρανδρέας , ξενοδόχος , εστιάτωρ , κτηματίας και…αν δεν κάνουμε λάθος , και…Δικολάβος , Ανδρέας Γκομόζιας , έμπορος , Θοδ. Σερεντέλος , ταβερνιάρης με σειρά..ταβερνοπεριπετειών , και όχι μόνο , Κώστας Μαργέλλος , πασίγνωστος ως Σαψαρής , καταστηματάρχης – έμπορος και κορυφαίος..πλακατζής , αυτοί αποτελούσαν κατά κύριο λόγο τα..μόνιμα και τακτικά μέλη της..συμμορίας , αλλά υπήρχαν και άλλα ΄..έκτακτα και…αντεπιστέλλοντα , που κατά καιρούς συμμετείχαν στις διάφορες κασκαρίκες που σκαρώνονταν ..
Τα ..” θύματα “ της ζευζεκοπαρέας , δεν ήταν συγκεκριμένα , ούτε προέρχονταν από κάποιο συγκεκριμένο χώρο ή τάξη , όλοι ήταν υποψήφια θύματα και εκείνο όμως που κάνει εντύπωση μεγάλη , είναι το γεγονός , ότι δεν έφταναν οι χωριανοί που κυριολεκτικά ..δεινοπαθούσαν καθημερινά , μέρα ..νύχτα , με τις πλάκες , αλλά έκαναν μεγάλες πλάκες και μεταξύ τους , ίσως δε και τις..μεγαλύτερες ..
Πολλές λοιπόν απ’ τις όμορφες Λιδορικιώτικες ιστορίες , διαδραματίζονταν , στο εστιατόριο ή το ξενοδοχείο ύπνου , του Διαμαντή , στην ταβέρνα του Σερεντέλου , το μαγαζί του Σαψαρή , αλλά και σε..ανοιχτούς χώρους , με τη συμμετοχή πάντα , της ..περιπλανώμενης ..Λιδορικιώτικης ..” μαρίδας “ που κατευθυνόμενη απ’ τους λεβέντες μας χάλαγαν τιον κόσμο .
Ξεκινάμε λοιπόν απόψε απ’ το εστιατόριο του αξέχαστου Διαμαντή Καρανδρέα , του Διαμαντή , όπως όλοι τον ήξεραν και τον φώναζαν..
ΤΟ ΓΑΙΟΥΡΤΙ , Ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΑΙ Η ..ΜΑΝΑ ΤΟΥ …
Όπως ξέρετε , πριν απ’ τον πόλεμο στο Λιδορίκι δεν υπήρχαν ψυγεία , γιατί δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα , παρά μόνο κάποιες ώρες το βράδυ , πάγος ήταν δύσκολο να βρεθεί και έτσι η διατήρηση των φαγητών και των τροφίμων γενικά γινόταν στα “ φανάρια “ .
Τι ήταν τα φανάρια ; Ήταν κάτι κουτιά με λαμαρινένιο σκελετό , που στις τέσσερις πλευρές τους είχαν ψιλή σίτα , έτσι ώστε , να παίρνουν μεν αέρα , αλλά να μην περνάνε τα έντομα , μύγες ..κλπ , τα οποία κρεμούσαν σε δροσερό και αεριζόμενο μέρος , ψηλά , για να μη τα φτάνουν τα…οικιακά..ζωάκια , και έτσι διατηρούνταν . ειδικά το καλοκαίρι..
Το περίφημο..φανάρι ψυγείο , των προπολεμικών και όχι μόνον , χρόνων..
Φανάρι φυσικά είχαν , εκτός των σπιτιών και τα εστιατόρια και οι ταβέρνες και βέβαια και ο φίλος μας ο Διαμαντής . Για να προσανατολιστείτε καλύτερα αναφέρουμε πως το εστιατόριο του Διαμαντή , ήταν στο ισόγειο διωρόφου κτιρίου , στον άνω όροφο του οποίου ήταν το ξενοδοχείο , στη Βαθειά , εκεί που σήμερα είναι η ταβέρνα “ Γιώργηδες “ .
Ένα τέτοιο λοιπόν φανάρι είχε και ο Διαμαντής στο μαγαζί του και σ’ αυτό “ φύλαγε “ τα φαγητά που έμεναν , μόνο που οι ..περιρρέουσες φήμες , ο κόσμος το ‘ χε…τούμπανο , έλεγαν πως απ’ τα φαγητά που φύλαγε ο Διαμαντής στο φανάρι , όλο και κάτι…τσιμπολόγαγε και η..μάνα του .
Γνωρίζοντας λοιπόν καλά το..ιστορικό , ο Γκομόζιας , και έχοντας κι΄αυτός το χούι της πλάκας , πήρε ένα βαθύ πιάτο και το γέμισε με κουταλιές , όπως , με κουταλιές φρεσκοκατασβησμένο ασβέστη , όπως ακριβώς κάνουμε με το γιαούρτι ,και έτσι όπως τον έβλεπες , πίστευες πως είναι γιαούρτι και μάλιστα ..βουνίσιο και καλοφκιαγμένο ..
Κάπως έτσι..παρασύρθηκε και η μάνα του Διαμαντή , που όπως είπαμε έκανε τακτικά ..επιθέσεις στο φανάρι και λάθρα και..κρύφα , όπως πάντα , επιτέθηκε στο…φανάρι και φυσικά στο ολόπαχο..γιαούρτι , για να δροσιστεί …
Με την πρώτη όμως κουταλιά έβαλε τις φωνές και βγήκε στη πόρτα του μαγαζιού ζητώντας βοήθεια για δηλητηρίαση .. Ο Γκομόζιας , ήταν δίπλα στο μαγαζί του και ακούγοντας τις φωνές βοήθεια…βοήθεια , της Διαμαντίνας , έτρεξε αμέσως στου Διαμαντή και της έδωσε μπόλικο αλατόνερο , και την προέτρεπε να κάνει εμετό , γνωρίζοντας φυσικά πολύ καλά τι είχε …συμβεί ..
Βέβαια , μη νομίσετε πως το πάθημα του γιαουρτιού ..έκοψε το χούι της Διαμαντίνας , όοοχι βέβαια , ύστερα το λέει κι ο σοφός λαός μας ΅πως : “ Πρώτα βγαίνει η…ψυχή του ανθρώπου και μετά τπ…χούι “ …..
Καλό σας βράδυ , να περνάτε καλά
Απ’ το πανέμορφο “ Λιδωρίκι “ με αγάπη …Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment