Όταν φεύγει κάποιος παλιός (Λάκης Παππάς) του Νέου Κύματος γυρίζεις πίσω στις μπουάτ πού αλλού στον χώρο τους στην Συνοικία των Θεών κάτω από τον Ιερό Βράχο
που όπως έλεγαν οι παλιοί ακόμα και οι Θεοί ευχαριστιόντουσαν
από τις μελωδίες.
Η αρχαιολογική υπηρεσία απαγόρευσε την ανοικοδόμηση στην περιοχή...ο κόσμος μετακομίζει
στις πολυκατοικίες που άρχισαν μαζικά να σηκώνονται στην Αθήνα.
Τα ενοίκια στις μονοκατοικίες της εποχής έχουν φθηνό νοίκι και οι μπουάτ ξεφυτρώνουν....
Έτσι στα άδεια σπίτια ξεφυτρώνουν τέτοιες μικρές μουσικές επιχειρήσεις χαμηλού κόστους με πελάτες κυρίως φοιτητές και παρέες νέων από 16 έως 30 ετών. ακούγονται συνήθως δύο κιθάρες, ένα ακορντεόν και πιάνο και τραγουδάει ένας «τροβαδούρος», έως και όλα τα άτομα που βρίσκονται στην μπουάτ.
Μπουάτ δηλαδή μικρό κουτί στα Γαλλικά ...καρεκλάκια...σκαμνιά...πάγκοι
τύπου όλοι μια παρέα είμαστε....μαξιλάρια...φλοκάτες χύμα κάτω ....
Απλά πράγματα με ένα ποτό στο χέρι βερμούτ...κονιάκ...πίπερμαν για τα κορίτσια...
Έβγαινε ο τραγουδιστής έτσι απλά χωρίς πρόγραμμα...λειτουργούσε
με παραγγελίες...αυτοσχεδίαζε...τον σιγοντάριζαν οι παρέες.
Έπαιζε και κανένα πολιτικό λογίδριο
Οι θαμώνες δίπλα στον τραγουδιστή....μπροστά του και αυτός έμοιαζε
να ανήκει στην μεγάλη παρέα.
Επιμένω να θυμάμαι τις καλές στιγμές των μπουάτ...υπήρχαν και οι άσχημες.
Μεγάλες επιτυχίες που ακόμα και σήμερα τραγουδάμε ξεκίνησαν
από αυτούς τους χώρους.
Εκεί έδωσαν όρκους ζωής νεαρά ζευγαριά και σε μεγάλη ηλικία σήμερα
θυμούνται με συγκίνηση.
"Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς
κι αν κουραστείς μη φύγεις
Κι αν φύγεις για παντοτινά
τα μάτια σου να δω ξανά
μα αν κλαίνε μη τ’ ανοίγεις..."
ερμηνευτής
Λάκης Παππάς
πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment