ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
Ο μπάρμπα Πέτρος Κοράκης , πρώτος αριστερά , δίπλα ο γιος του Γώργος , ο..Βώττας , απ’ τον Κονιάκο και ο μπάρμπα Θανάσης Λατσούδης ( τα στοιχεία του..κατσικιού , δυστυχώς , δεν τα έχουμε ) , φυσικά μόνο ο Γιώργος βρίσκεται στη ζωή και είναι και μια χαρά , και έτσι να είναι πάντα…
* *
Στο Λιδορίκι , λίγο μετά το Αλωνάκι , πηγαίνοντας προς τις Λάκκες , στο δεξιό μέρος του δρόμου , απέναντι ακριβώς απ’ την τότε Αστυνομία , που στεγαζόταν στο Καψαλαίϊκο σπίτι , ήταν μια απ’ τις ωραίες , παραδοσιακές , που θα’λεγαν κάποιοι φίλοι μας , Λιδορικιώτικες ταβέρνες της δεκαετίας του ‘50 , που λένε πως έφταναν τον αριθμό 13 , γρουσούζικος μεν , πραγματικός δε..το όνομά της : “ Οινοκρεοπωλείον τα πέντε Φ “ …
Τα Πέντε Φ , λοιπόν , στεγάζονταν στο ισόγειο του Ανεσταίϊκου σπιτιού , και ήταν ιδιοκτησίας δυο ξαδερφιών , του Πέτρου και του Μήτσου Κοράκη . Θα αναρωτιέστε βέβαια τι ακριβώς σήμαινε αυτό το πέντε Φ , να σας το πω για να μη σπάτε το μυαλό σας …Σήμαινε : Φίλε , Φέρε , Φίλους , Φάε …Φύγε , τόοοοσο απλό …
Yπήρχε ακόμα και ένα ταμπλό , ένα πινακάκι στον τοίχο , που έγραφε την παρακάτω προτροπή – προειδοποίηση της …Διεύθυνσης του καταστήματος , προφανώς ..
“ Όταν έχεις φίλε , πίνε
κι’ αν δεν έχεις , πάλι πίνε ,
μα αν έχεις και δεν ..δίνεις
να μην έρχεσαι να..πίνεις …”
Το “ ρητό “ αυτό ήταν κρεμασμένο φάτσα – κάρτα όπως έμπαινες στο μαγαζί , επάνω στο μεσότοιχο που χώριζε το μαγαζί απ’ την κουζίνα .
Η ταβέρνα συστεγαζόταν και με το..κρεοπωλείο , της ίδια επιχείρησης και δεν είχε υπαλλήλους , εξυπηρετούνταν απ’ τα δυο ξαδέρφια , τον Πέτρο , που είναι στην παραπάνω φωτογραφία , ο πρώτος από αριστερά , και τον Μήτσο …στην κάτω φωτογραφία ..
..και βέβαια ο καθένας τους είχε συγκεκριμένα καθήκοντα . Ο Μήτσος π.χ , ήταν επί του..εσωτερικού , μαγείρεμα , σερβίρισμα , τραγούδι κλπ ,σαν να λέμε υφυπουργός εσωτερικών ,αλλά και..πολιτισμού , το γιατί θα το πούμε παρακάτω .
Ο Πέτρος , έσφαζε τα ζώα , τα λιάνιζε και πουλούσε το κρέας , βοηθούσε βέβαια κι’ αυτός στο σερβίρισμα και τις άλλες εσωτερικές δουλειές , αλλά είχε την αποκλειστικότητα , στους μεζέδες , κοκορέτσια , σπληνάντερα , κοντοσούβλια κλπ , και μιλάμε για ..εφέτη στους μεζέδες , είχε να το πει όλος το χωριό και όχι μόνο , γιατί την εποχή εκείνη ,που δεν υπήρχε ο παραλιακός δρόμος ,όλα τα πούλμαν με τους τουρίστες που πήγαιναν από Δελφούς στην Ολυμπία και αντιστρόφως , περνούσαν αναγκαστικά απ’ το Λιδορίκι .
Πλησιάζοντας στην ταβέρνα , “ λιποθυμούσαν “ οι άνθρωποι απ’ τις θεσπέσιες ..μυρωδιές του κοκορετσιού και του σπληνάντερου , άκουγαν και τον μπάρμπα Πέτρο να διαλαλάει την πραμάτεια του , με τη χαρακτηριστική του φράση : “ Δεν πούλαει τ΄μανούλα τ’ “ σε άψογη Λιδορικιωτορουμελιώτικη διάλεκτο , και κάνανε μια στάση , δοκίμαζαν , αν περνούσαν για πρώτη φορά , και όποτε ξαναπερνούσαν ήξεραν και άραζαν για μεζεδάκι …
Αν μάλιστα ήταν τυχεροί , και έπεφταν πάνω σε..” μουσικό διάλειμμα “ του Μήτσου , απολάμβαναν και την υπέροχη ..απέραντη , τενορίσια φωνή του , κάτι σαν του..Παβαρότι , αν όχι..καλύτερη ..
Έξω λοιπόν απ΄τα 5Φ , και πάνω στο πεζοδρόμιο υπήρχε η κλασσική ταβερνιάρικη ψησταριά , όπου γίνονταν οι..” σπονδές “ και όσοι..αρταίνονταν μια φορά , ..κόλλαγαν , για να μιλάμε και λίγο..σύγχρονα .
Όσοι μέναμε εκεί γύρω , Καψαλαίοι , Βουλγαραίοι , Πετραίοι , και Καλαπτσαίοι , μεθάγαμε καθημερινά απ’ τις Κορακαίϊκες ευωδιές , την τσίκνα των μεζέδων..αυτό γινόταν τις καθημερινές , τις απογευματινές ώρες , αλλά τις Κυριακάδες , είχε και..πρωινή παράσταση , μετά τη λειτουργία φυσικά ..και στις πρωινές ..παραστάσεις , έβλεπες ουρά την πιτσιρικαρία , με το πενηνταράκι στο χέρι , να περιμένουν στη σειρά λες και θα’ παιρναν..αντίδωρο , με τόση ευλάβεια ..περιμέναμε … αλλά και τι μεζέ όμως τρώγαμε…, τι κρουασάν , τι..πίτσες και παραμύθια , μιλάμε για..Θεϊκά εδέσματα …
Για όσους φίλους κατάγονται από..Βρυξέλλες , Λονδίνο , Παρίσι και άλλες επαρχιακές πόλεις και δεν γνωρίζουν πως ακριβώς γίνονται ( όχι πως ..τρώγονται )το κοκορέτσι , το σπληνάντερο και οι..γαρδούμπες , σας έχουμε την άνευ διδασκάλου μέθοδο.., δείτε…
* *
Το ίδιο βέβαια νταραβέρι , γινόταν και λίγο μετά το Αλωνάκι , λίγο πριν απ΄τη Βαθιά , εκεί δεξιά , πάνω στο δρόμο , μπροστά στο Σφετσαίϊκο , υπήρχε μια μουριά και ακριβώς από κάτω της ένας φούρνος παλαιοτάτου..τύπου (..πραγματικά παραδοσιακός ..όχι…μαϊμού ..) όπου “ έψαινε “ , έτσι το λέγαμε τότε το..” έψηνε “ , τους ίδιους μεζέδες ο μπάμπα Κώστας ο Κόκκινος , ο Βελούλας , ο πατέρας του Γιώργου του Ντάη , όπως τον λέγαμε , οπότε γίνονταν και εκεί…στάσεις και ουρές..μετά στη Βαθιά ήταν ο Σερεντέλος , παραπέρα ο Καπποθανάσης και τέλος ο Γιώργος ο Κουτσούμπας , όλοι τους “ μαστόρια “ στους μεζέδες ..και για να χρησιμοποιήσουμε και ένα τίτλο κινηματογραφικού έργου : “ ΚΑΙ ΟΙ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ( ΤΑΒΕΡΝΙΑΡΗΔΕΣ ) ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΙ “…
Μιλήσαμε όμως για πολλά και ξεχάσαμε τα..” πέντε Φ “ , πως ήταν μέσα , ποιοί πήγαιναν και έπιναν τρώγοντας και το μεζεδάκι τους ..
H ταβέρνα λοιπόν ήταν ένα μέτριο σε μέγεθος δωμάτιο που είχε και πίσω ένα στενό άλλο χώρο που ήταν η κουζίνα . Όπως μπαίναμε λοιπόν απ’ το δρόμο , γιατί ήταν πάνω στο δρόμο , έβλεπες αριστερά στο βάθος , το παλιό ξύλινο ψυγείο με τα κρέατα , και δίπλα του το κούτσουρο που κόβουν τα κρέατα , τα τσιγκέλια , τα μαχαίρια και όλα τα χρειαζούμενα εργαλεία , στο δεξιό μέρος υπήρχε ένα κενό στον μεσότοιχο μια πόρτα δηλαδή αλλά χωρίς..” πόρτα “ ένα κενό δηλαδή , για να επικοινωνούν με την κουζίνα . που όπως είπαμε ήταν πίσω .
Στον υπόλοιπο χώρο , υπήρχαν μερικά παλιά τραπεζάκια με τις κλασσικές ψάθινες καρέκλες με πυκνόπλεχτο “ ραγάζι “..
Το μαγαζί , εκτός απ’ τα σουβλομεζεδάκια , κοκορέτσι , σπληνάντερο και κοντοσούβλι , διέθετε και μαγειρεμένα , κοκκινιστά , πατσά , γίδα βραστή κλπ , και άλλα πικάντικα μεζεδάκια , για να πίνουν οι..” ταχτικοί “ το κρασί τους .
Από πελατεία , υπήρχε η τακτική αλλά όλοι οι Λιδορικιώτες άνθρωποι της ταβέρνας , έδιναν το παρών , σε όλες τις ταβέρνες εκ περιτροπής . Τακτικός με δικό του..στασίδι ήταν ο μπάρμπα Μήτσος Τσιάντας , ο ένας απ’ τους δυο “ τσοπάνηδες μαναράδες” , που μάζευαν κάθε πρωί τις οικόσιτες γίδες , και τις απασχολούσαν μέχρι αργά το απόγευμα , έτσι ώστε οι νοικοκυρές να είναι ελεύθερες να κάνουν τις δουλειές τους .
Μόλις σχόλαγε τη δουλειά του ο μπάρμπα Μήτσος , πήγαινε κατευθείαν σπίτι του , πίσω απ’ την εκκλησία την Παναγία , ξεφόρτωνε τα πουρνάρια απ’ το γάϊδαρό του τα πουρνάρια που είχε κόψει , και έφευγε..” σφαίρα “ για τα 5 Φ , όχι ότι βιαζόταν μη χάσει το..στασίδι του , όχι βέβαια , οι θέσεις αυτές ήταν “ αριθμημένες “ , κάτι σαν τα …διαρκείας στα γήπεδα , αλλά έτρεχε γιατί βιαζόταν να πιάσει…δουλειά …
Θα πρέπει εδώ όμως να πούμε , πως τα 5 Φ , αλλά και οι άλλες ταβέρνες , δούλευαν και τα πρωινά , τα μεσημέρια δηλαδή , γιατί καθημερινά το Λιδορίκι εκείνη την εποχή , πνιγόταν στον κόσμο , αφού έρχονταν απ’όλα τα γύρω χωριά , της Δωρίδας και ήταν και πάρα πολλά , 54 αν δεν κάνω λάθος .
Όλος αυτός ο κόσμος , που ανάλογα με την απόσταση του χωριού τους , είχαν ξεκινήσει νύχτα για να προλάβουν να κάνουν τις δουλειές τους , κάποια στιγμή θα ήθελαν να κολατσίσουν , να πιουν και ένα ποτηράκι , παρέες παρέες όπως έρχονταν , αλλά και με άλλους φίλους που αντάμωναν , και αυτό γινόταν σε όλες τις Λιδορικιώτικες ταβέρνες , αλλά και στα εστιατόρια του Παπαώάννου – Ναϋλον και Γαρδίκη …
Όπως έχουμε ξαναπεί , το κάθε μαγαζί , παντοπωλείο , στο Λιδορίκι είχε και την δική του πελατεία , μάλιστα για να κυριολεκτούμε , είχε τα..” χωριά ¨” του , το γιατί βέβαια δεν το γνωρίζω , το ίδιο λοιπόν σύστημα , ακριβώς , ίσχυε και για τις ταβέρνες , κάθε ταβέρνα είχε μεν τους δικούς της ταχτικούς μουστερήδες , αλλά έρχονταν και..περαστικοί , από άλλες ταβέρνες , ειδικά όταν μάθαιναν πως άνοιξε κανένα καινούργιο βαρέλι ..
Με την ευκαιρία θα πρέπει επίσης να πούμε πως όλες οι Λιδορικιώτικες ταβέρνες “ έβαζαν “ δικά τους κρασιά , με μούστο όμως που αγόραζαν από Δεσφινιώτες ή Διστομίτες κρασάδες , κυρίως όμως απ’ τους “ Σφουντούρηδες “απ’ τη Δεσφίνα , που εξακολουθούν να τροφοδοτούν με μούστο και κρασί τους χωριανούς μας . Βέβαια την εποχή εκείνη , είχαμε αμπέλια και οι Λιδορικιώτες , αλλά όχι για τόση μεγάλη παραγωγή , απ’ τη λίμνη όμως και μετά , τα αμπέλια μας είναι στον..” και τπάτο “ της λίμνης .
Οι Κορακαίοι κατάγονταν απ’ τον Κόκκινο , το Λούτσοβο όπως παλιά το λέγανε το χωριό , οπότε όλοι απ’ το Λούτσοβο και τα γύρω χωριά , ήταν πελάτες τους , όπως και το Σερεντέλο , που ήταν απ’ τη Μάκρυση , Μακρινή ..
Πρώτος όμως και καλύτερος πελάτης ήταν ο μπάρμπα Μήτσος ο Τσιάντας , που μάζευε κάθε πρωί τις γίδες του χωριού και τις απασχολούσε , μέχρι αργά το απόγευμα , ήταν ψηλός , με σγουρά κατάμαυρα μαλλιά , που μερικές μπούκλες τις έριχνε μπροστά στο μέτωπο , και όταν φορούσε την τραγιάσκα του κρέμονταν απέξω..
Είχε δυο κομμάτια καταγάλανου ουρανού για..μάτια , και το υπόλοιπο μέρος των ματιών του ήταν κατακόκκινο , λες και είχε κλάψει ώρες ..είχε ασταθές βάδισμα , και όταν περπατούσε έγερνε λίγο προς τα εμπρός και φυσικά φόραγε τα κλασσικά για την εποχή “ ντρίλινα “ ρούχα και “ λαστιχοπέδιλα “ , φτιαγμένα από “ βακέτα “ , ένα σκληρό και χοντρό δέρμα και για σόλα είχαν κομμάτι από λάστιχο αυτοκινήτων , ρόδα δηλαδή , αθάνατο , αλλά και..ασήκωτο πράμα…δείτε..
Απαραίτητο δε “ αξεσουάρ “ του ήταν το “ καλάμι “ του , μην πάει βέβαια το μυαλό σας αλλού , όχι , δεν είχε καβαλήσει το καλάμι ο μπάρμπα Μήτσος , Θεός φυλάξει , απλά το καλάμι ήταν το.. “ όργανό του “, η φλογέρα του . Το είχε πάντα μαζί του κι΄όπου βρισκόταν και στεκόταν , έκανε και ένα μουσικό…διαλειμματάκι , τι έπαιζε ; δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω , αν και τον είχα ακούσει πολλές φορές και στα 5 Φ , αλλά και στην ταβέρνα του μπάρμπα Γιώργου του Κουτσούμπα , πάντως όλοι λέγανε πως έπαιζε : “ Τον..Άϊ Λια της Μπέαινας “ και για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα “ Τον ‘Αϊ Λια τ’ς Μπέϊνας “ , στην γνήσια Λιδορικιωτο..ρουμελιώτικη διάλεκτο , όπως το λέγαμε εμείς δηλαδή , εκείνες τις εποχές , και το οποίο σήμαινε πως ούτε κι’ αυτός ήξερε τι έπαιζε , αυτό το λέγαμε όταν θέλαμε να πούμε πως ένας δεν ξέρει τι παίζει , τι τραγουδάει ή τι κάνει , τον εκτός..” θέματος “ γενικά ..
Ο αείμνηστος μπάρμπα Μήτσος , εκτός απ΄τη φλογέρα του δεν αποχωριζόταν και τον γάιδαρό του , μάλιστα ήταν αχώριστοι , που λένε , κάθε πρωί που μάζευε τις γίδες , από κοντά ερχόταν κι’ ο γάιδαρος και τις ώρες που έβοσκαν οι γίδες , ο μπάρμπα Μήτσος έκοβε πουρνάρια ή και κάνα ξύλο , αν εύρισκε , τα πόστιαζε κάπου και το απόγευμα τα φόρτωνε στο γάιδαρο και τα πήγαινε στο χωριό .
Όπως είπαμε , ο Τσιαντομήτρος , σχεδόν πάντα ήταν σκυθρωπός , μελαγχολικός και γενικά στεναχωρημένος , τουλάχιστον έτσι έδειχνε , κάποια περίοδο όμως΄είχε τα κακά του χάλια για καιρό , το γιατί θα το καταλάβετε διαβάζοντας το παρακάτω κείμενο που αναδημοσιεύουμε λόγω της ..περίστασης …
O MΠΑΡΜΠΑ ΜΗΤΣΟΣ , Ο ..ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ…ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ !!
ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ..
Παλιά αξέχαστη Λιδορικιώτικη ζωή ..Μια όμορφη Λιδορικιώτικη γυναικοπαρέα έχει “ στρώσει “ τραπέζι “ στο πανηγύρι του Άϊ Νικόλα στα Καλτεζιά , από αριστερά , …Καράντζαλου , Μαρία Πέτρου ,Ελένη Τμβάκη , Ελένη Λατσούδη , Μαρία Ταμβάκη , Γιαννούλα Γ. Πέτρου με την κόρη της Μαρία και η Αλεξάνδρα Ταμβάκη .
* *
Την παλιά ..ονειρεμένη και νοσταλγική Λιδορικιώτικη εποχή , με τα..δέκα ραφτάδικα και τις “ δέκα τρεις “..ταβέρνες , εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 , που θα πρέπει να ήταν απ’ τις καλύτερες μεταπολεμικές , τουλάχιστον , περιόδους του χωριού μας , το Λιδορίκι αγαπημένοι μας φίλοι , είχε δυο “ τσοπάνηδες “ η..” μαναράδες “ , όπως τους λέγαμε , και φυσικά δεν εννοούμε τους …επαγγελματίες τσοπάνηδες , που είχαν κοπάδια από ζωντανά , πρόβατα και γίδια , όοοχι , αυτοί οι τσοπάνηδες φύλαγαν , η μάλλον..απασχολούσαν , όλη τη μέρα τις οικόσιτες γίδες , κατσίκες..πρωτευουσιάνικα , έτσι ώστε ν΄απελευθερώνονται οι νοικοκυράδες , για να μπορούν να πηγαίνιυν στα χωράφια , στα..πρόβατα και να κάνουν και τις σπιτικές δουλειές , οι τσοπάνηδες λοιπόν ήταν κάτι σαν τις..baby ..sitters , έκαναν δηλαδή goat..sitting , όπως λέμε..μπέϊμπι..σίτινγκ …προχωρημένα πράγματα δηλαδής…
Μεταπολεμικά λοιπόν , τσοπάνηδες στο χωριό μας ήταν , ο Αποστόλης Κωστοπαναγιώτου και ο Μήτσος Τσιάντας , Λιδορικιώτες κι’ οι δυό , που έκαναν την ίδια ακριβώς δουλειά , αλλά ήταν τελείως..διαφορετικοί άνθρωποι , ο μπάρμπα Αποστόλης λιγόσωμος , λιγομίλητος , καλοσυνάτος αλλά ..άγνωστος στην..αγορά , δουλειά –σπίτι , σπίτι..δουλειά , πολύτεκνος , είχε πέντε παιδιά , η μάλλον είχε τρία παιδιά και δυο..κορίτσια , ακριβώς..αντίθετος , ήταν ο μπάρμπα Μήτσος , ψηλός , με μαύρα σγουρά μαλλιά , πολύτεκνος κι’ αυτός , είχε ένα γιό και τρεις , αν δεν κάνω λάθος θυγατέρες , αυτό και το..επάγγελμα , ήταν τα κοινά ..στοιχεία τους , γιατί ο μπάρμπα Μήτσος , ήταν άνθρωπος της..αγοράς , και κυρίως της ταβερνούλας , και δόξα τω..Θεώ , το χωριό μας είχε τότε..μπόλικες …
Οι αξέχαστοι λοιπόν φίλοι μας , κάθε πρωί , περνούσαν απ’ τα σπίτια , και ..βαρώντας τις..καραμούζες τους , μάζευαν τις γίδες και τις πήγαιναν για βόσκημα , σε κοντινές περιοχές , έξω απ’ το χωριό , όπου δηλαδή επιτρεπόταν , προσέχοντάς τες , μη μπουν σε χωράφια σπαρμένα και κάνουν ζημιές , απασχολούσαν , δηλαδή, …παραγωγικά τα ζωντανά , όλη μέρα , κι’ αργά τ’ απόγευμα , τις έφερναν πίσω , ακολουθώντας την ακριβώς…αντίστροφη..πορεία..
Από κει και..πέρα , χωρίζονταν οι δρόμοι των φίλων μας , ο μπάρμπα Αποστόλης , μόλις τελείωνε τη…βάρδια του , μαζευόταν στο σπίτι , ενώ αντίθετα ο μπάρμπα Μήτσος , τότε ..άρχιζε τις..δραστηριότητές του , πως ; Είναι πολύ-πολύ..απλό..
Αφού παρέδινε τις..γίδες , πήγαινε στο σπίτι το γάιδαρό του , που ήταν η πιστή..καθημερινή του συντροφιά , και κάθε απόγευμα τον φόρτωνε με πουρνάρια η ξύλα , που μάζευε , την ώρα της βοσκής , και αφού ..απελευθερωνόταν , κατέβαινε στην..αγορά..
Ξεκίναγε , συνήθως , απ’ την ταβέρνα του Πέτρου του Κοράκη , που ήταν στο ισόγειο του Ανεσταίϊκου , απέναντι απ’ την , τότε , αστυνομία και το Κασιδαίικο , βέβαια όποιος και να πέρναγε εκείνη την ώρα έξω απ’ την Κορακαίϊκη ταβέρνα , δύσκολα θα ..κρατιόταν και δεν θα ‘μπαινε μέσα , γιατί ; Μα γιατί οι..μοσχοβολιές , απ’ τους μαγειρευτούς μεζέδες , που έρχονταν από μέσα , απ’ την κουζίνα , ανακατωμένες με την..ευωδιά των κοκορετσιών και των..σπληνάντερων , που σιγοψήνονταν στην ψησταριά , που ήταν απόξω , στο πεζοδρόμιο , του..σπαγαν τις μύτες , ..φράγμα..αδιαπέραστον…
Καθημερινά , οι Λιδορικιώτικες ταβέρνες είχαν τις..τακτικές , αλλά και τις..εκτακτες οινο..συνεδριάσεις , στις οποίες παρευρίσκονταν , τακτικά και..μόνιμα μέλη , αλλά και..έκτακτα η..αντεπιστέλλοντα , από ..άλλες δηλαδή γαβέρνες του χωριού , ο μπάρμπα Μήτσος βέβαια , ήταν τακτικό μέλος στου Κοράκη και του Κουτσούμπα , και ..έκτακτο η..αντεπιστέλλων σ’ όλες τις..άλλες..
Στου Κοράκη , “ ΟΙΝΟΚΡΕΩΠΩΛΕΙΟΝ “ τα ..πέντε Φ , είχε ..μόνιμα δικό του..στασίδι , όπως έμπαινες μέσα , αριστερά απέναντι , πλάϊ στο άνοιγμα – πόρτα , που έμπαινες στην κουζίνα , δίπλα στο ψυγείο των κρεάτων , εκεί λοιπόν΄..’αραζε , συνήθως μονάχος , έπινε το..κατοσταράκι του , και έπαιζε..παραπονιάρικους σκοπούς , απροσδιόριστους βεβαίως..βεβαίως , με τη..φλογέρα του , το…” καλάμι “ , όπως το ‘λεγε..
Μια από τα..ίδια , γινόταν και στην ..Κουτσουμπαίικη ταβέρνα , και εκεί , καθόταν πάλι αριστερά , όπως έμπαινες , στο βάθος , μπροστά απ΄το ψυγείο-βιτρίνα που είχε ο μπάρμπα Γιώργος , ο ταβερνιάρης..και όπως είπαμε , και ..εδώ , συνήθως..μόνος ..αλλά το..καλάμι ..καλάμι , δεν απόλειπε ποτέ , ποτέ των..ποτών..και όταν η Κορακαίϊκη κρασοκατάνυξη τέλειωνε νωρίς , τράβαγε κατά το..Κουτσουμπαίικο , και…αντιστρόφως , το ‘χε…δίπορτο , για να μην πούμε..πολύ..πορτο , αφού οι ταβέρνες ήταν..δέκα τρεις….
Κάποιο βράδυ λοιπόν , έτυχε στου Κουτσούμπα να ..συνεδριάζει και η δική μας παρέα , οι δυο κτηνίατροι που υπηρετούσαν , τότε , στο Λιδορίκι , ο αξέχαστος Λουκάς Αναγνώστου , γνωστός μας και από άλλες ..Λιδορικιώτικες ιστορίες , και ο Νίκος Τάσσιος , ο Λουκάς ήταν ο..απερχόμενος , υποτίθεται , γιατί προσπαθούσε να πάει προς..Λαμία , και ο Νίκος ο..ερχόμενος , ο νέος , κοινό τους στοιχείο , εκτός της..ιδιότητας , ήταν το ότι ήταν κι’ οι δυό..Ιταλοτραφείς , είχαν σπουδάσει στην Ιταλία , και την παρέα συμπλήρωνε η..ταπεινότης μου ..
Εκεί λοιπόν , που καλοπερνάγαμε , γιατί είναι αλήθεια πως ο μπάρμπα Κουτσούμπας έφκιαχνε μεζέδες..μούρλια , άλλο πράμα , ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο μπάρμπα Μήτσος αλλά σε..άθλια κατάσταση , και φυσικά όχι απ’ το..πιοτό , όοοχι , τέτοια προβλήματα δεν τα ‘χε , όχι ήταν σε κακό ..χάλι , τα μάτια του βουρκωμένα και..κατακόκκινα , αν και πάντα ‘ετσι ήταν , και κυριολεκτικά ..σερνόταν , όλοι πιστέψαμε στην αρχή , πως ο μπάρμπα Μήτσος , έτσι όπως τον βλέπαμε..λιώμα , είχε..ξεφύγει ..τελείως , γιατί , κακά τα ψέματα , τον είχαμε πολλές φορές σε..έκρυθμες ..καταστάσεις , αλλά έτσι..ποτέ..
Και ενώ περιμέναμε όλοι , να..τραβήξει για το..στασίδι του , για το..συνηθισμένο του..στέκι , λαθέψαμε , όοχι , ήρθε κατ’ ευθείαν στο τραπέζι μας , και κυριολεκτικά ..σωριάστηκε σε μια καρέκλα ..
Τα ..χάσαμε , κι’οταν μάλιστα άρχισε να μας μιλάει..μείναμε , απευθύνθηκε στους..γιατρούς , με απελπισμένο , παρακλητικό ύφος , δακρυσμένος , χάλια , κάρφωσε τα κοκκινισμένα του μάτια στο Λουκά , ψιθυρίζοντας : …Ο..γάϊδαρός μ’ γιατρέ , ο..γάϊδαρός μ’…
Τι έπαθε ο γάΪδαρός σου , μπάρμπα Μήτσο ; Τον ρωτήσαμε όλοι μαζί , τι έγινε ; Τι έπαθε ;
Tουν ..χάνου ορέ παιδιά , τουν..χάνου…
Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους , οι..γιατροί , και ο Λουκάς , σαν..μεγαλύτερος , ξαναρώτησε : Tι έγινε , μπάρμπα Μήτσο ; Τι έπαθε ο γάϊδαρος ;
Ki’ o μπάρμπα Μήτσος , μισοκλαίγοντας , άρχισε να λέει , τουν..χάνου , τουν..χάνου , δε μπουρεί να ..καταπιεί , έχ’ στου λιμό..ένα..γουρμπούλ’…κι ..κουντανασαίν΄…
Στα πολλά..στα ..λίγα , εξήγησε , με τα χίλια ζόρια , στους γιατρούς , πως ό γάϊδαρος , έβγαλε ξαφνικά στο λαιμό του ένα ..γουρμπούλι , ένα..όγκο δηλαδή και δεν μπορεί να..καταπιεί..
Τον ρώτησαν πόσες μέρες το έχει , και τους απάντησε , πως μέχρι το μεσημέρι , ήταν καλά , και πως τ’ απόγευμα ..φύτρωσε το..γουρμπούλι , βέβαια ο Λουκάς με το Νίκο κοιτάχτηκαν περίεργα , κι’ ο Λουκάς , βιάστηκε να ..γνωματεύσει , όγκος , λέει , όγκος στο λαιμό , αλλά μη στενοχωριέσαι μπάρμπα Μήτσο , πρωί-πρωί , φέρτον στο κτηνιατρείο να τον..χειρουργήσουμε ..
Ο Νίκος , τότε , είπε πως δεν είναι δυνατό μέσα σε λίγες ώρες να..φύτρωσε όγκος στο λαιμό , και πως κάτι άλλο συμβαίνει , ο Λουκάς επέμενε , για ..χειρουργείο , και σαν ..παλιότερος , αλλά και..προϊστάμενος , επικράτησε η ..άποψή του , καθησύχασαν όσο μπορούσαν τον μπάρμπα Μήτσο , που ήταν..απαρηγόρητος , κι’ ο καημένος , έφυγε σέρνοντας τα πόδια του , ενώ ΄για την άλλη μέρα , πρωί-πρωί , είχε ορισθεί το…χειρουργείο..
Φεύγοντας ο μπάρμπα Μήτσος , άρχισε η..ιατρική σύσκεψη , παρόντος και εμού , έλεγε ο Λουκάς , έλεγε ο..Νίκος , χωρίς φυσικά κανένας τους να έχει δει τον…ασθενή , τελικά αποφασίσθηκε να γίνει η επέμβαση το πρωί…
Σε όσα μέχρι στιγμής σας περιέγραψα , ήμουν ..αυτόπτης ..μάρτυρας , και πολύ θα ‘θελα να παρευρεθώ και στο..χειρουργείο , αλλά βλέπεις , είχα και δουλειά την άλλη μέρα , βέβαια με έτρωγε η..ανυπομονησία , για το τι θα γινόταν την άλλη μέρα , γι’ αυτό φεύγοντας απ’ την ταβέρνα για τα σπίτια μας , παρακάλεσα και τους δυο ..χειρουργούς , να με ενημερώσουν αμέσως , την άλλη μέρα , για το τι έγινε…
Πράγματι , κάποια στιγμή , εμφανίσθηκε ο Νίκος στην Τράπεζα , και μου εξήγησε το τι ακριβώς έγινε , καταστεναχωρημένος φυσικά , αφού , όπως μου εξήγησε , ο καημένος ο γαϊδαράκος δεν..άντεξε , και..ψόφησε..αυτό όμως που συγκλόνισε , και τους γιατρούς , αλλά και μένα , όταν μου το είπε ο Νίκος , είναι το πως αντέδρασε ο μπάρμπα Μήτσος , όταν είδε το γάϊδαρό του να…ψυχομαχάει , να…φεύγει..
Κωμικο..τραγική η εικόνα , όπως μου την περιέγραψε , ο γάϊδαρος , μετά την επέμβαση , δεν άντεξε , όπως ήταν και..γεράκος , και άρχισε να ..ψυχομαχάει , κι’ ο μπάρμπα Μήτσος ..εκεί , από πάνω κλαίγοντας να ..λέει , και τι δεν του έλεγε , λες και ήταν ..άνθρωπος , κι’ αφού πια..ξεψύχησε , όπως ήταν παράμερα , ξέσπασε στο κλάμα και με παράπονο , λες και προσπαθούσε να δικαιολογηθεί , έλεγε στον πεθαμένο..γάΙδαρό του : …Tι να σου κάνω ; Ότι μπορούσα να κάνω το ‘κανα , τι παραπάνω να ‘κανα , δυο..γιατρούς σου ‘χα…και το κλάμα..ποτάμι..
Εκείνο όμως που σόκαρε τους ..γιατρούς , και κυρίως το Νίκο , που είχε..αντιρρήσεις , για την επέμβαση , ήταν όταν αποκαλύφθηκε , πως ο ..κακο..ήθης όγκος , δεν ήταν παρά ένα μικρό σφουγγαρένιο μπαλάκι , από αυτά τα..σπογγώδη , που χοροπηδούσαν όταν τα πετάγαμε κάτω , και που , προφανώς , ο καημένος ο γαϊδαράκος , το ..έφαγε , όταν χαζοβοσκούσε στα σκουπίδια , και του στάθηκε στο λαιμό…
Έτσι ..έφυγε ο φιλαράκος του μπάρμπα Μήτσου , ο πιστός του καθημερινός..σύντροφος , κι’ ο καημένος ο μπάρμπα Μήτσος ..κουρέλι , απαρηγόρητος , πέρναγε κάθε πρωί ..σέρνοντας τα ..πόδια του , να πάει για το..μεροκάματο….μόνος πια …
Καλό σας..μεσημέρι , να είστε όλοι καλά …Κ.Κ.-
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ……
No comments:
Post a Comment