ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟ…” ΤΟΠΙΟ “ ….(;)

 

Σαν να  ξεκαθαρίζει λίγο  το  προεκλογικό τοπίο στο Δήμο  μας  μετά  την  “ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΩΡΙΔΑΣ‏ “ του  κ. Γιώργου  Κουλούλα , ήδη  μέχρι  σήμερα  είναι..” ορατές “ δύο  υποψηφιότητες , του  νυν Δημάρχου κ Γ.Καπεντζώνη ..

…και  του επί  τρεις  θητείες  Δημάρχου  Λιδορικίου  κ. Γ. Κουλούλα ..

‘Αυτά  βέβαια , μέχρι  στιγμής , γιατί  πολλά  λέγονται  και  ..ακούγονται , και  απ’ το  Φιλελεύθερο  χώρο  αλλά  και  τον  ΣΥΡΙΖΑ ..

Προσωπικός διακαής  πόθος μας , ήταν , είναι  και  θα  είναι , για το  Δήμο  μας  φυσικά : ΕΝΩΜΈΝΟΣ  ΔΗΜΟΣ , ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ  ΕΠΙΛΟΓΗ  ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ , ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΕΣ  ( ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΜΩΣ ) ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ  ΚΑΙ ΕΝΙΑΙΟ  ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ , μακριά  από..κομματικά  ..αγκαλιάσματα και…βερεσέδια …

   Φοβάμαι  όμως  πως το “ όνειρο “ θα  ..παραμείνει …” ΟΝΕΙΡΟ “ , δεν  πειράζει  όμως , είναι πολύ  όμορφο  να  μπορείς  να..ονειρεύεσαι…έτσι κι’ αλλιώς όπως  μας  κατάντησαν το  μόνο που  μας  απόμεινε , και  μάλιστα.. αφορολόγητο  είναι τα..” όνειρα “ …ονειρευτείτε  λοιπόν…

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ.....

Ένα σπιτάκι φτωχικό,στη ράχη στον Ψαλά, θέλω να χτίσω,

να ‘χει δυο οργιές αυλή,γι’απαντοχή στις δύσκολες τις ώρες,

και τα όσα μου μένουν χρόνια,εκεί,αθόρυβα να ζήσω,

μακρυά απ’του κόσμου τις καλοκαιριές, μα και τις μπόρες.

                       *                           *

Μια καμαρούλα τόση δα,να μου χωράει χαρές και λύπες,

ολόγιομη, απ’ταλύτρωτα τα παιδικά ονειρά μου ,

φίλοι χαμένοι , έρωτες,πολύχρωμες τουλίπες,

μεσ’το περβόλι της καρδιάς,μονάχη συντροφιά μου.

                        *                       *

Μπροστά στην πόρτα, ένα πέτρινο σκαλί,για στοχασμό

και πλάι, ακοίμητος φρουρός, η γέρικη,πελώρια,ορτανσία,

που την κανάκευε η μάνα ,σαν παιδί,ραντίζοντάς την μ’αγιασμό,

Σταυρού και Φώτων,με κλωνί βασιλικό απ’την εκκλησία.

                       *                       *

Μια ψάθινη,παλιά,καρέκλα στη γωνιά κι’ένα τραπέζι,

κι ολόγυρα στους τοίχους , κάδρα,τ’αδερφού και των γονιών μου,

κι’όταν τις νύχτες, η βροχή με τα παράθυρα θα παίζει,

να στροβιλίζομαι, στη δίνη των ονείρων,των παλιών μου.

                     *                         *

Μαύρο,ξερό,ψωμί και δυο ελιές , για γιόμα και για δείπνο,

και κάπου-κάπου ένα ποτήρι κόκκινο κρασί,ανάμα,

και με ψυχή και σκέψη καθαρή,στον άγιο ύπνο

να ξαναζώ,κάθε βραδιά,της πρώτης νιότης μου το θάμα.

                    *                       *

Κάνε το Θεέ μου,τούτο δω,το όνειρο να στρέξει,

ν’αξιωθώ παιδί ,ξανά,να πορευτώ στ’αγκάθια,

κι’αυτή η ζωή μου,η λειψή,ας μη βιαστεί,ας μην τρέξει

ώσπου να σώσω,απ’την ψυχή,να σβήσω όλα τα πάθια……K.-

Λιδορίκι χειμώνας 2005.

Λιδορίκι άνοιξη 2006.