ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Όπου να ‘ναι , αδέρφια , θα..μπούμε , πάλι , σε..προεκλογικές , διαδικασίες , ψεύτες να βγούμε , αλλά φοβούμαστε , και όχι μόνον εμείς , πως εκτός απ’τις..Δημοτικές , αλλά και τις Ευρωεκλογές , μην έχουμε και…Εθνικές, άσχημον βέβαια αυτό , πολύ ..άσχημον , αλλά και τι να..κάνουμε , μπορούμε να κάμουμε κι’ αλλιώς ;
Οι σίγουρες , πάντως , είναι οι..Δημοτικές και οι Ευροεκλογές και λέμε σίγουρες , όσον αφορά στην ..πραγματοποίησή τους , αυτή είναι..ξεκαθαρισμένη , τώρα για το..αποτέλεσμα …τι να πούμε , εξαρτάται..από πολλά και..διάφορα …
Ας δούμε όμως πως θυμάται ο αξέχαστος χωριανός και αγαπημένος φίλος , ο Καφτανιαλέκος , Αλέκος Κωστάκης – Μαργέλλος , κατά..κόσμον , κάποιες Δημαρχιακές , Δημοτικές δηλαδή , εκλογές την όμορφη εκείνη προπολεμική εποχή…
Απ' το " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " φυλ.8 του Ιουλίου 1982 , σας δίνουμε μια παραστατικότατη περιγραφή του αξέχαστου Αλέκου Κωστάκη , για τις Δημαρχιακές εκλογές στο Λιδορίκι , πριν το 1912 , φυσικά . Απολαύστε τη :
'Η μάνα μου , μικρή κοπέλα τότε , και ανιψιά του γιατρού Λαλαγιάννη , υποψήφιου Δήμαρχου Αιγιτίου, έπαιρνε ενεργό μέρος , μαζί με τ΄αλλα γειτονοκόριτσα , βοηθώντας τη γιατρίνα θεια της στο ζύμωμα και το μαγείρεμα που γινόταν για το εκλογικό τραπέζωμα των ψηφοφόρων του θείου της και θυμόταν πολλά από κείνη την εποχή .
Καθώς ξέρουμε όλοι , οι περισσότεροι γιατροί εκείνου του καιρού , ανήκαν σ' ένα κόμμα , στο οποίο ήσαν και δεινοί παράγοντες . Είπαμε πως λεπτά δεν έπαιρναν στο 95% των πελατών τους , αλλά την ψήφο την έπαιρναν . Τι τον ένοιαζε το θεόφτωχο Στρουζιώτη ή τον Τριβιδιώτη το κόμμα , αν ήταν το Λαϊκό ή το Φιλελεύθερο , και τι αρχές είχε το καθένα τους η ποιό πρόγραμμα θα εφάρμοζαν αν κέρδιζαν στις εκλογές ; Αυτός κοίταζε πως στ' αμπάρι δεν είχε αλεύρι , κι' ολοχρονίς γύριζε με τα " αθλιοτσάρουχα " και πως σαν αρρώσταινε δεν θα 'ρχονταν οι βουλευτές να τον κοιτάξουν , αλλά ο Σφέτσος ή ο Λαλαγιάννης . Αυτούς ήξεραν , αυτοί έρχονταν να τον εξετάσουν , αυτών είχε την ανάγκη , αυτούς ψήφιζε .
Ένα δεκαπενθήμερο πριν από τις εκλογές , διοργανώνονταν τα κομματικά κέντρα κι' επιτελεία στα σπίτια των γιατρών . Πρώτη δουλειά ήταν να φέρουν ένα κιβώτιο με σφαίρες του " γκρα ", για το σχετικό νταβαντούρι . Ο γκρας , ήταν ένα κοντόκανο πολεμικό όπλο , Γαλλικής κατασκευής , που έπαιρνε ένα μεγάλο φυσίγγιο , με μαύρο μπαρούτι και χοντρή γυμνή μολυβένια σφαίρα και που , όταν εκπυρσοκροτούσε , νόμιζες ότι έβαζε βαρύ..τοπομαχικό .
Οι σφαίρες μοιράζονταν σ' ορισμένους ένοπλους οπαδούς και ιδίως στα πρωτοπαλήκαρα του Κόμματος των γύρω χωριών και πιο κάτω θα δούμε το γιατί . Ύστερα άρχιζαν τα πολιτικά παρασκήνια και τα ταξίματα . Στο μεταξύ , στην αυλή του σπιτιού του υποψήφιου Δημάρχου γινόταν το ...σώσε . Χασάπηδες έσφαζαν ..παλιόγιδες για το στιφάδο , των ψηφοφόρων , κοπέλες της γειτονιάς έρχονταν να βοηθήσουν τη γιατρίνα στο ζύμωμα και στο καθάρισμα των κρεμμυδιών και των πατατών . Τότε φούρνοι δημόσιοι δεν υπήρχαν κι όλοι οι φούρνοι της γειτονίας άναβαν να βγάλουν 100 και περισσότερα ακόμα καρβέλια , που τα ζύμωναν τα κορίτσια . Στο κάτω μέρος της αυλής , κάτω απ' την κληματαριά , στρώνονταν τάβλες να καθίσουν ο κόσμος και πιο πέρα , σε τρία τέσσερα πλυστοκάκκαβα , έβραζαν το στιφάδο κι η μακαρονάδα με την παλιόγιδα . Κρασί υπήρχε άφθονο σε μια κάδη κι' όλα ήταν έτοιμα για την υποδοχή και το " ντερλίκωμα " των ψηφοφόρων , πολλοί απ' τους οποίους - μαύρη η αλήθεια και ..θλιβερή - κρέας έτρωγαν μια ή δυο φορές το..χρόνο .
Οι νεώτεροι , ακούγοντας όλα αυτά , θα νομίζουν ότι υπερβάλλω . Δυστυχώς είναι λίγα μπροστά στην πραγματικότητα αυτά που γράφω. Θυμάμαι στα 1939 δυό παπάδες απ' τα γύρω χωριά , απ' αυτούς που έρχονταν να βοηθήσουν τον παπα- Τσονάκα στα ψυχοσάββατα και που κόντεψαν για μια λειτουργιά , η οποία περίσσευε , να ‘ρθουν στα χέρια στο ιερό . Κι ' άλλη μια φορά στο γάμο του Θανάση Αλεξ. Πουρνιά , που ο Νίκος ο Τσεργάς απ' την Κωστάρτσα κόντεψε να πνιγεί απ' το φαί . ( Έτσι πήγε σκαστός κι ο πατέρας του , φορτοεκφορτωτής αυτοκινήτων ) . Ο μπάρμπα Αλέξης , σαν γερός τσοπάνης , είχε σφάξει κι εγώ δεν ξέρω πόσα αρνιά , είχε και το γαμπρό του το μακαρίτη πρόεδρό μας Κώστα Πανάγο , νεοφερμένο τότε απ' την Αμερική , με 4 εκατομμύρια εκείνου του καιρού , που ξόδευε αλόγιστα για τον κουνιάδο του κι οι μεζέδες πήγαιναν κι' έρχονταν . εμείς , όλα τα πιτσιρίκια , και δεν ήμασταν και λίγα , καθόμασταν , ακούγοντας τα κλαρίνα , μαζεμένα προς τη μάντρα του Σεπετζή και θυμάμαι μας έφεραν ένα μεγάλο πανέρι με κομμάτια " πρεβέντα " κάτασπρη , πασπαλισμένη με ζάχαρη , κι' ένα άλλο με κομμάτια ψημένο κρέας . Μόλις τα 'δαμε εμείς τα παιδιά , πέσαμε - σαν παιδιά - στο φαί . Έπεσε κι' ο Νικολάκης , αλλά κάποια στιγμή τον βλέπω να γουρλώνει τα μάτια . Ο φουκαράς , από τη λίμα και τη βιασύνη του , κόντεψε να πνιγεί !!! " Βρε Νικολάκη, θα πνιγείς ! Κρέας έχει για ένα μήνα εδώ , του λέω , αλλ' αυτός , αφού συνήλθε β, γυάλισε το μάτι του και έπεσε ξανά στο φαί , σαν τον Καραγκιόζη , λέγοντας με την Κωσταρτσιώτικη προφορά του , ξεψυχισμένα : " Κριάς Αλέκου μ' , κριάς π' αναθιμά του , που θα του ματαϊδού ; " . Αλλά ας γυρίσουμε πάλι στις εκλογές ... Την Κυριακή , πρωί-πρωί , κανόνιζαν όλοι οι ψηφοφόροι των γύρω χωριών του τέως Δήμου Αιγιτίου και κατέβαιναν όλοι μαζί στο Λιδορίκι , όπου και οι κάλπες . Μόλις ξαγνάντιαζαν στον Τραγ’δάκη ή στη ράχη του Κούστη , με τα μπαϊράκια και τα νταούλια , έριχναν με τους γκράδες να δώσουν χαμπέρι για τον ερχομό τους . Από το μπαλκόνι τότε του ομοϊδεάτη τους δήμαρχου , απαντούσαν οι μπράβοι και τα πρωτο..παλήκαρά του και σε λίγο ντουμάνιαζε ο τόπος απ' τη μπαρούτη .
Η φωτογραφία αυτή αδέρφια , είναι πράγματι από..προεκλογική ..σύναξη , μετά..επίδειξης ανδρικής..μόδας , δείτε , πόσα είδη και..στυλ ρούχων φοράνε οι..χωριανοί μας …πραγματικό..δειγματολόγιο !!!
Τραγουδώντας , λοιπόν , και πυροβολώντας , έφταναν στο σπίτι του υποψήφιου . Εκεί στρώνονταν στο φαί και το πιοτό μέχρι σκασμού . Το κρασί έδιωχνε κάθε ίχνος εκλογικής αντίρρησης και ..ιδεολογικού ενδοιασμού και το σταρένιο δημαρχιακό ψωμί - καλύτερο οπωσδήποτε απ' το χαμοκούκι - επισφράγιζε την απόφαση της εκλογής . Αφού , λοιπόν έπαιρναν την πρώτη δόση για..ζέσταμα , πήγαιναν στο Δημοτικό στην κάλπη , όπου έριχναν με πείσμα κι..ιδεολογικό φανατισμό , χάριν της προκοπής του..τόπου , το δαγκωτό σφαιρίδιό τους . Κι' όταν το δείλι άνοιγαν οι κάλπες , τότε οι μεν ηττημένοι " εξαφανίζονταν " κυριολεκτικά και " γίνονταν διάργυρος " , ενώ οι κερδισμένοι...
Οι κερδισμένοι γιόρταζαν δυο και τρεις μέρες τη νίκη τους , τρώγοντας και πίνοντας απ' τα κελάρια του δημάρχου . Παλιόγιδες , δόξα τω θεώ , υπήρχαν άφθονες , χοντρά μαύρα " μακαρούνια " το ίδιο , κρεμμύδια βιτρινιτσιώτικα , κοφίνια ολόκληρα , τα πλυστοκάκκαβα σκόρπαγαν τον αχνό τους , κρασί από τ' αμπέλια του δήμαρχου η κάδη γεμάτη . Ε, όσο για όρεξη...Αυτή πια κι' αν υπήρχε !! Το τραγούδι και το ξεφάντωμα έδιναν κι' έπαιρναν , ώσπου βαριόταν , κάποτε , ο νικητής της εκλογής κι' έλεγε τους ζυγούς λύσατε και τότε καθένας ξαναγύρισε στον πάγκο του ..." κι ο μυλωνάς στ' αυλάκι του ".
Αυτά ..σ' εκείνα τα παλιά τα όμορφα ..χρόνια !
No comments:
Post a Comment