Μετά την απελευθέρωση ο ερημικός Άγιος Δημήτρης ο Λουμπαρδιάρης στο λόφο του Φιλοπάππου υπαγόταν στον εξαιρετικού κύρους Ενοριακό Ναό των Αγίων Απόστολων. Το βυζαντινό καλλιτέχνημα στον χώρο της αρχαίας Αγοράς των Αθηνών θυμίζει ότι κάποτε εκεί υπήρχε η πολύβουη και πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Βλασσαρούς. Την ευρύτερη περιοχή του Λουμπαρδιάρη, περίπου τρία στρέμματα, αγόρασε μετά την Επανάσταση (1830) ο Σταύρος Στουραίτης του Ιωάννη από τον Μιμή Αγά. Από τότε ο Άγιος Δημήτριος υπήχθη στη δικαιοδοσία των γειτονικών Αγίων Αποστόλων, οι οποίοι και εισέπρατταν τα λιγοστά έσοδά του. Ούτε λειτουργία τακτική, ούτε γάμοι και βαπτίσεις τελούνταν τότε στο ναίδριο που έστεκε μόνο στο έρημο και άδενδρο τοπίο.
Λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο βασιλεύς Όθων βρισκόταν ακόμη στην Αθήνα, ο Στουραίτης δώρισε τον περίβολο του Αγίου Δημητρίου και λίγα χρόνια αργότερα, το 1878 ολοκλήρωσε τη δωρεά του παραχωρώντας –με επίσημη συμβολαιογραφική πράξη– 711,37 τεκτονικές πήχεις, με το συμβολικό αντίτιμο των εκατό δραχμών. Αλλά ήταν πάμπτωχος ο Άγιος Δημήτριος και δεν διέθετε εκκλησιαστικό συμβούλιο για να αποδεχτεί τη δωρεά. Τυπικά λοιπόν, αφού δεν είχε γίνει αποδεκτή δεν ίσχυε η δωρεά. Τότε ανέλαβαν να λύσουν το πρόβλημα οι ακμάζοντες Άγιοι Απόστολοι. Έστειλαν τους δικούς τους Επιτρόπους. Οι επιφανείς Αθηναίοι Δημήτριος Τουτουντζής, Νικόλαος Αθανασίου και Δημήτριος Βερσής έσπευσαν να αποδεχθούν τη δωρεάν και να χαρίσουν την ελευθερία στο ναίσκο του Φιλοπάππου. Ο οποίος από τότε ανέπνευσε και μπόρεσε να αναπτύξει λίγες εγκαταστάσεις γύρω του για τις απαραίτητες λειτουργίες.
Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν και οι Αγιοι Απόστολοι μετατράπηκαν ουσιαστικά σε μνημείο, αλειτούργητοι και φραγμένοι μέσα στην Αρχαία Αγορά. Από εκεί παρακολουθούν μάλλον ικανοποιημένοι τον Λουμπαρδιάρη τους που έγινε κοσμικός, με τακτικές λειτουργίες, γάμους και βαφτίσεις.
No comments:
Post a Comment