ΘΥΜΑΜΑΙ …
Η Βαθειά όπως ήταν την περίοδο των...ανδραγαθημάτων του αξέχαστου Ασημάκη , περίπου παίρνετε μια..ιδέα του χώρου , μπροστά μπροστά στη φωτογραφία είναι ο...δρόμος φανταστείτε λοιπόν όλα όσα σας περιγράψαμε να ...γίνονται στη μέση του δρόμου ...
Διαβάζοντας , φίλοι μου , στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " σχόλιο του αξέχαστου Γιώργου Καψάλη για τους..κανιβαλισμούς των..πρωτευουσιάνων όταν έρχονταν στα χωριά μας , θυμήθηκα ένα ..καταπληκτικό περιστατικό που έγινε στο χωριό μας , στη Βαθειά , πριν από χρόνια βέβαια αλλά πολύ αργότερα απ' την εποχή που αναφέρεται ο Γιώργος , αξίζει να σας το...αφηγηθώ , είναι αυθεντικό και δεν προέρχεται από...δεύτερο χέρι , όχι , το 'ζησα ..αυτουπρουσώπους ...διαβάστε...κι' απολαύστε το :
Φθινοπωριάτικο πρωινό Κυριακής στο Λιδορίκι , οι..τακτικοί καφε...πότες του πλάτανου έχουν πιάσει.. στασίδι από νωρίς , πηγαδάκια..πηγαδάκια , η μικρή..βουλή έχει αρχίσει τη...συνεδρίασή της , τα θέματα..πολλά και καυτά..τα πολιτικά πάθη δεν έχουν ακόμα ..εκτονωθεί τελείως , και η συζήτηση με..ανεβασμένους τόνους καλά..κρατεί...
Σχόλασε κι' η εκκλησία , και η πλατεία μισογεμάτη , με την όμορφη λιακάδα είναι..όνειρο , έλα όμως που καμιά φορά τα όνειρα εξελίσσονται σε...εφιάλτες ; Ξαφγνικά ..καταφθάνουν δυο πούλμαν με ..” νεαρούς “ εκδρομείς από κάποιο..ΚΑΠΗ των..Δυτικών Αθηναϊκών προαστείων..συμφορά μας...
Κατέβηκαν , φασαριόζικα , δημιουργώντας ένα...πανδαιμόνιο , φωνάζοντας , χειρονομώντας , και αγνοώντας μας ..επιδεικτικά , έδιναν την εντύπωση πως είχαν πάει για..εκπολιτιστική..ιεραποστολή κάπου στα...βάθη της Αφρικής , μόνο που δεν μας έφεραν...καθρεφτάκια και χρωματιστά..μπιχλιμπίδια , γυρόφερναν επιδεικτικά μέσα στην πλατεία , φώναζαν τα γκαρσόνια , πραγματική...χάβρα...
Απάνω όμως που τα νεύρα μας είχαν αρχίσει να..υπερτεντώνονται , να γίνονται..τσατάλια , που λέει κι' ο λαός μας , φάνηκε στο βάθος του δρόμου , ερχόμενος απ' το χωριό του , τις ...Καρούτες , σαν.. από μηχανής...θεός και..σωτήρας μας , ο Ασημάκης ο Ταράτσας , θεός σχωρέστον...
Ο Ασημάκης , σε πρώτο πλάνο , απολαμβάνοντας το ποτό του κάτω απ' τον πλάτανο της Βαθειάς .
Για να μπείτε όμως στο νόημα των..όσων ακολουθούν , θα πρέπει να σας δώσω μερικές..πληροφορίες , για τον αλησμόνητο Ασημάκη , που ήταν μια ξεχωριστή..περίπτωση , ο φίλος μας λοιπόν ο Ασημάκης , ήταν μια γραφική φιγούρα , αυθεντικού κτηνοτρόφου , ορεσίβιος , ξερακιανός , ροδοκόκκινος και σκληραγωγημένος , λίγο φαλακρός , γύρω στα 50-55 , μέτριου αναστήματος , με ένα..καταπληκτικό...πεπτικό σύστημα , γιατί το λέω αυτό ; γιατί στον φίλο μας τον Ασημάκη , επιβεβαιωνόταν η λαϊκή..ρήση , ο καλός ο μύλος τ' αλέθει..όλα , και πράγματι ο αξέχαστος φίλος μας έτρωγε τα..πάντα , πλην...ανθρώπων...
Και το..πλεονέκτημά του αυτό το..εκμεταλλευόταν βάζοντας διάφορα στοιχήματα με Λιδορικιώτες , άλλοτε να φάει δυο..φύλλα παστού ωμού μπακαλιάρου , άλλοτε δυο...τελάρα μήλα , μια φορά μια..ωμή καρακάξα , και μια φορά με την ταπεινότητά μου , έφαγε 21..κανταίφια , όπως το διαβάζετε ΕΙΚΟΣΙ...ΕΝΑ ΚΑΝΤΑΙΦΙΑ , μισό ταψί , και μου πήρε και δυο..κατοστάρικα απ' το..στοίχημα , ξέχασα να σας πω πως ο φίλος μας ήταν ..εργένης , μπακούρι , φορούσε δε , σχεδόν όλο το χρόνο , πάνω απ' τα ρούχα του μια παλιά ...στρατιωτική χακί...χλαίνη , αλλά τη φορούσε...ιδιότροπα , περίεργα , και εξηγούμαι , φόραγε μόνο το δεξιό μανίκι , ενώ το αριστερό δεν το φορούσε , το χε απλά ριγμένο στον ώμο , γιατί ; απλούστατα γιατί το αριστερό του μανίκι το είχε δεμένο κάτω-κάτω , και το 'χε κάνει...σακούλα , κι' όχι ότι κι' ότι...σακούλα , αλλά..σακούλα...ψυγείο..αποθήκη .
Ένεκα..επειδή..καθόσον ο φίλος μας ήταν..εργένης , τον φίλευαν διάφορα..τροφίματα , μαγειρεμένα και...ωμά , από..κρεατικά , κεφαλάκια , συκωταριές , τυριά , ψωμί , ντομάτες..φρούτα και ζαρζαβατικά εν...γένει , όλα λοιπόν αυτά ο Ασημάκης τα ...έριχνε..ατάκτως , στο...φορητό ...ψυγείο του , την..τροφιμο..αποθήκη του , στο...μανίκι του ντε , και όταν..πεινούσε , έβαζε το..δεξί του χέρι μέσα και ...ψάχνοντας έβρισκε ό,τι...τράβαγε η ..όρεξή του εκείνη τη στιγμή...συνήθως κρατούσε και μια...μπουκάλα μπύρα , που την άνοιγε όμορφα..όμορφα με τα..δοντάκια του και την..τράβαγε..κλουπακιαστά...
Βλέποντας λοιπόν τον Ασημάκη να κατεβαίνει προς τη Βαθειά , όπου ήταν και το...στέκι του , ανασάναμε , σκεφτήκαμε πως όλο και κάποια...ζαβάδα θα κάνει , κάποια ..παλαβιά και ίσως μας..γλυτώσει απ' τους...κανίβαλους , που μας περιτριγύριζαν...και δεν είχαμε κι' άδικο , κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα...
Έφτασε λοιπόν στην πλατεία , έκανε τη σχετική..περιφορά του , ερεύνησε το..χώρο , είδε και τους...αλαλάζοντες ..εκπολιτιστές μας , και ήρεμα ..ήρεμα πήγε στου Κλώσσα το καφενείο , πήρε το..σχετικό του..μπουκαλάκι , μπύρα φυσικά , και έκατσε...
Εμείς βέβαια περιμέναμε το...χτύπημά του , χωρίς να ξέρουμε ποιό ακριβώς θα είναι , αλλά όλο και κάτι..περιμέναμε , οι..τουρίστες , όμως συνέχιζαν στον ίδιο πάντα..ρυθμό και..τόνο , τους αλαλαγμούς τους , και βέβαια μη γνωρίζοντας το τι θα..επακολουθήσει...
Τράβηξε κάνα-δυο ρουφηξιές ο Ασημάκης , ...ρεύτηκε καλά..καλά , μελωδικά – μελωδικά , σε...τόνο ρε..μείζονα , ανασηκώθηκε , προχώρησε..αυτοκρατορικά , με αργά..αργά..βήματα βγήκε στο δρόμο , στάθηκε ακριβώς στη..μέση του , και μπροστά στα μάτια όλων μας , ντόπιων και...τουριστών , και , ενώ εμείς οι...γνωρίζοντες , ξέραμε τι..πρόκειται να ..συμβεί , έβαλε το δεξί του χέρι..στο αριστερό..ψυγειομάνικό του , ψαχούλεψε..ψαχούλεψε , πολλά τα...τρόφιμα βλέπεις..και τράβηξε από μέσα ένα ..αρνίσιο ωμό ..κεφαλάκι...
Ήρεμος...ατάραχος , χωρίς να επηρεάζεται απ' τα βλέμματα όοολων των παρευρισκομένων , βάζει το κεφαλάκι κάτω στην άσφαλτο , 'ήταν..βέβαια..φρεσκοπλυμένη , και αρχίζει να το..πατάει με τη στρατιωτική του ..αρβύλα , μέχρι που το..τσάκισε , αφού το ..ταχτοποίησε , έσκυψε το πήρε , και φυσικά..φυσικά...χωρίς να τρέχει..τίποτα , άρχισε να το...καταβροχθίζει , ωμό μεν...αλλά..λιανισμένο με την αρβύλα...
Προς στιγμήν οι...ξένοι μας ..πάγωσαν με το θέαμα που αντίκριζαν , σε μας βέβαια δεν έκανε καμιά εντύπωση , το είχαμε...ματαξαναδεί το...έργο , και μάλιστα πολλές-πολλές..φορές , ο Ασημάκης όμως ..χωρίς να ενοχλείται απ' τα..περίεργα βλέμματα και τις...φωνές , συνέχιζε το...κολατσιό του , ενώ οι..τουρίστες άρχισαν να κατευθύνονται..άρον..άρον προς τα αυτοκίνητά τρομαγμένοι...
Αυτό ήταν , σε πέντε..λεπτά , μείναμε πάλι μόνοι μας απολαμβάνοντας το..καφεδάκι μας μακριά απ' τ'..αγριεμένο..πλήθος , ο Ασημάκης , με το...πάσο του , πήγε στο τραπεζάκι του , στου Κλώσσα , τράβηξε πάλι την..μπυρίτσα του , ανακουφίστηκε...έντονα , τ' ακούσαμε καλά..καλά και μεις , και κάθισε στην καρεκλίτσα του όμορφα -όμορφα , κι...απόσωσε το...αρνίσιο..κεφαλάκι....
Για τον φίλο τον Ασημάκη , έχουμε πολλά , πάρα πολλά να πούμε..ήταν ήρωας σε πολλές περιπέτειες , όμορφες και νοσταλγικές , έχουμε καιρό λοιπόν να ...λέμε...
Καλή σας μέρα και καλό Σαββατοκύριακο
Απ το πανέμορφο χωριό μας με αγάπη….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment