OI ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ …

Κοκκίνισε ολόγυρα ο τόπος , από τρελές φλογάτες παπαρούνες ..

Χορτάσανε τα μάτια ομορφιά , μετά την τόση χειμωνιάτικη μουντάδα ,

Κρίμα , που δεν μπορούν να ..γαληνέψουν τις ψυχής μας τις φουρτούνες ,

Τα ταπεινά αυτά λουλούδια , που χαμογελάνε συνεχώς μες στη λιακάδα ..

****

Χαίρονται σαν παιδιά ,και στέλνουνε τραγούδια με το φύσημα τ’αγέρα

Ενώ κάπου πιο εκεί σ’αφήνει άφωνο λες , των κουδουνιών η θεία μελωδία ,

Σμίγοντας στο γλυκό ανεμοφύσημα με του τσοπάνου τη γλυκιά φλογέρα

Συνθέτοντας του έρωτα και της ζωής τη θεϊκή , θεσπέσια υμνωδία ..

*****

Κι’ εμείς , της σκονισμένης άσφαλτου οι « θλιβεροί »..εραστές

Που ξεχασμένοι χρόνια , ζούμε το φρικτό τον…γολγοθά μας

Σ’ αυτό μας το ταξίδι του χαμού , ιδανικοί μοναχικοί ..ταξιδευτές

Πνίξαμε άθελά μας , στα σκουπίδια , τα πιο όμορφα όνειρά μας ..

****

Δώσε μας Θεέ μου τη χαρά , κάνε ακόμα ένα μονάχα θαύμα .

Να ξημερώσει και για μας μια ανθισμένη Κυριακή

Να μας γιατρέψει το παλιό αγιάτρευτό μας τραύμα

Σαν θα ξυπνήσουμε να είν’ γεμάτη  παπαρούνες όλη η γη …Κ.Κ.-

Αθήνα 30 – 31 / 3 / 2014